O negocjacjach praktycznie
Cieszę się, że tu jesteś!
Ten kanał wspiera praktykujących negocjatorów w ich przygotowaniach do
nadchodzących negocjacji.
Opowiadam na nim o typowych i nietypowych postawach negocjacyjnych, o
tym jak radzić sobie z sytuacjami potencjalnie trudnymi i jak wzbogacać
własny arsenał negocjacyjny.
Jestem przekonany, że niezależnie od posiadanych kwalifikacji
negocjacyjnych, znajdziesz tu dla siebie coś nowego albo przypomnisz
sobie coś dawno nie używanego.
Zadbałem o to, by co tydzień trafiała do Ciebie negocjacyjna podpowiedź.
Kategorie:
Edukacja
Edukacja
#96 Small talk
2024-05-09 10:00:00
Prezydent USA Franklin Delano Roosevelt był człowiekiem wesoło usposobionym i uwielbiał żartować. Uważał także, że ludzie nie słuchają się wzajemnie wystarczająco uważnie. Legenda głosi, że pewnego razu postanowił sprawdzić jak dobrymi słuchaczami są otaczający go ludzie. Podczas przyjęcia w Białym Domu, prezydent witał zaproszonych uściskiem dłoni. Zanim zaproszeni goście mogli uścisnąć dłoń prezydenta musieli odstać w bardzo długiej kolejce. Na powitanie Roosevelt obdarzał każdego promiennym uśmiechem, z którego słynął, i wygłaszał zdanie „Dziś rano zamordowałem moją babcię!”. Długi czas podejrzenie prezydenta, że ludzie się nie słuchają, potwierdzało się, wszyscy witani pozostawiali dziwne powitanie bez komentarza. Ten schemat powtarzał się dopóki nie przyszła kolej na pewnego bankiera z Wall Street. Ten słysząc prowokacyjne powitanie uścisnął dłoń prezydenta, odpowiedział „Na pewno to przewidywała!” i poszedł dalej.
https://www.snopes.com/fact-check/fdr-grandma-murder/
===
Kontakt
https://sbs-training.pl/
pdu@sbs-training.pl
Prezydent USA Franklin Delano Roosevelt był człowiekiem wesoło usposobionym i uwielbiał żartować. Uważał także, że ludzie nie słuchają się wzajemnie wystarczająco uważnie. Legenda głosi, że pewnego razu postanowił sprawdzić jak dobrymi słuchaczami są otaczający go ludzie. Podczas przyjęcia w Białym Domu, prezydent witał zaproszonych uściskiem dłoni. Zanim zaproszeni goście mogli uścisnąć dłoń prezydenta musieli odstać w bardzo długiej kolejce. Na powitanie Roosevelt obdarzał każdego promiennym uśmiechem, z którego słynął, i wygłaszał zdanie „Dziś rano zamordowałem moją babcię!”. Długi czas podejrzenie prezydenta, że ludzie się nie słuchają, potwierdzało się, wszyscy witani pozostawiali dziwne powitanie bez komentarza. Ten schemat powtarzał się dopóki nie przyszła kolej na pewnego bankiera z Wall Street. Ten słysząc prowokacyjne powitanie uścisnął dłoń prezydenta, odpowiedział „Na pewno to przewidywała!” i poszedł dalej.
https://www.snopes.com/fact-check/fdr-grandma-murder/
===
Kontakt
https://sbs-training.pl/
pdu@sbs-training.pl
#95 Podajmy sobie
2024-05-02 10:00:00
Doświadczenie pandemiczne spowodowało, że sztuka uścisku dłoni jest w defensywie. Niezależnie od powodów w zawodowych okazjach zdarzają się sytuacje skutkujące niezręcznymi próbami ominięcia niechcianego kontaktu. Można go ograniczać stukając się dłońmi zwiniętymi w pięść, można skorzystać z dotknięcia łokciami, można przed pojawieniem się wyciągniętej dłoni machnąć ręką powitanie lub ukłonić się z dystansu. Profesor Andy Molinsky w swojej książce „Global Dexterity: How to Adapt Your Behavior Across Cultures without Losing Yourself in the Process.“ radzi, aby z wyprzedzeniem przygotować odpowiedni plan, wybrać swój sposób powitania i tym samym ograniczyć poczucie niedopasowania. Przywołana w książce trenerka przywództwa zaobserwowała, że kobiety w krajach arabskich witają się gestem dłoni położonej na sercu i że jest to gest powszechnie zrozumiały nie tylko na Bliskim Wschodzie. To kolejny ze sposobów radzenia sobie z tą trudną sytuacją. Ale jak poradzić sobie jeśli wyciągnięta dłoń już wisi w oczekiwaniu? Można sytuację zneutralizować podnosząc obie dłonie do góry, jak w geście kapitulacji i uzupełnić ten gest życzliwym uśmiechem, a być może także dowcipną uwagą na temat czasów w jakich przyszło nam żyć. Można także otwarcie przyznać, że uścisk dłoni budzi obawy natury epidemiologicznej, dodając przy tym, że nie zmienia to poziomu życzliwości dla drugiej strony.
Czasem jednak nie da się ominąć fizycznego kontaktu, bo dłoń wyciąga prezydent, papież lub choćby szef, i tu z pomocą przychodzi znów przygotowanie – trzeba mieć w kieszeni dezynfekującą chusteczkę, w którą można niezauważalnie, podkreślmy niezauważalnie, wytrzeć dłoń.
Najlepszym i najłatwiejszym sposobem pozostaje jednak zaakceptowanie sytuacji i nie traktowanie jej jak niezręczność lecz jako uprawnioną troskę o siebie i swoich bliskich.
Na podstawie: Amy Gallo How to Avoid Shaking Hands, Harvard Business Review 2020
===
Kontakt
https://sbs-training.pl/
pdu@sbs-training.pl
Doświadczenie pandemiczne spowodowało, że sztuka uścisku dłoni jest w defensywie. Niezależnie od powodów w zawodowych okazjach zdarzają się sytuacje skutkujące niezręcznymi próbami ominięcia niechcianego kontaktu. Można go ograniczać stukając się dłońmi zwiniętymi w pięść, można skorzystać z dotknięcia łokciami, można przed pojawieniem się wyciągniętej dłoni machnąć ręką powitanie lub ukłonić się z dystansu. Profesor Andy Molinsky w swojej książce „Global Dexterity: How to Adapt Your Behavior Across Cultures without Losing Yourself in the Process.“ radzi, aby z wyprzedzeniem przygotować odpowiedni plan, wybrać swój sposób powitania i tym samym ograniczyć poczucie niedopasowania. Przywołana w książce trenerka przywództwa zaobserwowała, że kobiety w krajach arabskich witają się gestem dłoni położonej na sercu i że jest to gest powszechnie zrozumiały nie tylko na Bliskim Wschodzie. To kolejny ze sposobów radzenia sobie z tą trudną sytuacją. Ale jak poradzić sobie jeśli wyciągnięta dłoń już wisi w oczekiwaniu? Można sytuację zneutralizować podnosząc obie dłonie do góry, jak w geście kapitulacji i uzupełnić ten gest życzliwym uśmiechem, a być może także dowcipną uwagą na temat czasów w jakich przyszło nam żyć. Można także otwarcie przyznać, że uścisk dłoni budzi obawy natury epidemiologicznej, dodając przy tym, że nie zmienia to poziomu życzliwości dla drugiej strony.
Czasem jednak nie da się ominąć fizycznego kontaktu, bo dłoń wyciąga prezydent, papież lub choćby szef, i tu z pomocą przychodzi znów przygotowanie – trzeba mieć w kieszeni dezynfekującą chusteczkę, w którą można niezauważalnie, podkreślmy niezauważalnie, wytrzeć dłoń.
Najlepszym i najłatwiejszym sposobem pozostaje jednak zaakceptowanie sytuacji i nie traktowanie jej jak niezręczność lecz jako uprawnioną troskę o siebie i swoich bliskich.
Na podstawie: Amy Gallo How to Avoid Shaking Hands, Harvard Business Review 2020
===
Kontakt
https://sbs-training.pl/
pdu@sbs-training.pl
#94 Obawa przed negocjacjami
2024-04-25 10:00:00
Strach przed porażką często paraliżuje. Nikt nie lubi porażek, ale dla niektórych osób porażka stanowi tak poważne zagrożenie psychologiczne, że ich motywacja do uniknięcia porażki przewyższa motywację do osiągnięcia sukcesu. Taki strach przed porażką powoduje, że nieświadomie sabotują swoje szanse na sukces na różne sposoby.
Porażka może wywołać takie uczucia jak rozczarowanie , złość , frustracja, smutek czy żal, które choć nieprzyjemne, zwykle nie są wystarczające, aby wywołać unikanie działań ze strachu przed niepowodzeniem. Strach przed porażką jest w istocie strachem przed wstydem. Osoby, które boją się porażki, są zmotywowane do unikania porażek nie dlatego, że nie potrafią poradzić sobie z podstawowymi emocjami, takimi jak rozczarowanie, złość i frustracja, które towarzyszą takim doświadczeniom, ale dlatego, że porażka wywołuje u nich także głęboki wstyd docierający do sedna własnego ego, tożsamości, samooceny i dobrego samopoczucia emocjonalnego. Wśród oznak wskazujących na strach przed porażką są m.in. odkładanie zadań w czasie, wykonywanie mniej ważnych zadań w pierwszej kolejności, obawy dotyczące własnych planów na przyszłość, obawy o opinię innych osób.
Skrajny irracjonalny strach przed porażką nosi naukową nazwę atychifobii i jak każda fobia społeczna utrudnia ludziom odczuwanie radości z własnego życia. Indywidualną poziom fobii społecznej można wstępnie ocenić przy pomocy tzw. testu Liebowitza dostępnego m.in. https://psychiatra.bydgoszcz.eu/publikacje-dla-pacjenta/zaburzenia-lekowe/test-na-fobie-spoleczna/
Uwaga! Test jest narzędziem pomocniczym, wyniku nie należy traktować jako diagnozy.
Z wykorzystaniem https://www.thehaguepsychologist.nl/10-signs-you-might-have-a-fear-of-failure-atychiphobia/
===
Kontakt
https://sbs-training.pl/
pdu@sbs-training.pl
Strach przed porażką często paraliżuje. Nikt nie lubi porażek, ale dla niektórych osób porażka stanowi tak poważne zagrożenie psychologiczne, że ich motywacja do uniknięcia porażki przewyższa motywację do osiągnięcia sukcesu. Taki strach przed porażką powoduje, że nieświadomie sabotują swoje szanse na sukces na różne sposoby.
Porażka może wywołać takie uczucia jak rozczarowanie , złość , frustracja, smutek czy żal, które choć nieprzyjemne, zwykle nie są wystarczające, aby wywołać unikanie działań ze strachu przed niepowodzeniem. Strach przed porażką jest w istocie strachem przed wstydem. Osoby, które boją się porażki, są zmotywowane do unikania porażek nie dlatego, że nie potrafią poradzić sobie z podstawowymi emocjami, takimi jak rozczarowanie, złość i frustracja, które towarzyszą takim doświadczeniom, ale dlatego, że porażka wywołuje u nich także głęboki wstyd docierający do sedna własnego ego, tożsamości, samooceny i dobrego samopoczucia emocjonalnego. Wśród oznak wskazujących na strach przed porażką są m.in. odkładanie zadań w czasie, wykonywanie mniej ważnych zadań w pierwszej kolejności, obawy dotyczące własnych planów na przyszłość, obawy o opinię innych osób.
Skrajny irracjonalny strach przed porażką nosi naukową nazwę atychifobii i jak każda fobia społeczna utrudnia ludziom odczuwanie radości z własnego życia. Indywidualną poziom fobii społecznej można wstępnie ocenić przy pomocy tzw. testu Liebowitza dostępnego m.in. https://psychiatra.bydgoszcz.eu/publikacje-dla-pacjenta/zaburzenia-lekowe/test-na-fobie-spoleczna/
Uwaga! Test jest narzędziem pomocniczym, wyniku nie należy traktować jako diagnozy.
Z wykorzystaniem https://www.thehaguepsychologist.nl/10-signs-you-might-have-a-fear-of-failure-atychiphobia/
===
Kontakt
https://sbs-training.pl/
pdu@sbs-training.pl
#93 Nie kop w koło
2024-04-18 10:00:00
Wiele z osób planujących zakup samochodu nie próbuje lub nie wie, że może negocjować warunki transakcji inne niż cena samochodu, a niektórzy nie negocjowali w ogóle, chociaż negocjacje ze sprzedawcą mogą pomóc kupującym w uzyskaniu lepszych warunków. Wśród fałszywych przekonań jest m.in. to, że kupujący nie może negocjować stóp procentowych i marż w umowie i w efekcie nie wykorzystuje możliwości uzyskania lepszych warunków. Na brak negocjacji w tych obszarach może mieć wpływ sposób, w jaki dealerzy kształtują dyskusję. Z wywiadów badawczych wynika, że dealerzy często podchodzili do negocjacji finansowania, proponując niższe oprocentowanie tylko wtedy, gdy uczestnicy wpłacili większy wkład własny lub zaakceptowali wyższą cenę samochodu. Z uzyskanych informacji wynika jednak, że możliwe jest negocjowanie warunków finansowania. Niektórzy badani kupujący uzyskali niższe stawki, nie przyjmując pierwszej oferty dealera lub idąc na inne ustępstwa. Tylko niektórzy kupujący rozumieli swoje transakcje, wielu jednak nie znało lub nie rozumiało wszystkich szczegółów swojej transakcji. Znaczna część kupujących było zmęczonych psychicznie, jeszcze przed dokonaniem transakcji. Być może z powodu tego zmęczenia wielu kupujących nie zwracało uwagi na pozycje umowy, które wywoływały koszty dodatkowe, np. dodatki lub obowiązkowe opłaty.
The Auto Buyer Study: Lessons from In-Depth Consumer Interviews and Related Research, Federal Trade Commission USA, www.ftc.gov, autobuyerstudyjointreport.pdf
Wiele z osób planujących zakup samochodu nie próbuje lub nie wie, że może negocjować warunki transakcji inne niż cena samochodu, a niektórzy nie negocjowali w ogóle, chociaż negocjacje ze sprzedawcą mogą pomóc kupującym w uzyskaniu lepszych warunków. Wśród fałszywych przekonań jest m.in. to, że kupujący nie może negocjować stóp procentowych i marż w umowie i w efekcie nie wykorzystuje możliwości uzyskania lepszych warunków. Na brak negocjacji w tych obszarach może mieć wpływ sposób, w jaki dealerzy kształtują dyskusję. Z wywiadów badawczych wynika, że dealerzy często podchodzili do negocjacji finansowania, proponując niższe oprocentowanie tylko wtedy, gdy uczestnicy wpłacili większy wkład własny lub zaakceptowali wyższą cenę samochodu. Z uzyskanych informacji wynika jednak, że możliwe jest negocjowanie warunków finansowania. Niektórzy badani kupujący uzyskali niższe stawki, nie przyjmując pierwszej oferty dealera lub idąc na inne ustępstwa. Tylko niektórzy kupujący rozumieli swoje transakcje, wielu jednak nie znało lub nie rozumiało wszystkich szczegółów swojej transakcji. Znaczna część kupujących było zmęczonych psychicznie, jeszcze przed dokonaniem transakcji. Być może z powodu tego zmęczenia wielu kupujących nie zwracało uwagi na pozycje umowy, które wywoływały koszty dodatkowe, np. dodatki lub obowiązkowe opłaty.
The Auto Buyer Study: Lessons from In-Depth Consumer Interviews and Related Research, Federal Trade Commission USA, www.ftc.gov, autobuyerstudyjointreport.pdf
#92 Z bliskimi
2024-04-11 10:00:00
Powszechnie uważa się, że regulacja emocji jest kluczowym elementem udanych relacji międzyludzkich. Jak na ironię, w niewielu badaniach sprawdzano związek między tym, jak dobrze małżonkowie regulują emocje a poziomem zadowolenia ze swojego małżeństwa. W przekrojowym badaniu wyniki wykazały, że po pierwsze większe ograniczenie negatywnych doświadczeń i zachowań żon wywoływało jednocześnie większą satysfakcję małżeńską dla obojga małżonków oraz, że większe ograniczenie negatywnych zachowań żon przewidywało wzrost ich satysfakcji małżeńskiej. Wyniki te pokazują korzyści płynące dla wzrostu jakości małżeństwa wynikające z ograniczenia przez żony negatywnych emocji podczas konfliktu i wskazują na konstruktywną komunikację żon jako drogę porozumienia. Dzięki obniżaniu poziomu emocji żony były szybciej w stanie wykorzystać konstruktywną komunikację np. przedyskutować problem, zasugerować rozwiązania i kompromisy. Ten rodzaj komunikacji prawdopodobnie umożliwia parom poczynienie postępów w rozwiązywaniu podstawowych problemów, co ostatecznie przewiduje wzrost satysfakcji małżeńskiej.
Lian Bloch Stanford University, Claudia M. Haase Northwestern University, Robert W. Levenson University of California Emotion Regulation Predicts Marital Satisfaction: More Than a Wives’ Tale American Psychological Association, Emotion, 2014, Vol. 14, No. 1, 130–144
PS. Opisane wyniki uzyskano w badaniu naukowych poważnych amerykańskich naukowców. Autor przytacza je tu, aby podkreślić niebagatelny wpływ kobiet na jakość życia kobiet i mężczyzn. Autor uznaje te badania za niezwykle trafne i potwierdzone w jego osobistej praktyce.
===
Kontakt
https://sbs-training.pl/
pdu@sbs-training.pl
Powszechnie uważa się, że regulacja emocji jest kluczowym elementem udanych relacji międzyludzkich. Jak na ironię, w niewielu badaniach sprawdzano związek między tym, jak dobrze małżonkowie regulują emocje a poziomem zadowolenia ze swojego małżeństwa. W przekrojowym badaniu wyniki wykazały, że po pierwsze większe ograniczenie negatywnych doświadczeń i zachowań żon wywoływało jednocześnie większą satysfakcję małżeńską dla obojga małżonków oraz, że większe ograniczenie negatywnych zachowań żon przewidywało wzrost ich satysfakcji małżeńskiej. Wyniki te pokazują korzyści płynące dla wzrostu jakości małżeństwa wynikające z ograniczenia przez żony negatywnych emocji podczas konfliktu i wskazują na konstruktywną komunikację żon jako drogę porozumienia. Dzięki obniżaniu poziomu emocji żony były szybciej w stanie wykorzystać konstruktywną komunikację np. przedyskutować problem, zasugerować rozwiązania i kompromisy. Ten rodzaj komunikacji prawdopodobnie umożliwia parom poczynienie postępów w rozwiązywaniu podstawowych problemów, co ostatecznie przewiduje wzrost satysfakcji małżeńskiej.
Lian Bloch Stanford University, Claudia M. Haase Northwestern University, Robert W. Levenson University of California Emotion Regulation Predicts Marital Satisfaction: More Than a Wives’ Tale American Psychological Association, Emotion, 2014, Vol. 14, No. 1, 130–144
PS. Opisane wyniki uzyskano w badaniu naukowych poważnych amerykańskich naukowców. Autor przytacza je tu, aby podkreślić niebagatelny wpływ kobiet na jakość życia kobiet i mężczyzn. Autor uznaje te badania za niezwykle trafne i potwierdzone w jego osobistej praktyce.
===
Kontakt
https://sbs-training.pl/
pdu@sbs-training.pl
#91 W zespole
2024-04-04 10:00:00
Bezpieczeństwo psychologiczne zespołu definiuje się jako wspólne przekonanie, że zespół jest bezpieczny w podejmowaniu ryzyka w relacjach pomiędzy członkami zespołu. Postrzeganie bezpieczeństwa psychologicznego rozwija się w wyniku istotnych wspólnych doświadczeń. Członkowie zespołu będą czuć bezpieczeństwo psychologiczne jeśli stwierdzą, że popełnienie błędu nie prowadzi do odrzucenia, gdy mają doświadczenia zespołowe, w których uznanie i zainteresowanie są wyrażane w odpowiedzi na dyskusję o błędach własnych i innych. Nie jest to jednocześnie beztroskie przyzwolenie na brak uwagi lecz poczucie pewności, że zespół nie zawstydzi, nie odrzuci ani nie ukarze kogoś za wyrażanie własnego zdania. Ta pewność wynika z wzajemnego szacunku i zaufania między członkami zespołu, definiowanych jako oczekiwanie, że przyszłe działania innych będą korzystne dla zespołu i jego członków. W większości przypadków bezpieczeństwo psychologiczne zespołu jest milcząco przyjmowane za pewnik i ani zespół jako całość, ani jednostki nie poświęcają mu bezpośredniej uwagi.
Na podstawie: Amy Edmondson Psychological Safety and Learning Behavior in Work Teams,
Administrative Science Quarterly 1999
===
Kontakt
https://sbs-training.pl/
pdu@sbs-training.pl
Bezpieczeństwo psychologiczne zespołu definiuje się jako wspólne przekonanie, że zespół jest bezpieczny w podejmowaniu ryzyka w relacjach pomiędzy członkami zespołu. Postrzeganie bezpieczeństwa psychologicznego rozwija się w wyniku istotnych wspólnych doświadczeń. Członkowie zespołu będą czuć bezpieczeństwo psychologiczne jeśli stwierdzą, że popełnienie błędu nie prowadzi do odrzucenia, gdy mają doświadczenia zespołowe, w których uznanie i zainteresowanie są wyrażane w odpowiedzi na dyskusję o błędach własnych i innych. Nie jest to jednocześnie beztroskie przyzwolenie na brak uwagi lecz poczucie pewności, że zespół nie zawstydzi, nie odrzuci ani nie ukarze kogoś za wyrażanie własnego zdania. Ta pewność wynika z wzajemnego szacunku i zaufania między członkami zespołu, definiowanych jako oczekiwanie, że przyszłe działania innych będą korzystne dla zespołu i jego członków. W większości przypadków bezpieczeństwo psychologiczne zespołu jest milcząco przyjmowane za pewnik i ani zespół jako całość, ani jednostki nie poświęcają mu bezpośredniej uwagi.
Na podstawie: Amy Edmondson Psychological Safety and Learning Behavior in Work Teams,
Administrative Science Quarterly 1999
===
Kontakt
https://sbs-training.pl/
pdu@sbs-training.pl
#90 Wielostronnie
2024-03-28 10:00:00
Przyjmijmy, że w negocjacjach trójstronnych:
• Negocjator 1 (N1) uważa rozwiązanie A za lepsze od rozwiązania B i rozwiązanie B lepsze od rozwiązania C. Jego preferencjami są zatem ABC.
• Negocjator 2 (N2) uznaje za najlepsze dla siebie rozwiązanie B, które jest lepsze od rozwiązania C, a to ostatnie jest lepsze od rozwiązania A, czyli preferuje BCA.
• Negocjator 3 (N3) chciałby uzyskać rozwiązanie C, które jest wg niego korzystniejsze od A, a za najmniej korzystne uważa opcję B, czyli preferuje CAB.
Negocjacje rozpoczyna N1, zapraszając do koalicji N3 i wspólnie wybierają opcję A, jest ona dla nich obu lepsza niż opcja B. Pominięty N2 reaguje, zawiązuje koalicję z N3 i wspólnie wprowadzają opcję C, bo w ich przypadku ta opcja jest lepsza od opcji A, którą preferuje N1. Oczywiście wyeliminowany N1 podejmuje interwencję i namawia N2 do nawiązania koalicji i wybierają wspólnie opcję B, ponieważ obaj uważają tę opcję za lepszą od C, którą preferuje N3. Prawdopodobnie teraz odsunięty N3 podejmie działania i jeśli uda mu się namówić do koalicji N1, to wspólnie wybiorą opcję A, bo dla nich obu jest ona lepsza od opcji B, tej ulubionej przez N2. Czyli negocjacje wrócą do punktu wyjścia. Łatwo zauważyć, że jeśli negocjatorzy będą dalej tak działać, zmiany koalicjantów będą miały charakter cykliczny i negocjacje będą się „kręcić w kółko”, bez szans na rozwiązanie. Zjawisko to znane jest pod nazwą „paradoksu Condorceta”.
Zaadaptowano na podstawie opisu w Wikipedia
===
Kontakt
https://sbs-training.pl/
pdu@sbs-training.pl
Przyjmijmy, że w negocjacjach trójstronnych:
• Negocjator 1 (N1) uważa rozwiązanie A za lepsze od rozwiązania B i rozwiązanie B lepsze od rozwiązania C. Jego preferencjami są zatem ABC.
• Negocjator 2 (N2) uznaje za najlepsze dla siebie rozwiązanie B, które jest lepsze od rozwiązania C, a to ostatnie jest lepsze od rozwiązania A, czyli preferuje BCA.
• Negocjator 3 (N3) chciałby uzyskać rozwiązanie C, które jest wg niego korzystniejsze od A, a za najmniej korzystne uważa opcję B, czyli preferuje CAB.
Negocjacje rozpoczyna N1, zapraszając do koalicji N3 i wspólnie wybierają opcję A, jest ona dla nich obu lepsza niż opcja B. Pominięty N2 reaguje, zawiązuje koalicję z N3 i wspólnie wprowadzają opcję C, bo w ich przypadku ta opcja jest lepsza od opcji A, którą preferuje N1. Oczywiście wyeliminowany N1 podejmuje interwencję i namawia N2 do nawiązania koalicji i wybierają wspólnie opcję B, ponieważ obaj uważają tę opcję za lepszą od C, którą preferuje N3. Prawdopodobnie teraz odsunięty N3 podejmie działania i jeśli uda mu się namówić do koalicji N1, to wspólnie wybiorą opcję A, bo dla nich obu jest ona lepsza od opcji B, tej ulubionej przez N2. Czyli negocjacje wrócą do punktu wyjścia. Łatwo zauważyć, że jeśli negocjatorzy będą dalej tak działać, zmiany koalicjantów będą miały charakter cykliczny i negocjacje będą się „kręcić w kółko”, bez szans na rozwiązanie. Zjawisko to znane jest pod nazwą „paradoksu Condorceta”.
Zaadaptowano na podstawie opisu w Wikipedia
===
Kontakt
https://sbs-training.pl/
pdu@sbs-training.pl
#89 Unikać jak ognia
2024-03-21 10:00:00
Dr Christine Porath , profesor na Uniwersytecie Georgetown
przeprowadziła badania, które wykazały, że kiedy ludzie doświadczają
nieuprzejmości , są mniej zmotywowani, zmniejszają wysiłek, jaki
wkładają w wykonanie określonego zadania i znacznie częściej opuszczają
organizację. Eksperymenty dr Porath pokazują, że nawet bycie tylko
świadkiem nieuprzejmości może obniżać wyniki zarówno w zadaniach
rutynowych i kreatywnych. Na domiar złego niegrzeczne działania zwykle
wywołują niegrzeczne reakcje, tworząc wielką negatywną spiralę i
negatywną kulturę. Nie oznacza to jednak, że niegrzeczność koniecznie
wywołuje agresję i skończy się fizyczną napaścią. Niegrzeczność ludzie
zwykle odwzajemniają w bardziej subtelny sposób: przestają być pomocni,
częściej obrażają innych, nie dzielą się informacjami i nie angażują się
w realizację wspólnych zadań.
https://www.nbcnews.com/better/pop-culture/why-rudeness-so-toxic-how-stop-it-ncna876131
===
Kontakt
https://sbs-training.pl/
pdu@sbs-training.pl
Dr Christine Porath , profesor na Uniwersytecie Georgetown przeprowadziła badania, które wykazały, że kiedy ludzie doświadczają nieuprzejmości , są mniej zmotywowani, zmniejszają wysiłek, jaki wkładają w wykonanie określonego zadania i znacznie częściej opuszczają organizację. Eksperymenty dr Porath pokazują, że nawet bycie tylko świadkiem nieuprzejmości może obniżać wyniki zarówno w zadaniach rutynowych i kreatywnych. Na domiar złego niegrzeczne działania zwykle wywołują niegrzeczne reakcje, tworząc wielką negatywną spiralę i negatywną kulturę. Nie oznacza to jednak, że niegrzeczność koniecznie wywołuje agresję i skończy się fizyczną napaścią. Niegrzeczność ludzie zwykle odwzajemniają w bardziej subtelny sposób: przestają być pomocni, częściej obrażają innych, nie dzielą się informacjami i nie angażują się w realizację wspólnych zadań. https://www.nbcnews.com/better/pop-culture/why-rudeness-so-toxic-how-stop-it-ncna876131 === Kontakt https://sbs-training.pl/ pdu@sbs-training.pl
#88 Proces negocjacyjny
2024-03-14 10:00:00
Prawie każdy system ma wąskie gardło, nawet gdy jest niewielkie. Jeśli każdy system działałby z pełną wydajnością to co najmniej jedna maszyna będzie gromadzić procesy. Identyfikacja wąskich gardeł ma kluczowe znaczenie dla poprawy wydajności linii produkcyjnej, ponieważ pozwala określić obszar, w którym występuje akumulacja. Maszyna lub proces, który gromadzi najdłuższą kolejkę, zwykle jest wąskim gardłem, jednak nie zawsze tak jest. Wąskie gardła można znaleźć poprzez: identyfikację obszarów, w których występuje nagromadzenie, ocenę przepustowości, ocenę, czy każda maszyna jest używana z pełną wydajnością czy znalezienie maszyny o wysokim czasie oczekiwania. Zapobieganie wąskim gardłom może być osiągnięte m.in. poprzez dawanie pracownikom swobody w podejmowaniu decyzji, przekwalifikowanie pracowników i planowanie wyższej wydajności.
Na podstawie Encyklopedii Zarządzania https://mfiles.pl/pl/index.php/Strona_g%C5%82%C3%B3wna
===
Kontakt
https://sbs-training.pl/
pdu@sbs-training.pl
Prawie każdy system ma wąskie gardło, nawet gdy jest niewielkie. Jeśli każdy system działałby z pełną wydajnością to co najmniej jedna maszyna będzie gromadzić procesy. Identyfikacja wąskich gardeł ma kluczowe znaczenie dla poprawy wydajności linii produkcyjnej, ponieważ pozwala określić obszar, w którym występuje akumulacja. Maszyna lub proces, który gromadzi najdłuższą kolejkę, zwykle jest wąskim gardłem, jednak nie zawsze tak jest. Wąskie gardła można znaleźć poprzez: identyfikację obszarów, w których występuje nagromadzenie, ocenę przepustowości, ocenę, czy każda maszyna jest używana z pełną wydajnością czy znalezienie maszyny o wysokim czasie oczekiwania. Zapobieganie wąskim gardłom może być osiągnięte m.in. poprzez dawanie pracownikom swobody w podejmowaniu decyzji, przekwalifikowanie pracowników i planowanie wyższej wydajności.
Na podstawie Encyklopedii Zarządzania https://mfiles.pl/pl/index.php/Strona_g%C5%82%C3%B3wna
===
Kontakt
https://sbs-training.pl/
pdu@sbs-training.pl
#87 Interesariusze
2024-03-07 10:00:00
W 2008 roku muzyk Dave Caroll podróżował liniami United Airlines z Halifax do Nebraski. Podczas przesiadki w Chicago jeden ze współpasażerów zobaczył przez okno, że na płycie lotniska bagażowi nieostrożnie przerzucali między sobą gitarę. Po przybyciu do Nebraski muzyk stwierdził poważne uszkodzenia wartego 3,5 tysiąca dolarów instrumentu. Carroll oczywiście złożył wniosek do United Airlines o odszkodowanie jednak linie poinformowały go, że nie złożył wniosku w ciągu 24 godzin od zdarzenia, więc nie mogą naprawić szkody. Negocjacje i próby skłonienia United Airlines do wyrównania strat trwały 9 miesięcy i nie przyniosły skutku. Zdesperowany muzyk swoje zmagania z liniami United opisał w piosence i w lipcu 2009 opublikował ją na Youtube. Pierwszego dnia teledysk został odtworzony 150 tysięcy razy, a do dnia dzisiejszego ma już ponad 23 miliony wyświetleń. Piosenka utrzymana w stylu country natychmiast stała się viralem. Władze United Airlines błyskawicznie skontaktowały się z muzykiem aby m.in. przeprosić za incydent i poprosić o zgodę na wykorzystanie filmu do wewnętrznego szkolenia. United twierdziło, że "ma nadzieję" wyciągnąć wnioski z incydentu i odpowiednio zmienić swoją politykę obsługi klienta. Tu można skończyć tę historię nieudanej usługi, gdyby nie zdarzenie z roku 2017. Otóż na lotnisku w Chicago wybrano, za pomocą rzekomo obiektywnego algorytmu, 4 pasażerów, którzy mieli wykupione bilety na lot do Louisville i nakazano im opuścić samolot. Linie chciały zrobić miejsce dla swoich 4 pracowników, którzy następnego dnia mieli obsługiwać lot UA z Lousiville. Podczas usuwania z samolotu siłą jednego z pasażerów funkcjonariusze ochrony uderzyli twarzą pasażera o podłokietnik, po czym zakrwawionego wywlekli z samolotu. Nagrania z samolotu znowu stały się viralem, a incydent skrytykował sam ówczesny prezydent Donald Trump. Ciekawe, czy na szkoleniach wyświetlają sobie jeszcze film z gitarą Carolla?
Na podstawie Wikipedia i Youtube
===
Kontakt
https://sbs-training.pl/
pdu@sbs-training.pl
W 2008 roku muzyk Dave Caroll podróżował liniami United Airlines z Halifax do Nebraski. Podczas przesiadki w Chicago jeden ze współpasażerów zobaczył przez okno, że na płycie lotniska bagażowi nieostrożnie przerzucali między sobą gitarę. Po przybyciu do Nebraski muzyk stwierdził poważne uszkodzenia wartego 3,5 tysiąca dolarów instrumentu. Carroll oczywiście złożył wniosek do United Airlines o odszkodowanie jednak linie poinformowały go, że nie złożył wniosku w ciągu 24 godzin od zdarzenia, więc nie mogą naprawić szkody. Negocjacje i próby skłonienia United Airlines do wyrównania strat trwały 9 miesięcy i nie przyniosły skutku. Zdesperowany muzyk swoje zmagania z liniami United opisał w piosence i w lipcu 2009 opublikował ją na Youtube. Pierwszego dnia teledysk został odtworzony 150 tysięcy razy, a do dnia dzisiejszego ma już ponad 23 miliony wyświetleń. Piosenka utrzymana w stylu country natychmiast stała się viralem. Władze United Airlines błyskawicznie skontaktowały się z muzykiem aby m.in. przeprosić za incydent i poprosić o zgodę na wykorzystanie filmu do wewnętrznego szkolenia. United twierdziło, że "ma nadzieję" wyciągnąć wnioski z incydentu i odpowiednio zmienić swoją politykę obsługi klienta. Tu można skończyć tę historię nieudanej usługi, gdyby nie zdarzenie z roku 2017. Otóż na lotnisku w Chicago wybrano, za pomocą rzekomo obiektywnego algorytmu, 4 pasażerów, którzy mieli wykupione bilety na lot do Louisville i nakazano im opuścić samolot. Linie chciały zrobić miejsce dla swoich 4 pracowników, którzy następnego dnia mieli obsługiwać lot UA z Lousiville. Podczas usuwania z samolotu siłą jednego z pasażerów funkcjonariusze ochrony uderzyli twarzą pasażera o podłokietnik, po czym zakrwawionego wywlekli z samolotu. Nagrania z samolotu znowu stały się viralem, a incydent skrytykował sam ówczesny prezydent Donald Trump. Ciekawe, czy na szkoleniach wyświetlają sobie jeszcze film z gitarą Carolla?
Na podstawie Wikipedia i Youtube
===
Kontakt
https://sbs-training.pl/
pdu@sbs-training.pl