Rozmównica

Zapraszamy do wysłuchania anglojęzycznej Rozmównicy tym razem głos oddajemy: reżyserce - Nathalie Larquet oraz Julie-Anne Stanzak wieloletniej tancerce Tanztheater Wuppertal Piny Bausch.

ROZMÓWNICA - Wokół albumu „Historie naturalne” Polskiego Teatru Tańca

Wrażenia z lektury i oglądu albumu pt. „Historie naturalne” będą tematem rozmównicy pt. „(Współ)istnienie”, organizowanej online 24 kwietnia o godz.17.00 na platformie VOD oraz FB Polskiego Teatru Tańca. Wydarzenie odbędzie się w ramach 1. Międzynarodowego Festiwalu Teatrów Tańca „Granice natury - granice kultury”, który zderzy różne stylistyki i rozumienia pojęć „natura” i „kultura”, odwołując się do współistniejących w naturze form biologicznych.

Naszym gościem będzie dr Dorota Łagodzka, historyczka sztuki, kulturoznawczyni, adiunkta na Wydziału Artes Liberales Uniwersytetu Warszawskiego, autorka publikacji z zakresu kulturowych studiów nad zwierzętami i sztuki sztuki współczesnej, współautorka i koordynatorka kierunku „antropozoologia” na Uniwersytecie Warszawskim.

Będzie z nami prof. Przemysław Czapliński - historyk literatury polskiej i europejskiej XX i XXI wieku, eseista, tłumacz, krytyk literacki, współtwórca Zakładu Antropologii Literatury na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, laureat licznych nagród: im. Ludwika Frydego (1997), Fundacji im. Kościelskich (1998), im. Kazimierza Wyki (2004), im. Jana Długosza (2017).

W przerwie rozmowy zajrzymy do wydawnictwa i wirtualnie je przekartkujemy, przysłuchując się autorskiemu komentarzowi dr Ewy Zgrabczyńskiej. Na zakończenie spotkania proponujemy krótkometrażowy film choreograficzny pt. „Reisefieber Riesefelder”, inspirowany spektaklem kolektywu artystycznego bodytalk o tym samym tytule, eksplorujący granice między naturą a kulturą.

Album Polskiego Teatru Tańca pt. „Historie naturalne” z 2020 roku w koncepcji Iwony Pasińskiej słowem i obrazem opowiada o organicznych związkach człowieka z naturą.

Teksty przygotowali: dr Ewa Zgrabczyńska („Bestia w nas”), Dariusz Gzyra „Zwierzęcość, człowieczeństwo, różnorodność”, Magdalena Woleńska i prof.  Jan Woleński („Czas, przestrzeń, ruch i życie”), Anna Koczorowska („Zwierzę sceniczne - o „nieludzkich” aktorach największych i najmniejszych scen świata”) i prof. Joanna Ziomek - „Taniec - język Natury”.

Autorem zdjęć jest Andrzej Grabowski, fotograf teatralny, scenograf i portrecista.

Szatę graficzno - edytorską stworzył Ryszard Bieniert, grafik, autor identyfikacji wizualnych, książek, albumów artystycznych i fotograficznych oraz laureat głównej nagrody w konkursie Polish Graphic Design Awards w kategorii wydawnictwa za monografię „Polski Teatr Tańca 1973 - 2108”, uhonorowany tytułem Projektant Roku 2018.

Do  zawartych w albumie zdjęć pozowali artyści Polskiego Teatru Tańca oraz zwierzęta - rezydenci poznańskiego ZOO.

Istnieje możliwość zakupienia publikacji.

Koszt - 199 zł.

Przy wysyłce realizowanej przez Polski Teatr Tańca do Zamawiającego, do ceny należy dodać koszt przesyłki Poczty.

Wpłaty należy dokonać na konto:

37 12 40 65 95 1111 0010 31 35 6636

PEKAO. S.A. Oddział w Poznaniu

W tytule przelewu proszę podać imię i nazwisko oraz adres.

Zapraszamy na  kolejną rozmównicę, odbywającą się w kontekście trwającego w Polskim Teatrze Tańca w 2021 roku idiomu „Człowiek – roślina”. Będziemy eksplorować wielogatunkową różnorodność form biologicznych, przenikających do sztuki współczesnej, szukając tytułowych „nieludzi” we współczesnych praktykach artystycznych i i rozszyfrowując, kim są.

Do udziału w rozmowie zaprosiliśmy prof. Monika Bakke z Wydziału Filozoficznego Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, zajmującą się sztuką i estetyką w perspektywie transhumanistycznej, genderowej i trans kulturowej oraz studiami nad zwierzętami oraz autorkę m.in. książek Bio-transfiguracje. Sztuka i estetyka posthumanizmu (2010, 2012) i Ciało otwarte (2000).

Będzie z nami Joanna Rajkowska  - artystka wizualna, laureatka Paszportu Polityki 2007 roku oraz Nagrody Wielkiej Fundacji Kultury Polskiej za całokształt twórczości, znana z projektów realizowanych w przestrzeni publicznej, jak Pozdrowienia z Alej Jerozolimskich, Dotleniacz, a także wielu przedsięwzięć zaangażowanych ekologicznie jak Trafostacja czy trwająca obecnie w Narodowej Galerii Sztuki Zachęta wystawa Rhizopolis.

Rośliny, dym, mgła, woda – używane przez Joannę Rajkowską różnorodne, zaczerpnięte z otoczenia elementy to tylko niektóre świadectwa otwartości  sztuki współczesnej na „nie –ludzką” materię. Z jakich powodów się pojawiają? Skąd bierze się przekierowanie uwagi w sztuce na ich obecność? Jak ewoluował sposób ekspozycji „roślinnych” postaci w sztukach wizualnych w kontekście posthumanizmu – ruchu ideowego, tworzącego wizję współistnienia ziemskich gatunków opartą na równouprawnieniu i symbiozie? Jak ruch roślin – czy nawet taniec – obecny jest w posthumanistycznej sztuce, odkłamując mit o ich całkowitej statyczności?

Postaramy się odpowiedzieć na te pytania - a na zakończenie rozmowy poprosimy naszych gości o zaproponowanie własnej, autorskiej definicji hasła „Człowiek – roślina”.

Podczas wirtualnego spotkania czekamy na Państwa spostrzeżenia i komentarze na Facebooku oraz You Tubie.

Po spotkaniu rozmównicę będzie można znaleźć w wersji audio na Spotify Polskiego Teatru Tańca.

Prowadzenie: Anna Koczorowska i Robert Chodyła

Dostęp bezpłatny.

Patronem medialnym cyklu „rozmównic” jest kwartalnik TANIEC.

Otwieramy nowy rozdział w cyklu „rozmównic” w Polskim Teatrze Tańca. Wraz z idiomem „Człowiek – Roślina”, wokół którego w 2021 roku ogniskuje się program Polskiego Teatru Tańca, rozpoczynamy etap intensywnego zainteresowania tematyką bioróżnorodności form natury, dostrzegania „spektakli tańca” w zjawiskach przyrodniczych, pytań o granice sprawczości człowieka, a także o nieoczywiste możliwości relacji pomiędzy światem flory a kulturą ludzką.

Chcielibyśmy spotkać się z badaczami, pasjonatami, aktywistami i ekokrytykami zgłębiającymi interdyscyplinarną dziedzinę humanistyki ekologicznej oraz artystami wizualnymi, fotografami, kompozytorami, eseistami i poetami, których fascynuje świat roślin jako źródło międzygatunkowych  inspiracji i autonomiczny porządek estetyczny. Każdego z naszych rozmówców będziemy prosić o sprecyzowanie własnego rozumienia słowno – pojęciowej zbitki „człowiek – roślina”, aby stworzyć różnorodną paletę możliwych definicji oraz bodziec poznawczy dla widzów Polskiego Teatru Tańca i twórców, którzy zechcą z nami współpracować.

Pierwszymi gośćmi nowego cyklu będą: Szymon Kaczmarek oraz dr Andrzej Marzec – filozof, krytyk filmowy, redaktor „Czasu Kultury”, autor książki „Widmontologia. Teoria filozoficzna i praktyka artystyczna ponowoczesności” (2015). Poszukiwania badawcze Marca skupiają się wokół spekulatywnego realizmu, ontologii zwróconej ku przedmiotom oraz „ ciemnej ekologii”.  W kwietniu 2021, nakładem wydawnictwa PWN ukaże się jego najnowsza książka"Antropocień – filozofia i estetyka po końcu świata" (2021), która już otrzymała nominację do nagrody Fundacji Identitas.

Szymon Kaczmarek  to reżyser teatralny, który współpracował z takimi teatrami, jak Teatr Wybrzeże w Gdańsku, Narodowy Teatr Stary w Krakowie, Teatr Dramatyczny w Warszawie, a obecnie wraz z choreografem Mikołajem Karczewskim i dramaturgiem Żelisławem Żelisławskim i z zespołem Polskiego Teatru Tańca przygotowuje spektakl pt. „Walka o ogień i wzrost gospodarczy”. Spektakle współtworzone przez Szymona Kaczmarka otrzymały wiele nagród - m.in. w konkursie Nowe Sytuacje na festiwalu Malta 2008,  na Międzynarodowym Festiwalu Teatralnego BlogTXT w Schauspielhaus w Grazu (2008) czy na Festiwalu Szekspirowskim w Gdańsku w (2019).

W naszej rozmowie odkrywać będziemy pogranicza geologii i filozofii.

Porozmawiamy o antropocenie, antropopostępie, antropopodstępie, antropopułapce i postantropocentyzmie.

Przyjrzymy się cieniowi, w którym gatunek ludzki – metaforycznie – pogrążył dobroczynne działania  innych organizmów żywych.

I spróbujemy nazwać, jakich „nieludzkich aktorów” w teatrze świata nie doceniamy.

Wstęp wolny.

Zapraszamy na FB i YT, ale także na Spotify Polskiego Teatru Tańca, na którym można znaleźć „rozmównice” w wersji audio.

Prowadzenie: Anna Koczorowska i Robert Chodyła

Patronem medialnym cyklu „rozmównic” jest kwartalnik TANIEC.

23 stycznia p godz. 17.00 zapraszamy FB oraz You Tube Polskiego Teatru Tańca (PTT) na ostatnią rozmównicę w cyklu pt. „Polski Teatr Tańca w czasie, w przestrzeni, w ludziach”, do której naturalną scenerią będą wnętrza nowej siedziby Polskiego Teatru Tańca.

O tym, jak narodził się pomysł lokalizacji własnej przestrzeni Polskiego Teatru Tańca przy ul. Taczaka 8 w Poznaniu opowiedzą goście, bez których pasji i konsekwencji zrealizowanie marzenia o własnym miejscu PTT w Poznaniu nie byłoby możliwe.

Naszym gościem będzie Iwona Pasińska, wieloletnia pierwsza solista, a od 2016 roku dyrektor Polskiego Teatru Tańca, dr teatrologii, która jako choreograf i dramaturg ruchu współpracowała z licznymi teatrami dramatycznymi, operowymi i alternatywnymi w Polsce i za granicą, a obecnie z wielką pasją, zaangażowaniem, konsekwencją i pieczołowitością dba ze strony Polskiego Teatru Tańca o realizację inwestycji przy ul. Taczaka. Będzie z nami Włodzimierz Mazurkiewicz, dyrektor Departamentu Kultury Urzędu Marszałkowskiego Województwa Wielkopolskiego, będącego koordynatorem działań samorządowych instytucji kultury w Województwie Wielkopolskim - jedną z nich jest Polski Teatr Tańca. Departament Kultury wspiera Polski Teatr Tańca w budowie nowej siedziby. Warto dodać, że Pan Włodzimierz Mazurkiewicz w swoim bogatym życiorysie zawodowym ma też rozdział wypełniony pracą w teatrze - w latach 2007 - 2010 piastował stanowisko zastępcy dyrektora Teatru im. Wojciecha Bogusławskiego w Kaliszu.

Poruszymy tematy, które uczynią kompletnym proces „narodzin” samodzielnej siedziby Polskiego Teatru Tańca przy ul. Taczaka. Zapytamy naszych gości, jakie zmiany na lepsze przyniosło zrealizowanie inwestycji, które nie byłoby możliwe bez wsparcia z funduszy unijnych Wielkopolskiego Regionalnego Programu Operacyjnego 2014 - 2020. A także umiejscowimy projekt adaptacji zabytkowej kamienicy przy ul. Taczaka na potrzeby teatru w kontekście innych inwestycji w infrastrukturę kulturalną w Wielkopolsce.

Przy okazji opowiemy o możliwościach, jakie stwarza sala studyjno - widowiskowa  Polskiego Teatru Tańca przy ul. Taczaka 8, która stała się scenografią w spektaklu „Kurka Wodna albo urojenie”, czyli pierwszej premierze PTT w nowym miejscu. Kolejne prezentacje spektaklu online od 29 do 31 stycznia, serdecznie zapraszamy!

Przypominamy, że cykl rozmównic można obecnie oglądać nie tylko na FB, ale też na You Tube Polskiego Teatru Tańca. Zapraszamy też do odsłuchania materiału w serwisie Spotify.

Patronem medialnym cyklu rozmównic jest kwartalnik TANIEC.

Zapraszamy na drugą część rozmównicy pt. „Polski Teatr Tańca w czasie, przestrzeni i w ludziach”.

Porozmawiamy o tym, jak powstawała nowa, samodzielna siedziba Polskiego Teatru Tańca przy ul. Taczaka 8 w Poznaniu.

Naszym gościem będzie prof. Jerzy Gurawski, któremu miejsce to zawdzięcza wizję architektoniczną. Wybitny architekt i scenograf, współpracownik Jerzego Grotowskiego w Teatrze Laboratorium, tworzył do jego spektakli nie tyle scenografię, ile architekturę przestrzeni, obejmującą scenę i widownię. Obecnie prof. Gurawski jest wykładowcą Politechniki Poznańskiej i prowadzi autorską pracownię w Poznaniu. Spod jego ręki wyszły projekty tak znanych poznańskich budowli, jak gmachy wydziałów Uniwersyteckich na Morasku czy Aula Nova Akademii Muzycznej.

Będzie z nami także Wojciech Gaczek, inżynier kontraktu budowy Polskiego Teatru Tańca, mgr inżynier budownictwa lądowego z ponad 50 - letnim doświadczeniem, koordynator prac przy budowie wielu ciekawych obiektów, m.in. Muzeum Pierwszych Piastów na terenie Grodu Grzybowo, Sądu Okręgowego w Poznaniu czy wieży kontroli lotów na lotnisku Ławica.

Podejmiemy tematy przestrzennej koncepcji siedziby Polskiego Teatru Tańca oraz mariażu „starego” z „nowym”, czyli architektury XIX - wiecznej kamienicy z dobudowaną nową częścią w stylu industrialnym.

Zapytamy o dominujące formy i materiały, najbardziej spektakularne elementy nowego obiektu, jego najbliższe otoczenie i wpisane w projekt architektoniczny „zielone” aspekty wyrażające dbałość o ekologię.

Zastanowimy się też, co było największym wyzwaniem i zaskoczeniem podczas realizacji inwestycji przy ul. Taczaka, a co przyniosło największą satysfakcję.

Przypominamy, że cykl rozmównic można obecnie oglądać nie tylko na FB, ale też na You Tube Polskiego Teatru Tańca. Zapraszamy też do odsłuchania materiału w serwisie Spotify.

Patronem medialnym cyklu rozmównic jest kwartalnik TANIEC.

Polski Teatr Tańca w czasie, przestrzeni i w ludziach - część I – taki tytuł nosić będzie specjalna rozmównica poświęcona początkom naszej instytucji w gościnnych przestrzeniach Ogólnokształcącej Szkoły Baletowej przy ul. Koziej 4 w Poznaniu, na którą zapraszamy 28 listopada o godz. 17.00 na profil FB Polskiego Teatru Tańca.

Temat dotychczasowego miejsca Polskiego Teatru Tańca w Poznaniu poruszamy obecnie nieprzypadkowo – nasz Teatr przenosi się bowiem do pierwszej, samodzielnej siedziby przy ul. Taczaka 8 w Poznaniu i od grudnia będzie tam pracować.

Naszym gościem będzie Sławomir Pietras, pierwszy w historii zastępca dyrektora Polskiego Teatru Tańca, znany luminarz kultury, dyrektor polskich teatrów operowych, menadżer, publicysta, gospodarz licznych koncertów i festiwali, wieloletni dyrektor Teatru Wielkiego w Łodzi i w Poznaniu. Będzie z nami także Piotr Voelkel, który rozpoczynał swoją karierę jako kierownik techniczny w Polskim Teatrze Tańca, dziś znany przedsiębiorca, twórca i założyciel grupy kapitałowej VOX, w której skład oprócz marki meblarskiej wchodzi między innymi Uniwersytet SWPS czy Centrum Designu i Kreatywności Concordia.

Zapytamy naszych gości o kulisy teatru w momencie powstania w 1973 roku, o początki współpracy z Conradem Drzewieckim, o przyczyny, dla których Polski Teatr Tańca znalazł swoje pierwsze miejsce w budynku Ogólnokształcącej Szkoły Baletowej w Poznaniu, o tajniki zagospodarowania szkolnych pomieszczeń na potrzeby teatru, o codzienność tancerzy.

Całość okrasi garść legend i anegdot z czasów powstania najstarszego teatru tańca w Polsce.

Przypominamy, że cykl rozmównic można obecnie oglądać nie tylko na FB, ale też na kanałach You Tube i Spotify Polskiego Teatru Tańca. Natomiast rozmównice, prowadzone przez Annę Koczorowską i Roberta Chodyłę w roku 2019, zostały opracowane w formie zbioru artykułów na bazie poszczególnych spotkań i ukażą się pod wspólnym tytułem „Nieoczywiste związki tańca z nauką i sztuką. Skrypt rozmównic w Polskim Teatrze Tańca” do końca listopada 2020 roku.

Publikacja została zrealizowana we współpracy z Instytutem Muzyki i Tańca w ramach "Programu wydawniczego 2020" i dofinansowana ze środków Samorządu Województwa Wielkopolskiego.

Patronem medialnym rozmównic w Polskim Teatrze Tańca jest kwartalnik TANIEC.

Zapraszamy do wysłuchania ostatniej Rozmównicy w cyklu „Żywioły tańca”. Po wodzie, powietrzu i ogniu przychodzi czas na spotkanie poświęcone związkom tańca z żywiołem ziemi.

Naszym gościem będzie TO-EN, tancerka butoh, która studiowała w Szwecji metodę tego tańca pod okiem słynnej choreografki i artystki SU-EN i brała udział w licznych przedstawieniach oraz projektach prezentowanych na czołowych scenach Szwecji. W 2009 r., w Sztokholmie odbyła się pierwsza solowa premiera TO-EN pt. „WHITE – biały”. W tym roku wróciła też do Polski, gdzie od 11 lat tworzy spektakle, interdyscyplinarne projekty, organizuje warsztaty.

Drugim gościem będzie Viola Wojciechowska, znawca i pedagog tradycyjnych tańców Afryki, która podczas wielu podróży do Afryki Zachodniej pracowała z najlepszymi baletami oraz solistami Mali, Gwinei, Gambii i Senegalu. W Europie współtworzyła wiele projektów prezentujących tradycyjną kulturę Afryki oraz różnego rodzaju fuzje. Od 15 lat uczy tańca. W Warszawie działa w Centrum Kultur Świata i Strefie Rytmu.

Porozmawiamy o roli, jaką odgrywa bezpośredni kontakt z ziemią w tradycyjnych tańcach afrykańskich oraz o ziemi oraz materii organicznej i nieorganicznej jako źródle inspiracji, temacie i archetypicznym odniesieniu w tańca butoh, którego nazwa składa się  w języku japońskim z dwóch ideogramów:  bu – taniec oraz toh- stapanie, krok, tupnięcie, skierowanie ruchu ku ziemi. Opowiemy, dlaczego tancerze afrykańscy depczą ziemię, co dzieje się ze związkiem tańca afrykańskiego z kultem przodków i jak rozumie się „kontakt z ziemią” w metodzie butoh uprawianej przez TO-EN. A na zakończenie zapytamy, w jaki sposób - poza żywiołem ziemi - tańce afrykańskie i taniec butoh wiążą się z pozostałymi żywiołami – ogniem, powietrzem i wodą.

Patronem medialnym cyklu rozmównic jest kwartalnik „Taniec”.

W najbliższym odcinku naszym żywiołem będzie zjawisko o bogatej symbolice związanej ze słońcem, urodzajem i płodnością, wywołujące spektakularne efekty wizualne. Podyskutujemy o wykorzystaniu ognia w różnych formach teatru ulicznego powiązanych z tańcem i akrobatyką oraz w obrzędach i rytuałach wywodzących się z kultur słowiańskich.

Naszymi  gośćmi będą : dr Joanna Wawrzeniuk - adiunkt w Instytucie Archeologii Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie, archeolog zajmujący się wierzeniami dawnych Słowian oraz  współczesny folklor słowiański,  autorka książki:  Magia ochronna Słowian we wczesnym średniowieczu na ziemiach polskich.

Będzie z nami Pan Patryk Niedbała - aktor, tancerz, współzałożyciel ulicznego teatru ognia NAM – TARA, jednego z prekursorów „tańca z ogniem” w Polsce.  Zespołu, który w swojej 12 – letniej karierze zajmował czołowe miejsca na ogólnopolskich festiwalach ognia m. in Międzynarodowym Festiwalu Artystów Ulicy "Ulicznicy" czy Festiwalu Rytmu i Ognia "FROG" w Gdyni i występował na wielu scenach europejskich oraz na scenach Arabii Saudyjskiej podczas festiwalu „Andaluzja”.

Porozmawiamy o tym, na czym polega teatr ognia, jakie stosuje się kostiumy i rekwizyty, aby wyeksponować jego dynamikę i efekty świetlne, jakie tematy pojawiają się najczęściej w spektaklach z użyciem ognia, jaką rolę pełnią w nim kuglarskie sztuczki, a przede wszystkim – choreografia. Poprzez motyw ognia zbliżymy się do dawnej i współczesnej obyczajowości Słowian – prześledzimy jego obecność i związki z tańcem w obrzędach, wierzeniach, magii, sposobach świętowania i przeżywania codzienności.

Dowiemy się także, co spaja te dwie pozornie odległe dziedziny – teatr ognia i archeologię. I co może połączyć je w przyszłości…

Wersję audiowizualną rozmowy, którą dopełnią materiały unaoczniające temat będzie można oglądać na kanale YouTube Polskiego Teatru Tańca, a wersję dźwiękową – odsłuchać na Spotify.

Gorąco zapraszamy!

Patronem medialnym cyklu rozmównic jest kwartalnik „Taniec”.

Zapraszamy do wysłuchania kolejnego spotkania w cyklu rozmównic pt. Żywioły tańca - powietrze. Poszukując nieoczywistych koneksji tańca z różnymi sferami życia ludzkiego i natury, przyglądamy się sztuce ruchu z perspektywy jej różnych związków z czterema żywiołami - ziemią, ogniem, powietrzem i wodą.

Tym razem tematem przewodnim będzie powietrze, które od wieków fascynuje człowieka, a po tym jak tylko ludzie nauczyli się latać stało się też kolejnym środowiskiem, w którym możliwe są różne formy choreografii. Podobnie jak w wodzie, o której mówiliśmy w poprzednim odcinku cyklu, powietrze jest przestrzenią rywalizacji sportowej, która często zbliża się w formie do tańca.

Te wszystkie aspekty poruszymy w rozmowie z absolutnie wyjątkowymi gośćmi - najsłynniejszą polską skydiverką Mają Kuczyńską, wicemistrzynią świata w indoor skydivingu w konkurencji freestyle z 2017 roku, popularyzatorką tej stosunkowo nowej dyscypliny sportu, polegającej na wykonywaniu figur podobnych do tańca w pionowym tunelu aerodynamicznym.

Drugim gościem będzie pilot akrobacyjny, lider i współzałożyciel grupy akrobacyjnej Żelazny ORLEN Wojciech Krupa - były pilot wojskowy klasy mistrzowskiej, teraz pilot cywilny pierwszej klasy, pilot samolotów odrzutowych, wielokrotny Mistrz Polski w akrobacji samolotowej klasy Advanced. Człowiek, który lata lepiej niż bohaterowie filmu Pearl Harbour i w dodatku nie w filmie, tylko w prawdziwym życiu.

Porozmawiamy o tym, jak od użytkowego latania samolotami, czy skakania ze spadochronem, ludzie doszli do formy, która wygląda jak taniec w powietrzu. Opowiemy też o tym, jakim środowiskiem dla tańca jest żywioł powietrza - jakie daje możliwości choreografii, a jakie nakłada ograniczenia. Poszukamy odpowiedzi na pytanie, czy dla ludzi zajmujących się skydivingiem i widowiskowymi odmianami lotnictwa błyskotliwe technicznie manewry i ewolucje to tylko akrobatyka w przestrzeni, czy też w powietrzny ruch i jego kompozycję wpisany jest autentyczny element tańca.