Pogadanki
W Pogadankach przybliżamy założenia rodzicielstwa bliskości, bezwarunkowej miłości, empatycznej komunikacji, Porozumienia bez Przemocy, rozmawiamy o emocjach, radzeniu sobie ze stresem, pielęgnowaniu poczucia własnej wartości, budowaniu relacji opartych na bliskości i zaufaniu. W skrócie - dzielimy się tym, jak ogarniać siebie, bo to podstawa rodzicielstwa.
O relacjach dorosłych z ich rodzicami
2020-12-27 09:00:00
Często relacja z naszymi rodzicami to jedna z trudniejszych relacji w naszym życiu. Jak zadbać o siebie w tej relacji? Jak być bardziej dorosłym?
Pogadanka jest zapisem live’a, który odbył się na facebooku 13 lutego 2020 roku.
Często relacja z naszymi rodzicami to jedna z trudniejszych relacji w naszym życiu. Jak zadbać o siebie w tej relacji? Jak być bardziej dorosłym?
Pogadanka jest zapisem live’a, który odbył się na facebooku 13 lutego 2020 roku.
O autorytetach w szkole
2020-12-26 09:00:00
Okazało się, że temat autorytetów jest tak bogaty, że nie dałyśmy rady porozmawiać o wielu jego aspektach. Dlatego zdecydowałyśmy się kontynuować temat w tej pogadance.
Pogadanka #26 z 30 stycznia 2020 roku.
Okazało się, że temat autorytetów jest tak bogaty, że nie dałyśmy rady porozmawiać o wielu jego aspektach. Dlatego zdecydowałyśmy się kontynuować temat w tej pogadance.
Pogadanka #26 z 30 stycznia 2020 roku.
O autorytetach
2020-12-25 09:00:00
Czy strach, posłuszeństwo i podporządkowanie to coś, z czym chcemy kojarzyć autorytet? Czy jest on wpisany w kulturę dominacji? Zziębnięte, z imbirową herbatką w kubkach rozmawiamy o tym, że to stare rozumienie autorytetu, niestety, zdaje się dobrze trzymać na polu relacji rodzic - dziecko (dorosły-dziecko).
O ile zawodowo widzimy autorytet jako kogoś, od kogo możemy się uczyć, kim możemy się inspirować, czyją twórczością możemy się zachwycać - jest więc tam mnóstwo dobrej, pozytywnej energii, o tyle prywatnie wciąż bywa to obszar z dużym poczuciem zagrożenia? Skąd się to bierze, jak się przejawia i czym skutkuje? Nasze rozważania krążą wokół tych pytań. A także wokół tego, czym owocuje autorytet budowany na więzi i zaufaniu.
Wspominamy:
podcast Feminist Survival Project - podcast sióstr Nagosky;
książka “Odwaga w przywództwie” Brene Brown;
projekt Empathic English - realizowany wówczas przez Sylwię Włodarską i Martę Sikorską z Pasikoni;
książkę “Więź. Dlaczego rodzice powinni być ważniejsi” Gordona Neufelda i Gabora Mate;
książkę “Nowe wychowanie seksualne” Agnieszki Stein;
Taty Kazika (stanisława Staszewskiego) i słowa z piosenki “Bal kreślarzy”
Padniemy, ale zgódźcie się
Że z tylu różnych dróg przez życie
Każdy ma prawo wybrać źle.;
książkę “i jak tu się dogadać” Bogdana de Barbaro;
Piotra Romanowskiego - terapeutę współpracującego z Bliskim Miejscem;
Gosi Stańczyk, z którą Agnieszka robiła i robi rozmaite procesy rozwojowe, Gosię znajdziecie na FB i na https://www.gosiastanczyk.pl/
Rozmowa nagrana 16 stycznie 2020 roku.
Czy strach, posłuszeństwo i podporządkowanie to coś, z czym chcemy kojarzyć autorytet? Czy jest on wpisany w kulturę dominacji? Zziębnięte, z imbirową herbatką w kubkach rozmawiamy o tym, że to stare rozumienie autorytetu, niestety, zdaje się dobrze trzymać na polu relacji rodzic - dziecko (dorosły-dziecko).
O ile zawodowo widzimy autorytet jako kogoś, od kogo możemy się uczyć, kim możemy się inspirować, czyją twórczością możemy się zachwycać - jest więc tam mnóstwo dobrej, pozytywnej energii, o tyle prywatnie wciąż bywa to obszar z dużym poczuciem zagrożenia? Skąd się to bierze, jak się przejawia i czym skutkuje? Nasze rozważania krążą wokół tych pytań. A także wokół tego, czym owocuje autorytet budowany na więzi i zaufaniu.
Wspominamy:
- podcast Feminist Survival Project - podcast sióstr Nagosky;
- książka “Odwaga w przywództwie” Brene Brown;
- projekt Empathic English - realizowany wówczas przez Sylwię Włodarską i Martę Sikorską z Pasikoni;
- książkę “Więź. Dlaczego rodzice powinni być ważniejsi” Gordona Neufelda i Gabora Mate;
- książkę “Nowe wychowanie seksualne” Agnieszki Stein;
- Taty Kazika (stanisława Staszewskiego) i słowa z piosenki “Bal kreślarzy”
Padniemy, ale zgódźcie się
Że z tylu różnych dróg przez życie
Każdy ma prawo wybrać źle.; - książkę “i jak tu się dogadać” Bogdana de Barbaro;
- Piotra Romanowskiego - terapeutę współpracującego z Bliskim Miejscem;
- Gosi Stańczyk, z którą Agnieszka robiła i robi rozmaite procesy rozwojowe, Gosię znajdziecie na FB i na https://www.gosiastanczyk.pl/
Rozmowa nagrana 16 stycznie 2020 roku.
O asertywności
2020-12-24 09:00:00
Zupełnie przypadkiem wstrzeliłyśmy się z tematem w okres przedświąteczny, choć nie było to intencjonalne, raczej wyszło nam jako konsekwencja poprzedniej Pogadanki o granicach. Dlatego na początku chcemy, żeby wybrzmiało - jeśli asertywność nie jest jeszcze Waszą mocną stroną, nie ćwiczcie jej od razu na najtrudniejszych sytuacjach!
W Pogadance mówimy jeszcze:
o koniu, którego można doprowadzić do wodopoju, ale napić się za niego - już nie;
że my sami jesteśmy odpowiedzialni za swoje potrzeby;
o ćwiczeniu asertywności w czasie telefonów z infolinii;
jak wspierać dzieci w asertywności;
o mocy pytania “co masz na myśli?”;
o związku między odmawianiem, a przyjmowaniem odmów;
o asertywności w relacjach z dziećmi i w relacjach z dorosłymi.
Wspominamy:
o II edycji konferencji Sylwii “Bliżej Potrzeb, Bliżej Szczęścia” i rozmowie z Sylwią właśnie, która się w ramach tej konferencji odbyła.
o Liv Larsson i jej wyzwaniu polegającym na zbieraniu odmów;
o Jacku Kornfieldzie;
Dziękujemy, że jesteście z nami i kibicujecie naszym Pogadankom, oglądając, komentując, udostępniając i pisząc prywatne wiadomości.
Jeśli chcecie wesprzeć nas także finansowo, by umożliwić rozwijanie Pogadanek, zajrzyjcie na Patronite Sylwii Włodarskiej: https://patronite.pl/profil/326812/sylwia-wlodarska
Zupełnie przypadkiem wstrzeliłyśmy się z tematem w okres przedświąteczny, choć nie było to intencjonalne, raczej wyszło nam jako konsekwencja poprzedniej Pogadanki o granicach. Dlatego na początku chcemy, żeby wybrzmiało - jeśli asertywność nie jest jeszcze Waszą mocną stroną, nie ćwiczcie jej od razu na najtrudniejszych sytuacjach!
W Pogadance mówimy jeszcze:
- o koniu, którego można doprowadzić do wodopoju, ale napić się za niego - już nie;
- że my sami jesteśmy odpowiedzialni za swoje potrzeby;
- o ćwiczeniu asertywności w czasie telefonów z infolinii;
- jak wspierać dzieci w asertywności;
- o mocy pytania “co masz na myśli?”;
- o związku między odmawianiem, a przyjmowaniem odmów;
- o asertywności w relacjach z dziećmi i w relacjach z dorosłymi.
Wspominamy:
- o II edycji konferencji Sylwii “Bliżej Potrzeb, Bliżej Szczęścia” i rozmowie z Sylwią właśnie, która się w ramach tej konferencji odbyła.
- o Liv Larsson i jej wyzwaniu polegającym na zbieraniu odmów;
- o Jacku Kornfieldzie;
Dziękujemy, że jesteście z nami i kibicujecie naszym Pogadankom, oglądając, komentując, udostępniając i pisząc prywatne wiadomości.
Jeśli chcecie wesprzeć nas także finansowo, by umożliwić rozwijanie Pogadanek, zajrzyjcie na Patronite Sylwii Włodarskiej: https://patronite.pl/profil/326812/sylwia-wlodarska
O granicach
2020-12-23 09:00:00
Hasło “granice” wywołuje niemal tyle samo zainteresowania, co złość. Granice są ze złością bardzo z nią związane, bo często to właśnie złość daje nam energię do tego, by stanąć po swojej stronie, zadbać o siebie. I o tym właśnie rozmawiamy w tej Pogadance. Przyglądamy się granicom w kontekście bliskich relacji, a najbardziej chyba w kontekście rodzicielstwa, bycia opiekunem dzieci.
Wspominamy :
książkę “Agresja nowe tabu” Jespera Juula;
Petera Greya autora książki “Wolne dzieci”;
J.K. Rowling i jej czas na pisanie zaoszczędzony dzięki rezygnacji ze sprzątania;
książkę “Siedem nawyków skutecznego działania” Stephena Coveya;
Hasło “granice” wywołuje niemal tyle samo zainteresowania, co złość. Granice są ze złością bardzo z nią związane, bo często to właśnie złość daje nam energię do tego, by stanąć po swojej stronie, zadbać o siebie. I o tym właśnie rozmawiamy w tej Pogadance. Przyglądamy się granicom w kontekście bliskich relacji, a najbardziej chyba w kontekście rodzicielstwa, bycia opiekunem dzieci.
Wspominamy:
- książkę “Agresja nowe tabu” Jespera Juula;
- Petera Greya autora książki “Wolne dzieci”;
- J.K. Rowling i jej czas na pisanie zaoszczędzony dzięki rezygnacji ze sprzątania;
- książkę “Siedem nawyków skutecznego działania” Stephena Coveya;
O pracy nad złością
2020-12-22 09:00:00
Co zrobić, by złościć się mniej i rzadziej? Dostajemy od Was takie pytania, padają one też wiele razy na salach warsztatowych, czy w gabinetach. Stąd też kolejna nasza Pogadanka właśnie złości poświęcona.
Pada hasło, które już nie raz słyszeliście z naszych ust - praca na zimno (tak, brzmi dokladnie tak jak pozytywistyczna praca u podstaw!). Mówimy dlaczego jest niemal niemożliwe, by bez wytyczenia nowych dróg na zimno, pojechać nimi, gdy zasila nas silna złość. A jak zacząć wytyczać te drogi? Oczywiście - na zimno :) Nie zostawiamy Was jednak z ogólnikami, przechodzimy do konkretów i wskazujemy kilka punktów, od których warto zacząć.
Mówimy o tym, że:
nawet jeśli ten moment, kiedy złość najbardziej nam doskwiera, to jest taki moment, kiedy jest najtrudniej, to i tak praca, jaką mamy do wykonania, nie będzie w tych momentach, kiedy jest najtrudniej;
warto zacząć uczenie się nowych rzeczy nie od najtrudniejszych, najgorszych, tylko od czegoś z czym jest trochę łatwiej;
w najgorszych dniach najważniejsza umiejętność, to nie dowalać sobie i nie pogarszać sytuacji jeszcze tym, że oczekujemy od siebie bardzo dużo;
każdy człowiek ma taki poziom złości, na które te wszystkie rzeczy, których się nauczył, nie działają Niezależnie od tego, naprawdę warto ćwiczyć, ćwiczyć, ćwiczyć, ćwiczyć…
Zachęcamy do zapoznania się:
z kolorowymi strefami regulacji. Koncepcja pochodzi z książki "The Yes Brain. Mózg na tak" D. Siegela
przywołujemy Brene Brown i jej koncepcję bycia na arenie (inspirowaną słowami T. Roosvelta)
wspominamy o myśleniu czarno białym (dychotomicznym) albo jestem świetną matką, albo beznadziejną.
Co zrobić, by złościć się mniej i rzadziej? Dostajemy od Was takie pytania, padają one też wiele razy na salach warsztatowych, czy w gabinetach. Stąd też kolejna nasza Pogadanka właśnie złości poświęcona.
Pada hasło, które już nie raz słyszeliście z naszych ust - praca na zimno (tak, brzmi dokladnie tak jak pozytywistyczna praca u podstaw!). Mówimy dlaczego jest niemal niemożliwe, by bez wytyczenia nowych dróg na zimno, pojechać nimi, gdy zasila nas silna złość. A jak zacząć wytyczać te drogi? Oczywiście - na zimno :) Nie zostawiamy Was jednak z ogólnikami, przechodzimy do konkretów i wskazujemy kilka punktów, od których warto zacząć.
Mówimy o tym, że:
- nawet jeśli ten moment, kiedy złość najbardziej nam doskwiera, to jest taki moment, kiedy jest najtrudniej, to i tak praca, jaką mamy do wykonania, nie będzie w tych momentach, kiedy jest najtrudniej;
- warto zacząć uczenie się nowych rzeczy nie od najtrudniejszych, najgorszych, tylko od czegoś z czym jest trochę łatwiej;
- w najgorszych dniach najważniejsza umiejętność, to nie dowalać sobie i nie pogarszać sytuacji jeszcze tym, że oczekujemy od siebie bardzo dużo;
- każdy człowiek ma taki poziom złości, na które te wszystkie rzeczy, których się nauczył, nie działają Niezależnie od tego, naprawdę warto ćwiczyć, ćwiczyć, ćwiczyć, ćwiczyć…
Zachęcamy do zapoznania się:
- z kolorowymi strefami regulacji. Koncepcja pochodzi z książki "The Yes Brain. Mózg na tak" D. Siegela
- przywołujemy Brene Brown i jej koncepcję bycia na arenie (inspirowaną słowami T. Roosvelta)
- wspominamy o myśleniu czarno białym (dychotomicznym) albo jestem świetną matką, albo beznadziejną.
O wyrażaniu złości
2020-12-21 09:00:00
Na ile złość i wybór są do pogodzenia? Jeśli złość, to czerwona strefa i działanie z automatu, a decydowanie o sposobach działania to obszar dostępny w strefie zielonej? W tej Pogadance przyglądamy się tej kwestii, która w pierwszym momencie wygląda jak oksymoron.
Co nam pomaga w szukaniu własnych odpowiedzi? Oczywiście kilka pytań :)
Po co chcemy konstruktywnie wyrażać złość?
Jak zrobić pauzę, jak się zatrzymać?
Czy jest zagrożenie zdrowia i życia? Czy ktoś umrze, jak ja 3 minuty poczekam?
Co mi pomaga wrócić do stanu wyregulowania?
Ile złości wystarczy, żeby była mobilizacja i energia?
Czym jest autentyczność w wyrażeniu siebie?
Jak to zrobić, by zauważać swoją złość wcześniej?
Gdzie w złości jest miejsce na odpowiedzialność?
Czy odpowiedzialność jest ciężarem, czy darem?
Wspominamy:
Emily Nagoski i jej koncepcję domykania cyklu stresowych (polecamy gorąco książkę "Wypalenie");
Brene Brown i jej "shitty first draft" - pisany w złości wyrzut wszystkiego, co przychodzi do głowy;
Dziękujemy, że z nami jesteście i swoją obecnością wspieracie Pogadanki. Jeśli macie ochotę wesprzeć je także finansowo, zachęcamy do odwiedzin na stronie Sylwii Włodarskiej na Patronite i dorzucenia się do skarbonki.
Agnieszka&Sylwia
Na ile złość i wybór są do pogodzenia? Jeśli złość, to czerwona strefa i działanie z automatu, a decydowanie o sposobach działania to obszar dostępny w strefie zielonej? W tej Pogadance przyglądamy się tej kwestii, która w pierwszym momencie wygląda jak oksymoron.
Co nam pomaga w szukaniu własnych odpowiedzi? Oczywiście kilka pytań :)
- Po co chcemy konstruktywnie wyrażać złość?
- Jak zrobić pauzę, jak się zatrzymać?
- Czy jest zagrożenie zdrowia i życia? Czy ktoś umrze, jak ja 3 minuty poczekam?
- Co mi pomaga wrócić do stanu wyregulowania?
- Ile złości wystarczy, żeby była mobilizacja i energia?
- Czym jest autentyczność w wyrażeniu siebie?
- Jak to zrobić, by zauważać swoją złość wcześniej?
- Gdzie w złości jest miejsce na odpowiedzialność?
- Czy odpowiedzialność jest ciężarem, czy darem?
Wspominamy:
- Emily Nagoski i jej koncepcję domykania cyklu stresowych (polecamy gorąco książkę "Wypalenie");
- Brene Brown i jej "shitty first draft" - pisany w złości wyrzut wszystkiego, co przychodzi do głowy;
Dziękujemy, że z nami jesteście i swoją obecnością wspieracie Pogadanki. Jeśli macie ochotę wesprzeć je także finansowo, zachęcamy do odwiedzin na stronie Sylwii Włodarskiej na Patronite i dorzucenia się do skarbonki.
Agnieszka&Sylwia
O stresie
2020-12-20 06:00:00
W tej Pogadance zaczynamy od napięcia w brzuchu Sylwii, który jest fantastycznym punktem wyjścia do rozmowy o stresie - tym codziennym, który się dzieje, czasem w sposób dla nas niezauważalny.
Przyglądamy się:
po pierwsze przy samym rozumieniu stresu - pojawi się tu tygrys;
ewolucyjnym strategiom na stres;
domykaniu reakcji stresowych i temu, jak robią to dzieci, a jak dorośli;
temu, o czym mówią siostry Nagoski, że stresor i stres to dwie różne sprawy i radzenie sobie ze stresorem, nie równa się poradzeniu sobie ze stresem;
roli myśli i interpretacji w odczuwaniu napięcia i niepokoju;
stanowi zamrożenia w reakcji na stres;
temu, jak się sobą zaopiekować po reakcji stresowej i że to może być ważniejsze niż skupienie się na swoich reakcjach;
temu, że każdy z nas najlepiej wie i poznaje to w ciele, kiedy stres mu odpuszcza i ile potrzebuje, by to się zadziało;
mocy regulacyjnej przytulasów;
drodze prowadzącej do strefy komfortu;
Podkreślamy i przypominamy:
jak ważne jest, żeby nie stawać przeciwko własnemu ciału;
że stan w którym siedzę i nic nie robię w reakcji na trud to nie strefa komfortu, a właśnie zamrożenia;
że ze strefy zamrożenia wychodzi się przez walkę, złość;
bez własnej równowagi nie pomogę nikomu się wyregulować;
że cichy nie oznacza spokojny ;
że regulacyjny przytulas powinien trwać nie mniej niż 20 sekund;
że wystarczy już 6 sekund całowania, by uzyskać ten sam efekt, choć - podobnie jak Sylwia - możecie przekonywać partnerów/partnerki że potrzeba 6 minut :)
Wspominamy, polecamy
Książki Burnout (wowczas niedostepna na rynku polskim,a teraz juz tak - "Wypalenie") i "Ona ma siłę" sióstr Nagoski
teorię poliwagalną stworzoną przez dr Stephena Porgesa. (zaintersowanych tematem odsyłamy też do naszej Pogadanki poświęconej strefom regulacji
Annę Dziewulską (pycholog) i jej metaforę polany w kontekście stref regulacji
Podkast jest nagraniem rozmowy z 26 września 2019 roku.
W tej Pogadance zaczynamy od napięcia w brzuchu Sylwii, który jest fantastycznym punktem wyjścia do rozmowy o stresie - tym codziennym, który się dzieje, czasem w sposób dla nas niezauważalny.
Przyglądamy się:
- po pierwsze przy samym rozumieniu stresu - pojawi się tu tygrys;
- ewolucyjnym strategiom na stres;
- domykaniu reakcji stresowych i temu, jak robią to dzieci, a jak dorośli;
- temu, o czym mówią siostry Nagoski, że stresor i stres to dwie różne sprawy i radzenie sobie ze stresorem, nie równa się poradzeniu sobie ze stresem;
- roli myśli i interpretacji w odczuwaniu napięcia i niepokoju;
- stanowi zamrożenia w reakcji na stres;
- temu, jak się sobą zaopiekować po reakcji stresowej i że to może być ważniejsze niż skupienie się na swoich reakcjach;
- temu, że każdy z nas najlepiej wie i poznaje to w ciele, kiedy stres mu odpuszcza i ile potrzebuje, by to się zadziało;
- mocy regulacyjnej przytulasów;
- drodze prowadzącej do strefy komfortu;
Podkreślamy i przypominamy:
- jak ważne jest, żeby nie stawać przeciwko własnemu ciału;
- że stan w którym siedzę i nic nie robię w reakcji na trud to nie strefa komfortu, a właśnie zamrożenia;
- że ze strefy zamrożenia wychodzi się przez walkę, złość;
- bez własnej równowagi nie pomogę nikomu się wyregulować;
- że cichy nie oznacza spokojny;
- że regulacyjny przytulas powinien trwać nie mniej niż 20 sekund;
- że wystarczy już 6 sekund całowania, by uzyskać ten sam efekt, choć - podobnie jak Sylwia - możecie przekonywać partnerów/partnerki że potrzeba 6 minut :)
Wspominamy, polecamy
- Książki Burnout (wowczas niedostepna na rynku polskim,a teraz juz tak - "Wypalenie") i "Ona ma siłę" sióstr Nagoski
- teorię poliwagalną stworzoną przez dr Stephena Porgesa. (zaintersowanych tematem odsyłamy też do naszej Pogadanki poświęconej strefom regulacji
- Annę Dziewulską (pycholog) i jej metaforę polany w kontekście stref regulacji
Podkast jest nagraniem rozmowy z 26 września 2019 roku.
O poczuciu własnej wartości
2020-12-19 09:00:00
Przy akompaniamencie ptaków i wietrze wiejącym nam nie tyle w żagle, co w mikrofon - rozmawiamy o tym, że poczucie własnej wartości rozumiemy jako kontakt ze swoim centrum. Kojarzą nam się z tym pojęcia akceptacji, integracji i harmonii. Przyglądamy się też, jak relacje z innymi utrudniają i wspierają poczucie własnej wartości.
Wspominamy o:
Kristin Neff i jej książce: “Jak być dobrym dla siebie”;
Emily Nagoski i jej książkach “Ona ma siłę” i “Wypalenie”;
Carrol Dweck i jej koncepcji nastawienia na rozwój i nastawienia na trwałość (opisane zostały w książce “Nowa psychologia sukcesu”)
Petra Lindgren i jej książce “Mów, słuchaj i zrozum. Zadbaj o poczucie własnej wartości swojego dziecka”.
Rozmowa nagrana 27 czerwca 2019 roku w Pasikoniach
Przy akompaniamencie ptaków i wietrze wiejącym nam nie tyle w żagle, co w mikrofon - rozmawiamy o tym, że poczucie własnej wartości rozumiemy jako kontakt ze swoim centrum. Kojarzą nam się z tym pojęcia akceptacji, integracji i harmonii. Przyglądamy się też, jak relacje z innymi utrudniają i wspierają poczucie własnej wartości.
Wspominamy o:
- Kristin Neff i jej książce: “Jak być dobrym dla siebie”;
- Emily Nagoski i jej książkach “Ona ma siłę” i “Wypalenie”;
- Carrol Dweck i jej koncepcji nastawienia na rozwój i nastawienia na trwałość (opisane zostały w książce “Nowa psychologia sukcesu”)
- Petra Lindgren i jej książce “Mów, słuchaj i zrozum. Zadbaj o poczucie własnej wartości swojego dziecka”.
Rozmowa nagrana 27 czerwca 2019 roku w Pasikoniach
O podróżach z dziećmi
2020-12-18 09:00:00
To Pogadanka nagrana w iście tropikalnych temperaturach (ok 35 stopni na termometrach), więc od razu czujemy się jak w egzotycznej podróży. I w tych okolicznościach, pod znaną Wam z wcześniejszych Pogadanek mapą, rozmawiamy:
czy wyjazdy to aby na pewno przerwa od nauki, czy raczej czas zdobywania wiedzy;
że każdy nas ma inne zapotrzebowanie na różnorodność i stałość;
że dla dziecka zmiana łóżka, w którym śpi; jedzenia, które je bywa już bardzo dużą zmianą i nie potrzebuje na miejscu dodatkowych atrakcji;
że podróże kształcą wtedy, kiedy wyjeżdżamy, ale także wtedy, gdy ktoś przyjeżdża do nas;
że poznawanie świata to także wyprawy w bliskie okolice;
roli zapachu w odkrywaniu miejsc, a także innych zmysłach;
różnorodnej palecie umiejętności i kompetencji, które rozwijają się w podróży;
o różnym podejściu do wychowania, ubierania i rozwoju dzieci w różnych krajach i o tym, jak to może wpłynąć na naszą perspektywę rodzicielstwa;
że kontakt z drugim człowiekiem jest wielką okazją do rozwoju;
o tym dokąd chodzimy z przyjemnością, gdy trafiamy do innego kraju;
o tym, że świat jest duży i różnorodny, a jednocześnie… mały!
o konfrontacji z oczekiwaniami i o puszczaniu oczekiwań;
o Pokemonach :)
filmowych inspiracjach do podróży;
o kilku praktycznych wskazówkach dotyczących zwiedzania.
Wspominamy, pokazujemy, rekomendujemy:
Książkę "Dziecko w brzuchu mamy" A.Herzog, Joelle Toulonias;
Książkę "Ona ma siłę" Nagoski;
Zabawę w "cache" https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Geocaching
WorkAway https://www.workaway.info/
Podcast jest zapisem rozmowy z 13 czerwca 2019 roku.
To Pogadanka nagrana w iście tropikalnych temperaturach (ok 35 stopni na termometrach), więc od razu czujemy się jak w egzotycznej podróży. I w tych okolicznościach, pod znaną Wam z wcześniejszych Pogadanek mapą, rozmawiamy:
- czy wyjazdy to aby na pewno przerwa od nauki, czy raczej czas zdobywania wiedzy;
- że każdy nas ma inne zapotrzebowanie na różnorodność i stałość;
- że dla dziecka zmiana łóżka, w którym śpi; jedzenia, które je bywa już bardzo dużą zmianą i nie potrzebuje na miejscu dodatkowych atrakcji;
- że podróże kształcą wtedy, kiedy wyjeżdżamy, ale także wtedy, gdy ktoś przyjeżdża do nas;
- że poznawanie świata to także wyprawy w bliskie okolice;
- roli zapachu w odkrywaniu miejsc, a także innych zmysłach;
- różnorodnej palecie umiejętności i kompetencji, które rozwijają się w podróży;
- o różnym podejściu do wychowania, ubierania i rozwoju dzieci w różnych krajach i o tym, jak to może wpłynąć na naszą perspektywę rodzicielstwa;
- że kontakt z drugim człowiekiem jest wielką okazją do rozwoju;
- o tym dokąd chodzimy z przyjemnością, gdy trafiamy do innego kraju;
- o tym, że świat jest duży i różnorodny, a jednocześnie… mały!
- o konfrontacji z oczekiwaniami i o puszczaniu oczekiwań;
- o Pokemonach :)
- filmowych inspiracjach do podróży;
- o kilku praktycznych wskazówkach dotyczących zwiedzania.
Wspominamy, pokazujemy, rekomendujemy:
- Książkę "Dziecko w brzuchu mamy" A.Herzog, Joelle Toulonias;
- Książkę "Ona ma siłę" Nagoski;
- Zabawę w "cache"https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Geocaching
- WorkAway https://www.workaway.info/
Podcast jest zapisem rozmowy z 13 czerwca 2019 roku.