Sadhu, wędrowni asceci, mnisi, święci w Indiach. Sadhu porzucają zwykłe życie, pełne codziennych spraw, obowiązków rodzinnych, pracy zawodowej, ambicji materialnych i poświęcają się medytacji, duchowości i poszukiwaniu Boga. By wykazać wyższość ducha nad materią, sadhu często dokonują poświęceń, które większości z nas wydają się niemożliwe do osiągnięcia. Amar Bharati od niemal 50 lat trzyma rękę w górze. Teraz to już tylko uschnięty kikut. Niektórzy postanawiają nie siadać, nie kłaść się, nie jeść. Mieszkają w jaskiniach, lasach, świątyniach. Odróżniają się wyglądem. Zdarza się, że chodzą nago, mają długie, nie obcinane przez dziesięciolecia dredy, a ciało obsypują popiołem.
Co 12 lat odbywa się w Indiach święto Maha Kumbh Mela, czyli Wielkie Święto Dzbana. Zjeżdżają się wtedy miliony sadhu z całych Indii.
O sadhu, joginach, mistrzach duchowych opowiada m. in. Paul Brunton w książce "Ścieżkami jogów", a także Paramahansa Jogananda w "Autobiografii jogina"
Jest to odcinek podkastu:
Joga na stronie
Interesują mnie książki o jodze, a także wszelkie historie, związane z jogą. Piszę o tym artykuły na blogu, nagrywam filmy na YouTube, a tutaj zamieszczam podkasty o tej tematyce.
Znajdziesz więc tutaj recenzje książek i opowieści ze świata jogi, o ludziach, wydarzeniach i wszelkich ciekawostkach. Zapraszam do słuchania!