Alfabet Wojtusika
O książkach, które czytam, przeczytałem, chciałbym przeczytać. O ludziach, którzy te książki piszą, tworzą. O rynku książki, literackich festiwalach, wydarzeniach. O tym co związane z literaturą - subiektywnie, alfabetycznie, w podcaście.
Między odcinkami warto śledzić mnie na FB: https://cutt.ly/TjxngXo
Więcej o mnie na www.lukaszwojtusik.pl
#115 Maciej Hen i „Segretario”. Fikcja i fakty.
2023-04-28 00:05:01
Odcinek #115, w którym z Maciejem Henem przenosimy się do Krakowa roku 1496. W gościnnych pokojach Wydawnictwa Literackiego dyskutujemy o powieści historycznej „Segretario”. Pytam autora o swobodę reinterpretacji tego, co się wydarzyło. Łączymy F jak fakty z fikcją i ruszamy w czas przełomu. Znajdujemy wątki faustowskie, K jak kostiumy, O jak obyczaje, R jak rekwizyty – czyli literackie preteksty do opowieści o współczesnym świecie. Zaglądamy do 12 listów i podróżujemy przez Europę końca XV wieku, poznajemy (nie)codzienne przygody Georga Starkfausta splecione z losami jego/jej M jak mistrza. Jest W jak wielowymiarowość bohaterów, T jak tożsamość i jej poszukiwanie, N jak narracja literatury historycznej , G jak gender i Gredechin Specht z Heidelbergu. Bacznie przyglądamy się społeczności żydowskiej w Krakowie. Nie brakuje też luźnych skojarzeń - P jak Petrarka, O jak Odyseja, E jak Eneida. Na puentę wraca Kallimach, wraca historia, wraca teraźniejszość. Partnerem tego odcinka Alfabetu Wojtusika jest Audioteka- dobrze opowiedziane historie.
Odcinek #115, w którym z Maciejem Henem przenosimy się do Krakowa roku 1496. W gościnnych pokojach Wydawnictwa Literackiego dyskutujemy o powieści historycznej „Segretario”.
Pytam autora o swobodę reinterpretacji tego, co się wydarzyło. Łączymy F jak fakty z fikcją i ruszamy w czas przełomu. Znajdujemy wątki faustowskie, K jak kostiumy, O jak obyczaje, R jak rekwizyty – czyli literackie preteksty do opowieści o współczesnym świecie. Zaglądamy do 12 listów i podróżujemy przez Europę końca XV wieku, poznajemy (nie)codzienne przygody Georga Starkfausta splecione z losami jego/jej M jak mistrza. Jest W jak wielowymiarowość bohaterów, T jak tożsamość i jej poszukiwanie, N jak narracja literatury historycznej , G jak gender i Gredechin Specht z Heidelbergu. Bacznie przyglądamy się społeczności żydowskiej w Krakowie. Nie brakuje też luźnych skojarzeń - P jak Petrarka, O jak Odyseja, E jak Eneida.
Na puentę wraca Kallimach, wraca historia, wraca teraźniejszość.
Partnerem tego odcinka Alfabetu Wojtusika jest Audioteka- dobrze opowiedziane historie.
Pytam autora o swobodę reinterpretacji tego, co się wydarzyło. Łączymy F jak fakty z fikcją i ruszamy w czas przełomu. Znajdujemy wątki faustowskie, K jak kostiumy, O jak obyczaje, R jak rekwizyty – czyli literackie preteksty do opowieści o współczesnym świecie. Zaglądamy do 12 listów i podróżujemy przez Europę końca XV wieku, poznajemy (nie)codzienne przygody Georga Starkfausta splecione z losami jego/jej M jak mistrza. Jest W jak wielowymiarowość bohaterów, T jak tożsamość i jej poszukiwanie, N jak narracja literatury historycznej , G jak gender i Gredechin Specht z Heidelbergu. Bacznie przyglądamy się społeczności żydowskiej w Krakowie. Nie brakuje też luźnych skojarzeń - P jak Petrarka, O jak Odyseja, E jak Eneida.
Na puentę wraca Kallimach, wraca historia, wraca teraźniejszość.
Partnerem tego odcinka Alfabetu Wojtusika jest Audioteka- dobrze opowiedziane historie.
#114 Izabela Janiszewska- co skrywają „Ludzie z mgły”?
2023-04-21 00:05:01
Odcinek #114, w którym spotykam się w Big Book Cafe w Warszawie z Izabelą Janiszewską, żeby przeprowadzić małe śledztwo. Towarzyszą nam herbata i kawa, otaczają dźwięki. Siedzą wokół nas L jak „Ludzie z mgły”. Każda z P jak postaci ma w sobie mglisty obłok. Z autorką próbujemy dostrzec to, co się w nim kryje. Szukamy S jak skazy. Pojawiają się m.in.: Marcin Majewski, heroina Weronika, Jagoda Borowiec, Daniel Weber i ta, która zaginęła we mgle- Alicja Jarosz. Podcast jak pokój - wypełnia się kolejnymi postaciami. Pytam autorkę, jak się w nim, przy P jak pisaniu, siedzi. Jest O jak obawa braku słów, W jak wrażliwość, N jak niepewność i Z jak zaczynanie od nowa. Trafiamy do zmyślonego M jak miejsca na Podlasiu, sprawdzamy kto uciekł z Bronxu, kto mierzy się z przeszłością. I przyglądamy się relacjom, oczekiwaniom, nieświadomemu sterowaniu czyjąś przyszłością. Po śladach idziemy od jednej opowieści do drugiej. Trafiamy do małego domku, do narracji, z której trudno się wydostać. Dołącza do nas chłopiec i jego losy, które zagarniają myśli podczas lektury "Ludzi z mgły". Mówimy o U jak udawaniu, uzależnieniu i o trudnej miłości. Brodzimy we mgle, widząc tylko fragment tego, co przed nami. Partnerem tego odcinka jest Audioteka- dobrze opowiedziane historie.
Odcinek #114, w którym spotykam się w Big Book Cafe w Warszawie z Izabelą Janiszewską, żeby przeprowadzić małe śledztwo. Towarzyszą nam herbata i kawa, otaczają dźwięki.
Siedzą wokół nas L jak „Ludzie z mgły”. Każda z P jak postaci ma w sobie mglisty obłok. Z autorką próbujemy dostrzec to, co się w nim kryje. Szukamy S jak skazy. Pojawiają się m.in.: Marcin Majewski, heroina Weronika, Jagoda Borowiec, Daniel Weber i ta, która zaginęła we mgle- Alicja Jarosz. Podcast jak pokój - wypełnia się kolejnymi postaciami. Pytam autorkę, jak się w nim, przy P jak pisaniu, siedzi. Jest O jak obawa braku słów, W jak wrażliwość, N jak niepewność i Z jak zaczynanie od nowa. Trafiamy do zmyślonego M jak miejsca na Podlasiu, sprawdzamy kto uciekł z Bronxu, kto mierzy się z przeszłością. I przyglądamy się relacjom, oczekiwaniom, nieświadomemu sterowaniu czyjąś przyszłością. Po śladach idziemy od jednej opowieści do drugiej. Trafiamy do małego domku, do narracji, z której trudno się wydostać. Dołącza do nas chłopiec i jego losy, które zagarniają myśli podczas lektury "Ludzi z mgły".
Mówimy o U jak udawaniu, uzależnieniu i o trudnej miłości. Brodzimy we mgle, widząc tylko fragment tego, co przed nami.
Partnerem tego odcinka jest Audioteka- dobrze opowiedziane historie.
Siedzą wokół nas L jak „Ludzie z mgły”. Każda z P jak postaci ma w sobie mglisty obłok. Z autorką próbujemy dostrzec to, co się w nim kryje. Szukamy S jak skazy. Pojawiają się m.in.: Marcin Majewski, heroina Weronika, Jagoda Borowiec, Daniel Weber i ta, która zaginęła we mgle- Alicja Jarosz. Podcast jak pokój - wypełnia się kolejnymi postaciami. Pytam autorkę, jak się w nim, przy P jak pisaniu, siedzi. Jest O jak obawa braku słów, W jak wrażliwość, N jak niepewność i Z jak zaczynanie od nowa. Trafiamy do zmyślonego M jak miejsca na Podlasiu, sprawdzamy kto uciekł z Bronxu, kto mierzy się z przeszłością. I przyglądamy się relacjom, oczekiwaniom, nieświadomemu sterowaniu czyjąś przyszłością. Po śladach idziemy od jednej opowieści do drugiej. Trafiamy do małego domku, do narracji, z której trudno się wydostać. Dołącza do nas chłopiec i jego losy, które zagarniają myśli podczas lektury "Ludzi z mgły".
Mówimy o U jak udawaniu, uzależnieniu i o trudnej miłości. Brodzimy we mgle, widząc tylko fragment tego, co przed nami.
Partnerem tego odcinka jest Audioteka- dobrze opowiedziane historie.
#113 Emilia Padoł i wiele twarzy Marii. O książce „Rodziewicz-ówna. Gorąca dusza”
2023-04-14 00:05:01
Odcinek #113, w którym w siedzibie Wydawnictwa Literackiego rozmawiamy z Emilią Padoł o łączeniu wątków z życiorysu Marii Rodziewicz i Marii Rodziewiczówny: osoby i pisarki. Mówimy o roli B jak biografki, poszukiwaniu metryki urodzenia i przepisywaniu L jak listów. Jest W jak wielość osobowości, są Ź jak źródła i R jak rytm pór roku. Próbujemy pójść prostą ścieżką za R jak Rodziewicz-ówną, ale gubią nas pozorne przeciwieństwa. Poznajemy F jak feministkę i Z jak ziemiankę. Przyglądamy się M jak męskiemu kostiumowi kozackiej duszy, T jak tożsamości i społecznym przemianom. A w tle brzmią R jak rewolucja, rusyfikacja, W jak wojna, P jak powstanie. Kierunek narracji nadają U jak uczucia. Towarzyszą nam kobiece bohaterki w prozie i w życiu: Jadwiga Skirmunttówna, Helena Wejchert, Maria Jastrzębska. Pytam o P jak pisanie nocami, F jak fabułę i K jak krytykę. Pojawia się samotność Rodziewicz. Zahaczamy o postaci takie jak : Stefan Żeromski, Maria Konopnicka, Czesław Miłosz, Jarosław Iwaszkiewicz. Wspominamy „Lato leśnych ludzi” i szukamy go na bibliotecznych półkach. Poruszamy sprawę antysemityzmu bohaterki biografii, jej apolityczności oraz patriotycznej tradycji. W końcu historia zatacza koło. Partnerem tego odcinka jest Audioteka- dobrze opowiedziane historie.
Odcinek #113, w którym w siedzibie Wydawnictwa Literackiego rozmawiamy z Emilią Padoł o łączeniu wątków z życiorysu Marii Rodziewicz i Marii Rodziewiczówny: osoby i pisarki.
Mówimy o roli B jak biografki, poszukiwaniu metryki urodzenia i przepisywaniu L jak listów. Jest W jak wielość osobowości, są Ź jak źródła i R jak rytm pór roku. Próbujemy pójść prostą ścieżką za R jak Rodziewicz-ówną, ale gubią nas pozorne przeciwieństwa. Poznajemy F jak feministkę i Z jak ziemiankę. Przyglądamy się M jak męskiemu kostiumowi kozackiej duszy, T jak tożsamości i społecznym przemianom. A w tle brzmią R jak rewolucja, rusyfikacja, W jak wojna, P jak powstanie. Kierunek narracji nadają U jak uczucia. Towarzyszą nam kobiece bohaterki w prozie i w życiu: Jadwiga Skirmunttówna, Helena Wejchert, Maria Jastrzębska. Pytam o P jak pisanie nocami, F jak fabułę i K jak krytykę. Pojawia się samotność Rodziewicz. Zahaczamy o postaci takie jak : Stefan Żeromski, Maria Konopnicka, Czesław Miłosz, Jarosław Iwaszkiewicz. Wspominamy „Lato leśnych ludzi” i szukamy go na bibliotecznych półkach. Poruszamy sprawę antysemityzmu bohaterki biografii, jej apolityczności oraz patriotycznej tradycji. W końcu historia zatacza koło.
Partnerem tego odcinka jest Audioteka- dobrze opowiedziane historie.
Mówimy o roli B jak biografki, poszukiwaniu metryki urodzenia i przepisywaniu L jak listów. Jest W jak wielość osobowości, są Ź jak źródła i R jak rytm pór roku. Próbujemy pójść prostą ścieżką za R jak Rodziewicz-ówną, ale gubią nas pozorne przeciwieństwa. Poznajemy F jak feministkę i Z jak ziemiankę. Przyglądamy się M jak męskiemu kostiumowi kozackiej duszy, T jak tożsamości i społecznym przemianom. A w tle brzmią R jak rewolucja, rusyfikacja, W jak wojna, P jak powstanie. Kierunek narracji nadają U jak uczucia. Towarzyszą nam kobiece bohaterki w prozie i w życiu: Jadwiga Skirmunttówna, Helena Wejchert, Maria Jastrzębska. Pytam o P jak pisanie nocami, F jak fabułę i K jak krytykę. Pojawia się samotność Rodziewicz. Zahaczamy o postaci takie jak : Stefan Żeromski, Maria Konopnicka, Czesław Miłosz, Jarosław Iwaszkiewicz. Wspominamy „Lato leśnych ludzi” i szukamy go na bibliotecznych półkach. Poruszamy sprawę antysemityzmu bohaterki biografii, jej apolityczności oraz patriotycznej tradycji. W końcu historia zatacza koło.
Partnerem tego odcinka jest Audioteka- dobrze opowiedziane historie.
#112 Katarzyna Sarek, Arkadiusz Półtorak o książce Ai Weiweia „Tysiąc lat radości i trosk”
2023-03-31 00:05:01
Odcinek #112, w którym w Księgarni Karakter rozmawiam z Katarzyną Sarek, tłumaczką i sinolożką oraz z kulturoznawcą Arkadiuszem Półtorakiem o doświadczeniach dwóch artystów: Ai Weiweia i jego ojca Ai Qinga. Zaczynamy od N jak najważniejszych wątków biograficznych zapisanych w książce „Tysiąc lat radości i trosk”. Wracamy do zawieruchy dziejów Chin XX i XXI wieku, wchodzimy w N jak narrację o połączeniu historii jednostkowej z historią kraju i historią S jak sztuki. Przyglądamy się W jak władzy, złudzeniom przypisanym ideologii i czytamy P jak poezję powracających. Porównujemy przekonania społeczno-estetyczne bliskich sobie artystów. Mówimy o F jak filozofii twórczości, która jest próbą uwiecznienia tego, co uwiecznić trudno. Kluczymy w labiryncie wspomnień ojca i syna. Analizujemy podobieństwo ich biografii, bliskość Nowego Jorku i Paryża i podwójne ukierunkowanie inspiracji. Jest R jak rewolucja kulturalna, S jak skamieniała ryba, A jak Andy Warhol, H jak Herta Muller i U jak układanie własnej drogi. Na koniec trafiamy na Z jak zdanie-drogowskaz. Partnerem tego odcinka jest Audioteka- Dobrze opowiedziane historie.
Odcinek #112, w którym w Księgarni Karakter rozmawiam z Katarzyną Sarek, tłumaczką i sinolożką oraz z kulturoznawcą Arkadiuszem Półtorakiem o doświadczeniach dwóch artystów: Ai Weiweia i jego ojca Ai Qinga.
Zaczynamy od N jak najważniejszych wątków biograficznych zapisanych w książce „Tysiąc lat radości i trosk”. Wracamy do zawieruchy dziejów Chin XX i XXI wieku, wchodzimy w N jak narrację o połączeniu historii jednostkowej z historią kraju i historią S jak sztuki. Przyglądamy się W jak władzy, złudzeniom przypisanym ideologii i czytamy P jak poezję powracających. Porównujemy przekonania społeczno-estetyczne bliskich sobie artystów. Mówimy o F jak filozofii twórczości, która jest próbą uwiecznienia tego, co uwiecznić trudno. Kluczymy w labiryncie wspomnień ojca i syna. Analizujemy podobieństwo ich biografii, bliskość Nowego Jorku i Paryża i podwójne ukierunkowanie inspiracji. Jest R jak rewolucja kulturalna, S jak skamieniała ryba, A jak Andy Warhol, H jak Herta Muller i U jak układanie własnej drogi. Na koniec trafiamy na Z jak zdanie-drogowskaz.
Partnerem tego odcinka jest Audioteka- Dobrze opowiedziane historie.
Zaczynamy od N jak najważniejszych wątków biograficznych zapisanych w książce „Tysiąc lat radości i trosk”. Wracamy do zawieruchy dziejów Chin XX i XXI wieku, wchodzimy w N jak narrację o połączeniu historii jednostkowej z historią kraju i historią S jak sztuki. Przyglądamy się W jak władzy, złudzeniom przypisanym ideologii i czytamy P jak poezję powracających. Porównujemy przekonania społeczno-estetyczne bliskich sobie artystów. Mówimy o F jak filozofii twórczości, która jest próbą uwiecznienia tego, co uwiecznić trudno. Kluczymy w labiryncie wspomnień ojca i syna. Analizujemy podobieństwo ich biografii, bliskość Nowego Jorku i Paryża i podwójne ukierunkowanie inspiracji. Jest R jak rewolucja kulturalna, S jak skamieniała ryba, A jak Andy Warhol, H jak Herta Muller i U jak układanie własnej drogi. Na koniec trafiamy na Z jak zdanie-drogowskaz.
Partnerem tego odcinka jest Audioteka- Dobrze opowiedziane historie.
#111 Agata Napiórska. Cztery tysiące pomysłów, czyli „Ha-ga. Obrazki z życia”
2023-03-24 00:05:01
Odcinek #111, w którym pytam Agatę Napiórską o znikanie Ha-gi. Siedzimy w Wydawnictwie Marginesy i śledzimy losy Anny Gosławskiej-Lipińskiej, pierwszej damy rysunku satyrycznego. Mówimy o tym, jak pogodzić życie z pisaniem, szukaniem archiwów i rozmowami. Wśród wątków pojawiają się M jak macierzyństwo, N jak nieśmiałość i W jak wielkie oczy. Nie brakuje miejsca na P jak pracę- tryb felietonistyczny i odczytywanie ducha czasów. Idziemy do warszawskich kawiarni i zaglądamy do mieszkania przy ulicy Frascati. Są R jak rytuały, W jak wanna i towarzystwo Wajdy, Hłaski, Ginczanki. Jest i stolik Gombrowicza. Rysują się nam diamentowe historyjki- nie tylko z „Przekroju” i „Świerszczyka”. Poznajemy bliżej E jak Eryczka i czytamy jego listy. Umyka nam życie bez charakteryzacji. Zamawiamy prenumeratę francuskiego „Elle” i jedziemy do Z jak Zakopanego. W końcu łapiemy równowagę między historią redakcji „Szpilek” a herstorią Ha-gi. Układamy opowieść z charakterystycznych linii i kresek. Partnerem tego odcinka jest Audioteka- dobrze opowiedziane historie.
Odcinek #111, w którym pytam Agatę Napiórską o znikanie Ha-gi. Siedzimy w Wydawnictwie Marginesy i śledzimy losy Anny Gosławskiej-Lipińskiej, pierwszej damy rysunku satyrycznego.
Mówimy o tym, jak pogodzić życie z pisaniem, szukaniem archiwów i rozmowami. Wśród wątków pojawiają się M jak macierzyństwo, N jak nieśmiałość i W jak wielkie oczy. Nie brakuje miejsca na P jak pracę- tryb felietonistyczny i odczytywanie ducha czasów. Idziemy do warszawskich kawiarni i zaglądamy do mieszkania przy ulicy Frascati. Są R jak rytuały, W jak wanna i towarzystwo Wajdy, Hłaski, Ginczanki. Jest i stolik Gombrowicza. Rysują się nam diamentowe historyjki- nie tylko z „Przekroju” i „Świerszczyka”. Poznajemy bliżej E jak Eryczka i czytamy jego listy. Umyka nam życie bez charakteryzacji. Zamawiamy prenumeratę francuskiego „Elle” i jedziemy do Z jak Zakopanego. W końcu łapiemy równowagę między historią redakcji „Szpilek” a herstorią Ha-gi. Układamy opowieść z charakterystycznych linii i kresek.
Partnerem tego odcinka jest Audioteka- dobrze opowiedziane historie.
Mówimy o tym, jak pogodzić życie z pisaniem, szukaniem archiwów i rozmowami. Wśród wątków pojawiają się M jak macierzyństwo, N jak nieśmiałość i W jak wielkie oczy. Nie brakuje miejsca na P jak pracę- tryb felietonistyczny i odczytywanie ducha czasów. Idziemy do warszawskich kawiarni i zaglądamy do mieszkania przy ulicy Frascati. Są R jak rytuały, W jak wanna i towarzystwo Wajdy, Hłaski, Ginczanki. Jest i stolik Gombrowicza. Rysują się nam diamentowe historyjki- nie tylko z „Przekroju” i „Świerszczyka”. Poznajemy bliżej E jak Eryczka i czytamy jego listy. Umyka nam życie bez charakteryzacji. Zamawiamy prenumeratę francuskiego „Elle” i jedziemy do Z jak Zakopanego. W końcu łapiemy równowagę między historią redakcji „Szpilek” a herstorią Ha-gi. Układamy opowieść z charakterystycznych linii i kresek.
Partnerem tego odcinka jest Audioteka- dobrze opowiedziane historie.
#110 Tomasz Stawiszyński i jego „Reguły na czas chaosu”. Zestaw podręczny.
2023-03-17 00:05:01
Odcinek #110, w którym w krakowskiej księgarni Lokator rozmawiam z Tomaszem Stawiszyńskim o porządku czytania. Znajdujemy w nim B jak BHP wewnętrznego świata i T jak trening umysłu. Zaczynamy od L jak literatury, idziemy przez F jak frazy i schodzimy do podziemia M jak mitów. Sprawdzamy, jak w tekstach odbija się Ż jak życie. Pytam autora „Reguł na czas chaosu” o G jak granice filozoficznej narracji. Są S jak sprawy fundamentalne, R jak refleksja i O jak osobiste punkty orientacyjne. Unikamy błędnych U jak „uwspólniaczy”. Przyglądamy się emocjonalnej prawdzie, pierwotnemu lękowi oraz uczuciowości. Sprawdzamy jak monetyzować K jak koniec świata i opieramy się wizji A jak apokalipsy. Nie szukamy pewności, jednej idei, rozwiązania. Trafiamy za to na potrzebę D jak definicji i trudny dyskurs mediów społecznościowych. Na puentę rozmowy anty reguły układają się w jedno zdanie. Partnerem tego odcinka jest Audioteka- dobrze opowiedziane historie.
Odcinek #110, w którym w krakowskiej księgarni Lokator rozmawiam z Tomaszem Stawiszyńskim o porządku czytania.
Znajdujemy w nim B jak BHP wewnętrznego świata i T jak trening umysłu. Zaczynamy od L jak literatury, idziemy przez F jak frazy i schodzimy do podziemia M jak mitów. Sprawdzamy, jak w tekstach odbija się Ż jak życie. Pytam autora „Reguł na czas chaosu” o G jak granice filozoficznej narracji. Są S jak sprawy fundamentalne, R jak refleksja i O jak osobiste punkty orientacyjne. Unikamy błędnych U jak „uwspólniaczy”. Przyglądamy się emocjonalnej prawdzie, pierwotnemu lękowi oraz uczuciowości. Sprawdzamy jak monetyzować K jak koniec świata i opieramy się wizji A jak apokalipsy. Nie szukamy pewności, jednej idei, rozwiązania. Trafiamy za to na potrzebę D jak definicji i trudny dyskurs mediów społecznościowych. Na puentę rozmowy anty reguły układają się w jedno zdanie.
Partnerem tego odcinka jest Audioteka- dobrze opowiedziane historie.
Znajdujemy w nim B jak BHP wewnętrznego świata i T jak trening umysłu. Zaczynamy od L jak literatury, idziemy przez F jak frazy i schodzimy do podziemia M jak mitów. Sprawdzamy, jak w tekstach odbija się Ż jak życie. Pytam autora „Reguł na czas chaosu” o G jak granice filozoficznej narracji. Są S jak sprawy fundamentalne, R jak refleksja i O jak osobiste punkty orientacyjne. Unikamy błędnych U jak „uwspólniaczy”. Przyglądamy się emocjonalnej prawdzie, pierwotnemu lękowi oraz uczuciowości. Sprawdzamy jak monetyzować K jak koniec świata i opieramy się wizji A jak apokalipsy. Nie szukamy pewności, jednej idei, rozwiązania. Trafiamy za to na potrzebę D jak definicji i trudny dyskurs mediów społecznościowych. Na puentę rozmowy anty reguły układają się w jedno zdanie.
Partnerem tego odcinka jest Audioteka- dobrze opowiedziane historie.
#109 Bogdan Frymorgen o końcu i "Początku wszystkiego"
2023-03-10 01:02:50
Odcinek #109, w którym w siedzibie Wydawnictwa Austeria w Krakowie siedzimy z Bogdanem Frymorgenem i miliczymy, bo czasem nie ma słów. Ciszą wchodzimy w tematykę "Początku wszystkiego". To opowieść o odejściu, śmierci. Rozmawiamy o S jak snach, o zapachu matki oraz o historii N jak narodzin. Pojawia się też O jak ojciec i C jak choroba. Są W jak warstwy pamięci i różny D jak dystans: między Londynem a Bielskiem, między życiem a śmiercią. Zakradamy się do zagajnika z kaczeńcami i idziemy na odpust po gipsowe łabędzie. Mówimy o P jak porządku żałoby. I o nieporządku też. W końcu trudno nam już oddzielić życie od literatury. Dlatego dzielimy się szczere - doświadczeniem, prawdą, ciszą. Partnerem tego odcinka jest Audioteka- dobrze opowiedziane historie.
Odcinek #109, w którym w siedzibie Wydawnictwa Austeria w Krakowie siedzimy z Bogdanem Frymorgenem i miliczymy, bo czasem nie ma słów. Ciszą wchodzimy w tematykę "Początku wszystkiego".
To opowieść o odejściu, śmierci. Rozmawiamy o S jak snach, o zapachu matki oraz o historii N jak narodzin. Pojawia się też O jak ojciec i C jak choroba. Są W jak warstwy pamięci i różny D jak dystans: między Londynem a Bielskiem, między życiem a śmiercią. Zakradamy się do zagajnika z kaczeńcami i idziemy na odpust po gipsowe łabędzie. Mówimy o P jak porządku żałoby. I o nieporządku też. W końcu trudno nam już oddzielić życie od literatury. Dlatego dzielimy się szczere - doświadczeniem, prawdą, ciszą.
Partnerem tego odcinka jest Audioteka- dobrze opowiedziane historie.
To opowieść o odejściu, śmierci. Rozmawiamy o S jak snach, o zapachu matki oraz o historii N jak narodzin. Pojawia się też O jak ojciec i C jak choroba. Są W jak warstwy pamięci i różny D jak dystans: między Londynem a Bielskiem, między życiem a śmiercią. Zakradamy się do zagajnika z kaczeńcami i idziemy na odpust po gipsowe łabędzie. Mówimy o P jak porządku żałoby. I o nieporządku też. W końcu trudno nam już oddzielić życie od literatury. Dlatego dzielimy się szczere - doświadczeniem, prawdą, ciszą.
Partnerem tego odcinka jest Audioteka- dobrze opowiedziane historie.
#108 Joanna Bator- miód, fado i stare buty. Rozmowa wokół „Ucieczki niedźwiedzicy”
2023-03-03 00:05:01
Odcinek #108, w którym rozmawiam z Joanną Bator o mocy słów. Siedzimy w jej domu w Podkowie Leśnej w „ogrodopatrzni” i przyglądamy się mozaice, która pasuje do foyer Hotelu Sudety. To miejsce na literkę T - transformatornia dla bohaterów i heroin „Ucieczki Niedźwiedzicy”. Ruszamy za nimi na siódme piętro. Pojawia się nowy trop w czytaniu: B jak bezdomność i K jak kryzys przejścia. Wracamy do początku, do Berna i chłodu rzeki, wspomnienia niosą nas z kolei do wybrzeży Karpatos. Wchodzimy w O jak opowieści o czasie, którego nie mamy. Joanna mówi o P jak pisaniu, prokrastynacji, pośpiechu, pączkującej historii i pliku, który trudno otworzyć. Pytam o B jak bohaterów powieści- o to jak wzrastają i wędrują. Wracamy do Wałbrzycha, wolności i życia nomadycznego. Przechodzimy między kłączami, grudkami narracji. Są przy nas Z jak zwierzęta i T jak troska. Partnerem tego odcinka jest Audioteka- dobrze opowiedziane historie.
Odcinek #108, w którym rozmawiam z Joanną Bator o mocy słów.
Siedzimy w jej domu w Podkowie Leśnej w „ogrodopatrzni” i przyglądamy się mozaice, która pasuje do foyer Hotelu Sudety. To miejsce na literkę T - transformatornia dla bohaterów i heroin „Ucieczki Niedźwiedzicy”. Ruszamy za nimi na siódme piętro. Pojawia się nowy trop w czytaniu: B jak bezdomność i K jak kryzys przejścia. Wracamy do początku, do Berna i chłodu rzeki, wspomnienia niosą nas z kolei do wybrzeży Karpatos. Wchodzimy w O jak opowieści o czasie, którego nie mamy. Joanna mówi o P jak pisaniu, prokrastynacji, pośpiechu, pączkującej historii i pliku, który trudno otworzyć. Pytam o B jak bohaterów powieści- o to jak wzrastają i wędrują. Wracamy do Wałbrzycha, wolności i życia nomadycznego.
Przechodzimy między kłączami, grudkami narracji. Są przy nas Z jak zwierzęta i T jak troska.
Partnerem tego odcinka jest Audioteka- dobrze opowiedziane historie.
Siedzimy w jej domu w Podkowie Leśnej w „ogrodopatrzni” i przyglądamy się mozaice, która pasuje do foyer Hotelu Sudety. To miejsce na literkę T - transformatornia dla bohaterów i heroin „Ucieczki Niedźwiedzicy”. Ruszamy za nimi na siódme piętro. Pojawia się nowy trop w czytaniu: B jak bezdomność i K jak kryzys przejścia. Wracamy do początku, do Berna i chłodu rzeki, wspomnienia niosą nas z kolei do wybrzeży Karpatos. Wchodzimy w O jak opowieści o czasie, którego nie mamy. Joanna mówi o P jak pisaniu, prokrastynacji, pośpiechu, pączkującej historii i pliku, który trudno otworzyć. Pytam o B jak bohaterów powieści- o to jak wzrastają i wędrują. Wracamy do Wałbrzycha, wolności i życia nomadycznego.
Przechodzimy między kłączami, grudkami narracji. Są przy nas Z jak zwierzęta i T jak troska.
Partnerem tego odcinka jest Audioteka- dobrze opowiedziane historie.
#107 Jakub Nowak - „To przez ten wiatr” ten odcinek
2023-02-24 00:05:01
Odcinek #107, w którym w Wojewódzkiej Bibliotece Publicznej im. Hieronima Łopacińskiego w Lublinie rozmawiamy z Jakubem Nowakiem o westernowej grze na linii fakty-fikcja. Zaczynamy, prawie w samo południe, od klasyki kina i mistrzowskich narracji popkulturowych. Litera C wywołuje drugoplanowe postaci z powieści „To przez ten wiatr”: Clementine i Charliego. Tak trafiamy do A jak Anaheim w stanie Kalifornia, gdzie wieje pustynna Santa Ana. O jak opowieść układa się w literackie lasso. Przez kolejne litery prowadzą nas Helena Modrzejewska i Henryk Sienkiewicz. Pojawiają się: P jak pionierskość, E jak emigracja i K jak kolektyw. Wybrzmiewa tęsknota za wielką historią. Wiatr gna bohaterów do spełnienia, do przegranej, do snów. To przez ten wiatr tak się śni bohaterom i czytelnikom? Partnerem tego odcinka jest Audioteka- dobrze opowiedziane historie.
Odcinek #107, w którym w Wojewódzkiej Bibliotece Publicznej im. Hieronima Łopacińskiego w Lublinie rozmawiamy z Jakubem Nowakiem o westernowej grze na linii fakty-fikcja.
Zaczynamy, prawie w samo południe, od klasyki kina i mistrzowskich narracji popkulturowych. Litera C wywołuje drugoplanowe postaci z powieści „To przez ten wiatr”: Clementine i Charliego. Tak trafiamy do A jak Anaheim w stanie Kalifornia, gdzie wieje pustynna Santa Ana. O jak opowieść układa się w literackie lasso. Przez kolejne litery prowadzą nas Helena Modrzejewska i Henryk Sienkiewicz. Pojawiają się: P jak pionierskość, E jak emigracja i K jak kolektyw. Wybrzmiewa tęsknota za wielką historią.
Wiatr gna bohaterów do spełnienia, do przegranej, do snów. To przez ten wiatr tak się śni bohaterom i czytelnikom?
Partnerem tego odcinka jest Audioteka- dobrze opowiedziane historie.
Zaczynamy, prawie w samo południe, od klasyki kina i mistrzowskich narracji popkulturowych. Litera C wywołuje drugoplanowe postaci z powieści „To przez ten wiatr”: Clementine i Charliego. Tak trafiamy do A jak Anaheim w stanie Kalifornia, gdzie wieje pustynna Santa Ana. O jak opowieść układa się w literackie lasso. Przez kolejne litery prowadzą nas Helena Modrzejewska i Henryk Sienkiewicz. Pojawiają się: P jak pionierskość, E jak emigracja i K jak kolektyw. Wybrzmiewa tęsknota za wielką historią.
Wiatr gna bohaterów do spełnienia, do przegranej, do snów. To przez ten wiatr tak się śni bohaterom i czytelnikom?
Partnerem tego odcinka jest Audioteka- dobrze opowiedziane historie.
#106 Sylwia Stano. ‘Opera na trzy śmierci”- Gusta Star wchodzi na scenę
2023-02-17 00:05:01
Odcinek #106, w którym w bibliotece Wydawnictwa Znak wspólnie z Sylwią Stano próbujemy rozszyfrować gatunkową zagadkę jej debiutanckiej powieści „Opera na trzy śmierci”. Zaczynamy od K jak kryminału, O jak opowieści obyczajowej, H jak herstorii. Dopisujemy do tego P jak powojenną Warszawę i Puszczę Białowieską. Przyglądamy się śpiewaczce operowej Ninie Stano i przykładamy lupę do Gusty Star. Rozmawiamy o atmosferze roku 1947 i archiwach prasowych. Pojawia się G jak głód życia po wojnie oraz rozterki artystów szukających nowej drogi. Okazuje się, że wszyscy próbują się zbuntować i wydobyć z siebie prawdziwy G jak głos. Na koniec trafia w nasze ręce R jak recepta. Partnerem tego odcinka jest Audioteka- dobrze opowiedziane historie.
Odcinek #106, w którym w bibliotece Wydawnictwa Znak wspólnie z Sylwią Stano próbujemy rozszyfrować gatunkową zagadkę jej debiutanckiej powieści „Opera na trzy śmierci”.
Zaczynamy od K jak kryminału, O jak opowieści obyczajowej, H jak herstorii. Dopisujemy do tego P jak powojenną Warszawę i Puszczę Białowieską. Przyglądamy się śpiewaczce operowej Ninie Stano i przykładamy lupę do Gusty Star. Rozmawiamy o atmosferze roku 1947 i archiwach prasowych.
Pojawia się G jak głód życia po wojnie oraz rozterki artystów szukających nowej drogi. Okazuje się, że wszyscy próbują się zbuntować i wydobyć z siebie prawdziwy G jak głos. Na koniec trafia w nasze ręce R jak recepta.
Partnerem tego odcinka jest Audioteka- dobrze opowiedziane historie.
Zaczynamy od K jak kryminału, O jak opowieści obyczajowej, H jak herstorii. Dopisujemy do tego P jak powojenną Warszawę i Puszczę Białowieską. Przyglądamy się śpiewaczce operowej Ninie Stano i przykładamy lupę do Gusty Star. Rozmawiamy o atmosferze roku 1947 i archiwach prasowych.
Pojawia się G jak głód życia po wojnie oraz rozterki artystów szukających nowej drogi. Okazuje się, że wszyscy próbują się zbuntować i wydobyć z siebie prawdziwy G jak głos. Na koniec trafia w nasze ręce R jak recepta.
Partnerem tego odcinka jest Audioteka- dobrze opowiedziane historie.