Accademia Włoskiego Kina | Podcast
Accademia Włoskiego Kina to projekt edukacyjny autorstwa Diany Dąbrowskiej, który ma na celu popularyzację włoskiej kultury filmowej w Polsce.
Kategorie:
TV & Film
TV & Film
"Ja, kapitan", reż. Matteo Garrone | AWK #70
2024-09-07 10:04:44
Matteo Garrone - wielki miłośnik baśni i mitologii, opowiada w swoim najnowszym filmie o dramacie uchodźców z Dakaru walczących o lepsze jutro w Europie. O młodych ludziach walczących o realizację swoich marzeń. Wyobraźnia ma wielką moc i pozwala bohaterom wyjść z niejednej trudniej sytuacji. Garrone w większości swoich filmów ukazał rąbek współczesnego świata, który rządzi się własnymi prawami, funkcjonuje niejako na opak. Jak wyznał w wywiadzie dla Filmwebu twórca kinowej "Gomorry": "Wydaje mi się, że w mojej filmografii rzeczywiście można odnaleźć pewną prawidłowość. Kiedy zabieram się za współczesne historie, lubię pogłębiać w nich aspekt mroku, tajemnicy i baśniowości. A gdy zajmuje się baśniami, to uciekam od wszelkich ozdobników na rzecz naturalizmu. Szukam we wspomnianych tekstach wówczas tej "płaszczyzny antropologicznej". Dla mnie środki mają odpowiadać przede wszystkim potrzebom historii. Muszą bić w zgodzie z jej sercem". ⬛ Tematyka spotkania
Matteo Garrone - wielki miłośnik baśni i mitologii, opowiada w swoim najnowszym filmie o dramacie uchodźców z Dakaru walczących o lepsze jutro w Europie. O młodych ludziach walczących o realizację swoich marzeń. Wyobraźnia ma wielką moc i pozwala bohaterom wyjść z niejednej trudniej sytuacji.
Garrone w większości swoich filmów ukazał rąbek współczesnego świata, który rządzi się własnymi prawami, funkcjonuje niejako na opak. Jak wyznał w wywiadzie dla Filmwebu twórca kinowej "Gomorry": "Wydaje mi się, że w mojej filmografii rzeczywiście można odnaleźć pewną prawidłowość. Kiedy zabieram się za współczesne historie, lubię pogłębiać w nich aspekt mroku, tajemnicy i baśniowości. A gdy zajmuje się baśniami, to uciekam od wszelkich ozdobników na rzecz naturalizmu. Szukam we wspomnianych tekstach wówczas tej "płaszczyzny antropologicznej". Dla mnie środki mają odpowiadać przede wszystkim potrzebom historii. Muszą bić w zgodzie z jej sercem".
⬛ Tematyka spotkania
Garrone w większości swoich filmów ukazał rąbek współczesnego świata, który rządzi się własnymi prawami, funkcjonuje niejako na opak. Jak wyznał w wywiadzie dla Filmwebu twórca kinowej "Gomorry": "Wydaje mi się, że w mojej filmografii rzeczywiście można odnaleźć pewną prawidłowość. Kiedy zabieram się za współczesne historie, lubię pogłębiać w nich aspekt mroku, tajemnicy i baśniowości. A gdy zajmuje się baśniami, to uciekam od wszelkich ozdobników na rzecz naturalizmu. Szukam we wspomnianych tekstach wówczas tej "płaszczyzny antropologicznej". Dla mnie środki mają odpowiadać przede wszystkim potrzebom historii. Muszą bić w zgodzie z jej sercem".
⬛ Tematyka spotkania
„Wiek XX”, reż. Bernardo Bertolucci | AWK #69 [2/2]
2024-08-31 10:18:30
Serdecznie zapraszamy na kolejny (69.!) odcinek Accademii Włoskiego Kina! Tym razem zmierzymy się z ikonicznym dziełem Bernarda Bertolucciego – „Wiek XX” [Novecento – org.] (1976), a mierzyć się będą (rzecz jasna wspólnie z Państwem):
Serdecznie zapraszamy na kolejny (69.!) odcinek Accademii Włoskiego Kina! Tym razem zmierzymy się z ikonicznym dziełem Bernarda Bertolucciego – „Wiek XX” [Novecento – org.] (1976), a mierzyć się będą (rzecz jasna wspólnie z Państwem):
„Wiek XX”, reż. Bernardo Bertolucci | AWK #69 [1/2]
2024-05-25 12:47:23
Serdecznie zapraszamy na kolejny (69.!) odcinek Accademii Włoskiego Kina! Tym razem zmierzymy się z ikonicznym dziełem Bernarda Bertolucciego – „Wiek XX” [Novecento – org.] (1976), a mierzyć się będą (rzecz jasna wspólnie z Państwem):
Serdecznie zapraszamy na kolejny (69.!) odcinek Accademii Włoskiego Kina! Tym razem zmierzymy się z ikonicznym dziełem Bernarda Bertolucciego – „Wiek XX” [Novecento – org.] (1976), a mierzyć się będą (rzecz jasna wspólnie z Państwem):
Luchino Visconti: W kostiumie I Timeless Film Festival Warsaw 2024 | AWK #68
2024-05-03 08:59:32
Wspólnie z TimelessFFW serdecznie zapraszamy na kolejny odcinek Accademii Włoskiego Kina, w którym porozmawiamy o włoskim mistrzu kina - Luchino Viscontim! Swoistą kanwą naszego spotkania jest kolejna edycja festiwalu, na którym zaprezentowanych zostanie sześć filmów maestro w ramach sekcji „Luchino Visoconti: W kostiumie”. „Bogate, pełne przepychu wnętrza, strojne kostiumy i barokowa wręcz wrażliwość: Luchino Visconti znany był z filmowego maksymalizmu, który uosabiają zwłaszcza jego filmy kostiumowe i historyczne. W połączeniu z włoskim temperamentem kino autora Lamparta jest ucztą dla kinomanów i kinomanek rozsmakowanych w wizualnej i muzycznej stronie kina”. [Timeless Film Festival Warsaw]
Wspólnie z TimelessFFW serdecznie zapraszamy na kolejny odcinek Accademii Włoskiego Kina, w którym porozmawiamy o włoskim mistrzu kina - Luchino Viscontim! Swoistą kanwą naszego spotkania jest kolejna edycja festiwalu, na którym zaprezentowanych zostanie sześć filmów maestro w ramach sekcji „Luchino Visoconti: W kostiumie”.
„Bogate, pełne przepychu wnętrza, strojne kostiumy i barokowa wręcz wrażliwość: Luchino Visconti znany był z filmowego maksymalizmu, który uosabiają zwłaszcza jego filmy kostiumowe i historyczne. W połączeniu z włoskim temperamentem kino autora Lamparta jest ucztą dla kinomanów i kinomanek rozsmakowanych w wizualnej i muzycznej stronie kina”. [Timeless Film Festival Warsaw]
„Bogate, pełne przepychu wnętrza, strojne kostiumy i barokowa wręcz wrażliwość: Luchino Visconti znany był z filmowego maksymalizmu, który uosabiają zwłaszcza jego filmy kostiumowe i historyczne. W połączeniu z włoskim temperamentem kino autora Lamparta jest ucztą dla kinomanów i kinomanek rozsmakowanych w wizualnej i muzycznej stronie kina”. [Timeless Film Festival Warsaw]
"Lepsze jutro", reż. Nanni Moretti | Anna Osmólska-Mętrak | AWK #67
2024-03-12 22:01:31
Serdecznie zapraszamy na kolejne spotkanie w ramach Accademii Włoskiego Kina, w którym wspólnie z nieocenioną Anną Osmólską-Mętrak porozmawiamy o twórczości Nanniego Morettiego oraz jego najnowszym filmie "Lepsze jutro" - w kinach od 8 marca. Dystrybucja: Mayfly. Serdecznie zapraszamy na kolejne spotkanie w ramach Accademii Włoskiego Kina, w którym wspólnie z nieocenioną Anną Osmólską-Mętrak porozmawiamy o twórczości Nanniego Morettiego oraz jego najnowszym filmie "Lepsze jutro" - w kinach od 8 marca. Dystrybucja: Mayfly. Cała filmografia Nanniego Morettiego jest przesiąknięta autoironią, autotematyzmem i autobiografizmem. Za pomocą kamery Włoch otwarcie pokazał, że „społeczno-politycznym ideom” trzeba być wiernym nie tylko na piśmie, ale też w praktyce; za sprawą swoich dzieł reżyser stawia bardzo trafne, socjologiczne diagnozy, które nie boją się ukazywania włoskiego narodu jako pełnego sprzeczności i niedoskonałości. Już od czas jego debiutu („Io sono un autartico”, tłumaczony jako „Jestem samowystarczalny” [1976]), Moretti rzeczywiście udowodnił, że jest twórcą o "własnym, niepowtarzalnym głosie" i niezależnym spojrzeniu, zdecydowanie oderwanym od prawideł „filmowego mainstreamu”. Twórczość Morettiego doczekała się na przestrzeni lat znaczących wyróżnień, przede wszystkim na prestiżowym Festiwalu Filmowym w Cannes (m.in. „Złota Palma” za „Pokój syna”, [La stanza del figlio, 2001]; ostatnia jak dotąd w historii współczesnego włoskiego kina). Na Półwyspie Apenińskim natomiast jego filmy od zawsze często dzieliły krytykę, a przede wszystkim publiczność. Po premierze „Słodkich snów” (Sogni d’oro, 1981) na festiwalu w Wenecji – surrealistycznej opowieści o zdolnym reżyserze w kryzysie, w której doszukiwano się odniesień do autotematycznego arcydzieła Felliniego – sam mistrz Sergio Leone miał ponoć powiedzieć, że dzieło Morettiego to „raczej 1 i ¼ niż 8 i ½”.
Serdecznie zapraszamy na kolejne spotkanie w ramach Accademii Włoskiego Kina, w którym wspólnie z nieocenioną Anną Osmólską-Mętrak porozmawiamy o twórczości Nanniego Morettiego oraz jego najnowszym filmie "Lepsze jutro" - w kinach od 8 marca. Dystrybucja: Mayfly.
Serdecznie zapraszamy na kolejne spotkanie w ramach Accademii Włoskiego Kina, w którym wspólnie z nieocenioną Anną Osmólską-Mętrak porozmawiamy o twórczości Nanniego Morettiego oraz jego najnowszym filmie "Lepsze jutro" - w kinach od 8 marca. Dystrybucja: Mayfly.
Cała filmografia Nanniego Morettiego jest przesiąknięta autoironią, autotematyzmem i autobiografizmem. Za pomocą kamery Włoch otwarcie pokazał, że „społeczno-politycznym ideom” trzeba być wiernym nie tylko na piśmie, ale też w praktyce; za sprawą swoich dzieł reżyser stawia bardzo trafne, socjologiczne diagnozy, które nie boją się ukazywania włoskiego narodu jako pełnego sprzeczności i niedoskonałości. Już od czas jego debiutu („Io sono un autartico”, tłumaczony jako „Jestem samowystarczalny” [1976]), Moretti rzeczywiście udowodnił, że jest twórcą o "własnym, niepowtarzalnym głosie" i niezależnym spojrzeniu, zdecydowanie oderwanym od prawideł „filmowego mainstreamu”.
Twórczość Morettiego doczekała się na przestrzeni lat znaczących wyróżnień, przede wszystkim na prestiżowym Festiwalu Filmowym w Cannes (m.in. „Złota Palma” za „Pokój syna”, [La stanza del figlio, 2001]; ostatnia jak dotąd w historii współczesnego włoskiego kina). Na Półwyspie Apenińskim natomiast jego filmy od zawsze często dzieliły krytykę, a przede wszystkim publiczność. Po premierze „Słodkich snów” (Sogni d’oro, 1981) na festiwalu w Wenecji – surrealistycznej opowieści o zdolnym reżyserze w kryzysie, w której doszukiwano się odniesień do autotematycznego arcydzieła Felliniego – sam mistrz Sergio Leone miał ponoć powiedzieć, że dzieło Morettiego to „raczej 1 i ¼ niż 8 i ½”.
Serdecznie zapraszamy na kolejne spotkanie w ramach Accademii Włoskiego Kina, w którym wspólnie z nieocenioną Anną Osmólską-Mętrak porozmawiamy o twórczości Nanniego Morettiego oraz jego najnowszym filmie "Lepsze jutro" - w kinach od 8 marca. Dystrybucja: Mayfly.
Cała filmografia Nanniego Morettiego jest przesiąknięta autoironią, autotematyzmem i autobiografizmem. Za pomocą kamery Włoch otwarcie pokazał, że „społeczno-politycznym ideom” trzeba być wiernym nie tylko na piśmie, ale też w praktyce; za sprawą swoich dzieł reżyser stawia bardzo trafne, socjologiczne diagnozy, które nie boją się ukazywania włoskiego narodu jako pełnego sprzeczności i niedoskonałości. Już od czas jego debiutu („Io sono un autartico”, tłumaczony jako „Jestem samowystarczalny” [1976]), Moretti rzeczywiście udowodnił, że jest twórcą o "własnym, niepowtarzalnym głosie" i niezależnym spojrzeniu, zdecydowanie oderwanym od prawideł „filmowego mainstreamu”.
Twórczość Morettiego doczekała się na przestrzeni lat znaczących wyróżnień, przede wszystkim na prestiżowym Festiwalu Filmowym w Cannes (m.in. „Złota Palma” za „Pokój syna”, [La stanza del figlio, 2001]; ostatnia jak dotąd w historii współczesnego włoskiego kina). Na Półwyspie Apenińskim natomiast jego filmy od zawsze często dzieliły krytykę, a przede wszystkim publiczność. Po premierze „Słodkich snów” (Sogni d’oro, 1981) na festiwalu w Wenecji – surrealistycznej opowieści o zdolnym reżyserze w kryzysie, w której doszukiwano się odniesień do autotematycznego arcydzieła Felliniego – sam mistrz Sergio Leone miał ponoć powiedzieć, że dzieło Morettiego to „raczej 1 i ¼ niż 8 i ½”.
"Opadające liście", reż. Aki Kaurismäki | Veikko Suvanto | AWK #66 [EXTRA]
2024-03-04 23:09:30
W marcu 2023 roku przyjrzeliśmy się w ramach naszych działań edukacyjnych twórczości Miki Kaurismäkiego, twórcy silnie zabarwionych włoskością dzieł: "Rosso" oraz "Helsinki - Napoli". Razem z naszym przyjacielem, tłumaczem i znawcą kina Veikko Suvanto pomyśleliśmy, że warto przyjrzeć się tym razem filmografii młodszego z braci. W szczególności jego trylogii (a już właściwie tetralogii!) na cześć i chwałę fińskiego proletariatu ("Cienie w raju", "Ariel", "Dziewczyna z fabryki zapałek", 1986-1990). O jakich bohaterach i bohaterach opowiada Kaurismäki? Czego możemy się dowiedzieć o Finlandii i fińskim społeczeństwie z seansu tetralogii? Jak zdefiniować charakterystyczny styl narracyjno-wizualny fińskiego artysty? Czy w jego przypadku możemy mówić o "renesansie czułego realizmu"? Na te oraz inne pytania spróbujemy odpowiedzieć podczas naszego najbliższego spotkania Accademii Extra. Aki Kaurismäki to prawdziwa legenda kina. Fiński reżyser, scenarzysta, montażysta i producent filmowy, a swojego czasu również krytyk filmowy i listonosz! Oddany miłośnik psów, które stale pojawiają się w realizowanym przez nich kinie. Reżyser wielokrotnie nagradzanych na świecie filmów, takich jak "Człowiek bez przeszłości", "Człowiek z Hawru" czy "Po tamtej stronie". SŁOWNICZEK KAURISMÄKI–POLSKI
W marcu 2023 roku przyjrzeliśmy się w ramach naszych działań edukacyjnych twórczości Miki Kaurismäkiego, twórcy silnie zabarwionych włoskością dzieł: "Rosso" oraz "Helsinki - Napoli". Razem z naszym przyjacielem, tłumaczem i znawcą kina Veikko Suvanto pomyśleliśmy, że warto przyjrzeć się tym razem filmografii młodszego z braci.
W szczególności jego trylogii (a już właściwie tetralogii!) na cześć i chwałę fińskiego proletariatu ("Cienie w raju", "Ariel", "Dziewczyna z fabryki zapałek", 1986-1990). O jakich bohaterach i bohaterach opowiada Kaurismäki? Czego możemy się dowiedzieć o Finlandii i fińskim społeczeństwie z seansu tetralogii? Jak zdefiniować charakterystyczny styl narracyjno-wizualny fińskiego artysty? Czy w jego przypadku możemy mówić o "renesansie czułego realizmu"? Na te oraz inne pytania spróbujemy odpowiedzieć podczas naszego najbliższego spotkania Accademii Extra.
Aki Kaurismäki to prawdziwa legenda kina. Fiński reżyser, scenarzysta, montażysta i producent filmowy, a swojego czasu również krytyk filmowy i listonosz! Oddany miłośnik psów, które stale pojawiają się w realizowanym przez nich kinie. Reżyser wielokrotnie nagradzanych na świecie filmów, takich jak "Człowiek bez przeszłości", "Człowiek z Hawru" czy "Po tamtej stronie".
SŁOWNICZEK KAURISMÄKI–POLSKI
W szczególności jego trylogii (a już właściwie tetralogii!) na cześć i chwałę fińskiego proletariatu ("Cienie w raju", "Ariel", "Dziewczyna z fabryki zapałek", 1986-1990). O jakich bohaterach i bohaterach opowiada Kaurismäki? Czego możemy się dowiedzieć o Finlandii i fińskim społeczeństwie z seansu tetralogii? Jak zdefiniować charakterystyczny styl narracyjno-wizualny fińskiego artysty? Czy w jego przypadku możemy mówić o "renesansie czułego realizmu"? Na te oraz inne pytania spróbujemy odpowiedzieć podczas naszego najbliższego spotkania Accademii Extra.
Aki Kaurismäki to prawdziwa legenda kina. Fiński reżyser, scenarzysta, montażysta i producent filmowy, a swojego czasu również krytyk filmowy i listonosz! Oddany miłośnik psów, które stale pojawiają się w realizowanym przez nich kinie. Reżyser wielokrotnie nagradzanych na świecie filmów, takich jak "Człowiek bez przeszłości", "Człowiek z Hawru" czy "Po tamtej stronie".
SŁOWNICZEK KAURISMÄKI–POLSKI
"La chimera", reż. Alice Rohrwacher | Anna Osmólska-Mętrak | AWK #65
2024-01-29 21:06:23
Serdecznie zapraszamy na kolejny odcinek Accademii Włoskiego Kina, w którym porozmawiamy o najnowszym filmie wspaniałej włoskiej reżyserki Alice Rohrwacher, "La Chimera" (2023). Film będziemy mogli obejrzeć w polskich kinach dzięki Aurora Films od piątku, 19 stycznia. A wcześniej zapraszamy na rozmowę z jednym z największych autorytetów w dziedzinie włoskiego kina i włoskiej kultury, dr Anną Osmólską-Mętrak! Uwielbiana przez nas Ania Osmólska-Mętrak, "matka chrzestna" naszych działań edukacyjno-filmowych!
Serdecznie zapraszamy na kolejny odcinek Accademii Włoskiego Kina, w którym porozmawiamy o najnowszym filmie wspaniałej włoskiej reżyserki Alice Rohrwacher, "La Chimera" (2023).
Film będziemy mogli obejrzeć w polskich kinach dzięki Aurora Films od piątku, 19 stycznia.
A wcześniej zapraszamy na rozmowę z jednym z największych autorytetów w dziedzinie włoskiego kina i włoskiej kultury, dr Anną Osmólską-Mętrak! Uwielbiana przez nas Ania Osmólska-Mętrak, "matka chrzestna" naszych działań edukacyjno-filmowych!
Film będziemy mogli obejrzeć w polskich kinach dzięki Aurora Films od piątku, 19 stycznia.
A wcześniej zapraszamy na rozmowę z jednym z największych autorytetów w dziedzinie włoskiego kina i włoskiej kultury, dr Anną Osmólską-Mętrak! Uwielbiana przez nas Ania Osmólska-Mętrak, "matka chrzestna" naszych działań edukacyjno-filmowych!
"Wielkie piękno", reż. Paolo Sorrentino | Damian Jankowski | AWK #64
2024-01-08 19:52:42
"Wielkie piękno", reż. Paolo Sorrentino | Damian Jankowski | AWK #64 Gościem odcinka jest Damian Jankowski - publicysta, krytyk filmowy, redaktor portalu Więź.pl, członek redakcji kwartalnika „Więź” i Zespołu Laboratorium „Więzi”.
"Wielkie piękno", reż. Paolo Sorrentino | Damian Jankowski | AWK #64
Gościem odcinka jest Damian Jankowski - publicysta, krytyk filmowy, redaktor portalu Więź.pl, członek redakcji kwartalnika „Więź” i Zespołu Laboratorium „Więzi”.
Gościem odcinka jest Damian Jankowski - publicysta, krytyk filmowy, redaktor portalu Więź.pl, członek redakcji kwartalnika „Więź” i Zespołu Laboratorium „Więzi”.
Reprezentacje włoskiej mafii na ekranie | "Mafia zabija tylko latem", reż. Pif | AWK #63
2023-12-24 15:43:53
Serdecznie zapraszamy na kolejny odcinek Accademii Włoskiego Kina. Naszym gościem będzie Łukasz Adamski, z którym porozmawiamy o reprezentacjach włoskiej mafii na ekranie. Szczególnie ważna będzie opowieść o wzruszającym filmie Pifa z 2013 roku, "Mafia zabija tylko latem" (La mafia uccide solo d' estate).
Serdecznie zapraszamy na kolejny odcinek Accademii Włoskiego Kina.
Naszym gościem będzie Łukasz Adamski, z którym porozmawiamy o reprezentacjach włoskiej mafii na ekranie. Szczególnie ważna będzie opowieść o wzruszającym filmie Pifa z 2013 roku, "Mafia zabija tylko latem" (La mafia uccide solo d' estate).
Naszym gościem będzie Łukasz Adamski, z którym porozmawiamy o reprezentacjach włoskiej mafii na ekranie. Szczególnie ważna będzie opowieść o wzruszającym filmie Pifa z 2013 roku, "Mafia zabija tylko latem" (La mafia uccide solo d' estate).