Wojowniczki & Wojownicy/Anna Maruszeczko
Rozmowy-spotkania z ludźmi. Czasem z no name, czasem z rozpoznawalnymi, czasem z ekspertami. Zawsze z takimi, którym zależy. Dzielimy się wiedzą i opowieściami o przełomach w życiu, w przekonaniu, że „opowiadanie historii to nasz ludzki sposób radzenia sobie z rzeczywistością". Interesuje mnie człowiek w zmianie. Moi bohaterowie to ludzie poszukujący i zaangażowani. Walczą, stawiając granice, postępując w zgodzie z sobą, dzieląc się. Czasem wygrywają bitwy ze światem zewnętrznym, jednak podkreślają, że najtrudniej wygrać z samym sobą.
Intro muz.: Leszek Kołodziejski
śpiew: Wojciech Myrczek
Kategorie:
Społeczeństwo i Kultura
Społeczeństwo i Kultura
# 91 - Ryszard Kulik – 100 % życia jest już. (10 gru 2024)
2024-12-18 14:21:43
Już teraz mam wszystko – mówi o sobie i o Tobie – W każdym momencie jestem pełną wersją siebie. Tak jak woda, która nie może być już bardziej mokra.
Zgoda na to, co jest, nie jest marazmem. To jest zwrócenie się ku życiu i pozwolenie, żeby ono działało.
Autor krótkiej teorii wszystkiego zawartej w bestsellerowej książce „Wystarczająco dobre życie. Przekraczając oddzielenie od siebie, innych i przyrody“.
Co to znaczy, że sto procent życia to zwykłe czynności, powtarzane codziennie, a nie ten – mówiąc w obrazowym skrócie – świecący lunapark?
Dlaczego żyjemy w oddzieleniu od tego, co naturalne – od siebie, innych, przyrody. Jak to zobaczyć, zrozumieć i przekroczyć to oddzielenie i nie bać się żyć wystarczająco dobrym życiem, które zbliżyłoby nas do pełni, do spełnienia?
Na marginesie: Dowiecie się, kim/czym jest w istocie grupa trzymająca władzę:-)
Co to znaczy, że „robimy naprawdę wiele, by nie doświadczać życia, choć z pozoru może się wydawać, że korzystamy z niego w maksymalnym stopniu“? Albo że bardziej życiodajne jest nicnierobienie niż staranie się, bo usilne staranie się niechybnie prowadzi do emocjonalnej starości. Starasz się? – będziesz stary/stara. Ciekawe, prawda?
"Nicnierobienie to jest pozwolenie, żeby życie wzięło nas w ramiona i zatańczyło z nami taniec, który jest istotą naszej egzystencji tutaj".
Co to znaczy, że sto procent życia to zwykłe czynności, powtarzane codziennie, a nie ten – mówiąc w obrazowym skrócie – świecący lunapark?
Dlaczego żyjemy w oddzieleniu od tego, co naturalne – od siebie, innych, przyrody. Jak to zobaczyć, zrozumieć i przekroczyć to oddzielenie i nie bać się żyć wystarczająco dobrym życiem, które zbliżyłoby nas do pełni, do spełnienia?
Ryszard Kulik, doktor psychologii, trener, aktywista ekologiczny. Od początku lat 90-tych związany z ruchem ekologicznym i miesięcznikiem „Dzikie Życie“. Wyznaje, że najwięcej o sobie i o świecie dowiedział się w trakcie przebywania samotnie w dzikich miejscach oraz spania w lesie pod gołym niebem.
Autor książek dotyczących relacji człowiek – natura: m. in. „Stąpając mocno po Ziemi” czy „Człowiek wobec natury”. W tym roku ukazała się jego najnowsza książka „Wystarczająco dobre życie. Przekraczając oddzielenie od siebie, innych i przyrody“.
DO USŁYSZENIA!
Już teraz mam wszystko – mówi o sobie i o Tobie – W każdym momencie jestem pełną wersją siebie. Tak jak woda, która nie może być już bardziej mokra. Zgoda na to, co jest, nie jest marazmem. To jest zwrócenie się ku życiu i pozwolenie, żeby ono działało.
Autor krótkiej teorii wszystkiego zawartej w bestsellerowej książce „Wystarczająco dobre życie. Przekraczając oddzielenie od siebie, innych i przyrody“.
Co to znaczy, że sto procent życia to zwykłe czynności, powtarzane codziennie, a nie ten – mówiąc w obrazowym skrócie – świecący lunapark? Dlaczego żyjemy w oddzieleniu od tego, co naturalne – od siebie, innych, przyrody. Jak to zobaczyć, zrozumieć i przekroczyć to oddzielenie i nie bać się żyć wystarczająco dobrym życiem, które zbliżyłoby nas do pełni, do spełnienia?
Na marginesie: Dowiecie się, kim/czym jest w istocie grupa trzymająca władzę:-) Co to znaczy, że „robimy naprawdę wiele, by nie doświadczać życia, choć z pozoru może się wydawać, że korzystamy z niego w maksymalnym stopniu“? Albo że bardziej życiodajne jest nicnierobienie niż staranie się, bo usilne staranie się niechybnie prowadzi do emocjonalnej starości. Starasz się? – będziesz stary/stara. Ciekawe, prawda? "Nicnierobienie to jest pozwolenie, żeby życie wzięło nas w ramiona i zatańczyło z nami taniec, który jest istotą naszej egzystencji tutaj".
Co to znaczy, że sto procent życia to zwykłe czynności, powtarzane codziennie, a nie ten – mówiąc w obrazowym skrócie – świecący lunapark? Dlaczego żyjemy w oddzieleniu od tego, co naturalne – od siebie, innych, przyrody. Jak to zobaczyć, zrozumieć i przekroczyć to oddzielenie i nie bać się żyć wystarczająco dobrym życiem, które zbliżyłoby nas do pełni, do spełnienia? Ryszard Kulik, doktor psychologii, trener, aktywista ekologiczny. Od początku lat 90-tych związany z ruchem ekologicznym i miesięcznikiem „Dzikie Życie“. Wyznaje, że najwięcej o sobie i o świecie dowiedział się w trakcie przebywania samotnie w dzikich miejscach oraz spania w lesie pod gołym niebem. Autor książek dotyczących relacji człowiek – natura: m. in. „Stąpając mocno po Ziemi” czy „Człowiek wobec natury”. W tym roku ukazała się jego najnowsza książka „Wystarczająco dobre życie. Przekraczając oddzielenie od siebie, innych i przyrody“. DO USŁYSZENIA!
# 90 – Justyna Stępniewska – Sztuka dobrego ZDROWIA. (25 listop 2024)
2024-11-28 19:08:50
Istnieje bardzo duże prawdopodobieństwo, że rozmowa z tą WOJOWNICZKĄ da nam impuls do prozdrowotnego zrywu, z dużą szansą na to, że tym razem nie okaże się słomianym zapałem.
Istnieje bardzo duże prawdopodobieństwo, że rozmowa z tą WOJOWNICZKĄ da nam impuls do prozdrowotnego zrywu, z dużą szansą na to, że tym razem nie okaże się słomianym zapałem.
# 89 – Agnieszka Wojciechowska – Jestem jak trzmiel. (24 paź 2024)
2024-10-31 12:29:37
...Amerykańscy naukowcy odkryli, że trzmiel ma za małą powierzchnię skrzydeł względem masy, żeby latać, ale trzmiel o tym nie wie i lata. Z nią było podobnie. Gdzieś w głębi siebie nie uznawała tego stanu rzeczy, w którym kobiety w Straży Pożarnej nie mogą jeździć na akcje, tylko co najwyżej pracować za biurkiem.
Czeka na kolejny strzał dopaminy i wybuch adrenaliny. Nie kryje, że jest od tego uzależniona. Prysznic bierze zawsze nie dłużej niż 60 sekund! Rutyna by ją zabiła. Strażaczka, żona, mama trzech synów (najmłodszego słychać w studiu).
W jej pracy, w jej służbie, słowa o kruchości życia przestają być metaforą. Życie kruszy się na jej oczach. Nie zawsze może temu zapobiec.
„Dlatego w naszej ekipie… często słychać śmiech, opowiada. Potrafimy rozbawić się do łez. Przecież widzimy, że jedyne, co warto, to żyć pełnią życia wśród ludzi życzliwych, zabawnych, pomocnych i dzielących te same wartości“.
Tak, sporo mówi i pisze o ZABAWIE. Dobrze, bo nie dałoby się czytać tylko o kosztach psychicznych i traumie. Bo też to w jej przypadku to jest integralne.
Pierwsza kobieta w Polsce, która została dopuszczona do tak zwanego składu bojowego w zawodowej straży pożarnej.
Autorka książki: "Pali się. Ryzyko, ogień, adrenalina. O byciu strażaczką bez lania wody".
Porozmawiamy o jazdach do samobójców, ale i do kota na drzewie. Nawet o tym, jak niebezpieczna może być torebka trzymana na kolanach podczas jazdy samochodem.
DO USŁYSZENIA!
...Amerykańscy naukowcy odkryli, że trzmiel ma za małą powierzchnię skrzydeł względem masy, żeby latać, ale trzmiel o tym nie wie i lata. Z nią było podobnie. Gdzieś w głębi siebie nie uznawała tego stanu rzeczy, w którym kobiety w Straży Pożarnej nie mogą jeździć na akcje, tylko co najwyżej pracować za biurkiem. Czeka na kolejny strzał dopaminy i wybuch adrenaliny. Nie kryje, że jest od tego uzależniona. Prysznic bierze zawsze nie dłużej niż 60 sekund! Rutyna by ją zabiła. Strażaczka, żona, mama trzech synów (najmłodszego słychać w studiu). W jej pracy, w jej służbie, słowa o kruchości życia przestają być metaforą. Życie kruszy się na jej oczach. Nie zawsze może temu zapobiec. „Dlatego w naszej ekipie… często słychać śmiech, opowiada. Potrafimy rozbawić się do łez. Przecież widzimy, że jedyne, co warto, to żyć pełnią życia wśród ludzi życzliwych, zabawnych, pomocnych i dzielących te same wartości“. Tak, sporo mówi i pisze o ZABAWIE. Dobrze, bo nie dałoby się czytać tylko o kosztach psychicznych i traumie. Bo też to w jej przypadku to jest integralne. Pierwsza kobieta w Polsce, która została dopuszczona do tak zwanego składu bojowego w zawodowej straży pożarnej. Autorka książki: "Pali się. Ryzyko, ogień, adrenalina. O byciu strażaczką bez lania wody". Porozmawiamy o jazdach do samobójców, ale i do kota na drzewie. Nawet o tym, jak niebezpieczna może być torebka trzymana na kolanach podczas jazdy samochodem. DO USŁYSZENIA!
# 88 – Ewa Woydyłło – Co robi WSTYD (1 paź 2024)
2024-10-16 16:04:57
Co robi (nam) wstyd?
Bierzemy go pod lupę, bo – zgodzimy się pewnie wszyscy – wstyd bardzo męczy. Blokuje, alienuje, odbiera siły witalne, marnuje nasz potencjał, marnuje życie. Bywa niczym więzienie. To najbardziej toksyczna emocja. Wstydzimy się nie tylko tego, że zawiedliśmy, nabroiliśmy, skrzywdziliśmy kogoś – chociaż to taki wstyd połączony z poczuciem winy... Nosimy w sobie też wstyd za coś, na co nie mieliśmy wpływu, na przykład za to, że ojciec czy matka pili, a ty w dzieciństwie chodziłeś do szkoły w brudnych ciuchach i bez drugiego śniadania. Wstydziłeś się tego przez pół życia, w najlepszym wypadku, jeśli zacząłeś coś z tym robić.
„Dla mnie wstyd jest taki bladożółto-zielonkawy, niczym smarki. To jest właśnie wstyd! Brzydki i niemiły. Źle mi się kojarzy, jest oślizgły i silnie się przykleja do naszej tożsamości. Trudno go usunąć, bo tkwi w nas w skrytości“, mówi moja gościni w swojej najnowszej książce „O wstydzie bez wstydu. Poczuj się dobrze ze sobą“.
Charyzmatyczna osoba, psycholożka i psychoterapeutka uzależnień, obserwatorka życia Ewa Woydyłło. DO USŁYSZENIA!
Co robi (nam) wstyd?
Bierzemy go pod lupę, bo – zgodzimy się pewnie wszyscy – wstyd bardzo męczy. Blokuje, alienuje, odbiera siły witalne, marnuje nasz potencjał, marnuje życie. Bywa niczym więzienie. To najbardziej toksyczna emocja. Wstydzimy się nie tylko tego, że zawiedliśmy, nabroiliśmy, skrzywdziliśmy kogoś – chociaż to taki wstyd połączony z poczuciem winy... Nosimy w sobie też wstyd za coś, na co nie mieliśmy wpływu, na przykład za to, że ojciec czy matka pili, a ty w dzieciństwie chodziłeś do szkoły w brudnych ciuchach i bez drugiego śniadania. Wstydziłeś się tego przez pół życia, w najlepszym wypadku, jeśli zacząłeś coś z tym robić.
„Dla mnie wstyd jest taki bladożółto-zielonkawy, niczym smarki. To jest właśnie wstyd! Brzydki i niemiły. Źle mi się kojarzy, jest oślizgły i silnie się przykleja do naszej tożsamości. Trudno go usunąć, bo tkwi w nas w skrytości“, mówi moja gościni w swojej najnowszej książce „O wstydzie bez wstydu. Poczuj się dobrze ze sobą“. Charyzmatyczna osoba, psycholożka i psychoterapeutka uzależnień, obserwatorka życia Ewa Woydyłło. DO USŁYSZENIA!
# 87 – Roman Solecki – Życiodajny sens. O logoterapii – terapii sensem. (29 wrze 2024)
2024-10-04 17:45:45
Kto nie był w kryzysie egzystencjalnym? Poznanie/rozpoznanie/(czasem wtórne) znalezienie sensu prowadzi do uleczenia. To działa. W depresji, w uzależnieniach... „Sensu nie trzeba sztucznie wymyślać. On zawsze jest i czeka na odkrycie (...). Człowiek to coś więcej niż diagnoza czy objaw. Jesteśmy zdolni do autotranscendencji i możemy przekraczać samych siebie", zapewnia. Jeśli znajdziesz sens, który jest sensem nie tylko dla Ciebie, efekty przyjdą jeszcze szybciej:-). Rozmawiamy o takim nurcie psychoterapii, który uczy radzenia sobie z cierpieniem, przede wszystkim poprzez odnajdywanie sensu w wydarzeniach życia, jakie by one nie były, bo „nawet w bezsensownych okolicznościach możemy przyjąć sensowną postawę“ (V.E. Frankl). RRoman Solecki pedagog, mediator, psychoterapeuta uzależnień, współautor książki „Terapia sensem“ WWydawnictwo MANDO dyrektor Krakowskiego Instytutu Logoterapii, przedstawiającego się m. in. tak: „Towarzyszymy w poszukiwaniu światła nawet w najciemniejszych dolinach“. Popularyzuje wiedzę o logoterapii, ciągle nowej w Polsce metodzie psychoterapeutycznej stworzonej przez Viktora E. Frankla, psychiatrę, więźnia obozów koncentracyjnych. DO USŁYSZENIA!
Kto nie był w kryzysie egzystencjalnym? Poznanie/rozpoznanie/(czasem wtórne) znalezienie sensu prowadzi do uleczenia. To działa. W depresji, w uzależnieniach...
„Sensu nie trzeba sztucznie wymyślać. On zawsze jest i czeka na odkrycie (...). Człowiek to coś więcej niż diagnoza czy objaw. Jesteśmy zdolni do autotranscendencji i możemy przekraczać samych siebie", zapewnia. Jeśli znajdziesz sens, który jest sensem nie tylko dla Ciebie, efekty przyjdą jeszcze szybciej:-).
Rozmawiamy o takim nurcie psychoterapii, który uczy radzenia sobie z cierpieniem, przede wszystkim poprzez odnajdywanie sensu w wydarzeniach życia, jakie by one nie były, bo „nawet w bezsensownych okolicznościach możemy przyjąć sensowną postawę“ (V.E. Frankl).
RRoman Solecki pedagog, mediator, psychoterapeuta uzależnień, współautor książki „Terapia sensem“ WWydawnictwo MANDO dyrektor Krakowskiego Instytutu Logoterapii, przedstawiającego się m. in. tak: „Towarzyszymy w poszukiwaniu światła nawet w najciemniejszych dolinach“.
Popularyzuje wiedzę o logoterapii, ciągle nowej w Polsce metodzie psychoterapeutycznej stworzonej przez Viktora E. Frankla, psychiatrę, więźnia obozów koncentracyjnych.
DO USŁYSZENIA!
# 86 – Joanna Priwieziencew – Gangi jej nie tykały. (19.09.2024)
2024-09-27 16:56:22
...Gangi w Corogocho jej nie tykały, bo uczyła tańca dzieci ze slamsów. I nie była to szkoła hip hopu. Dostała lukratywny kontrakt w Nairobi, ale zrezygnowała. Wolała uczyć na swoich warunkach w dzielnicy biedy przy największym wysypisku śmieci w Afryce Wschodniej. „Zdaję sobie sprawę z tego, jak to z zewnątrz wyglądało: Biała kobieta po szkole baletowej, siedzi na śmietniku i uczy baletu dzieci ze śmietnika, gdzieś w Afryce“, mówi w filmie „Zawisnąć w powietrzu“, jaki nakręciła o niej siostra Katia Priwieziencew z Kubą Czerwińskim. Ten film, który momentalnie skojarzyłam z innym, jednym z tych ukochanych – z filmem „Billy Elliot“, stał się impulsem do kontaktu. Długo na nią czekałam.
Jej podopieczny James był bity za to, że tańczy. Ona – po raz pierwszy – wyznaje, że doświadczała okrucieństwa w warszawskiej szkole baletowej. Sama jest surową nauczycielką, ale rozumie i kocha swoich uczniów. „Nie wymagam od nich więcej niż od uczniów w Los Angeles“, mówi, więc nie trudno się domyślić, że wymaga bardzo dużo. „Jest jakiś Matrix, w którym jesteśmy tacy sami“, mówi poruszająco w filmie. Kiedy, któreś z dzieci nie przychodzi na lekcję, tłumaczy: „Mój ojciec też był alkoholikiem – tak, aktorem i alkoholikiem – więc wiem, co czujesz. Nie ma się czego wstydzić, bo to nie Twoja wina“. Piękno tańca klasycznego i drastyczna rzeczywistość slumsów. Co wynika z tego trudnego do wyobrażenia połączenia dla kenijskich dzieci i dla niej – nauczycielki, tancerki, solistki z wielkich scen świata, ale też, co z tego wynika dla świata w ogóle.
To podcast o tym, że można kurczowo trzymać się swojej prawdy, nawet gdy słyszysz z zewnątrz „Nic z Ciebie nie będzie“. DO USŁYSZENIA!
...Gangi w Corogocho jej nie tykały, bo uczyła tańca dzieci ze slamsów. I nie była to szkoła hip hopu. Dostała lukratywny kontrakt w Nairobi, ale zrezygnowała. Wolała uczyć na swoich warunkach w dzielnicy biedy przy największym wysypisku śmieci w Afryce Wschodniej.
„Zdaję sobie sprawę z tego, jak to z zewnątrz wyglądało: Biała kobieta po szkole baletowej, siedzi na śmietniku i uczy baletu dzieci ze śmietnika, gdzieś w Afryce“, mówi w filmie „Zawisnąć w powietrzu“, jaki nakręciła o niej siostra Katia Priwieziencew z Kubą Czerwińskim.
Ten film, który momentalnie skojarzyłam z innym, jednym z tych ukochanych – z filmem „Billy Elliot“, stał się impulsem do kontaktu. Długo na nią czekałam.
Jej podopieczny James był bity za to, że tańczy. Ona – po raz pierwszy – wyznaje, że doświadczała okrucieństwa w warszawskiej szkole baletowej. Sama jest surową nauczycielką, ale rozumie i kocha swoich uczniów. „Nie wymagam od nich więcej niż od uczniów w Los Angeles“, mówi, więc nie trudno się domyślić, że wymaga bardzo dużo.
„Jest jakiś Matrix, w którym jesteśmy tacy sami“, mówi poruszająco w filmie. Kiedy, któreś z dzieci nie przychodzi na lekcję, tłumaczy: „Mój ojciec też był alkoholikiem – tak, aktorem i alkoholikiem – więc wiem, co czujesz. Nie ma się czego wstydzić, bo to nie Twoja wina“.
Piękno tańca klasycznego i drastyczna rzeczywistość slumsów. Co wynika z tego trudnego do wyobrażenia połączenia dla kenijskich dzieci i dla niej – nauczycielki, tancerki, solistki z wielkich scen świata, ale też, co z tego wynika dla świata w ogóle.
To podcast o tym, że można kurczowo trzymać się swojej prawdy, nawet gdy słyszysz z zewnątrz „Nic z Ciebie nie będzie“. DO USŁYSZENIA!
# 85 – Jacek Walkiewicz – W nieznane wejdź, odważnym bądź, za tajemnicą idź. (4 wrze 2024)
2024-09-14 22:28:02
Kupuje rzeczy zbędne. Zostawia wysokie napiwki. Słucha dowcipów, które dobrze zna. Dziś wiele osób myśli w kategoriach rozwoju własnego i spełniania swoich potrzeb – diagnozuje. On stawia na relacje.
U Indian w Kanadzie, u Czarnych Stóp był obserwatorem obrzędu pn. „Taniec Słońca“, podczas którego uczestnicy doświadczają ogromnego bólu fizycznego. Bywa, że mdleją. „On jak pada, to musi dostać siłę, żeby powstać. Nie litość i współczucie“, usłyszał wtedy. „Dotarło do mnie, że ja jestem z takiej kultury, w której raczej się współczuje“, powiedział mi Jacek Walkiewicz.
Profesjonalny, powszechnie rozpoznawalny mówca motywacyjny. Psycholog, trener i mentor. Jego wykład z 2013 roku na TEDxWSB „Pełna moc możliwości" określany jest mianem kultowego. Do tej pory odtworzono go ponad 9 milionów razy! Ten wykład zmienił podejście do życia wielu osób.
My rozmawiamy o ZMIANIE, także w kontekście jego najnowszej książki "Rozmyślnik. Zainspiruj się do działania!", chociaż chciałoby się porozmawiać o wszystkim. Kto nie był w takiej sytuacji: To, co wcześniej działało, przestało być skuteczne. Dotychczasowe życie przestało cieszyć. Pojawia się poczucie dyskomfortu, niezadowolenia, frustracji, nawet poczucia braku sensu. A jednak niczego nie zmieniamy, nie jesteśmy w stanie. Dlaczego? Dlaczego tkwimy w czymś, co nie daje nam już ani radości, ani satysfakcji, mało tego - przeszkadza, ciągnie w dół? Jak to zmienić u siebie lub natchnąć do zmiany kogoś bliskiego?
DO USŁYSZENIA:-)
Kupuje rzeczy zbędne. Zostawia wysokie napiwki. Słucha dowcipów, które dobrze zna. Dziś wiele osób myśli w kategoriach rozwoju własnego i spełniania swoich potrzeb – diagnozuje. On stawia na relacje.
U Indian w Kanadzie, u Czarnych Stóp był obserwatorem obrzędu pn. „Taniec Słońca“, podczas którego uczestnicy doświadczają ogromnego bólu fizycznego. Bywa, że mdleją. „On jak pada, to musi dostać siłę, żeby powstać. Nie litość i współczucie“, usłyszał wtedy. „Dotarło do mnie, że ja jestem z takiej kultury, w której raczej się współczuje“, powiedział mi Jacek Walkiewicz.
Profesjonalny, powszechnie rozpoznawalny mówca motywacyjny. Psycholog, trener i mentor. Jego wykład z 2013 roku na TEDxWSB „Pełna moc możliwości" określany jest mianem kultowego. Do tej pory odtworzono go ponad 9 milionów razy! Ten wykład zmienił podejście do życia wielu osób.
My rozmawiamy o ZMIANIE, także w kontekście jego najnowszej książki "Rozmyślnik. Zainspiruj się do działania!", chociaż chciałoby się porozmawiać o wszystkim. Kto nie był w takiej sytuacji: To, co wcześniej działało, przestało być skuteczne. Dotychczasowe życie przestało cieszyć. Pojawia się poczucie dyskomfortu, niezadowolenia, frustracji, nawet poczucia braku sensu. A jednak niczego nie zmieniamy, nie jesteśmy w stanie. Dlaczego? Dlaczego tkwimy w czymś, co nie daje nam już ani radości, ani satysfakcji, mało tego - przeszkadza, ciągnie w dół? Jak to zmienić u siebie lub natchnąć do zmiany kogoś bliskiego?
DO USŁYSZENIA:-)
# 84 – Sonia Wędrychowicz-Horbatowska – Cyfryzuje świat. (18 cze 2024)
2024-06-29 09:44:53
Wojowniczka od fintech. Spec od API. Liderka transformacji cyfrowej, innowatorka. Sprawia, że świat jest mniejszy i bardziej dostępny. Pracowała na trzech kontynentach, w czterech różnych krajach. Zaczynała w Citibanku w Warszawie. Oswoiła bankowość islamską. Kierowała bankiem w Malezji, uruchamiała cyfrowe banki w Indiach i Indonezji. Zajmowała się transformacją technologiczną JP Morgan Chase w Stanach. Obecnie zmienia, ulepsza, upraszcza rzeczywistość w Dubaju. Praca nigdy nie była dla niej celem. Chciała zwiedzać świat, rozpuszczać uprzedzenia, rozkruszać stereotypy. Pracuje w swój charakterystyczny sposób. Zaczyna i kończy na ludziach. Multigeneracyjność, wielonarodowościowość, multikulturowość – to są dla niej wyzwania i wartości. Nie boi się zawrotnego tempa rozwoju nowych technologii, choć przyznaje, że nie wszystko powstaje po to, by nam pomóc. Nie boi się mówić o porażkach. Wyznaje, że zaliczyła ich więcej niż trochę. Jednak zawsze były lekcją i napędem. Lubi powtarzać: Sukces polega na tym, że przechodzi się od porażki do porażki bez utraty entuzjazmu ☺. Dobrze wiedzieć.
Wojowniczka od fintech. Spec od API. Liderka transformacji cyfrowej, innowatorka. Sprawia, że świat jest mniejszy i bardziej dostępny.
Pracowała na trzech kontynentach, w czterech różnych krajach. Zaczynała w Citibanku w Warszawie. Oswoiła bankowość islamską. Kierowała bankiem w Malezji, uruchamiała cyfrowe banki w Indiach i Indonezji. Zajmowała się transformacją technologiczną JP Morgan Chase w Stanach. Obecnie zmienia, ulepsza, upraszcza rzeczywistość w Dubaju.
Praca nigdy nie była dla niej celem. Chciała zwiedzać świat, rozpuszczać uprzedzenia, rozkruszać stereotypy. Pracuje w swój charakterystyczny sposób. Zaczyna i kończy na ludziach. Multigeneracyjność, wielonarodowościowość, multikulturowość – to są dla niej wyzwania i wartości.
Nie boi się zawrotnego tempa rozwoju nowych technologii, choć przyznaje, że nie wszystko powstaje po to, by nam pomóc. Nie boi się mówić o porażkach. Wyznaje, że zaliczyła ich więcej niż trochę. Jednak zawsze były lekcją i napędem. Lubi powtarzać: Sukces polega na tym, że przechodzi się od porażki do porażki bez utraty entuzjazmu ☺. Dobrze wiedzieć.
# 83 – Szymon Żyśko – Prawda o męskiej depresji.
2024-06-07 18:22:55
Depresja odbiera nadzieję i pamięć. Nadzieję na dobrą przyszłość i pamięć wszystkiego, co było dobre. „Byłem więźniem we własnej głowie. Atakowała mnie myśl: Jak dobrze by było, żeby mnie nie było. – Nie, nie chodziło o to, żeby obciążać innych swoim cierpieniem. – Jak dobrze by było, żeby wykasować siebie z pamięci ludzi, z historii świata“, wyznaje. Dzieli się swoim doświadczeniem depresji, którą przeszedł dwukrotnie i dwa razy z nią wygrał. Deklaruje, że odzyskał wszystko, co uważał za bezpowrotnie stracone z powodu choroby.
Czy depresja ma płeć, co to oznacza, że jest głęboka a co, że lekka, jakim przeżyciem jest pierwsza wizyta u psychiatry, jak ważny jest człowiek obok i czy przyjmowanie leków oznacza bycie naćpanym? – Szymon Żyśko niebywale rzeczowo i przejmująco szczerze opowiada o swoim kryzysie zdrowotnym.
Depresja to koszt nowoczesności. Brakuje nam zdolności wycofywania się. Cały czas jesteśmy w trybie czuwania. Nie dajemy sobie szansy na regenerację. "Jesteśmy bombardowani oczekiwaniami i sami mamy ogromne oczekiwania wobec życia, którym nie jesteśmy w stanie sprostać. Trudno nam się cieszyć małymi rzeczami“, przeczytałam w jego najnowszej książce „Męska depresja. Jak rozbić pancerz“. Mówi, że sam jest mistrzem w odsuwaniu od siebie myśli o słabości. A jednak zintegrował ten swój cień. Dziennikarz i reportażysta. Publikuje na łamach „Tygodnika Powszechnego“ oraz miesięcznika „Znak“. Zawsze blisko tematów dotyczących zdrowia psychicznego.
DO USŁYSZENIA!
Depresja odbiera nadzieję i pamięć. Nadzieję na dobrą przyszłość i pamięć wszystkiego, co było dobre. „Byłem więźniem we własnej głowie. Atakowała mnie myśl: Jak dobrze by było, żeby mnie nie było. – Nie, nie chodziło o to, żeby obciążać innych swoim cierpieniem. – Jak dobrze by było, żeby wykasować siebie z pamięci ludzi, z historii świata“, wyznaje. Dzieli się swoim doświadczeniem depresji, którą przeszedł dwukrotnie i dwa razy z nią wygrał. Deklaruje, że odzyskał wszystko, co uważał za bezpowrotnie stracone z powodu choroby.
Czy depresja ma płeć, co to oznacza, że jest głęboka a co, że lekka, jakim przeżyciem jest pierwsza wizyta u psychiatry, jak ważny jest człowiek obok i czy przyjmowanie leków oznacza bycie naćpanym? – Szymon Żyśko niebywale rzeczowo i przejmująco szczerze opowiada o swoim kryzysie zdrowotnym.
Depresja to koszt nowoczesności. Brakuje nam zdolności wycofywania się. Cały czas jesteśmy w trybie czuwania. Nie dajemy sobie szansy na regenerację. "Jesteśmy bombardowani oczekiwaniami i sami mamy ogromne oczekiwania wobec życia, którym nie jesteśmy w stanie sprostać. Trudno nam się cieszyć małymi rzeczami“, przeczytałam w jego najnowszej książce „Męska depresja. Jak rozbić pancerz“. Mówi, że sam jest mistrzem w odsuwaniu od siebie myśli o słabości. A jednak zintegrował ten swój cień.
Dziennikarz i reportażysta. Publikuje na łamach „Tygodnika Powszechnego“ oraz miesięcznika „Znak“. Zawsze blisko tematów dotyczących zdrowia psychicznego.
DO USŁYSZENIA!
# 82 - Ewa Kempisty-Jeznach – Lekarka idealna na stres. (20 maja 2024)
2024-05-29 13:29:02
Tak niestety jest, że i mężczyzn, i kobiety, może jednak nie po równo, ale zalewa fala kortyzolu. Jesteśmy chorzy ze stresu. Nie wszyscy, nie wszyscy:-)
A oto lekarka IDEALNA na stres. Otwiera nam oczy na wiele kluczowych kwestii dotyczących zdrowia i schorzeń XXI wieku. Zależy jej, żeby to do nas dotarło, dlatego dba o efektywną i efektowną formę przekazu. Często opowiada historie, uchyla drzwi swojego gabinetu.
Pisze o chorobach, które inni lekarze ignorowali, a które powstają ze stresu. Oswaja nas z psychosomatyką i psycho-cerebro-somatyką. Mówi o przeciążonych mózgach i niedoborach testosteronu. Rozwija w Polsce medycynę męską, która, mówiąc krótko, „przed nią“ nie istniała. Popularyzuje i nieustannie aktualizuje wiedzę z zakresu endokrynologii i konsekwencji zmian cywilizacyjnych, a między wierszami przypomina o wadze miłości, empatii i uśmiechu... i adaptogenów.
Jest internistką, specjalistką chorób ogólnych, jedyną w Polsce certyfikowaną lekarką medycyny męskiej, autorką bestsellerowych książek: „Testosteron. Klucz do męskości“, „Chorzy ze stresu“ i in.
Przyjmowała pacjentów w najlepszych klinikach endokrynologii w Warszawie i Katowicach. Następnie, przez 32 lata prowadziła własną prywatną Klinikę Medycyny Męskiej we Frankfurcie nad Menem. Założyła w Polsce Poradnię Medycyny Zdrowia Mężczyzn Swissmed Gdańsk oraz Polskie Towarzystwo Promocji Medycyny Męskiej „Achilles”. Ponadto jest współorganizatorką pierwszego Międzynarodowego Kongresu Zdrowia Mężczyzn w Szwecji.
DO USŁYSZENIA!
Tak niestety jest, że i mężczyzn, i kobiety, może jednak nie po równo, ale zalewa fala kortyzolu. Jesteśmy chorzy ze stresu. Nie wszyscy, nie wszyscy:-) A oto lekarka IDEALNA na stres. Otwiera nam oczy na wiele kluczowych kwestii dotyczących zdrowia i schorzeń XXI wieku. Zależy jej, żeby to do nas dotarło, dlatego dba o efektywną i efektowną formę przekazu. Często opowiada historie, uchyla drzwi swojego gabinetu. Pisze o chorobach, które inni lekarze ignorowali, a które powstają ze stresu. Oswaja nas z psychosomatyką i psycho-cerebro-somatyką. Mówi o przeciążonych mózgach i niedoborach testosteronu. Rozwija w Polsce medycynę męską, która, mówiąc krótko, „przed nią“ nie istniała. Popularyzuje i nieustannie aktualizuje wiedzę z zakresu endokrynologii i konsekwencji zmian cywilizacyjnych, a między wierszami przypomina o wadze miłości, empatii i uśmiechu... i adaptogenów. Jest internistką, specjalistką chorób ogólnych, jedyną w Polsce certyfikowaną lekarką medycyny męskiej, autorką bestsellerowych książek: „Testosteron. Klucz do męskości“, „Chorzy ze stresu“ i in. Przyjmowała pacjentów w najlepszych klinikach endokrynologii w Warszawie i Katowicach. Następnie, przez 32 lata prowadziła własną prywatną Klinikę Medycyny Męskiej we Frankfurcie nad Menem. Założyła w Polsce Poradnię Medycyny Zdrowia Mężczyzn Swissmed Gdańsk oraz Polskie Towarzystwo Promocji Medycyny Męskiej „Achilles”. Ponadto jest współorganizatorką pierwszego Międzynarodowego Kongresu Zdrowia Mężczyzn w Szwecji. DO USŁYSZENIA!