Bęc Radio

Podcast by bec_zmiana

Link RSS Link do katalogu Numer katalogowy: 5665 Wesprzyj dobrym słowem
Udostępnij
Kategorie:
Społeczeństwo i Kultura

Odcinki od najnowszych:

Bęc Radio: Co teraz? Co dalej? —> Wystawa w procesie
2023-04-09 10:38:16

W połowie stycznia 2023 r. Warszawskie Obserwatorium Kultury było miejscem ciekawego działania z pogranicza sztuki i wiedzy. Ceniona polska artystka Jadwiga Sawicka zaprosiła grupę twórców i twórczyń do wspólnego szukania odpowiedzi na pytania, które pojawiają się w sytuacjach krytycznych. Co teraz? Co dalej? Pytania te mogą mogą być zadawane sobie, innym, mogą koncentrować się na teraźniejszości lub wybiegać w przyszłość. Powstała w zaledwie kilka dni wystawa pokazywała zmieniająca się rzeczywistość, zmienność nastrojów, niepewność, obawy przed tym co nadejdzie. Efekty wynikały z sytuacji artystycznych wypracowywanych z wykorzystaniem różnorodnych metod opartych na zbieraniu wiedzy i informacji. O tym co wydarzyło się w czasie kilku dni zadawania pytań "Co teraz? Co dalej?" opowiadają nam osoby zaangażowane w wydarzenie: Jadwiga Sawicka, Barbara Hubert, Lila Kalinowska, Barbara Porczyńska, Jakub Maciejczyk, Ewelina Figarska oraz Olga Wysocka, dyrektorka WOK, www.wok.art.pl Rozmawiała: Bogna Świątkowska, www.nn6t.pl Fot. "Co teraz? Co dalej?", wystawa w procesie, 2023
W połowie stycznia 2023 r. Warszawskie Obserwatorium Kultury było miejscem ciekawego działania z pogranicza sztuki i wiedzy. Ceniona polska artystka Jadwiga Sawicka zaprosiła grupę twórców i twórczyń do wspólnego szukania odpowiedzi na pytania, które pojawiają się w sytuacjach krytycznych. Co teraz? Co dalej? Pytania te mogą mogą być zadawane sobie, innym, mogą koncentrować się na teraźniejszości lub wybiegać w przyszłość. Powstała w zaledwie kilka dni wystawa pokazywała zmieniająca się rzeczywistość, zmienność nastrojów, niepewność, obawy przed tym co nadejdzie. Efekty wynikały z sytuacji artystycznych wypracowywanych z wykorzystaniem różnorodnych metod opartych na zbieraniu wiedzy i informacji. O tym co wydarzyło się w czasie kilku dni zadawania pytań "Co teraz? Co dalej?" opowiadają nam osoby zaangażowane w wydarzenie: Jadwiga Sawicka, Barbara Hubert, Lila Kalinowska, Barbara Porczyńska, Jakub Maciejczyk, Ewelina Figarska oraz Olga Wysocka, dyrektorka WOK, www.wok.art.pl Rozmawiała: Bogna Świątkowska, www.nn6t.pl Fot. "Co teraz? Co dalej?", wystawa w procesie, 2023

Bęc Radio: Wirtualne Koło —> Rozszerzona lokalność
2023-04-02 22:38:23

Mateusz Kowalczyk, w ramach wieloletniej współpracy z Wolskim Centrum Kultury, stworzył wielowymiarowy, responsywny świat XR (extended reality). Artysta opracował wspomnienia mieszkańców i mieszkanek osiedla Koło na warszawskiej Woli, układając z nich opowieść o przestrzeni, detalach architektonicznych, przekształceniach na osiedlu, kulturze klubowej, dzieciństwie, handlu, ogrodnictwie. O efektach współpracy artysty z lokalną instytucją kultury, o szczególnym rodzaju praktyki artystycznej, jakim jest tworzenie w rozszerzonej rzeczywistości, opowiedzieli nam podczas wernisażu wystawy "Zasiedzenie / Ferment XR": Mateusz Kowalczyk, kuratorka wystawy Hanna Sabat, Jakub Wróblewski z Pracowni 3D i Zdarzeń Wirtualnych ASP w Warszawie, oraz Ewelina Bartosik i Michał Mioduszewski pracujący w Muzeum Szklanych Domów i współtworzący Laboratorium Osiedla Społecznego. Rozmawiała: Bogna Świątkowska, www.nn6t.pl fot. Mateusz Kowalczyk, Ferment, 2023
Mateusz Kowalczyk, w ramach wieloletniej współpracy z Wolskim Centrum Kultury, stworzył wielowymiarowy, responsywny świat XR (extended reality). Artysta opracował wspomnienia mieszkańców i mieszkanek osiedla Koło na warszawskiej Woli, układając z nich opowieść o przestrzeni, detalach architektonicznych, przekształceniach na osiedlu, kulturze klubowej, dzieciństwie, handlu, ogrodnictwie. O efektach współpracy artysty z lokalną instytucją kultury, o szczególnym rodzaju praktyki artystycznej, jakim jest tworzenie w rozszerzonej rzeczywistości, opowiedzieli nam podczas wernisażu wystawy "Zasiedzenie / Ferment XR": Mateusz Kowalczyk, kuratorka wystawy Hanna Sabat, Jakub Wróblewski z Pracowni 3D i Zdarzeń Wirtualnych ASP w Warszawie, oraz Ewelina Bartosik i Michał Mioduszewski pracujący w Muzeum Szklanych Domów i współtworzący Laboratorium Osiedla Społecznego. Rozmawiała: Bogna Świątkowska, www.nn6t.pl fot. Mateusz Kowalczyk, Ferment, 2023

Bęc Radio: Cenny socmodernizm —> Cymer, Mika, Obrębska
2023-03-11 00:11:08

„Źle urodzona. Szara. Bez polotu – przez wiele lat takimi epitetami określano architekturę powstałą w latach 1956–1989. Pierwsi odkryli ją na nowo aktywiści, protestujący przeciwko rozbiórkom ikonicznych budynków. Dziś już żadnych wątpliwości nie budzi konieczność jej ochrony” czytamy w publikacji „Socmodernizm. Poradnik dobrych praktyk architektonicznych”. Książka przygotowana przez Towarzystwo Opieki nad Zabytkami Oddział Warszawski może służyć jako praktyczny poradnik architektoniczny dla mieszkańców PRL-owskich osiedli i osób zarządzających nieruchomościami pochodzącymi z tego okresu oraz jako subiektywny przewodnik po socmodernistycznej architekturze Warszawy. Rozmawiamy z pomysłodawczynią publikacji Klaudią Obrębską oraz historykami architektury: Anną Cymer i Grzegorzem Miką, autorami tekstów, jakie ukazały się w przewodniku. Nagranie powstało podczas Dyżuru z autografem w Bęc Księgarni w Warszawie. Rozmawiała: Bogna Świątkowska, www.nn6t.pl Młotek, czyli blok mieszkalny przy ul. Smolnej 8 w Warszawie, zaprojektowany w 1964 r., fot. Bartosz Dąbrowski
„Źle urodzona. Szara. Bez polotu – przez wiele lat takimi epitetami określano architekturę powstałą w latach 1956–1989. Pierwsi odkryli ją na nowo aktywiści, protestujący przeciwko rozbiórkom ikonicznych budynków. Dziś już żadnych wątpliwości nie budzi konieczność jej ochrony” czytamy w publikacji „Socmodernizm. Poradnik dobrych praktyk architektonicznych”. Książka przygotowana przez Towarzystwo Opieki nad Zabytkami Oddział Warszawski może służyć jako praktyczny poradnik architektoniczny dla mieszkańców PRL-owskich osiedli i osób zarządzających nieruchomościami pochodzącymi z tego okresu oraz jako subiektywny przewodnik po socmodernistycznej architekturze Warszawy. Rozmawiamy z pomysłodawczynią publikacji Klaudią Obrębską oraz historykami architektury: Anną Cymer i Grzegorzem Miką, autorami tekstów, jakie ukazały się w przewodniku. Nagranie powstało podczas Dyżuru z autografem w Bęc Księgarni w Warszawie. Rozmawiała: Bogna Świątkowska, www.nn6t.pl Młotek, czyli blok mieszkalny przy ul. Smolnej 8 w Warszawie, zaprojektowany w 1964 r., fot. Bartosz Dąbrowski

Bęc Radio: Laboratorium badań nad szczęściem / Nowy bałagan —> De Iacobis, Kuciewicz
2023-03-09 21:02:16

O projektowaniu przestrzeni uwzględniającej potrzeby wszystkich istot, o komforcie, który nie powstaje kosztem innych i o poszukiwaniu sposobów nazywania nowych zrównoważonych standardów, takich jak sprawiedliwość termiczna, rzemieślnicze mikroklimaty czy “produktywny rozpad” wspomagający obieg materii i regenerację przyrody, rozmawiamy z grupą projektową Centrala, czyli Małgorzatą Kuciewicz i Simone De Iacobis. https://centrala.net.pl Rozmawiała: Bogna Świątkowska Nagranie powstało jako część Laboratorium badań nad szczęściem projektu o charakterze artystyczno-badawczym, sieciującego środowisko sztuki, nauki, designu, technologii i przedsiębiorczości i mającego na celu wydobywanie możliwych scenariuszy życia po komfortocenie. Projekt Instytutu Goethego w Warszawie, Fundacji Bęc Zmiana oraz Centrum Sztuki i Urbanistyki Z/KU(Berlin) realizowany jest we współpracy z Akademią Sztuk Pięknych Katowice, Galerią Dizajn BWA Wrocław, Instytutem Kultury Miejskiej w Gdańsku, Stowarzyszeniem Media Dizajn / Fundacją Szczeciński Inkubator Kultury oraz Galerią Arsenał w Białymstoku przy wsparciu m.st. Warszawa, Fundacji Współpracy Polsko-Niemieckiej oraz Fundacji im. Heinricha Bölla. Ilustracja: Dom wielomateriałowy, próbka materiału – gleba, Dizajn BWA Wrocław, 2022, fot. Simone De Iacobis
O projektowaniu przestrzeni uwzględniającej potrzeby wszystkich istot, o komforcie, który nie powstaje kosztem innych i o poszukiwaniu sposobów nazywania nowych zrównoważonych standardów, takich jak sprawiedliwość termiczna, rzemieślnicze mikroklimaty czy “produktywny rozpad” wspomagający obieg materii i regenerację przyrody, rozmawiamy z grupą projektową Centrala, czyli Małgorzatą Kuciewicz i Simone De Iacobis. https://centrala.net.pl Rozmawiała: Bogna Świątkowska Nagranie powstało jako część Laboratorium badań nad szczęściem projektu o charakterze artystyczno-badawczym, sieciującego środowisko sztuki, nauki, designu, technologii i przedsiębiorczości i mającego na celu wydobywanie możliwych scenariuszy życia po komfortocenie. Projekt Instytutu Goethego w Warszawie, Fundacji Bęc Zmiana oraz Centrum Sztuki i Urbanistyki Z/KU(Berlin) realizowany jest we współpracy z Akademią Sztuk Pięknych Katowice, Galerią Dizajn BWA Wrocław, Instytutem Kultury Miejskiej w Gdańsku, Stowarzyszeniem Media Dizajn / Fundacją Szczeciński Inkubator Kultury oraz Galerią Arsenał w Białymstoku przy wsparciu m.st. Warszawa, Fundacji Współpracy Polsko-Niemieckiej oraz Fundacji im. Heinricha Bölla. Ilustracja: Dom wielomateriałowy, próbka materiału – gleba, Dizajn BWA Wrocław, 2022, fot. Simone De Iacobis

Bęc Radio: Ćwiczenia z wyobraźni —> Horała
2023-02-06 15:07:42

Krzysztof Horała zaczął malować w wieku 17 lat i chociaż wybrał zupełnie inną od artystycznej ścieżkę kariery, nie porzucił pasji do sztuki. Sam o sobie mówi, że jest pół-amatorem w świecie artystycznym, a orientację w najnowszej i dawnej historii sztuki zdobywa w procesie autoedukacji odwiedzając wystawy, galerie i muzea przy każdej nadarzającej się okazji. Z Krzysztofem Horałą rozmawiamy, nie tylko o jego wystawie "ZOOM na DNA", którą można oglądać do 23.02.2023 w pawilonie konferencyjno-wystawowym „Kotłownia” Politechniki Krakowskiej w Krakowie, ale także o kolekcjonowaniu sztuki i o roli, jaką pasja do malarstwa odgrywa w jego życiu, także zawodowym. Rozmawiała: Bogna Świątkowska, www.nn6t.pl Materiał powstał dzięki współpracy z ContentHouse
Krzysztof Horała zaczął malować w wieku 17 lat i chociaż wybrał zupełnie inną od artystycznej ścieżkę kariery, nie porzucił pasji do sztuki. Sam o sobie mówi, że jest pół-amatorem w świecie artystycznym, a orientację w najnowszej i dawnej historii sztuki zdobywa w procesie autoedukacji odwiedzając wystawy, galerie i muzea przy każdej nadarzającej się okazji. Z Krzysztofem Horałą rozmawiamy, nie tylko o jego wystawie "ZOOM na DNA", którą można oglądać do 23.02.2023 w pawilonie konferencyjno-wystawowym „Kotłownia” Politechniki Krakowskiej w Krakowie, ale także o kolekcjonowaniu sztuki i o roli, jaką pasja do malarstwa odgrywa w jego życiu, także zawodowym. Rozmawiała: Bogna Świątkowska, www.nn6t.pl Materiał powstał dzięki współpracy z ContentHouse

Bęc Radio: Portret artystki widmo —> Wilska
2023-02-04 15:03:30

Jak badać i prezentować historię artystek i artystów, których twórczość jest nam, współczesnym, niedostępna? Obrazy zaginęły lub zostały zniszczone, występów nie nagrano, a performensy nie zostały zarejestrowane? Z takim wyzwaniem zmierzyła się Zuzanna Wilska, kuratorka wystawy "Kiedy patrzysz w moje oczy, to widzisz co?", pierwszej od lat 80. ekspozycji poświęconej sztuce zapomnianej na blisko 40 lat artystki Anny Ciby. Zapamiętana jako charyzmatyczna i wyjątkowa malarka i performerka, w latach 80., była u progu kariery, która zakończyła się gwałtownie z początkiem kolejnej dekady. Ze zdiagnozowaną od połowy lat 80. schizofrenią artystka zaginęła w 2018 roku. Wystawa prezentująca niepublikowane dotychczas materiały archiwalne oraz późne, ocalałe dzieła twórczyni, nie tylko przywraca jej miejsce w historii sztuki kobiet, ale przede wszystkim stawia pytania o to, jak analizować i przedstawiać dorobek artystyczny w obliczu braku zachowanych materiałów. Rozmawiamy z Zuzanną Wilską, kuratorką wystawy, która za pracę magisterską poświęconą Annie Cibie otrzymała główną nagrodę w 7. edycji konkursu ±∞Zachęta organizowanego przez Zachętę Narodową Galerię Sztuki wraz z Fundacją Gessel dla Zachęty w celu wspierania badań nad współczesną teorią i historią sztuki i kultury. Wystawę "Kiedy patrzysz w moje oczy, to widzisz co?" można było oglądać w galerii Fundacji Arton do połowy grudnia 2022 r. Rozmawiała: Bogna Świątkowska, www.nn6t.pl Fot. Anna Ciba, Genewa, 1989, fotografia, dzięki uprzejmości Andrzeja Rosołka, autor nieznany
Jak badać i prezentować historię artystek i artystów, których twórczość jest nam, współczesnym, niedostępna? Obrazy zaginęły lub zostały zniszczone, występów nie nagrano, a performensy nie zostały zarejestrowane? Z takim wyzwaniem zmierzyła się Zuzanna Wilska, kuratorka wystawy "Kiedy patrzysz w moje oczy, to widzisz co?", pierwszej od lat 80. ekspozycji poświęconej sztuce zapomnianej na blisko 40 lat artystki Anny Ciby. Zapamiętana jako charyzmatyczna i wyjątkowa malarka i performerka, w latach 80., była u progu kariery, która zakończyła się gwałtownie z początkiem kolejnej dekady. Ze zdiagnozowaną od połowy lat 80. schizofrenią artystka zaginęła w 2018 roku. Wystawa prezentująca niepublikowane dotychczas materiały archiwalne oraz późne, ocalałe dzieła twórczyni, nie tylko przywraca jej miejsce w historii sztuki kobiet, ale przede wszystkim stawia pytania o to, jak analizować i przedstawiać dorobek artystyczny w obliczu braku zachowanych materiałów. Rozmawiamy z Zuzanną Wilską, kuratorką wystawy, która za pracę magisterską poświęconą Annie Cibie otrzymała główną nagrodę w 7. edycji konkursu ±∞Zachęta organizowanego przez Zachętę Narodową Galerię Sztuki wraz z Fundacją Gessel dla Zachęty w celu wspierania badań nad współczesną teorią i historią sztuki i kultury. Wystawę "Kiedy patrzysz w moje oczy, to widzisz co?" można było oglądać w galerii Fundacji Arton do połowy grudnia 2022 r. Rozmawiała: Bogna Świątkowska, www.nn6t.pl Fot. Anna Ciba, Genewa, 1989, fotografia, dzięki uprzejmości Andrzeja Rosołka, autor nieznany

Bęc Radio: Laboratorium badań nad szczęściem / Powrotnicy robią miasta —> Kajdanek
2023-01-31 19:39:52

Prowadzone dotąd w Polsce badania socjologiczne nie zwracały uwagi na zjawisko powrotów z przedmieść osób, które z różnych powodów zdecydowały się na nie wyprowadzić. Polskie miasta mieszkańców tracą i zjawisko to jest często dyskutowane, zwłaszcza że w skali globalnej miasta raczej rosną i mieszkańców im przybywa. Przeprowadzone przez Katarzynę Kajdanek z Uniwersytetu Wrocławskiego badania pokazują jak ciekawe i złożone jest słabo rozpoznane zjawisko powrotów do miast. Z jakich powodów ludzie zmieniają zdanie, porzucają to, co wydawało im się spełnieniem marzeń. Co ciekawe, badania pokazują też, jak bardzo miejskość zyskuje na tytułowych "powrotnikach", ludziach, którzy zdecydowali się porzucić życie na przedmieściach. Dzięki ich rozczarowaniu suburbiami miasta definiowane są na nowo. W materiale wykorzystano fragmenty wystąpienia dr Katarzyny Kajdanek „Suburbia – Trouble in Paradise” wygłoszonego we Wrocławiu podczas duńsko-polskiej konferencji „Happy, healthy & inclusive cities” dotyczącej symbiotycznego tworzenia miast zdrowych, szczęśliwych i niewykluczających, zorganizowanej przez Ambasadę Królestwa Danii, Fundację Olgi Tokarczuk oraz Wrocławski Dom Literatury w grudniu 2022 r. Zamów książkę: https://sklep.beczmiana.pl/pl/p/Powrotnicy.-Reurbanizacja-w-perspektywie-przebiegu-zycia/7298 Dr hab. Katarzyna Kajdanek, prof. UWr, pracuje w Zakładzie Socjologii Miasta i Wsi w Instytucie Socjologii UWr. Interesuje się procesami ruchliwości mieszkaniowej i zróżnicowanymi, współwystępującymi przejawami urbanizacji, konsekwentnie ujmując je w ramy pojęć socjologicznych. W swojej pracy korzysta z podejść i metod jakościowych, zarówno na etapie zbierania, jak i analizy danych. Język jest istotnym narzędziem jej pracy, bo, jak podkreśla w swojej najnowszej książce: teksty akademickie rzadko kiedy są piękne i czułe, co często odbiera im siłę oddziaływania poza akademią. „Powrotnicy” (Zakład Wydawniczy NOMOS, 2022) podsumowują kolejny etap namysłu Autorki nad procesami suburbanizacji oraz stanowią wprowadzenie do problematyki selektywnej reurbanizacji analizowanej z wykorzystaniem koncepcji przebiegu życia (life course perspective). Rozmawiała: Bogna Świątkowska, www.nn6t.pl Rozmowa ukazuje się jako część cyklu "Laboratorium badań nad szczęściem. Życie po komfortocenie", projektu o charakterze artystyczno-badawczym, którego celem jest poszukiwanie nowych rodzajów komfortu. www.postkomfortocen.info Projekt Goethe-Institut w Warszawie, Fundacji Bęc Zmiana, Zentrum für Kunst und Urbanistik (Berlin), realizowany jest we współpracy z Akademią Sztuk Pięknych Katowice, BWA Wrocław Galerie Sztuki Współczesnej, Instytutem Kultury Miejskiej w Gdańsku, Stowarzyszeniem Media Dizajn (Szczeciński Inkubator Kultury), Galerią Arsenał w Białymstoku.
Prowadzone dotąd w Polsce badania socjologiczne nie zwracały uwagi na zjawisko powrotów z przedmieść osób, które z różnych powodów zdecydowały się na nie wyprowadzić. Polskie miasta mieszkańców tracą i zjawisko to jest często dyskutowane, zwłaszcza że w skali globalnej miasta raczej rosną i mieszkańców im przybywa. Przeprowadzone przez Katarzynę Kajdanek z Uniwersytetu Wrocławskiego badania pokazują jak ciekawe i złożone jest słabo rozpoznane zjawisko powrotów do miast. Z jakich powodów ludzie zmieniają zdanie, porzucają to, co wydawało im się spełnieniem marzeń. Co ciekawe, badania pokazują też, jak bardzo miejskość zyskuje na tytułowych "powrotnikach", ludziach, którzy zdecydowali się porzucić życie na przedmieściach. Dzięki ich rozczarowaniu suburbiami miasta definiowane są na nowo. W materiale wykorzystano fragmenty wystąpienia dr Katarzyny Kajdanek „Suburbia – Trouble in Paradise” wygłoszonego we Wrocławiu podczas duńsko-polskiej konferencji „Happy, healthy & inclusive cities” dotyczącej symbiotycznego tworzenia miast zdrowych, szczęśliwych i niewykluczających, zorganizowanej przez Ambasadę Królestwa Danii, Fundację Olgi Tokarczuk oraz Wrocławski Dom Literatury w grudniu 2022 r. Zamów książkę: https://sklep.beczmiana.pl/pl/p/Powrotnicy.-Reurbanizacja-w-perspektywie-przebiegu-zycia/7298 Dr hab. Katarzyna Kajdanek, prof. UWr, pracuje w Zakładzie Socjologii Miasta i Wsi w Instytucie Socjologii UWr. Interesuje się procesami ruchliwości mieszkaniowej i zróżnicowanymi, współwystępującymi przejawami urbanizacji, konsekwentnie ujmując je w ramy pojęć socjologicznych. W swojej pracy korzysta z podejść i metod jakościowych, zarówno na etapie zbierania, jak i analizy danych. Język jest istotnym narzędziem jej pracy, bo, jak podkreśla w swojej najnowszej książce: teksty akademickie rzadko kiedy są piękne i czułe, co często odbiera im siłę oddziaływania poza akademią. „Powrotnicy” (Zakład Wydawniczy NOMOS, 2022) podsumowują kolejny etap namysłu Autorki nad procesami suburbanizacji oraz stanowią wprowadzenie do problematyki selektywnej reurbanizacji analizowanej z wykorzystaniem koncepcji przebiegu życia (life course perspective). Rozmawiała: Bogna Świątkowska, www.nn6t.pl Rozmowa ukazuje się jako część cyklu "Laboratorium badań nad szczęściem. Życie po komfortocenie", projektu o charakterze artystyczno-badawczym, którego celem jest poszukiwanie nowych rodzajów komfortu. www.postkomfortocen.info Projekt Goethe-Institut w Warszawie, Fundacji Bęc Zmiana, Zentrum für Kunst und Urbanistik (Berlin), realizowany jest we współpracy z Akademią Sztuk Pięknych Katowice, BWA Wrocław Galerie Sztuki Współczesnej, Instytutem Kultury Miejskiej w Gdańsku, Stowarzyszeniem Media Dizajn (Szczeciński Inkubator Kultury), Galerią Arsenał w Białymstoku.

Bęc Radio: Biuro Odbudowy Ukrainy —> Vladimirov
2023-01-29 23:20:25

Projekt architekta i artysty Petra Vladimirova "Dom Odbudowy Ukrainy" nawiązuje w tytule do Biura Odbudowy Stolicy, które odpowiadało za odbudowę Warszawy po II wojnie światowej. Część pytań, przed którymi stoi dziś Ukraina, jest zbliżona do tych, na które musieli odpowiedzieć warszawiacy prawie 80 lat temu. Są jednak także istotne różnice. Choć wojna trwa nadal, odbudowa Ukrainy już się rozpoczęła, widać działalność wolontariuszy, którzy odgruzowują miasta i naprawiają zbombardowane domy na wyzwalanych terenach. W tle odbywa się mniej widoczna praca instytucjonalna – tworzenie ram organizacyjnych i prawnych odbudowy kraju. Na pytanie, jaka ma być Ukraina po wojnie, nie ma jednoznacznej odpowiedzi. Pięć prezentowanych na wystawie obszarów to: polityka mieszkaniowa, budownictwo, ochrona zabytków, prawodawstwo i struktura administracyjna. O tym, jaki kontekst tworzą dla przyszłej odbudowy Ukrainy mówi nam Petro Vladimirov, oprowadzając po wystawie, którą oglądać można w Muzeum Warszawy do 2.07.2023. Rozmawiała: Bogna Świątkowska, www.nn6t.pl fot. Biuro Odbudowy Ukrainy, widok wystawy, fot. T. Kaczor, Muzeum Warszawy, https://muzeumwarszawy.pl/biuro-odbudowy-ukrainy/
Projekt architekta i artysty Petra Vladimirova "Dom Odbudowy Ukrainy" nawiązuje w tytule do Biura Odbudowy Stolicy, które odpowiadało za odbudowę Warszawy po II wojnie światowej. Część pytań, przed którymi stoi dziś Ukraina, jest zbliżona do tych, na które musieli odpowiedzieć warszawiacy prawie 80 lat temu. Są jednak także istotne różnice. Choć wojna trwa nadal, odbudowa Ukrainy już się rozpoczęła, widać działalność wolontariuszy, którzy odgruzowują miasta i naprawiają zbombardowane domy na wyzwalanych terenach. W tle odbywa się mniej widoczna praca instytucjonalna – tworzenie ram organizacyjnych i prawnych odbudowy kraju. Na pytanie, jaka ma być Ukraina po wojnie, nie ma jednoznacznej odpowiedzi. Pięć prezentowanych na wystawie obszarów to: polityka mieszkaniowa, budownictwo, ochrona zabytków, prawodawstwo i struktura administracyjna. O tym, jaki kontekst tworzą dla przyszłej odbudowy Ukrainy mówi nam Petro Vladimirov, oprowadzając po wystawie, którą oglądać można w Muzeum Warszawy do 2.07.2023. Rozmawiała: Bogna Świątkowska, www.nn6t.pl fot. Biuro Odbudowy Ukrainy, widok wystawy, fot. T. Kaczor, Muzeum Warszawy, https://muzeumwarszawy.pl/biuro-odbudowy-ukrainy/

Bęc Radio: Dziewczyny z samochodem —> Blajchert, Kozak
2023-01-26 10:18:44

Kalendarz "Dziewczyny i samochody" jest efektem współpracy dwóch artystek interdyscyplinarnych: Katki Blajchert i Urszuli Kozak. Powstał po raz pierwszy w 2018 na wydarzenie trójmiejskiego kolektywu Gnojki, które odbywało się w byłym warsztacie samochodowym. Kalendarz przedstawia autentyczne dziewczyny w autentycznym samochodzie, gdzieś w Warszawie i niekiedy poza nią, w Polsce takiej, jaka ona jest naprawdę. Edycja kalendarza 2022 zaprezentowana została na wystawie "Walka o ulice" podczas festiwalu Warszawa w Budowie przez Muzeum Sztuki Nowoczesnej i w ten sposób kameralny projekt stał się obiektem zainteresowania i dyskusji szerszego grona odbiorców i odbiorczyń. Rozmawiamy o tym, co w tej dyskusji było dla autorek najbardziej zaskakujące? Jakie mają podejście do swojego działania? Co dla nich jest najważniejsze? Rozmawiała: Bogna Świątkowska, www.nn6t.pl Fot. Dziewczyny i samochody, edycja 2021, https://ursulakozak.tumblr.com/
Kalendarz "Dziewczyny i samochody" jest efektem współpracy dwóch artystek interdyscyplinarnych: Katki Blajchert i Urszuli Kozak. Powstał po raz pierwszy w 2018 na wydarzenie trójmiejskiego kolektywu Gnojki, które odbywało się w byłym warsztacie samochodowym. Kalendarz przedstawia autentyczne dziewczyny w autentycznym samochodzie, gdzieś w Warszawie i niekiedy poza nią, w Polsce takiej, jaka ona jest naprawdę. Edycja kalendarza 2022 zaprezentowana została na wystawie "Walka o ulice" podczas festiwalu Warszawa w Budowie przez Muzeum Sztuki Nowoczesnej i w ten sposób kameralny projekt stał się obiektem zainteresowania i dyskusji szerszego grona odbiorców i odbiorczyń. Rozmawiamy o tym, co w tej dyskusji było dla autorek najbardziej zaskakujące? Jakie mają podejście do swojego działania? Co dla nich jest najważniejsze? Rozmawiała: Bogna Świątkowska, www.nn6t.pl Fot. Dziewczyny i samochody, edycja 2021, https://ursulakozak.tumblr.com/

Bęc Radio: Polska na freelansie —> Niedenthal, Niedenthal
2023-01-24 01:04:00

Chris Niedenthal to polsko-brytyjski fotoreporter, który przez wiele lat pracował jako freelancer dla prasy zagranicznej. Jego zdjęcia publikował "Newsweek", "Time", "Der Spiegel", „Geo", „Forbes", „National Geographic”, „Stern” czy „Expressen”. Jest najbardziej znany z zabarwionego politycznie fotoreportażu. Sfotografował wizytę Jana Pawła II na Jasnej Górze, strajk w Stoczni Gdańskiej w 1980 roku, a jego najgłośniejsze zdjęcie przedstawia transporter opancerzony SKOT stojący przed kinem "Moskwa" w Warszawie, na którego fasadzie widnieje afisz filmu "Czas Apokalipsy" Francisa Forda Coppoli. Album "Na Freelansie. Polska lat 70." otwiera działalność wydawnictwa założonego przez Filipa Niedenthala i pokazuje twórczość słynnego fotografa polskiej rzeczywistości od mniej znanej strony. Rozmawiamy z ojcem i synem nie tylko o publikacji, która prezentuje czarno-białe zdjęcia z początków kariery Chrisa Niedenthala, ale także o zmieniającym się obrazie polskiej rzeczywistości, anarchizowaniu dyscypliny, zaletach pracy na freelansie oraz o wierności grze na perkusji w zespołach o głupich nazwach. Zamów książkę: https://sklep.beczmiana.pl/pl/p/Niedenthal.-Na-Freelansie.-Polska-lat-70./7246 Rozmawiała: Bogna Świątkowska, www.nn6t.pl Fotografia: Chris Niedenthal, Gdańsk, 1978, www.chrisniedenthal.com
Chris Niedenthal to polsko-brytyjski fotoreporter, który przez wiele lat pracował jako freelancer dla prasy zagranicznej. Jego zdjęcia publikował "Newsweek", "Time", "Der Spiegel", „Geo", „Forbes", „National Geographic”, „Stern” czy „Expressen”. Jest najbardziej znany z zabarwionego politycznie fotoreportażu. Sfotografował wizytę Jana Pawła II na Jasnej Górze, strajk w Stoczni Gdańskiej w 1980 roku, a jego najgłośniejsze zdjęcie przedstawia transporter opancerzony SKOT stojący przed kinem "Moskwa" w Warszawie, na którego fasadzie widnieje afisz filmu "Czas Apokalipsy" Francisa Forda Coppoli. Album "Na Freelansie. Polska lat 70." otwiera działalność wydawnictwa założonego przez Filipa Niedenthala i pokazuje twórczość słynnego fotografa polskiej rzeczywistości od mniej znanej strony. Rozmawiamy z ojcem i synem nie tylko o publikacji, która prezentuje czarno-białe zdjęcia z początków kariery Chrisa Niedenthala, ale także o zmieniającym się obrazie polskiej rzeczywistości, anarchizowaniu dyscypliny, zaletach pracy na freelansie oraz o wierności grze na perkusji w zespołach o głupich nazwach. Zamów książkę: https://sklep.beczmiana.pl/pl/p/Niedenthal.-Na-Freelansie.-Polska-lat-70./7246 Rozmawiała: Bogna Świątkowska, www.nn6t.pl Fotografia: Chris Niedenthal, Gdańsk, 1978, www.chrisniedenthal.com

Informacja dotycząca prawa autorskich: Wszelka prezentowana tu zawartość podkastu jest własnością jego autora

Wyszukiwanie

Kategorie