Bęc Radio

Podcast by bec_zmiana

Link RSS Link do katalogu Numer katalogowy: 5665 Wesprzyj dobrym słowem
Udostępnij
Kategorie:
Społeczeństwo i Kultura

Odcinki od najnowszych:

Bęc Radio: Etnografki, antropolożki, profesorki —> Klekot
2022-12-11 23:27:05

Wystawa "Etnografki, antropolożki, profesorki" przygląda się początkom etnografii przez pryzmat kobiecych herstorii. Pierwsza kobieta, która otrzymała w Polsce nominację profesorską, była etnografką. Pierwsza kobieta, która wykładała antropologię w Oksfordzie, była polską uczoną. Ekspozycja pokazuje naukę współtworzoną przez kobiety w czasach, gdy po raz pierwszy mogły zająć się jej uprawianiem, korzystając od razu z praw, jakie zyskały w odrodzonej Rzeczpospolitej. Podejmowały badania terenowe na całym świecie: w Peru i na Podhalu, na Syberii i na Kaszubach, w małopolskich wsiach i meksykańskim stanie Chiapas. Ich naukowe pasje przekładały się nie tylko na pracę badawczą, dydaktyczną i muzealną, lecz także na zaangażowanie społeczne, a często też polityczne. Fotografie, zapiski, osobiste pamiątki i naukowe opracowania – poprzez te obiekty poznajemy życie pierwszych etnografek i początki tej dziedziny. Rozmawiamy z antropolożką Ewą Klekot, współkuratorką wystawy, którą można oglądać w Państwowym Muzeum Etnograficznym w Warszawie do 29.10.2023 r. Rozmawiała: Bogna Świątkowska, www.nn6t.pl Materiał powstał dzięki współpracy z Państwowym Muzeum Etnograficznym https://ethnomuseum.pl Fot. Anna Kowalska-Lewicka, materiał z zasobów Państwowego Muzeum Etnograficznego
Wystawa "Etnografki, antropolożki, profesorki" przygląda się początkom etnografii przez pryzmat kobiecych herstorii. Pierwsza kobieta, która otrzymała w Polsce nominację profesorską, była etnografką. Pierwsza kobieta, która wykładała antropologię w Oksfordzie, była polską uczoną. Ekspozycja pokazuje naukę współtworzoną przez kobiety w czasach, gdy po raz pierwszy mogły zająć się jej uprawianiem, korzystając od razu z praw, jakie zyskały w odrodzonej Rzeczpospolitej. Podejmowały badania terenowe na całym świecie: w Peru i na Podhalu, na Syberii i na Kaszubach, w małopolskich wsiach i meksykańskim stanie Chiapas. Ich naukowe pasje przekładały się nie tylko na pracę badawczą, dydaktyczną i muzealną, lecz także na zaangażowanie społeczne, a często też polityczne. Fotografie, zapiski, osobiste pamiątki i naukowe opracowania – poprzez te obiekty poznajemy życie pierwszych etnografek i początki tej dziedziny. Rozmawiamy z antropolożką Ewą Klekot, współkuratorką wystawy, którą można oglądać w Państwowym Muzeum Etnograficznym w Warszawie do 29.10.2023 r. Rozmawiała: Bogna Świątkowska, www.nn6t.pl Materiał powstał dzięki współpracy z Państwowym Muzeum Etnograficznym https://ethnomuseum.pl Fot. Anna Kowalska-Lewicka, materiał z zasobów Państwowego Muzeum Etnograficznego

Bęc Radio: Nieidealna Gdynia obiecana —> Piątek
2022-12-07 22:36:18

"Gdynia obiecana" jest książką o mieście tworzonym od podstaw, którego fundamentem było marzenie o idealnym mieście i marzenie o idealnej Polsce. To w Gdyni w latach międzywojennych XX wieku można było zacząć wszystko od początku i właśnie do Gdyni tysiące ludzi jechało w poszukiwaniu swojej ziemi obiecanej. Jak rzeczywiście powstawała Gdynia i jej mit dowiedzieć się można z najnowszej książki historyka architektury Grzegorza Piątka, z którym rozmawialiśmy w Bęc księgarni przy Mokotowskiej 65 w Warszawie, gdzie w czasie Dyżuru z Autografem można było porozmawiać z autorem i otrzymać dedykację. Zamów książkę: https://sklep.beczmiana.pl/pl/p/Gdynia-obiecana/7003 Grzegorz Piątek – urodzony w 1980 roku pisarz, publicysta, krytyk, z wykształcenia architekt, znawca historii i architektury Warszawy. Od kilkunastu lat pisze o architekturze, miastach i obyczajach do prasy (m.in. Architektura-Murator, Esquire, Gazeta Stołeczna, Gazeta Wyborcza, Salon, Vogue Polska). Współtworzył też wystawy m.in.”Hotel Polonia. The Afterlife of Buildings” (Złoty Lew na Biennale Architektury w Wenecji, 2008) i „Dane warszawskie” (Muzeum Warszawy, 2017). Opublikował m.in. biografię legendarnego prezydenta stolicy „Sanator. Kariera Stefana Starzyńskiego” (WAB, 2016), za którą otrzymał Nagrodę Literacką m. st. Warszawy, biografia „Niezniszczalny. Bohdan Pniewski. Architekt salonu i władzy” (Filtry/Teatr Wielki Opera Narodowa, 2021) oraz bestsellerowe „Najlepsze miasto świata. Warszawa w odbudowie 1944-1949”(WAB, 2020), nominowane do NIKE, najważniejszej nagrody literackiej w Polsce, nagrodzone Nagrodą Literacką m.st. Warszawy i Nagrodą Architektoniczną Prezydenta m.st. Warszawy. Rozmawiała: Bogna Świątkowska, www.nn6t.pl Bęc Księgarnia jest beneficjentką programu własnego Instytutu Książki "Certyfikat dla małych księgarni"
"Gdynia obiecana" jest książką o mieście tworzonym od podstaw, którego fundamentem było marzenie o idealnym mieście i marzenie o idealnej Polsce. To w Gdyni w latach międzywojennych XX wieku można było zacząć wszystko od początku i właśnie do Gdyni tysiące ludzi jechało w poszukiwaniu swojej ziemi obiecanej. Jak rzeczywiście powstawała Gdynia i jej mit dowiedzieć się można z najnowszej książki historyka architektury Grzegorza Piątka, z którym rozmawialiśmy w Bęc księgarni przy Mokotowskiej 65 w Warszawie, gdzie w czasie Dyżuru z Autografem można było porozmawiać z autorem i otrzymać dedykację. Zamów książkę: https://sklep.beczmiana.pl/pl/p/Gdynia-obiecana/7003 Grzegorz Piątek – urodzony w 1980 roku pisarz, publicysta, krytyk, z wykształcenia architekt, znawca historii i architektury Warszawy. Od kilkunastu lat pisze o architekturze, miastach i obyczajach do prasy (m.in. Architektura-Murator, Esquire, Gazeta Stołeczna, Gazeta Wyborcza, Salon, Vogue Polska). Współtworzył też wystawy m.in.”Hotel Polonia. The Afterlife of Buildings” (Złoty Lew na Biennale Architektury w Wenecji, 2008) i „Dane warszawskie” (Muzeum Warszawy, 2017). Opublikował m.in. biografię legendarnego prezydenta stolicy „Sanator. Kariera Stefana Starzyńskiego” (WAB, 2016), za którą otrzymał Nagrodę Literacką m. st. Warszawy, biografia „Niezniszczalny. Bohdan Pniewski. Architekt salonu i władzy” (Filtry/Teatr Wielki Opera Narodowa, 2021) oraz bestsellerowe „Najlepsze miasto świata. Warszawa w odbudowie 1944-1949”(WAB, 2020), nominowane do NIKE, najważniejszej nagrody literackiej w Polsce, nagrodzone Nagrodą Literacką m.st. Warszawy i Nagrodą Architektoniczną Prezydenta m.st. Warszawy. Rozmawiała: Bogna Świątkowska, www.nn6t.pl Bęc Księgarnia jest beneficjentką programu własnego Instytutu Książki "Certyfikat dla małych księgarni"

Bęc Radio: Kosmos ART —> Uznański
2022-12-05 23:26:46

Sławosz Uznański, polski naukowiec pracujący w Europejskiej Organizacji Badań Jądrowych (CERN) został wybrany przez Europejską Agencję Kosmiczną do zespołu rezerwy astronautów i astronautek ESA. Dr Uznański, który pochodzi z Łodzi, ukończył z wyróżnieniem Politechnikę Łódzką, doktorat obronił z wyróżnieniem na Uniwersytecie Aix-Marseille (Francja). Jego badania naukowe koncentrują się na projektowaniu systemów elektronicznych o wysokiej niezawodności – jednym z jego największych projektów w tej dziedzinie jest realizacja systemu kontroli mocy, który od 2017 r. jest podstawową częścią Wielkiego Zderzacza Hadronów. Spotkaliśmy się podczas Śląskiego Festiwalu Nauki w Katowicach 4 grudnia 2022, niecałe dwa tygodnie po uroczystym ogłoszeniu składu ekipy europejskich astronautów. Rozmawialiśmy nie tylko o procedurach rekrutacji i trudnych testach, nie tylko o tym jak CERN i Wielki Zderzacz Hadronów przygotowują się do zmiany źródeł zasilania i odejścia od wykorzystywania tradycyjnych źródeł energii, ale także o sztuce i o śmiałych projektach artystycznych, których realizacja ma się odbywać na Księżycu. Okazało się bowiem, że oboje rodzice przyszłego polskiego astronauty są… historykami sztuki. https://polsa.gov.pl/ Rozmawiała: Bogna Świątkowska, www.nn6t.pl Księżyc, fot. Torsten Edelmann wonderplanets.de, CC BY-SA 2.5, https://commons.wikimedia.org
Sławosz Uznański, polski naukowiec pracujący w Europejskiej Organizacji Badań Jądrowych (CERN) został wybrany przez Europejską Agencję Kosmiczną do zespołu rezerwy astronautów i astronautek ESA. Dr Uznański, który pochodzi z Łodzi, ukończył z wyróżnieniem Politechnikę Łódzką, doktorat obronił z wyróżnieniem na Uniwersytecie Aix-Marseille (Francja). Jego badania naukowe koncentrują się na projektowaniu systemów elektronicznych o wysokiej niezawodności – jednym z jego największych projektów w tej dziedzinie jest realizacja systemu kontroli mocy, który od 2017 r. jest podstawową częścią Wielkiego Zderzacza Hadronów. Spotkaliśmy się podczas Śląskiego Festiwalu Nauki w Katowicach 4 grudnia 2022, niecałe dwa tygodnie po uroczystym ogłoszeniu składu ekipy europejskich astronautów. Rozmawialiśmy nie tylko o procedurach rekrutacji i trudnych testach, nie tylko o tym jak CERN i Wielki Zderzacz Hadronów przygotowują się do zmiany źródeł zasilania i odejścia od wykorzystywania tradycyjnych źródeł energii, ale także o sztuce i o śmiałych projektach artystycznych, których realizacja ma się odbywać na Księżycu. Okazało się bowiem, że oboje rodzice przyszłego polskiego astronauty są… historykami sztuki. https://polsa.gov.pl/ Rozmawiała: Bogna Świątkowska, www.nn6t.pl Księżyc, fot. Torsten Edelmann wonderplanets.de, CC BY-SA 2.5, https://commons.wikimedia.org

Bęc Radio: Nowoczesność i modernizacje —> Szczerski
2022-11-27 23:47:19

Jak w różnych dziedzinach sztuki i życia wyglądała pierwsza fala modernizmu w międzywojennej Polsce? Jak można dziś korzystać z dziedzictwa modernizmu? Czego można w nim szukać? Kto i w jakim celu potrzebował idei nowoczesności wtedy, a kto i do czego potrzebuje dziś narracji związanej z modernizacją? Wystawa "Nowy początek" w Muzeum Narodowym w Krakowie nie koncentruje się wyłącznie na sztuce, ale pokazuje jak w latach 20. i 30. XX w. wymyślana wtedy nowoczesność wpływała na tworzenie rzeczywistości w wielu sferach życia, jak wpływała na odbudowywanie państwa polskiego. O wielowątkową konstrukcję wystawy i o to, czy rzeczywiście modernizacja może nas zjednoczyć, pytamy Andrzeja Szczerskiego, dyrektora Muzeum Narodowego w Krakowie, współtwórcę wystawy, którą można oglądać do 12.02.2023, Rozmawiała: Bogna Świątkowska, www.nn6t.pl Fot. Wojciech Kossak, Polski Fiat, reklama, 1934, www.mnk.pl Audycja powstała we współpracy z Muzeum Narodowym w Krakowie
Jak w różnych dziedzinach sztuki i życia wyglądała pierwsza fala modernizmu w międzywojennej Polsce? Jak można dziś korzystać z dziedzictwa modernizmu? Czego można w nim szukać? Kto i w jakim celu potrzebował idei nowoczesności wtedy, a kto i do czego potrzebuje dziś narracji związanej z modernizacją? Wystawa "Nowy początek" w Muzeum Narodowym w Krakowie nie koncentruje się wyłącznie na sztuce, ale pokazuje jak w latach 20. i 30. XX w. wymyślana wtedy nowoczesność wpływała na tworzenie rzeczywistości w wielu sferach życia, jak wpływała na odbudowywanie państwa polskiego. O wielowątkową konstrukcję wystawy i o to, czy rzeczywiście modernizacja może nas zjednoczyć, pytamy Andrzeja Szczerskiego, dyrektora Muzeum Narodowego w Krakowie, współtwórcę wystawy, którą można oglądać do 12.02.2023, Rozmawiała: Bogna Świątkowska, www.nn6t.pl Fot. Wojciech Kossak, Polski Fiat, reklama, 1934, www.mnk.pl Audycja powstała we współpracy z Muzeum Narodowym w Krakowie

Bęc Radio: Uważnie wybrana rzeźba —> Domanowska, Jastrzębska, Sosnowski, Surowiec
2022-11-27 19:36:56

W Sopocie toczą się przygotowania do rozstrzygnięcia międzynarodowego konkursu rzeźbiarskiego łączącego artystów, instytucje sztuki i społeczności krajów basenu Morza Bałtyckiego. Formuła konkursu jest oparta o działania bazujące na pogłębionej wiedzy o kontekście miejsca realizacji, jakim jest – znany polskim i zagranicznym turystom – pięknie położony Park Północny w Sopocie. Idea konkursu Baltic Horizons powstała z przekonania, że sztuka jest najlepszym polem dyskusji o wyzwaniach współczesności. Konkurs realizowany jest przez miasto Sopot, firmę ERGO Hestia, fundację Artystyczna Podróż Hestii oraz Państwową Galerię Sztuki w Sopocie wspólnie z partnerskimi instytucjami kultury Polski, Litwy, Łotwy, Estonii i Finlandii. Tematem są zmiany klimatyczne regionu. Zwycięski projekt, który ma zostać wybrany w kwietniu 2023 r., ma wzmacniać rozwój świadomości klimatycznej i zachęcać do zmiany myślenia o wspólnej przestrzeni. O konkursie i wyzwaniach, jakie stoją nie tylko przed uczestniczącymi w nim artystami i artystkami, ale także przed jury konkursowym, mówią nam Eulalia Domanowska – dyrektorka PGS w Sopocie, jeden z jurorów, Paweł Sosnowski oraz nominowani do grupy finalistów artyści – Martyna Jastrzębska i Łukasz Surowiec. Rozmawiała: Bogna Świątkowska, www.nn6t.pl Fot. www.baltichorizons.com Materiał powstał we współpracy z Fundacją Artystyczna Podróż Hestii.
W Sopocie toczą się przygotowania do rozstrzygnięcia międzynarodowego konkursu rzeźbiarskiego łączącego artystów, instytucje sztuki i społeczności krajów basenu Morza Bałtyckiego. Formuła konkursu jest oparta o działania bazujące na pogłębionej wiedzy o kontekście miejsca realizacji, jakim jest – znany polskim i zagranicznym turystom – pięknie położony Park Północny w Sopocie. Idea konkursu Baltic Horizons powstała z przekonania, że sztuka jest najlepszym polem dyskusji o wyzwaniach współczesności. Konkurs realizowany jest przez miasto Sopot, firmę ERGO Hestia, fundację Artystyczna Podróż Hestii oraz Państwową Galerię Sztuki w Sopocie wspólnie z partnerskimi instytucjami kultury Polski, Litwy, Łotwy, Estonii i Finlandii. Tematem są zmiany klimatyczne regionu. Zwycięski projekt, który ma zostać wybrany w kwietniu 2023 r., ma wzmacniać rozwój świadomości klimatycznej i zachęcać do zmiany myślenia o wspólnej przestrzeni. O konkursie i wyzwaniach, jakie stoją nie tylko przed uczestniczącymi w nim artystami i artystkami, ale także przed jury konkursowym, mówią nam Eulalia Domanowska – dyrektorka PGS w Sopocie, jeden z jurorów, Paweł Sosnowski oraz nominowani do grupy finalistów artyści – Martyna Jastrzębska i Łukasz Surowiec. Rozmawiała: Bogna Świątkowska, www.nn6t.pl Fot. www.baltichorizons.com Materiał powstał we współpracy z Fundacją Artystyczna Podróż Hestii.

Bęc Radio: Rewolucyjna matczyna troska —> Synowiec, Witkowski
2022-11-08 10:59:36

Jak wykorzystać doświadczenie macierzyństwa i rodzicielstwa w budowaniu społecznych relacji i wspólnoty? Jak sprawić, by czynności związane z troską o dzieci: karmienie, odżywianie i wspieranie osób zależnych stały się istotne i znalazły się w centrum aktywności ludzkich? Wystawa "Matka ziemia" pokazuje indywidualne, czasem bardzo intymne, często niejednoznaczne, doświadczenia zaproszonych artystek i artystów. Każda z prac przedstawia inne przeżycie, inny rodzaj doświadczania macierzyństwa czy szerzej – rodzicielstwa: od błahej codzienności, przez chorobę, wpływ polityki i norm społecznych, po związek z naturą. Artystki i artyści podejmują tematy lęku, zmęczenia, ubywania, ale mówią też o poszukiwaniu siebie w relacji z dziećmi, budowaniu relacji i znajdowaniu oparcia w ziemi i przyrodzie. O tym specyficznym rodzaju wspólnoty opartej na trosce opowiada nam kuratorka wystawy Joanna Synowiec, a artysta Adam Witkowski dzieli się refleksjami ze swojej perspektywy ojca. Wystawę można oglądać w Dizajn BWA Wrocław do 27.11.2022. Rozmawiała: Bogna Świątkowska, www.nn6t.pl
Jak wykorzystać doświadczenie macierzyństwa i rodzicielstwa w budowaniu społecznych relacji i wspólnoty? Jak sprawić, by czynności związane z troską o dzieci: karmienie, odżywianie i wspieranie osób zależnych stały się istotne i znalazły się w centrum aktywności ludzkich? Wystawa "Matka ziemia" pokazuje indywidualne, czasem bardzo intymne, często niejednoznaczne, doświadczenia zaproszonych artystek i artystów. Każda z prac przedstawia inne przeżycie, inny rodzaj doświadczania macierzyństwa czy szerzej – rodzicielstwa: od błahej codzienności, przez chorobę, wpływ polityki i norm społecznych, po związek z naturą. Artystki i artyści podejmują tematy lęku, zmęczenia, ubywania, ale mówią też o poszukiwaniu siebie w relacji z dziećmi, budowaniu relacji i znajdowaniu oparcia w ziemi i przyrodzie. O tym specyficznym rodzaju wspólnoty opartej na trosce opowiada nam kuratorka wystawy Joanna Synowiec, a artysta Adam Witkowski dzieli się refleksjami ze swojej perspektywy ojca. Wystawę można oglądać w Dizajn BWA Wrocław do 27.11.2022. Rozmawiała: Bogna Świątkowska, www.nn6t.pl

Bęc Radio: Fascynująca Łempicka —> Lenartowicz
2022-10-18 18:17:12

Na przekrojową wystawę Tamary Łempickiej w Muzeum Narodowym w Krakowie składa się ponad trzydzieści obrazów z różnych lat jej twórczości – od lat dwudziestych do pięćdziesiątych XX wieku. Od powszechnie znanych portretów i aktów, poprzez dzieła o tematyce zaangażowanej społecznie i martwe natury, po mało znane obrazy abstrakcyjne. Obok prac z muzealnych kolekcji na wystawie oglądać można rzadko prezentowane publicznie dzieła ze zbiorów prywatnych kolekcjonerów z Europy i Stanów Zjednoczonych. „Łempicka stworzyła galerię opowiadającą o dekadenckim świecie pomiędzy wojnami światowymi – szalonych latach dwudziestych i trzydziestych oraz świecie hollywoodzkich gwiazd w latach czterdziestych i pięćdziesiątych” – czytamy w tekście towarzyszącym ekspozycji. O wystawie i o artystce rozmawiamy z kuratorem prezentacji Światosławem Lenartowiczem. Wystawę oglądać można do 12.03.2023 r. Rozmawiała: Bogna Świątkowska, www.nn6t.pl Materiał powstał we współpracy z Muzeum Narodowym w Krakowie, www.mnk.pl Fot. Tamara Łempicka, Blask (Bachantka),1932, Collection Rowland Weinstein, Courtesy of Weinstein Gallery, San Francisco, © Tamara de Lempicka Estate, LLC W montażu wykorzystano fragmenty utworu Suzy Solidor "La tonnelle des amoureux" z 1936 r.
Na przekrojową wystawę Tamary Łempickiej w Muzeum Narodowym w Krakowie składa się ponad trzydzieści obrazów z różnych lat jej twórczości – od lat dwudziestych do pięćdziesiątych XX wieku. Od powszechnie znanych portretów i aktów, poprzez dzieła o tematyce zaangażowanej społecznie i martwe natury, po mało znane obrazy abstrakcyjne. Obok prac z muzealnych kolekcji na wystawie oglądać można rzadko prezentowane publicznie dzieła ze zbiorów prywatnych kolekcjonerów z Europy i Stanów Zjednoczonych. „Łempicka stworzyła galerię opowiadającą o dekadenckim świecie pomiędzy wojnami światowymi – szalonych latach dwudziestych i trzydziestych oraz świecie hollywoodzkich gwiazd w latach czterdziestych i pięćdziesiątych” – czytamy w tekście towarzyszącym ekspozycji. O wystawie i o artystce rozmawiamy z kuratorem prezentacji Światosławem Lenartowiczem. Wystawę oglądać można do 12.03.2023 r. Rozmawiała: Bogna Świątkowska, www.nn6t.pl Materiał powstał we współpracy z Muzeum Narodowym w Krakowie, www.mnk.pl Fot. Tamara Łempicka, Blask (Bachantka),1932, Collection Rowland Weinstein, Courtesy of Weinstein Gallery, San Francisco, © Tamara de Lempicka Estate, LLC W montażu wykorzystano fragmenty utworu Suzy Solidor "La tonnelle des amoureux" z 1936 r.

Bęc Radio: Utropa sportretowana —> Kukla, Ruksza
2022-10-15 21:25:44

Słowo utropa ma pochodzenie starosłowiańskie, ale wciąż funkcjonuje w języku śląskim. Wywodzi się od dziury w ziemi, mogącej służyć jako więzienie, a osoba trzymana w takiej jamie doznawała poniżenia i cierpienia, co w ostatecznie nazwano utrapieniem. Przywodzono również prasłowiańskie torpit wyrażające akt dręczenia czy zadawania bólu i niekończącą się udrękę. Wreszcie pewna mutacja słowa utrop oznacza pokrakę, niezdarę i brzydotę. Wystawę tworzą obrazy namalowane przez Kamila Kuklę w ostatnich dwóch latach. Artysta łączy język malarski bazujący na surrealistycznej poetyce z elementami dodającymi jego obrazom mrocznego nastroju. O wystawie prezentowanej na przełomie września i października 2022 r. w BWA Tarnów rozmawiamy z kuratorem Stanisławem Rukszą, szefem TRAFO Trafostacji Sztuki w Szczecinie. Rozmawiała: Bogna Świątkowska, www.nn6t.pl Fot. Kamil Kukla: Dół, z wystawy "Utropa", BWA Tarnów 2022, www.bwa.tarnow.pl
Słowo utropa ma pochodzenie starosłowiańskie, ale wciąż funkcjonuje w języku śląskim. Wywodzi się od dziury w ziemi, mogącej służyć jako więzienie, a osoba trzymana w takiej jamie doznawała poniżenia i cierpienia, co w ostatecznie nazwano utrapieniem. Przywodzono również prasłowiańskie torpit wyrażające akt dręczenia czy zadawania bólu i niekończącą się udrękę. Wreszcie pewna mutacja słowa utrop oznacza pokrakę, niezdarę i brzydotę. Wystawę tworzą obrazy namalowane przez Kamila Kuklę w ostatnich dwóch latach. Artysta łączy język malarski bazujący na surrealistycznej poetyce z elementami dodającymi jego obrazom mrocznego nastroju. O wystawie prezentowanej na przełomie września i października 2022 r. w BWA Tarnów rozmawiamy z kuratorem Stanisławem Rukszą, szefem TRAFO Trafostacji Sztuki w Szczecinie. Rozmawiała: Bogna Świątkowska, www.nn6t.pl Fot. Kamil Kukla: Dół, z wystawy "Utropa", BWA Tarnów 2022, www.bwa.tarnow.pl

Bęc Radio: Antropocen do poprawy —> Kępiński, Krężlik
2022-10-15 14:18:28

Antropocen to era człowieka i głębokich zmian w środowisku, które są skutkiem ludzkiej działalności. Katastrofalne ocieplenie klimatu, wymieranie gatunków, ubożenie świata istot żywych, rabunkowe wykorzystywanie zasobów naturalnych, egoizm. Wystawa "Antropocen" przygotowana przez Narodowy Instytut Architektury i Urbanistyki odnosi się do silnego wpływu człowieka na środowisko, jest krytyczna wobec stanu współczesnego świata, ale pokazuje, że wciąż możliwe jest podjęcie działań, które mogą zatrzymać lub ograniczyć dalszą degradację planety. Co można zrobić, a zwłaszcza co mogą architekci i architektki, wszyscy projektujący materialne ślady człowieka, zrobić wobec krajobrazu, bioróżnorodności, wody, klimatu, przekształcania gruntów i zanieczyszczeń, których przekroczenie pociąga za sobą nieodwracalne szkody dla przyrody. O roli architektury w poprawianiu antropocenu rozmawiamy z Adrianem Krężlikiem i Kacprem Kępińskim, kuratorami wystawy, którą można oglądać w Zodiaku Warszawskim Pawilonie Architektury do 27.11.2022. https://niaiu.pl/dzialalnosc/antropocen/ Rozmawiała: Bogna Świątkowska, www.nn6t.pl W materiale wykorzystano fragment utworu "Biodiversity" Dobrawy Czocher skomponowanego na wystawę "Antropocen" oraz nagranie nurtu rzeki Sadurki/Potoku Służewieckiego w Warszawie
Antropocen to era człowieka i głębokich zmian w środowisku, które są skutkiem ludzkiej działalności. Katastrofalne ocieplenie klimatu, wymieranie gatunków, ubożenie świata istot żywych, rabunkowe wykorzystywanie zasobów naturalnych, egoizm. Wystawa "Antropocen" przygotowana przez Narodowy Instytut Architektury i Urbanistyki odnosi się do silnego wpływu człowieka na środowisko, jest krytyczna wobec stanu współczesnego świata, ale pokazuje, że wciąż możliwe jest podjęcie działań, które mogą zatrzymać lub ograniczyć dalszą degradację planety. Co można zrobić, a zwłaszcza co mogą architekci i architektki, wszyscy projektujący materialne ślady człowieka, zrobić wobec krajobrazu, bioróżnorodności, wody, klimatu, przekształcania gruntów i zanieczyszczeń, których przekroczenie pociąga za sobą nieodwracalne szkody dla przyrody. O roli architektury w poprawianiu antropocenu rozmawiamy z Adrianem Krężlikiem i Kacprem Kępińskim, kuratorami wystawy, którą można oglądać w Zodiaku Warszawskim Pawilonie Architektury do 27.11.2022. https://niaiu.pl/dzialalnosc/antropocen/ Rozmawiała: Bogna Świątkowska, www.nn6t.pl W materiale wykorzystano fragment utworu "Biodiversity" Dobrawy Czocher skomponowanego na wystawę "Antropocen" oraz nagranie nurtu rzeki Sadurki/Potoku Służewieckiego w Warszawie

Bęc Radio: Portret wojowniczki na polu cebuli —> Biała, Szydłowski
2022-10-09 16:33:17

W serii najnowszych prac Alicji Białej, artystki swobodnie poruszającej się  między różnymi metodami pracy twórczej, splatają się wątki tożsamości i pamięci. Odnoszą się zarówno do pamięci rodzinnej, przekazywanej z pokolenia na pokolenie, ale także pamięci zbiorowej dużych społeczności. W jej pracach tożsamość tworzy wiele relacji i wydarzeń z różnych czasów, geografii i porządków. Humor i autoironia są jej bardzo mocną stroną. Można było to sprawdzić podczas niedawnej wystawy prac artystki. Zatytułowana "Jadąc przez pole cebuli / Riding Through Onion Fields" prezentowana była w warszawskiej Galerii Szydłowski na przełomie sierpnia i września tego roku. O akwafortach przedstawiających rytuały i fantastyczne opowieści o kobietach wojowniczkach na polach cebuli czy ziemniaków, o ceramicznych świecących rzeźbach tworzonych przez Alicję Białą opowiada nam, i oprowadza po przestrzeniach galerii, Konstanty Szydłowski. Rozmawiała: Bogna Świątkowska, www.nn6t.pl Fot. Alicja Biała "Riding Through Onion Fields", widok wystawy, zdjęcie z archiwum Galerii Szydłowski, www.galeria-szydlowski.pl
W serii najnowszych prac Alicji Białej, artystki swobodnie poruszającej się  między różnymi metodami pracy twórczej, splatają się wątki tożsamości i pamięci. Odnoszą się zarówno do pamięci rodzinnej, przekazywanej z pokolenia na pokolenie, ale także pamięci zbiorowej dużych społeczności. W jej pracach tożsamość tworzy wiele relacji i wydarzeń z różnych czasów, geografii i porządków. Humor i autoironia są jej bardzo mocną stroną. Można było to sprawdzić podczas niedawnej wystawy prac artystki. Zatytułowana "Jadąc przez pole cebuli / Riding Through Onion Fields" prezentowana była w warszawskiej Galerii Szydłowski na przełomie sierpnia i września tego roku. O akwafortach przedstawiających rytuały i fantastyczne opowieści o kobietach wojowniczkach na polach cebuli czy ziemniaków, o ceramicznych świecących rzeźbach tworzonych przez Alicję Białą opowiada nam, i oprowadza po przestrzeniach galerii, Konstanty Szydłowski. Rozmawiała: Bogna Świątkowska, www.nn6t.pl Fot. Alicja Biała "Riding Through Onion Fields", widok wystawy, zdjęcie z archiwum Galerii Szydłowski, www.galeria-szydlowski.pl

Informacja dotycząca prawa autorskich: Wszelka prezentowana tu zawartość podkastu jest własnością jego autora

Wyszukiwanie

Kategorie