Autentyczność w pasji
Izabela Mrozińska Art zapraszam na rozmowy i refleksje o byciu autentycznym w pasji.
Kuba Jaźwiecki- Każda wojna przynosi w końcu pokój
2020-11-23 14:09:06
Porozmawialiśmy sobie z Kubą o jego debiutanckiej płycie, która była dla Niego także terapią i rozliczeniem z tym, co Go w życiu spotkało.
Kiedy ją tworzył niejednokrotnie z oczu popłynęły Mu łzy.
Bo jak sam twierdzi nie ma sensu zajmować się muzyką, jeśli nie ma w niej prawdy.
Pewnego dnia zadał sobie pytanie. Czy woli być normalny i taki, jak wszyscy?
Czy być artystą, który jest popierdolony i zgadza się na cierpienie?
Wybrał tą drugą opcję. I słusznie, bo Ci co sięgają wyżej muszą tacy być.
Inaczej bowiem nie rodzi się w człowieku kreacja. Kuba był niegrzecznym chłopcem.
Porzucił strefę komfortu i cieplutką kanapę i rzucił się w morze.
Dzięki temu wypłynął i zaczął spełniać swoje muzyczne i podróżnicze marzenia.
Spotkał życzliwych ludzi zarówno w Meksyku, jak i w Bahrajnie.
Choć obawiał się tego, co Go w tych krajach spotka.
Jednak zaryzykował i przeżył wspaniały czas i poznał fenomenalnych ludzi, do których jak sam mówi ma cholerne szczęście.
Porozmawialiśmy sobie z Kubą o jego debiutanckiej płycie, która była dla Niego także terapią i rozliczeniem z tym, co Go w życiu spotkało.
Kiedy ją tworzył niejednokrotnie z oczu popłynęły Mu łzy.
Bo jak sam twierdzi nie ma sensu zajmować się muzyką, jeśli nie ma w niej prawdy.
Pewnego dnia zadał sobie pytanie. Czy woli być normalny i taki, jak wszyscy?
Czy być artystą, który jest popierdolony i zgadza się na cierpienie?
Wybrał tą drugą opcję. I słusznie, bo Ci co sięgają wyżej muszą tacy być.
Inaczej bowiem nie rodzi się w człowieku kreacja. Kuba był niegrzecznym chłopcem.
Porzucił strefę komfortu i cieplutką kanapę i rzucił się w morze.
Dzięki temu wypłynął i zaczął spełniać swoje muzyczne i podróżnicze marzenia.
Spotkał życzliwych ludzi zarówno w Meksyku, jak i w Bahrajnie.
Choć obawiał się tego, co Go w tych krajach spotka.
Jednak zaryzykował i przeżył wspaniały czas i poznał fenomenalnych ludzi, do których jak sam mówi ma cholerne szczęście.
Patrycja Kosiarkiewicz- Obfitość zawsze wynika z tego, co mamy w sobie
2020-11-15 18:22:11
Czasem bywa tak, że pewne osoby mają z sobą nawiązać kontakt, żeby porozmawiać.
Jest im to po prostu pisane.
Trudno mi jest ubrać w słowa energię, która się wytworzyła pomiędzy nami, że złapałyśmy wspólne flow i dotknęłyśmy w naszej rozmowie naprawdę bardzo głębokich tematów.
Chyba jeszcze nie byłam tak aż tak szczera i to zapewne zasługa Patrycji, która zbudowała do tego przestrzeń.
Czuję, że to było ważne, by przekazać ludziom, że mają prawo do tego, żeby zmierzyć się prawdą o sobie samym.
Mają prawo do tego, by szukać Absolutu poza religijnymi schematami.
Mają prawo do tego, żeby nie być idealnymi, lecz poznawać rzeczywiście samego siebie i tego, kim się jest.
Tak naprawdę to miała być rozmowa o najnowszej płycie Patrycji a wyszła rozmowa o świadomości, o człowieczych lękach i iluzjach tego świata.
Jestem zaszczycona, że odbyłam taką rozmowę i jednocześnie wzruszona, że ludzi żyjących w świadomy sposób i blisko siebie i tego, co czują jest coraz więcej.
Czasem bywa tak, że pewne osoby mają z sobą nawiązać kontakt, żeby porozmawiać.
Jest im to po prostu pisane.
Trudno mi jest ubrać w słowa energię, która się wytworzyła pomiędzy nami, że złapałyśmy wspólne flow i dotknęłyśmy w naszej rozmowie naprawdę bardzo głębokich tematów.
Chyba jeszcze nie byłam tak aż tak szczera i to zapewne zasługa Patrycji, która zbudowała do tego przestrzeń.
Czuję, że to było ważne, by przekazać ludziom, że mają prawo do tego, żeby zmierzyć się prawdą o sobie samym.
Mają prawo do tego, by szukać Absolutu poza religijnymi schematami.
Mają prawo do tego, żeby nie być idealnymi, lecz poznawać rzeczywiście samego siebie i tego, kim się jest.
Tak naprawdę to miała być rozmowa o najnowszej płycie Patrycji a wyszła rozmowa o świadomości, o człowieczych lękach i iluzjach tego świata.
Jestem zaszczycona, że odbyłam taką rozmowę i jednocześnie wzruszona, że ludzi żyjących w świadomy sposób i blisko siebie i tego, co czują jest coraz więcej.
Marta Zalewska- Sztuka równa się wolność
2020-10-01 19:43:19
Pod koniec września spotkałam się w Gdańsku z Martą Zalewską.
Miałyśmy okazję porozmawiać o naszych obawach, rozterkach i indywidualnym patrzeniu na świat i to, co nas otacza.
Jesteśmy częścią pewnej całości, lecz składa się ona z indywidualnych jednostek obdarzonych unikalnymi talentami, czy darami.
W dobie szalejących social mediów, które stopniowo zabierają nam naszą wolność, rodzą wewnętrzną frustrację i zniechęcenie warto powiedzieć sobie stop, ja wysiadam.
Marta zadała sobie pytanie podczas lockdownu, czy jeśli już nigdy nie będzie koncertów, to czy ona będzie w stanie twórczo funkcjonować?
Myślę, że jest to pytanie, które każdy powinien sobie zadać. Czy potrafimy funkcjonować w zupełnie innej rzeczywistości.
Czy potrafimy korzystać z tego, co mamy tuż obok, tuż za rogiem drzwi własnego domu?
Czy pielęgnujemy własną indywidualność, która jest naszym bogactwem, czy próbujemy dopasować się do obowiązujących standardów, by nie wypaść z obiegu.
Pod koniec września spotkałam się w Gdańsku z Martą Zalewską.
Miałyśmy okazję porozmawiać o naszych obawach, rozterkach i indywidualnym patrzeniu na świat i to, co nas otacza.
Jesteśmy częścią pewnej całości, lecz składa się ona z indywidualnych jednostek obdarzonych unikalnymi talentami, czy darami.
W dobie szalejących social mediów, które stopniowo zabierają nam naszą wolność, rodzą wewnętrzną frustrację i zniechęcenie warto powiedzieć sobie stop, ja wysiadam.
Marta zadała sobie pytanie podczas lockdownu, czy jeśli już nigdy nie będzie koncertów, to czy ona będzie w stanie twórczo funkcjonować?
Myślę, że jest to pytanie, które każdy powinien sobie zadać. Czy potrafimy funkcjonować w zupełnie innej rzeczywistości.
Czy potrafimy korzystać z tego, co mamy tuż obok, tuż za rogiem drzwi własnego domu?
Czy pielęgnujemy własną indywidualność, która jest naszym bogactwem, czy próbujemy dopasować się do obowiązujących standardów, by nie wypaść z obiegu.
Dorota Letkiewicz- Człowiek cierpi najbardziej, kiedy jest odrzucony
2020-09-27 23:19:04
Serdecznie Was zapraszam do wysłuchania tego wywiadu. Ja mogę słuchać kojącego głosu Doroty godzinami.
Niech Was jednak nie zwiedzie Jej delikatność, o to bardzo konkretna kobieta, której życie jest zaufaniem w prowadzeniem oraz zmianą.
Tematyka naszej rozmowy to psychobiologia, która pokazuje nam jak nasze wgrane programy, przeżyte traumy rodowe wpływają na nasze zdrowie.
Dotknęłyśmy rany odrzucenia, poczucia przynależności, religii, zrozumienia, lęku przed zmianą.
To jest naprawdę fascynujące jak nasze konflikty wewnętrzne przekładają się na konkretne choroby naszego ciała.
Psychobiologia jest nauką, którą potwierdzają konkretne badania naukowe.
Dostrzeżenie konfliktu biologicznego pozwala nam wyleczyć nasze ciało z wielu chorób i dolegliwości.
To było moje najdłuższe wywiadowe spotkanie, bo trwało 4 godziny. Od początku bowiem nasze duszę poczuły wzajemne zaufanie i otwartość.
Kontakt do Doroty
http://naturality.pl
https://www.facebook.com/konsultacjePsychobiologia
Serdecznie Was zapraszam do wysłuchania tego wywiadu. Ja mogę słuchać kojącego głosu Doroty godzinami.
Niech Was jednak nie zwiedzie Jej delikatność, o to bardzo konkretna kobieta, której życie jest zaufaniem w prowadzeniem oraz zmianą.
Tematyka naszej rozmowy to psychobiologia, która pokazuje nam jak nasze wgrane programy, przeżyte traumy rodowe wpływają na nasze zdrowie.
Dotknęłyśmy rany odrzucenia, poczucia przynależności, religii, zrozumienia, lęku przed zmianą.
To jest naprawdę fascynujące jak nasze konflikty wewnętrzne przekładają się na konkretne choroby naszego ciała.
Psychobiologia jest nauką, którą potwierdzają konkretne badania naukowe.
Dostrzeżenie konfliktu biologicznego pozwala nam wyleczyć nasze ciało z wielu chorób i dolegliwości.
To było moje najdłuższe wywiadowe spotkanie, bo trwało 4 godziny. Od początku bowiem nasze duszę poczuły wzajemne zaufanie i otwartość.
Kontakt do Doroty
http://naturality.pl
https://www.facebook.com/konsultacjePsychobiologia
Eliza Kubarska- To nie jest film o wspinaczce, tylko film o ludziach
2020-09-23 18:48:27
Spotkałam się z Elizą Kubarską, reżyserką i scenarzystką film pt. “Ściana cieni” w Gdyńskim Centrum Filmowym.
Przed naszą rozmową obejrzałam pokaz filmu podczas festiwalu filmów dokumentalnych “Docs Against Gravity”.
Muszę przyznać, że w moim sercu zrodziło się parę pytań. Do głosu doszła moja wrażliwość na niesprawiedliwość, która panuje na świecie.
Czasem sama nauka i wytrwałość nie wystarcza, żeby spełnić swoje marzenie. Dawa, syn głównego bohatera marzy o tym, by zostać lekarzem, by ratować życie, zamiast je tracić w górach.
Tak naprawdę to film Elizy Kubarskiej jest pełen kontrastów i pytań.
Czy np. życie szerpy jest mniej warte od życia wspinacza?
Kiedy i czy w ogóle przekracza się granicę szaleństwa chcąc zdobyć górę i czy decyzja o rezygnacji jest przejawem odwagi, czy jej braku?
To jest film o ludziach, ich rozterkach, dylematach, wierze we własne możliwości i szukaniu sposobu na własną realizację w życiu.
https://www.facebook.com/eliza.kubarska
https://www.instagram.com/elizakubarska
http://verticalvision.pl
https://www.youtube.com/user/Vertical...
Oto link pod którym można wesprzeć edukację Dawy
https://zrzutka.pl/e5jrp8
Spotkałam się z Elizą Kubarską, reżyserką i scenarzystką film pt. “Ściana cieni” w Gdyńskim Centrum Filmowym.
Przed naszą rozmową obejrzałam pokaz filmu podczas festiwalu filmów dokumentalnych “Docs Against Gravity”.
Muszę przyznać, że w moim sercu zrodziło się parę pytań. Do głosu doszła moja wrażliwość na niesprawiedliwość, która panuje na świecie.
Czasem sama nauka i wytrwałość nie wystarcza, żeby spełnić swoje marzenie. Dawa, syn głównego bohatera marzy o tym, by zostać lekarzem, by ratować życie, zamiast je tracić w górach.
Tak naprawdę to film Elizy Kubarskiej jest pełen kontrastów i pytań.
Czy np. życie szerpy jest mniej warte od życia wspinacza?
Kiedy i czy w ogóle przekracza się granicę szaleństwa chcąc zdobyć górę i czy decyzja o rezygnacji jest przejawem odwagi, czy jej braku?
To jest film o ludziach, ich rozterkach, dylematach, wierze we własne możliwości i szukaniu sposobu na własną realizację w życiu.
https://www.facebook.com/eliza.kubarska
https://www.instagram.com/elizakubarska
https://www.youtube.com/user/Vertical...
Oto link pod którym można wesprzeć edukację Dawy
Agnieszka Sut- Każdy jest artystą swojego życia
2020-09-13 08:57:33
Biodanza to życie, w biodanzy zawsze idziemy do przodu.
Po to, aby spotkać się ze samym sobą i z drugim człowiekiem.
By móc odkryć własne potencjały, by odkryć wartość etyki i współpracy np. w korporacjach, którą przecież tworzą ludzie a nie ich brak.
Biodanza uczy otwartości z jednoczesnym poszanowaniem własnych granic i przestrzeni.
Zachęca do tego by, jak mawiał jej twórca profesor Rolando Toro- " Osiem razy doświadczać a dwa razy myśleć ".
Dzięki doświadczaniu życia i drugiego człowieka możemy się rozwijać, doznawać nowych bodźców. Tego nie będzie, jeśli nie odważymy się wyjść na spotkanie z samym sobą i z drugim człowiekiem.
Żyjemy w świecie mediów społecznościowych, w nierealnym świecie uzależnionym od ocen, porównań i akceptacji obcych ludzi.
Biodanza natomiast jest spotkaniem z żywym człowiekiem i przeżywaniem tego, co wydarza się tu i teraz.
Zapraszam Was do rozmowy z Agnieszką Sut- twórcą Biodanzy w Polsce.
Biodanza to życie, w biodanzy zawsze idziemy do przodu.
Po to, aby spotkać się ze samym sobą i z drugim człowiekiem.
By móc odkryć własne potencjały, by odkryć wartość etyki i współpracy np. w korporacjach, którą przecież tworzą ludzie a nie ich brak.
Biodanza uczy otwartości z jednoczesnym poszanowaniem własnych granic i przestrzeni.
Zachęca do tego by, jak mawiał jej twórca profesor Rolando Toro- "Osiem razy doświadczać a dwa razy myśleć".
Dzięki doświadczaniu życia i drugiego człowieka możemy się rozwijać, doznawać nowych bodźców. Tego nie będzie, jeśli nie odważymy się wyjść na spotkanie z samym sobą i z drugim człowiekiem.
Żyjemy w świecie mediów społecznościowych, w nierealnym świecie uzależnionym od ocen, porównań i akceptacji obcych ludzi.
Biodanza natomiast jest spotkaniem z żywym człowiekiem i przeżywaniem tego, co wydarza się tu i teraz.
Zapraszam Was do rozmowy z Agnieszką Sut- twórcą Biodanzy w Polsce.
Kasia Pakosa- Śpiewamy tak, jak żyjemy
2020-08-27 06:00:00
Umówiłam się na rozmowę z Kasią Pakosą, żeby porozmawiać z nią o świadomej pracy z głosem oraz ciałem.
Nasze ciało jest naszym lustrem, które pokazuje w jaki sposób na co dzień funkcjonujemy. W naszym głosie jest indywidualność, która przejawia się w naszych niedoskonałościach, dzięki temu możemy odkrywać naszą prawdziwą istotę.
Z Kasią rozmawiamy także o osobowościach człowieka, o tym w jakie są Jej doświadczenia w pracy z ludźmi i o życiu, które jest życiem uważnym i płynięciem na fali tego, co do nas przychodzi.
Umówiłam się na rozmowę z Kasią Pakosą, żeby porozmawiać z nią o świadomej pracy z głosem oraz ciałem.
Nasze ciało jest naszym lustrem, które pokazuje w jaki sposób na co dzień funkcjonujemy. W naszym głosie jest indywidualność, która przejawia się w naszych niedoskonałościach, dzięki temu możemy odkrywać naszą prawdziwą istotę.
Z Kasią rozmawiamy także o osobowościach człowieka, o tym w jakie są Jej doświadczenia w pracy z ludźmi i o życiu, które jest życiem uważnym i płynięciem na fali tego, co do nas przychodzi.
Michael Preisner- Każdy człowiek jest równy
2020-08-13 20:00:00
Jak zdążyliście się już przekonać lubię rozmawiać z ciekawymi ludźmi, którzy idą w życiu swoją drogą.
Tym razem do rozmowy zaprosiłam Michaela Preisnera.
Nie ukrywam, że to była wymagająca rozmowa z człowiekiem, który ma swoje określone poglądy na temat empatii, egalitaryzmu i sprawiedliwości społecznej.
Wiecie co, zajebiście jest rozmawiać z ciekawymi ludźmi i to w dodatku nie o pierdołach a ważnych sprawach.
Jak zdążyliście się już przekonać lubię rozmawiać z ciekawymi ludźmi, którzy idą w życiu swoją drogą.
Tym razem do rozmowy zaprosiłam Michaela Preisnera.
Nie ukrywam, że to była wymagająca rozmowa z człowiekiem, który ma swoje określone poglądy na temat empatii, egalitaryzmu i sprawiedliwości społecznej.
Wiecie co, zajebiście jest rozmawiać z ciekawymi ludźmi i to w dodatku nie o pierdołach a ważnych sprawach.
Magda Wrona- Vito Gryzie- Nie lubię fanatyzmu
2020-08-05 19:00:00
Magdę poznałam dzięki Jej blogowi, na którym zamieszcza roślinne przepisy. Pewnego dnia poczułam, że chciałabym z Nią zrobić wywiad.
Zainteresowała mnie bowiem Jej historia.
Parę lat temu Magda zachorowała na raka, którego wyleczyła, lecz później rak powrócił. W naszej rozmowie, bez patetyzmu, bez spiny zapytałam Ją o drogę, którą przebyła.
Oprócz raka, z którym borykała się przez parę lat, przeszła depresję, przytyła 30 kg aż w końcu odkryła co jest dla Niej dobre.
Zaczęła eksperymentować, odkrywać i zobaczyła, że choroba otworzyła Jej drogę do nowego stylu życia, który stał się Jej pasją.
Bardzo lubię w Magdzie to, że nie jest ekstremistką, która wygraża ludziom mające inne poglądy na temat żywienia, niż Ona.
Magda swoją historią pokazuje swoją drogę do zdrowia a swoimi przepisami i potrawami udowadnia, że kuchnia roślinna jest ciekawa i ma mnóstwo aromatów i smaków, których warto spróbować.
Nawet jeśli na co dzień nie je się w ten sposób.
Magdę poznałam dzięki Jej blogowi, na którym zamieszcza roślinne przepisy. Pewnego dnia poczułam, że chciałabym z Nią zrobić wywiad.
Zainteresowała mnie bowiem Jej historia.
Parę lat temu Magda zachorowała na raka, którego wyleczyła, lecz później rak powrócił. W naszej rozmowie, bez patetyzmu, bez spiny zapytałam Ją o drogę, którą przebyła.
Oprócz raka, z którym borykała się przez parę lat, przeszła depresję, przytyła 30 kg aż w końcu odkryła co jest dla Niej dobre.
Zaczęła eksperymentować, odkrywać i zobaczyła, że choroba otworzyła Jej drogę do nowego stylu życia, który stał się Jej pasją.
Bardzo lubię w Magdzie to, że nie jest ekstremistką, która wygraża ludziom mające inne poglądy na temat żywienia, niż Ona.
Magda swoją historią pokazuje swoją drogę do zdrowia a swoimi przepisami i potrawami udowadnia, że kuchnia roślinna jest ciekawa i ma mnóstwo aromatów i smaków, których warto spróbować.
Nawet jeśli na co dzień nie je się w ten sposób.
Pan Winyl- W życiu człowieka najważniejsze jest jego serce
2020-07-27 19:00:00
To ważna rozmowa dla nas obojga poruszające tematy tabu w branży artystycznej.
Rozmawiamy bowiem w niej o molestowaniu seksualnym w branży muzycznej, o pedofilii, o dziecięcych programach typu talent show i skazywaniu własnych dzieci na traumatyczne przeżycia po to tylko, aby spełnić własne rodzicielskie ambicje.
Przytaczamy w niej akcję #MeToo oraz Harveya Weinsteina a także dokumentu, który od niedawna można obejrzeć na HBO pt. “Dzieciaki z Showbiznesu”.
Rozmawiamy o wstydzie, który rodzi się, kiedy ofiara molestowania czy jakiejkolwiek innej przemocy seksualnej boi się upublicznić to, co się stało za zamkniętymi drzwiami.
Wstydzi się tego, co zrobiła bojąc się społecznego linczu a wówczas jej oprawcy mający ogromne ego i poczucie władzy stają się bezkarni.
Tomek mówi wprost co wówczas należy zrobić i jakie on miał doświadczenie, kiedy przyszła do jego wytwórni dziewczyna z polecania: “ Idź do Pana Winyla, bo on cię nie wyru….”.
Tomek opowiada także o tym, w jaki sposób artysta może podnieść swoją świadomość. Podaje konkretne przykłady, by nie zagubić się w tej wielkiej showbiznesowej machinie, która bez niej robi z człowieka niewolnika.
Każdy człowiek jest twórczy, choć nie każdy jest tego świadomy. I właśnie ta świadomość jest najważniejsza. Świadomość siebie, własnych umiejętności, które należy szlifować.
Rozmawiamy też o budowaniu życia na głębokich pragnieniach serca, które opiera się na zranieniach, z których albo wydobędzie się moc tworzenia albo moc autodestrukcji, budowanej na chwilowych zachciankach, czy chwilowych gratyfikacjach sławy, pieniędzy, czy sukcesu.
Tomek wie co mówi, sam przeszedł drogę od sex, drugs and rock and roll, która doprowadziła go 10 lat temu do ciężkiej depresji.
Zachęcam Was bardzo gorąco do wysłuchania tej rozmowy. Ona tak naprawdę jest uniwersalna i dotyczyć może każdej dziedziny naszego życia, czy to w korporacji, czy jakiejkolwiek innej pracy.
To ważna rozmowa dla nas obojga poruszające tematy tabu w branży artystycznej.
Rozmawiamy bowiem w niej o molestowaniu seksualnym w branży muzycznej, o pedofilii, o dziecięcych programach typu talent show i skazywaniu własnych dzieci na traumatyczne przeżycia po to tylko, aby spełnić własne rodzicielskie ambicje.
Przytaczamy w niej akcję #MeToo oraz Harveya Weinsteina a także dokumentu, który od niedawna można obejrzeć na HBO pt. “Dzieciaki z Showbiznesu”.
Rozmawiamy o wstydzie, który rodzi się, kiedy ofiara molestowania czy jakiejkolwiek innej przemocy seksualnej boi się upublicznić to, co się stało za zamkniętymi drzwiami.
Wstydzi się tego, co zrobiła bojąc się społecznego linczu a wówczas jej oprawcy mający ogromne ego i poczucie władzy stają się bezkarni.
Tomek mówi wprost co wówczas należy zrobić i jakie on miał doświadczenie, kiedy przyszła do jego wytwórni dziewczyna z polecania: “Idź do Pana Winyla, bo on cię nie wyru….”.
Tomek opowiada także o tym, w jaki sposób artysta może podnieść swoją świadomość. Podaje konkretne przykłady, by nie zagubić się w tej wielkiej showbiznesowej machinie, która bez niej robi z człowieka niewolnika.
Każdy człowiek jest twórczy, choć nie każdy jest tego świadomy. I właśnie ta świadomość jest najważniejsza. Świadomość siebie, własnych umiejętności, które należy szlifować.
Rozmawiamy też o budowaniu życia na głębokich pragnieniach serca, które opiera się na zranieniach, z których albo wydobędzie się moc tworzenia albo moc autodestrukcji, budowanej na chwilowych zachciankach, czy chwilowych gratyfikacjach sławy, pieniędzy, czy sukcesu.
Tomek wie co mówi, sam przeszedł drogę od sex, drugs and rock and roll, która doprowadziła go 10 lat temu do ciężkiej depresji.
Zachęcam Was bardzo gorąco do wysłuchania tej rozmowy. Ona tak naprawdę jest uniwersalna i dotyczyć może każdej dziedziny naszego życia, czy to w korporacji, czy jakiejkolwiek innej pracy.