#pokatolicku

Ks. Krzysztof Gryz - o Bogu, Kościele, wierze i życiu - #pokatolicku

Link RSS Link do katalogu Numer katalogowy: 5201 Wesprzyj dobrym słowem
Udostępnij
Kategorie:
Religia i Duchowość

Odcinki od najnowszych:

#️⃣4️⃣5️⃣ - #miłośćnieprzyjaciół
2020-06-16 11:16:11

Najtrudniejsze przykazanie, #miłośćnieprzyjaciół... 1. czytanie (1 Krl 21, 17-29) Doprowadziłeś do grzechu Izraela Czytanie z Pierwszej Księgi Królewskiej Po śmierci Nabota Pan skierował słowo do Eliasza z Tiszbe: «Wstań i zejdź na spotkanie Achaba, króla izraelskiego. Jest on właśnie w Samarii, w winnicy Nabota, do której zszedł, aby wziąć ją w posiadanie. I powiesz mu: Tak mówi Pan: Czyż nie dokonałeś mordu, a nadto zagrabiłeś winnicę? Potem powiesz mu: Tak mówi Pan: Tam, gdzie psy wylizały krew Nabota, będą lizały psy również i twoją krew». Achab odpowiedział na to Eliaszowi: «Już znalazłeś mnie, mój wrogu». Wówczas Eliasz rzekł: «Znalazłem, bo zaprzedałeś się, żeby czynić to, co jest złe w oczach Pana. Oto Ja sprowadzę na ciebie nieszczęście, gdyż wymiotę i wytępię z domu Achaba nawet malca, niewolnika i wolnego w Izraelu, i postąpię z twoim rodem, jak z rodem Jeroboama, syna Nebata, i jak z rodem Baszy, syna Achiasza, za to, że Mnie pobudziłeś do gniewu i ponadto doprowadziłeś do grzechu Izraela. Również i o Izebel tak mówi Pan: Psy będą żarły Izebel pod murem Jizreel. Zmarłego z rodu Achaba w mieście będą żarły psy, a zmarłego w polu będą żarły ptaki podniebne». Naprawdę nie było nikogo, kto by tak, jak Achab, zaprzedał się, aby czynić to, co jest złe w oczach Pana. Albowiem do tego skłoniła go jego żona, Izebel. Bardzo haniebnie postępował, służąc bożkom; zupełnie tak, jak to czynili Amoryci, których Pan wydziedziczył na rzecz Izraelitów. Kiedy Achab usłyszał te słowa, rozdarł szaty i włożył wór na ciało oraz pościł. Kładł się też spać w worze i chodził powoli. Wtedy Pan skierował słowo do Eliasza z Tiszbe: «Zapewne zobaczyłeś, że Achab upokorzył się przede Mną? Dlatego że upokorzył się przede Mną, nie sprowadzę niedoli za jego życia. Niedolę sprowadzę na jego ród za życia jego syna». Psalm (Ps 51 (50), 3-4. 5-6b. 11 i 16 (R.: por. 3a)) Zmiłuj się, Panie, bo jesteśmy grzeszni Zmiłuj się nade mną, Boże, w łaskawości swojej, * w ogromie swej litości zgładź moją nieprawość. Obmyj mnie zupełnie z mojej winy * i oczyść mnie z grzechu mojego. Zmiłuj się, Panie, bo jesteśmy grzeszni Uznaję bowiem nieprawość moją, * a grzech mój jest zawsze przede mną. Przeciwko Tobie samemu zgrzeszyłem * i uczyniłem, co złe jest przed Tobą. Zmiłuj się, Panie, bo jesteśmy grzeszni Odwróć swe oblicze od moich grzechów * i zmaż wszystkie moje przewinienia. Uwolnij mnie, Boże, od kary za krew przelaną, † Boże, mój Zbawco, * niech sławi mój język sprawiedliwość Twoją. Zmiłuj się, Panie, bo jesteśmy grzeszni Aklamacja (J 13, 34) Alleluja, alleluja, alleluja Daję wam przykazanie nowe, abyście się wzajemnie miłowali, tak jak Ja was umiłowałem. Alleluja, alleluja, alleluja Ewangelia (Mt 5, 43-48) Bądźcie doskonali, jak doskonały jest Ojciec wasz niebieski Słowa Ewangelii według Świętego Mateusza Jezus powiedział do swoich uczniów: «Słyszeliście, że powiedziano: „Będziesz miłował swego bliźniego”, a nieprzyjaciela swego będziesz nienawidził. A Ja wam powiadam: Miłujcie waszych nieprzyjaciół i módlcie się za tych, którzy was prześladują, abyście się stali synami Ojca waszego, który jest w niebie; ponieważ On sprawia, że słońce Jego wschodzi nad złymi i nad dobrymi, i On zsyła deszcz na sprawiedliwych i niesprawiedliwych. Jeśli bowiem miłujecie tych, którzy was miłują, cóż za nagrodę mieć będziecie? Czyż i celnicy tego nie czynią? I jeśli pozdrawiacie tylko swych braci, cóż szczególnego czynicie? Czyż i poganie tego nie czynią? Bądźcie więc wy doskonali, jak doskonały jest Ojciec wasz niebieski». #hasztag #słowo #pokatolicku #czytaniezdnia Ewangelia #pokatolicku - tu głosimy Ewangelię tak normalnie, po katolicku!
Najtrudniejsze przykazanie, #miłośćnieprzyjaciół... 1. czytanie (1 Krl 21, 17-29) Doprowadziłeś do grzechu Izraela Czytanie z Pierwszej Księgi Królewskiej Po śmierci Nabota Pan skierował słowo do Eliasza z Tiszbe: «Wstań i zejdź na spotkanie Achaba, króla izraelskiego. Jest on właśnie w Samarii, w winnicy Nabota, do której zszedł, aby wziąć ją w posiadanie. I powiesz mu: Tak mówi Pan: Czyż nie dokonałeś mordu, a nadto zagrabiłeś winnicę? Potem powiesz mu: Tak mówi Pan: Tam, gdzie psy wylizały krew Nabota, będą lizały psy również i twoją krew». Achab odpowiedział na to Eliaszowi: «Już znalazłeś mnie, mój wrogu». Wówczas Eliasz rzekł: «Znalazłem, bo zaprzedałeś się, żeby czynić to, co jest złe w oczach Pana. Oto Ja sprowadzę na ciebie nieszczęście, gdyż wymiotę i wytępię z domu Achaba nawet malca, niewolnika i wolnego w Izraelu, i postąpię z twoim rodem, jak z rodem Jeroboama, syna Nebata, i jak z rodem Baszy, syna Achiasza, za to, że Mnie pobudziłeś do gniewu i ponadto doprowadziłeś do grzechu Izraela. Również i o Izebel tak mówi Pan: Psy będą żarły Izebel pod murem Jizreel. Zmarłego z rodu Achaba w mieście będą żarły psy, a zmarłego w polu będą żarły ptaki podniebne». Naprawdę nie było nikogo, kto by tak, jak Achab, zaprzedał się, aby czynić to, co jest złe w oczach Pana. Albowiem do tego skłoniła go jego żona, Izebel. Bardzo haniebnie postępował, służąc bożkom; zupełnie tak, jak to czynili Amoryci, których Pan wydziedziczył na rzecz Izraelitów. Kiedy Achab usłyszał te słowa, rozdarł szaty i włożył wór na ciało oraz pościł. Kładł się też spać w worze i chodził powoli. Wtedy Pan skierował słowo do Eliasza z Tiszbe: «Zapewne zobaczyłeś, że Achab upokorzył się przede Mną? Dlatego że upokorzył się przede Mną, nie sprowadzę niedoli za jego życia. Niedolę sprowadzę na jego ród za życia jego syna». Psalm (Ps 51 (50), 3-4. 5-6b. 11 i 16 (R.: por. 3a)) Zmiłuj się, Panie, bo jesteśmy grzeszni Zmiłuj się nade mną, Boże, w łaskawości swojej, * w ogromie swej litości zgładź moją nieprawość. Obmyj mnie zupełnie z mojej winy * i oczyść mnie z grzechu mojego. Zmiłuj się, Panie, bo jesteśmy grzeszni Uznaję bowiem nieprawość moją, * a grzech mój jest zawsze przede mną. Przeciwko Tobie samemu zgrzeszyłem * i uczyniłem, co złe jest przed Tobą. Zmiłuj się, Panie, bo jesteśmy grzeszni Odwróć swe oblicze od moich grzechów * i zmaż wszystkie moje przewinienia. Uwolnij mnie, Boże, od kary za krew przelaną, † Boże, mój Zbawco, * niech sławi mój język sprawiedliwość Twoją. Zmiłuj się, Panie, bo jesteśmy grzeszni Aklamacja (J 13, 34) Alleluja, alleluja, alleluja Daję wam przykazanie nowe, abyście się wzajemnie miłowali, tak jak Ja was umiłowałem. Alleluja, alleluja, alleluja Ewangelia (Mt 5, 43-48) Bądźcie doskonali, jak doskonały jest Ojciec wasz niebieski Słowa Ewangelii według Świętego Mateusza Jezus powiedział do swoich uczniów: «Słyszeliście, że powiedziano: „Będziesz miłował swego bliźniego”, a nieprzyjaciela swego będziesz nienawidził. A Ja wam powiadam: Miłujcie waszych nieprzyjaciół i módlcie się za tych, którzy was prześladują, abyście się stali synami Ojca waszego, który jest w niebie; ponieważ On sprawia, że słońce Jego wschodzi nad złymi i nad dobrymi, i On zsyła deszcz na sprawiedliwych i niesprawiedliwych. Jeśli bowiem miłujecie tych, którzy was miłują, cóż za nagrodę mieć będziecie? Czyż i celnicy tego nie czynią? I jeśli pozdrawiacie tylko swych braci, cóż szczególnego czynicie? Czyż i poganie tego nie czynią? Bądźcie więc wy doskonali, jak doskonały jest Ojciec wasz niebieski». #hasztag #słowo #pokatolicku #czytaniezdnia Ewangelia #pokatolicku - tu głosimy Ewangelię tak normalnie, po katolicku!

#️⃣4️⃣4️⃣ - #pragnieniezemsty
2020-06-15 12:57:39

Kiedy rodzi się w Tobie #pragnieniezemsty... 1. czytanie (1 Krl 21, 1b-16) Nabot został ukamienowany i zmarł Czytanie z Pierwszej Księgi Królewskiej Nabot Jizreelita miał winnicę w Jizreel obok pałacu Achaba, króla Samarii. Achab zatem zwrócił się do Nabota, mówiąc: «Oddaj mi na własność twoją winnicę, aby została przerobiona dla mnie na ogród warzywny, gdyż ona przylega do mego domu. A ja dam ci za nią winnicę lepszą od tej, chyba że wydaje ci się słuszne, abym ci dał pieniądze jako zapłatę za nią». Nabot zaś odpowiedział: «Niech mnie Pan broni przed tym, bym miał ci oddać dziedzictwo mych przodków». Achab przyszedł więc do swego domu rozgoryczony i rozgniewany słowami, które Nabot Jizreelita wypowiedział do niego, a mianowicie: «Nie dam tobie dziedzictwa moich przodków». Następnie położył się na swoim łożu, odwrócił twarz i nic nie jadł. Niebawem przyszła do niego Izebel, jego żona, i zapytała go: «Czemu duch twój jest tak rozgoryczony, że nic nie jesz?» On zaś jej odpowiedział: «Bo rozmawiałem z Nabotem Jizreelitą. Powiedziałem mu: Sprzedaj mi twoją winnicę za pieniądze albo, jeśli chcesz, dam ci zamiast niej inną. A on powiedział: Nie dam tobie mojej winnicy». Na to rzekła do niego Izebel, jego żona: «To ty teraz sprawujesz rządy królewskie nad Izraelem. Wstań, jedz i bądź dobrej myśli. To ja ci dam winnicę Nabota Jizreelity». Potem w imieniu Achaba napisała listy i opieczętowała jego pieczęcią, a następnie wysłała do starszyzny i dostojników, którzy byli w mieście, sąsiadujących z Nabotem. W listach tak napisała: «Ogłoście post i posadźcie Nabota przed ludem. Posadźcie też naprzeciw niego dwóch ludzi nikczemnych, by zaświadczyli przeciw niemu, mówiąc: „Zbluźniłeś Bogu i królowi”. Potem go wyprowadźcie i kamienujcie, tak aby zmarł». Jego współobywatele, starsi oraz dostojnicy mieszkający w mieście zrobili, jak im Izebel poleciła i jak było napisane w listach, które do nich wysłała. A więc ogłosili post i posadzili Nabota przed ludem. Potem przyszło dwóch ludzi nikczemnych, którzy zasiadłszy przed nim, zaświadczyli przeciw niemu, mówiąc: «Nabot zbluźnił Bogu i królowi». Dlatego wyprowadzili go za miasto i ukamienowali go, wskutek czego zmarł. Sami zaś posłali do Izebel, aby powiedzieć: «Nabot został ukamienowany i zmarł». Kiedy więc Izebel usłyszała, że Nabot został ukamienowany i zmarł, powiedziała Achabowi: «Wstań, weź w posiadanie winnicę Nabota Jizreelity, której nie zgodził się dać ci za pieniądze, bo Nabot nie żyje, lecz umarł». Kiedy tylko Achab usłyszał, że Nabot umarł, zaraz wstał, aby zejść do winnicy Nabota Jizreelity i wziąć ją w posiadanie. Psalm (Ps 5, 2-3. 5-6a. 6b-7 (R.: por. 3a)) Wysłuchaj, Panie, głos mojej modlitwy Usłysz, Panie, moje słowa, * zważ na moje jęki. Wytęż słuch na głos mojej modlitwy, * Królu mój i Boże. Wysłuchaj, Panie, głos mojej modlitwy Bo Ty nie jesteś Bogiem, * któremu miła nieprawość, zły nie może przebywać u Ciebie, * nie ostoją się przed Tobą nieprawi. Wysłuchaj, Panie, głos mojej modlitwy Nienawidzisz wszystkich, * którzy zło czynią. Zgubę zsyłasz na każdego, kto kłamie. * Pan brzydzi się człowiekiem podstępnym i krwawym. Wysłuchaj, Panie, głos mojej modlitwy Aklamacja (Ps 119 (118), 105) Alleluja, alleluja, alleluja Twoje słowo jest pochodnią dla stóp moich, Panie, i światłem na mojej ścieżce. Alleluja, alleluja, alleluja Ewangelia (Mt 5, 38-42) Nie stawiajcie oporu złemu Słowa Ewangelii według Świętego Mateusza Jezus powiedział do swoich uczniów: «Słyszeliście, że powiedziano: „Oko za oko i ząb za ząb!” A Ja wam powiadam: Nie stawiajcie oporu złemu: lecz jeśli cię ktoś uderzy w prawy policzek, nadstaw mu i drugi. Temu, kto chce prawować się z tobą i wziąć twoją szatę, odstąp i płaszcz. Zmusza cię ktoś, żeby iść z nim tysiąc kroków, idź dwa tysiące. Daj temu, kto cię prosi, i nie odwracaj się od tego, kto chce pożyczyć od ciebie». #hasztag #słowo #pokatolicku #czytaniezdnia Ewangelia #pokatolicku - tu głosimy Ewangelię tak normalnie, po katolicku!
Kiedy rodzi się w Tobie #pragnieniezemsty... 1. czytanie (1 Krl 21, 1b-16) Nabot został ukamienowany i zmarł Czytanie z Pierwszej Księgi Królewskiej Nabot Jizreelita miał winnicę w Jizreel obok pałacu Achaba, króla Samarii. Achab zatem zwrócił się do Nabota, mówiąc: «Oddaj mi na własność twoją winnicę, aby została przerobiona dla mnie na ogród warzywny, gdyż ona przylega do mego domu. A ja dam ci za nią winnicę lepszą od tej, chyba że wydaje ci się słuszne, abym ci dał pieniądze jako zapłatę za nią». Nabot zaś odpowiedział: «Niech mnie Pan broni przed tym, bym miał ci oddać dziedzictwo mych przodków». Achab przyszedł więc do swego domu rozgoryczony i rozgniewany słowami, które Nabot Jizreelita wypowiedział do niego, a mianowicie: «Nie dam tobie dziedzictwa moich przodków». Następnie położył się na swoim łożu, odwrócił twarz i nic nie jadł. Niebawem przyszła do niego Izebel, jego żona, i zapytała go: «Czemu duch twój jest tak rozgoryczony, że nic nie jesz?» On zaś jej odpowiedział: «Bo rozmawiałem z Nabotem Jizreelitą. Powiedziałem mu: Sprzedaj mi twoją winnicę za pieniądze albo, jeśli chcesz, dam ci zamiast niej inną. A on powiedział: Nie dam tobie mojej winnicy». Na to rzekła do niego Izebel, jego żona: «To ty teraz sprawujesz rządy królewskie nad Izraelem. Wstań, jedz i bądź dobrej myśli. To ja ci dam winnicę Nabota Jizreelity». Potem w imieniu Achaba napisała listy i opieczętowała jego pieczęcią, a następnie wysłała do starszyzny i dostojników, którzy byli w mieście, sąsiadujących z Nabotem. W listach tak napisała: «Ogłoście post i posadźcie Nabota przed ludem. Posadźcie też naprzeciw niego dwóch ludzi nikczemnych, by zaświadczyli przeciw niemu, mówiąc: „Zbluźniłeś Bogu i królowi”. Potem go wyprowadźcie i kamienujcie, tak aby zmarł». Jego współobywatele, starsi oraz dostojnicy mieszkający w mieście zrobili, jak im Izebel poleciła i jak było napisane w listach, które do nich wysłała. A więc ogłosili post i posadzili Nabota przed ludem. Potem przyszło dwóch ludzi nikczemnych, którzy zasiadłszy przed nim, zaświadczyli przeciw niemu, mówiąc: «Nabot zbluźnił Bogu i królowi». Dlatego wyprowadzili go za miasto i ukamienowali go, wskutek czego zmarł. Sami zaś posłali do Izebel, aby powiedzieć: «Nabot został ukamienowany i zmarł». Kiedy więc Izebel usłyszała, że Nabot został ukamienowany i zmarł, powiedziała Achabowi: «Wstań, weź w posiadanie winnicę Nabota Jizreelity, której nie zgodził się dać ci za pieniądze, bo Nabot nie żyje, lecz umarł». Kiedy tylko Achab usłyszał, że Nabot umarł, zaraz wstał, aby zejść do winnicy Nabota Jizreelity i wziąć ją w posiadanie. Psalm (Ps 5, 2-3. 5-6a. 6b-7 (R.: por. 3a)) Wysłuchaj, Panie, głos mojej modlitwy Usłysz, Panie, moje słowa, * zważ na moje jęki. Wytęż słuch na głos mojej modlitwy, * Królu mój i Boże. Wysłuchaj, Panie, głos mojej modlitwy Bo Ty nie jesteś Bogiem, * któremu miła nieprawość, zły nie może przebywać u Ciebie, * nie ostoją się przed Tobą nieprawi. Wysłuchaj, Panie, głos mojej modlitwy Nienawidzisz wszystkich, * którzy zło czynią. Zgubę zsyłasz na każdego, kto kłamie. * Pan brzydzi się człowiekiem podstępnym i krwawym. Wysłuchaj, Panie, głos mojej modlitwy Aklamacja (Ps 119 (118), 105) Alleluja, alleluja, alleluja Twoje słowo jest pochodnią dla stóp moich, Panie, i światłem na mojej ścieżce. Alleluja, alleluja, alleluja Ewangelia (Mt 5, 38-42) Nie stawiajcie oporu złemu Słowa Ewangelii według Świętego Mateusza Jezus powiedział do swoich uczniów: «Słyszeliście, że powiedziano: „Oko za oko i ząb za ząb!” A Ja wam powiadam: Nie stawiajcie oporu złemu: lecz jeśli cię ktoś uderzy w prawy policzek, nadstaw mu i drugi. Temu, kto chce prawować się z tobą i wziąć twoją szatę, odstąp i płaszcz. Zmusza cię ktoś, żeby iść z nim tysiąc kroków, idź dwa tysiące. Daj temu, kto cię prosi, i nie odwracaj się od tego, kto chce pożyczyć od ciebie». #hasztag #słowo #pokatolicku #czytaniezdnia Ewangelia #pokatolicku - tu głosimy Ewangelię tak normalnie, po katolicku!

W obecności Obecności - Odcinek 2 - Sakrament Obecności
2020-06-14 21:58:51

Zapraszamy Was do odkrywania życia w obecności Obecności! Każdej czerwcowej niedzieli o 22:00 na Ewangelia #pokatolicku i UBOGApl chcemy wspólnie wchodzić w głębię Obecności jaką jest Bóg w Trójcy Świętej Jedyny.  Drugi odcinek poświęciliśmy obecności Obecności w Najświętszym Sakramencie. Jest dużo świadectwa jak my przeżywamy Jego obecność w tym sakramencie. Zapraszamy do śledzenia tej serii i do udostępniania naszych odcinków dalej.  W kolejnych poruszymy tematy Obecności Boga w kapłanach i osobach konsekrowanych, a ostatni odcinek będzie próbą szukania sposobu budowania relacji z Obecnością w codzienności. Bądźcie z nami na Ewangelia #pokatolicku i UBOGApl! Zapraszają ks. Krzysztof Gryz i Marta Sieńska.

Zapraszamy Was do odkrywania życia w obecności Obecności!

Każdej czerwcowej niedzieli o 22:00 na Ewangelia #pokatolicku i UBOGApl chcemy wspólnie wchodzić w głębię Obecności jaką jest Bóg w Trójcy Świętej Jedyny. 

Drugi odcinek poświęciliśmy obecności Obecności w Najświętszym Sakramencie. Jest dużo świadectwa jak my przeżywamy Jego obecność w tym sakramencie.

Zapraszamy do śledzenia tej serii i do udostępniania naszych odcinków dalej.  W kolejnych poruszymy tematy Obecności Boga w kapłanach i osobach konsekrowanych, a ostatni odcinek będzie próbą szukania sposobu budowania relacji z Obecnością w codzienności.

Bądźcie z nami na Ewangelia #pokatolicku i UBOGApl!

Zapraszają ks. Krzysztof Gryz i Marta Sieńska.

#️⃣4️⃣3️⃣ - #konkretbracie
2020-06-13 00:00:00

Konkret, Bracie, konkret!  1. czytanie (1 Krl 19, 19-21) Powołanie Elizeusza Czytanie z Pierwszej Księgi Królewskiej  Eliasz zszedł z góry i odnalazł Elizeusza, syna Szafata, orzącego: dwanaście par wołów przed nim, a on przy dwunastej. Wtedy Eliasz, podszedłszy do niego, zarzucił na niego swój płaszcz.  Wówczas Elizeusz zostawił woły i pobiegłszy za Eliaszem, powiedział: «Pozwól mi ucałować mego ojca i moją matkę, abym potem poszedł za tobą».  On mu odpowiedział: «Idź i wracaj, bo po co ci to uczyniłem?»  Wtedy powrócił do niego i zaraz wziął parę wołów, złożył je na ofiarę, a na jarzmie wołów ugotował ich mięso oraz dał ludziom, aby zjedli. Następnie zabrał się i poszedłszy za Eliaszem, stał się jego sługą.  Psalm (Ps 16 (15), 1b-2a i 5. 7-8. 9-10 (R.: por. 5a)) Pan mym dziedzictwem, moim przeznaczeniem  Zachowaj mnie, Boże, bo chronię się do Ciebie, * mówię do Pana: «Ty jesteś Panem moim». Pan moim dziedzictwem i przeznaczeniem, * to On mój los zabezpiecza.  Pan mym dziedzictwem, moim przeznaczeniem  Błogosławię Pana, który dał mi rozsądek, * bo serce napomina mnie nawet nocą. Zawsze stawiam sobie Pana przed oczy, * On jest po mojej prawicy, nic mną nie zachwieje.  Pan mym dziedzictwem, moim przeznaczeniem  Dlatego cieszy się moje serce i dusza raduje, * a ciało moje będzie spoczywać bezpiecznie, bo w kraju zmarłych duszy mej nie zostawisz * i nie dopuścisz, bym pozostał w grobie.  Pan mym dziedzictwem, moim przeznaczeniem  Aklamacja (Ps 119 (118), 36a. 29b) Alleluja, alleluja, alleluja  Nakłoń me serce do Twoich napomnień, obdarz mnie łaską Twojego Prawa.  Alleluja, alleluja, alleluja  Ewangelia (Mt 5, 33-37) Zakaz przysięgania Słowa Ewangelii według Świętego Mateusza  Jezus powiedział do swoich uczniów:  «Słyszeliście, że powiedziano przodkom: „Nie będziesz fałszywie przysięgał, lecz dotrzymasz Panu swej przysięgi”. A Ja wam powiadam: Wcale nie przysięgajcie – ani na niebo, bo jest tronem Boga; ani na ziemię, bo jest podnóżkiem stóp Jego; ani na Jerozolimę, bo jest miastem wielkiego Króla. Ani na swoją głowę nie przysięgaj, bo nawet jednego włosa nie możesz uczynić białym albo czarnym.  Niech wasza mowa będzie: Tak, tak; nie, nie. A co nadto jest, od Złego pochodzi».   #hasztag #słowo #pokatolicku #czytaniezdnia Ewangelia #pokatolicku - tu głosimy Ewangelię tak normalnie, po katolicku!

Konkret, Bracie, konkret!  1. czytanie (1 Krl 19, 19-21) Powołanie Elizeusza Czytanie z Pierwszej Księgi Królewskiej  Eliasz zszedł z góry i odnalazł Elizeusza, syna Szafata, orzącego: dwanaście par wołów przed nim, a on przy dwunastej. Wtedy Eliasz, podszedłszy do niego, zarzucił na niego swój płaszcz.  Wówczas Elizeusz zostawił woły i pobiegłszy za Eliaszem, powiedział: «Pozwól mi ucałować mego ojca i moją matkę, abym potem poszedł za tobą».  On mu odpowiedział: «Idź i wracaj, bo po co ci to uczyniłem?»  Wtedy powrócił do niego i zaraz wziął parę wołów, złożył je na ofiarę, a na jarzmie wołów ugotował ich mięso oraz dał ludziom, aby zjedli. Następnie zabrał się i poszedłszy za Eliaszem, stał się jego sługą.  Psalm (Ps 16 (15), 1b-2a i 5. 7-8. 9-10 (R.: por. 5a)) Pan mym dziedzictwem, moim przeznaczeniem  Zachowaj mnie, Boże, bo chronię się do Ciebie, * mówię do Pana: «Ty jesteś Panem moim». Pan moim dziedzictwem i przeznaczeniem, * to On mój los zabezpiecza.  Pan mym dziedzictwem, moim przeznaczeniem  Błogosławię Pana, który dał mi rozsądek, * bo serce napomina mnie nawet nocą. Zawsze stawiam sobie Pana przed oczy, * On jest po mojej prawicy, nic mną nie zachwieje.  Pan mym dziedzictwem, moim przeznaczeniem  Dlatego cieszy się moje serce i dusza raduje, * a ciało moje będzie spoczywać bezpiecznie, bo w kraju zmarłych duszy mej nie zostawisz * i nie dopuścisz, bym pozostał w grobie.  Pan mym dziedzictwem, moim przeznaczeniem  Aklamacja (Ps 119 (118), 36a. 29b) Alleluja, alleluja, alleluja  Nakłoń me serce do Twoich napomnień, obdarz mnie łaską Twojego Prawa.  Alleluja, alleluja, alleluja  Ewangelia (Mt 5, 33-37) Zakaz przysięgania Słowa Ewangelii według Świętego Mateusza  Jezus powiedział do swoich uczniów:  «Słyszeliście, że powiedziano przodkom: „Nie będziesz fałszywie przysięgał, lecz dotrzymasz Panu swej przysięgi”. A Ja wam powiadam: Wcale nie przysięgajcie – ani na niebo, bo jest tronem Boga; ani na ziemię, bo jest podnóżkiem stóp Jego; ani na Jerozolimę, bo jest miastem wielkiego Króla. Ani na swoją głowę nie przysięgaj, bo nawet jednego włosa nie możesz uczynić białym albo czarnym.  Niech wasza mowa będzie: Tak, tak; nie, nie. A co nadto jest, od Złego pochodzi».  #hasztag #słowo #pokatolicku #czytaniezdnia Ewangelia #pokatolicku - tu głosimy Ewangelię tak normalnie, po katolicku!

#najlepszacząstka #67 - Boże Ciało
2020-06-12 11:42:52

1. czytanie (Pwt 8, 2-3. 14b-16a) W czasie wędrówki do Ziemi Obiecanej Bóg żywił lud manną Czytanie z Księgi Powtórzonego Prawa Mojżesz powiedział do ludu: «Pamiętaj na wszystkie drogi, którymi cię prowadził Pan, Bóg twój, przez te czterdzieści lat na pustyni, aby cię utrapić, wypróbować i poznać, co jest w twym sercu: czy strzeżesz Jego nakazu, czy też nie? Utrapił cię, dał ci odczuć głód, żywił cię manną, której nie znałeś ani ty, ani twoi przodkowie, bo chciał ci dać poznać, że nie samym tylko chlebem żyje człowiek, ale człowiek żyje wszystkim, co pochodzi z ust Pana. Nie zapominaj o Panu, Bogu twoim, który cię wywiódł z ziemi egipskiej, z domu niewoli. On cię prowadził przez pustynię wielką i straszną, pełną wężów jadowitych i skorpionów, przez ziemię suchą, bez wody, On ci wyprowadził wodę ze skały najtwardszej. On żywił cię na pustyni manną, której nie znali twoi przodkowie». Psalm (Ps 147B, 12-13. 14-15. 19-20 (R.: por. 12a)) Kościele święty, chwal swojego Pana Albo: Alleluja Chwal, Jeruzalem, Pana, * wysławiaj twego Boga, Syjonie! Umacnia bowiem zawory bram twoich * i błogosławi synom twoim w tobie. Kościele święty, chwal swojego Pana Albo: Alleluja Zapewnia pokój twoim granicom * i wyborną pszenicą ciebie darzy. Zsyła na ziemię swoje polecenia, * a szybko mknie Jego słowo. Kościele święty, chwal swojego Pana Albo: Alleluja Oznajmił swoje słowo Jakubowi, * Izraelowi ustawy swe i wyroki. Nie uczynił tego dla innych narodów, * nie oznajmił im swoich wyroków. Kościele święty, chwal swojego Pana Albo: Alleluja 2. czytanie (1 Kor 10, 16-17) Eucharystia jednoczy tych, którzy ją przyjmują Czytanie z Pierwszego Listu Świętego Pawła Apostoła do Koryntian Bracia: Kielich błogosławieństwa, który błogosławimy, czyż nie jest udziałem we Krwi Chrystusa? Chleb, który łamiemy, czyż nie jest udziałem w Ciele Chrystusa? Ponieważ jeden jest chleb, przeto my, liczni, tworzymy jedno ciało. Wszyscy bowiem bierzemy z tego samego chleba. Jeśli okoliczności za tym przemawiają, można odmawiać sekwencję: Aklamacja (J 6, 51ab) Alleluja, alleluja, alleluja Ja jestem chlebem żywym, który zstąpił z nieba. Jeśli ktoś spożywa ten chleb, będzie żył na wieki. Alleluja, alleluja, alleluja Ewangelia (J 6, 51-58) Ciało moje jest prawdziwym pokarmem, Krew moja jest prawdziwym napojem Słowa Ewangelii według Świętego Jana Jezus powiedział do Żydów: «Ja jestem chlebem żywym, który zstąpił z nieba. Jeśli ktoś spożywa ten chleb, będzie żył na wieki. Chlebem, który Ja dam, jest moje Ciało, wydane za życie świata». Sprzeczali się więc między sobą Żydzi, mówiąc: «Jak On może nam dać swoje ciało do jedzenia?» Rzekł do nich Jezus: «Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Jeżeli nie będziecie jedli Ciała Syna Człowieczego ani pili Krwi Jego, nie będziecie mieli życia w sobie. Kto spożywa moje Ciało i pije moją Krew, ma życie wieczne, a Ja go wskrzeszę w dniu ostatecznym. Ciało moje jest prawdziwym pokarmem, a Krew moja jest prawdziwym napojem. Kto spożywa moje Ciało i Krew moją pije, trwa we Mnie, a Ja w nim. Jak Mnie posłał żyjący Ojciec, a Ja żyję przez Ojca, tak i ten, kto Mnie spożywa, będzie żył przeze Mnie. To jest chleb, który z nieba zstąpił – nie jest on taki jak ten, który jedli wasi przodkowie, a poumierali. Kto spożywa ten chleb, będzie żył na wieki».
1. czytanie (Pwt 8, 2-3. 14b-16a) W czasie wędrówki do Ziemi Obiecanej Bóg żywił lud manną Czytanie z Księgi Powtórzonego Prawa Mojżesz powiedział do ludu: «Pamiętaj na wszystkie drogi, którymi cię prowadził Pan, Bóg twój, przez te czterdzieści lat na pustyni, aby cię utrapić, wypróbować i poznać, co jest w twym sercu: czy strzeżesz Jego nakazu, czy też nie? Utrapił cię, dał ci odczuć głód, żywił cię manną, której nie znałeś ani ty, ani twoi przodkowie, bo chciał ci dać poznać, że nie samym tylko chlebem żyje człowiek, ale człowiek żyje wszystkim, co pochodzi z ust Pana. Nie zapominaj o Panu, Bogu twoim, który cię wywiódł z ziemi egipskiej, z domu niewoli. On cię prowadził przez pustynię wielką i straszną, pełną wężów jadowitych i skorpionów, przez ziemię suchą, bez wody, On ci wyprowadził wodę ze skały najtwardszej. On żywił cię na pustyni manną, której nie znali twoi przodkowie». Psalm (Ps 147B, 12-13. 14-15. 19-20 (R.: por. 12a)) Kościele święty, chwal swojego Pana Albo: Alleluja Chwal, Jeruzalem, Pana, * wysławiaj twego Boga, Syjonie! Umacnia bowiem zawory bram twoich * i błogosławi synom twoim w tobie. Kościele święty, chwal swojego Pana Albo: Alleluja Zapewnia pokój twoim granicom * i wyborną pszenicą ciebie darzy. Zsyła na ziemię swoje polecenia, * a szybko mknie Jego słowo. Kościele święty, chwal swojego Pana Albo: Alleluja Oznajmił swoje słowo Jakubowi, * Izraelowi ustawy swe i wyroki. Nie uczynił tego dla innych narodów, * nie oznajmił im swoich wyroków. Kościele święty, chwal swojego Pana Albo: Alleluja 2. czytanie (1 Kor 10, 16-17) Eucharystia jednoczy tych, którzy ją przyjmują Czytanie z Pierwszego Listu Świętego Pawła Apostoła do Koryntian Bracia: Kielich błogosławieństwa, który błogosławimy, czyż nie jest udziałem we Krwi Chrystusa? Chleb, który łamiemy, czyż nie jest udziałem w Ciele Chrystusa? Ponieważ jeden jest chleb, przeto my, liczni, tworzymy jedno ciało. Wszyscy bowiem bierzemy z tego samego chleba. Jeśli okoliczności za tym przemawiają, można odmawiać sekwencję: Aklamacja (J 6, 51ab) Alleluja, alleluja, alleluja Ja jestem chlebem żywym, który zstąpił z nieba. Jeśli ktoś spożywa ten chleb, będzie żył na wieki. Alleluja, alleluja, alleluja Ewangelia (J 6, 51-58) Ciało moje jest prawdziwym pokarmem, Krew moja jest prawdziwym napojem Słowa Ewangelii według Świętego Jana Jezus powiedział do Żydów: «Ja jestem chlebem żywym, który zstąpił z nieba. Jeśli ktoś spożywa ten chleb, będzie żył na wieki. Chlebem, który Ja dam, jest moje Ciało, wydane za życie świata». Sprzeczali się więc między sobą Żydzi, mówiąc: «Jak On może nam dać swoje ciało do jedzenia?» Rzekł do nich Jezus: «Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Jeżeli nie będziecie jedli Ciała Syna Człowieczego ani pili Krwi Jego, nie będziecie mieli życia w sobie. Kto spożywa moje Ciało i pije moją Krew, ma życie wieczne, a Ja go wskrzeszę w dniu ostatecznym. Ciało moje jest prawdziwym pokarmem, a Krew moja jest prawdziwym napojem. Kto spożywa moje Ciało i Krew moją pije, trwa we Mnie, a Ja w nim. Jak Mnie posłał żyjący Ojciec, a Ja żyję przez Ojca, tak i ten, kto Mnie spożywa, będzie żył przeze Mnie. To jest chleb, który z nieba zstąpił – nie jest on taki jak ten, który jedli wasi przodkowie, a poumierali. Kto spożywa ten chleb, będzie żył na wieki».

W obecności Obecności - Odcinek 1 - Znaki obecności Boga
2020-06-07 22:23:48

Zapraszamy Was do odkrywania życia w obecności Obecności!  Każdej czerwcowej niedzieli o 22:00 na Ewangelia #pokatolicku i UBOGApl chcemy wspólnie wchodzić w głębię Obecności jaką jest Bóg w Trójcy Świętej Jedyny.  Pierwszy odcinek poświęciliśmy znakom Bożej Obecności. Czy można znaleźć znaki, które wskazują na to, że Bóg jest? A jeśli jest, to jaki jest? Czy musimy się Go bać?  Odpowiedzi na te i inne pytania znajdziecie w dzisiejszym odcinku. Będzie też kilka kropel mistyki karmelitańskiej.Zapraszamy do śledzenia naszej nowej serii i do udostępniania naszych odcinków dalej.  W kolejnych poruszymy tematy Obecności Boga w Eucharystii, w kapłanach i osobach konsekrowanych, a ostatni odcinek będzie próbą szukania sposobu budowania relacji z Obecnością w codzienności.  Bądźcie z nami na Ewangelia #pokatolicku i UBOGApl!  Zapraszają ks. Krzysztof Gryz i Marta Sieńska.

Zapraszamy Was do odkrywania życia w obecności Obecności!  Każdej czerwcowej niedzieli o 22:00 na Ewangelia #pokatolicku i UBOGApl chcemy wspólnie wchodzić w głębię Obecności jaką jest Bóg w Trójcy Świętej Jedyny.  Pierwszy odcinek poświęciliśmy znakom Bożej Obecności. Czy można znaleźć znaki, które wskazują na to, że Bóg jest? A jeśli jest, to jaki jest? Czy musimy się Go bać?  Odpowiedzi na te i inne pytania znajdziecie w dzisiejszym odcinku. Będzie też kilka kropel mistyki karmelitańskiej.Zapraszamy do śledzenia naszej nowej serii i do udostępniania naszych odcinków dalej.  W kolejnych poruszymy tematy Obecności Boga w Eucharystii, w kapłanach i osobach konsekrowanych, a ostatni odcinek będzie próbą szukania sposobu budowania relacji z Obecnością w codzienności.  Bądźcie z nami na Ewangelia #pokatolicku i UBOGApl!  Zapraszają ks. Krzysztof Gryz i Marta Sieńska.

Informacja dotycząca prawa autorskich: Wszelka prezentowana tu zawartość podkastu jest własnością jego autora

Wyszukiwanie

Kategorie