Wszechnica.org.pl - Historia

Rozmowa Piotra Szczepańskiego z Jerzym Markiem Nowakowskim w ramach cyklu #rozmowyWszechnicy [22 maja 2024 r.] Przed nami wybory do Parlamentu Europejskiego. Od ich wyniku będzie zależeć nasza, Polski, pozycja w Europie. Czy zagłosujemy na posłów, którzy będą wzmacniać jedność i siłę Europy w świecie, czy na tych, którzy będą ją rozmontowywać na narodowe państwa? Europa rozbita na narodowe państwa stanie się obszarem wpływów mocarstw. Polska wróci do strefy wpływów rosyjskich, kraje bałtyckie też. Zjednoczona Europa, z silnym przemysłem i zdolnościami obronnymi zapewni nam nasz styl życia, zachowane naszych wartości, własności prywatnej i możliwość prowadzenia naszych kłótni. Szczególnie to ostatnie jest, jak się wydaje, dla nas najważniejsze. Stoimy przed najważniejszymi wyzwaniami - coraz agresywniejsze Chiny, zagrożona Ukraina, przygotowująca się do długotrwałej wojny Rosja... do tego bieżące wydarzenia - śmierć prezydenta Iranu, Bliski Wschód i Nowa Kaledonia jako "soczewka edukacyjna", przez którą można popatrzeć na relacje Turcja, Rosja, Francja. Spotkanie zaczniemy od podsumowania spotkania sołtysów w Mikorzynie i tego co nam mówi nasz hymn. Zapraszamy! Jeśli chcesz wspierać Wszechnicę w dalszym tworzeniu treści, organizowaniu kolejnych #rozmówWszechnicy, możesz: 1. Zostać Patronem Wszechnicy FWW w serwisie https://patronite.pl/wszechnicafww Przez portal Patronite możesz wesprzeć tworzenie cyklu #rozmowyWszechnicy nie tylko dobrym słowem, ale i finansowo. Będąc Patronką/Patronem wpłacasz regularne, comiesięczne kwoty na konto Wszechnicy, a my dzięki Twojemu wsparciu możemy dalej rozwijać naszą działalność. W ramach podziękowania mamy dla Was drobne nagrody. 2. Możesz wspierać nas, robiąc zakupy za pomocą serwisu Fanimani.pl - https://tiny.pl/wkwpk Jeżeli robisz zakupy w internecie, możesz nas bezpłatnie wspierać. Z każdego Twojego zakupu średnio 2,5% jego wartości trafi do Wszechnicy, jeśli zaczniesz korzystać z serwisu FaniMani.pl Ty nic nie dopłacasz! 3. Możesz przekazać nam darowiznę na cele statutowe tradycyjnym przelewem Darowizny dla Fundacji Wspomagania Wsi można przekazywać na konto nr: 33 1600 1462 1808 7033 4000 0001 Fundacja Wspomagania Wsi Znajdź nas: https://www.youtube.com/c/WszechnicaFWW/ https://www.facebook.com/WszechnicaFWW1/ https://anchor.fm/wszechnicaorgpl---historia https://anchor.fm/wszechnica-fww-nauka https://wszechnica.org.pl/ #rozmowywszechnicy #polityka #politykazagraniczna

Rozmowa Katarzyny Kobyleckiej z Polskiego Radia z dr. Stefanem Jakobielskim, uczestnikiem misji archeologicznej w Faras. Muzeum Narodowe w Warszawie, grudzień 2014 r. https://wszechnica.org.pl/wyklad/wspomnienia-z-faras-dr-stefan-jakobielski/ Dr Stefan Jakobielski, wieloletni kierownik polskiej misji archeologicznej w Starej Dongoli, podzielił się wspomnieniami i opowiedział o narodzinach nubiologii i rozwoju polskich badań archeologicznych w Sudanie. Polskie odkrycia w Faras legły u podstaw nowej dyscypliny naukowej – nubiologii. Dziś jest obecna i rozwijana w wielu środowiskach muzealnych i uniwersyteckich w Niemczech, Anglii, Francji, Szwajcarii, Egipcie, Sudanie i Stanach Zjednoczonych, a także w Polsce. Warto ocenić wyniki badań w Faras z obecnej perspektywy, po 60 latach polskich i międzynarodowych badań w Nubii. Zabytki kultury i sztuki nubijskiej z okresu chrześcijańskiego do zbiorów muzealnych trafiły dzięki polskim archeologom uczestniczącym w wielkiej międzynarodowej akcji ratowania pozostałości dawnych kultur Doliny Nilu. Dzięki pracom badawczym prowadzonym na terenie starożytnego ośrodka miejskiego Faras odkryto dobrze zachowane ruiny kościoła katedralnego z VIII wieku. Jego ściany były pokryte wspaniałymi malowidłami o tematyce religijnej pochodzącymi z VIII–XIV wieku. Dziś malowidła te można obejrzeć w Galerii Faras – największej w Europie ekspozycji sztuki nubijskiej. *** Dr Stefan Jakobielski jest nubiologiem, współpracownikiem prof. Kazimierza Michałowskiego na misji w Faras i jego następcą na wykopaliskach w Starej Dongoli.W roku 2002 otrzymał Order Obu Nilów z Gwiazdą – najwyższe sudańskie odznaczenie, jakie może otrzymać cudzoziemiec, przyznawane przez Prezydenta Sudanu w uznaniu zasług dla archeologii i kultury tego kraju. Otrzymał również medal Polonia Restituta oraz Order Odrodzenia Polski. Dr Stefan Jakobielski i dr Bogdan Żurawski otrzymali z rąk Dyrektora Sudańskiej Służby Starożytności medale za zasługi w ratowaniu dziedzictwa kulturowego. Obaj też zostali uhonorowani przez władze prowincji Dongola (Medżlis) dyplomami za zasługi w badaniach przeszłości regionu. *** Galeria Faras jest jedyną w Europie i wyjątkową w skali światowej ekspozycją zabytków kultury i sztuki nubijskiej z okresu chrześcijańskiego. Do zbiorów muzealnych trafiły one dzięki polskim archeologom uczestniczącym w latach 60-tych ubiegłego wieku w objętej patronatem UNESCO wielkiej międzynarodowej akcji ratowania pozostałości dawnych kultur Doliny Nilu. Dzięki pracom badawczym prowadzonym na terenie starożytnego ośrodka miejskiego Faras w pobliżu granicy sudańsko-egipskiej odkryto dobrze zachowane ruiny kościoła katedralnego z VIII wieku. Jego ściany były pokryte wspaniałymi malowidłami o tematyce religijnej pochodzącymi z VIII–XIV wieku. 67 przedstawień malarskich, a także wiele innych dzieł faraskich znajdujących się w MNW, stanowi dziś największy i najcenniejszy zespół zabytków archeologicznych pochodzących z wykopalisk prowadzonych za granicą, jaki kiedykolwiek udało się pozyskać do polskich zbiorów muzealnych. Jesienią 2014 roku Galeria Faras została udostępniona widzom w nowej aranżacji, a bezcenne dzieła prezentowane są według nowego scenariusza. Znajdź nas: https://www.youtube.com/c/WszechnicaFWW/ https://www.facebook.com/WszechnicaFWW1/ https://anchor.fm/wszechnicaorgpl---historia https://anchor.fm/wszechnica-fww-nauka https://wszechnica.org.pl/ #muzeumnarodowe #faras #archeologia #nubia #starożytność #sztuka #historia

Wykład Urszuli Kozakowskiej-Zauchy, współautorki wystawy Olgi Boznańskiej, kierownika Działu Nowoczesnego Polskiego Malarstwa i Rzeźby Muzeum Narodowe w Krakowie. Muzeum Narodowe w Warszawie, 5 marca 2015r. https://wszechnica.org.pl/wyklad/milosc-i-nienawisc-krakow-olgi-boznanskiej/ Wybrała Paryż i tam umarła ale Kraków, rodzinne miasto, pozostał dla Boznańskiej jednym z najważniejszych miejsc na ziemi. Przypadająca 15 kwietnia 2015 roku 150. rocznica urodzin Olgi Boznańskiej stała się inspiracją do zaprezentowania twórczości jednej z najbardziej cenionych polskich malarek, zaliczanych do ścisłego grona najwybitniejszych artystek europejskich. Wystawa pod honorowym patronatem Małżonki Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Anny Komorowskiej. Wystawa zorganizowana przez Muzeum Narodowe w Krakowie we współpracy z Muzeum Narodowym w Warszawie, ze specjalnym udziałem Musée d’Orsay. Olga Boznańska (1865–1940) jest jedną z najbardziej oryginalnych i cenionych w świecie polskich artystek. Jej prace reprezentują polską sztukę na wielu wystawach w kraju i za granicą. Córka Francuzki i Polaka, urodzona w Krakowie, tutaj też odebrała wstępne wykształcenie artystyczne. Naukę malarstwa kontynuowała w Monachium. Zachęcona sukcesami odniesionymi w świecie, osiadła w 1898 roku w Paryżu – stolicy ówczesnego artystycznego świata. Tam rozwinęła się jej kariera międzynarodowej portrecistki. Ona była malarką stuprocentową – to zdanie Józefa Czapskiego o Oldze Boznańskiej jest mottem programu wydarzeń towarzyszących wystawie artystki w Muzeum Narodowym w Warszawie, w którym znajduje się zbiór 57 obrazów Boznańskiej, w tym takie arcydzieła jak W oranżerii, Portret chłopca w gimnazjalnym mundurku, Pracownia artystki, Imieniny babuni czy Portret Anny Saryusz Zaleskiej, a także szkicowniki i fotografie. Duży zespół obrazów artystki jest zawsze obecny w kolejnych odsłonach stałej Galerii Malarstwa Polskiego a jej obrazy niezmiennie pokazywane są na wystawach sztuki polskiej, organizowanych przez warszawskie Muzeum Narodowe za granicą. Miejsce Boznańskiej w polskiej sztuce określił Wiesław Juszczak w błyskotliwej syntezie Modernizm z 1977 roku. Na przekór wszystkim, którzy pisali, że stylistyczna klasyfikacja malarstwa Boznańskiej jest niemożliwa, Juszczak powiada, iż stosując środki i technikę impresjonistyczną artystka osiąga ostateczny efekt napięcia emocjonalnego i drapieżnej ekspresji. Zauważa, że już w okresie monachijskim Boznańska odnalazła własną „przestrzenną formułę”: jej bezkonturowe postaci na niedookreślonych tłach już to się w nie wtapiają, już to się z nich wyłaniają, co daje poczucie niepokojącego pulsowania. „I od zasugerowania takiej przestrzeni »cerebralnej«, odrealnionej, rozpoczyna się tutaj przenikliwa, bezlitosna nierzadko opowieść o ludzkiej duszy”. Juszczak porównuje wibrujące plamy Boznańskiej do linii Wyspiańskiego: pozwalają one na przekroczenie wolumenu materii, by tym silniej wyrazić psychikę zjawisk i duszę artystki. W specyficznej polskiej recepcji kierunków zachodnich impresjonizm – powiada Juszczak – wiąże się z ekspresjonistycznym gruntem. Autorki wystawy postawiły sobie za zadanie dotrzeć do wszystkich dzieł artystki, a co ważniejsze, przedstawić je w kontekście dzieł artystów, na których Boznańska się sama powoływała, bądź z którymi wiązali jej dzieła krytycy. Na warszawskiej wystawie tylko na jeden miesiąc (do 25 marca 2015) pojawi się dzieło, z którym związek Boznańskiej będzie wyraźny i zachwycający, mianowicie obraz Whistlera Harmonia w szarości i zieleni. Miss Cicely Alexander z 1873 roku, użyczony nam przez Tate Gallery w Londynie. Boznańska widziała go razem z innymi obrazami artysty na wystawie w Monachium w 1888 roku. Znajdź nas: https://www.youtube.com/c/WszechnicaFWW/ https://www.facebook.com/WszechnicaFWW1/ https://anchor.fm/wszechnicaorgpl---historia https://anchor.fm/wszechnica-fww-nauka https://wszechnica.org.pl/ #muzeumnarodowe #sztuka #boznańska #olgaboznańska #kultura #malarstwo

Wykład Renaty Higersberger, kuratora warszawskiej edycji wystawy „Olga Boznańska (1865–1940)”, kustosza w Zbiorach Polskiej Sztuki do 1914 roku w Muzeum Narodowym w Warszawie. Warszawa, 1 marca 2015 r. [1h38min] https://wszechnica.org.pl/wyklad/mademoiselle-de-boznanska-w-swoim-atelier/ Obrazy moje wspaniale wyglądają, bo są prawdą, są uczciwe, pańskie, nie ma w nich małostkowości, nie ma maniery, nie ma blagi. Są ciche i żywe i jak gdyby je lekka zasłona od patrzących dzieliła. Są w swojej własnej atmosferze… – pisała Olga Boznańska. Jaka była – jako artystka i jako kobieta, skąd czerpała inspirację i jakie tematy podejmowała najchętniej? Przypadająca 15 kwietnia 2015 roku 150. rocznica urodzin Olgi Boznańskiej stała się inspiracją do zaprezentowania twórczości jednej z najbardziej cenionych polskich malarek, zaliczanych do ścisłego grona najwybitniejszych artystek europejskich. Wystawa pod honorowym patronatem Małżonki Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Anny Komorowskiej. Wystawa zorganizowana przez Muzeum Narodowe w Krakowie we współpracy z Muzeum Narodowym w Warszawie, ze specjalnym udziałem Musée d’Orsay. Muzeum Narodowe w Warszawie zaprasza do zapoznania się z pełnym programem wydarzeń towarzyszących wystawie a także z pokazem tematycznym poświęconym ekspozycji w serwisie CMNW. *** Olga Boznańska (1865–1940) jest jedną z najbardziej oryginalnych i cenionych w świecie polskich artystek. Jej prace reprezentują polską sztukę na wielu wystawach w kraju i za granicą. Córka Francuzki i Polaka, urodzona w Krakowie, tutaj też odebrała wstępne wykształcenie artystyczne. Naukę malarstwa kontynuowała w Monachium. Zachęcona sukcesami odniesionymi w świecie, osiadła w 1898 roku w Paryżu – stolicy ówczesnego artystycznego świata. Tam rozwinęła się jej kariera międzynarodowej portrecistki. *** Ona była malarką stuprocentową – to zdanie Józefa Czapskiego o Oldze Boznańskiej jest mottem programu wydarzeń towarzyszących wystawie artystki w Muzeum Narodowym w Warszawie, w którym znajduje się zbiór 57 obrazów Boznańskiej, w tym takie arcydzieła jak W oranżerii, Portret chłopca w gimnazjalnym mundurku, Pracownia artystki, Imieniny babuni czy Portret Anny Saryusz Zaleskiej, a także szkicowniki i fotografie. Duży zespół obrazów artystki jest zawsze obecny w kolejnych odsłonach stałej Galerii Malarstwa Polskiego a jej obrazy niezmiennie pokazywane są na wystawach sztuki polskiej, organizowanych przez warszawskie Muzeum Narodowe za granicą. Miejsce Boznańskiej w polskiej sztuce określił Wiesław Juszczak w błyskotliwej syntezie Modernizm z 1977 roku. Na przekór wszystkim, którzy pisali, że stylistyczna klasyfikacja malarstwa Boznańskiej jest niemożliwa, Juszczak powiada, iż stosując środki i technikę impresjonistyczną artystka osiąga ostateczny efekt napięcia emocjonalnego i drapieżnej ekspresji. Zauważa, że już w okresie monachijskim Boznańska odnalazła własną „przestrzenną formułę”: jej bezkonturowe postaci na niedookreślonych tłach już to się w nie wtapiają, już to się z nich wyłaniają, co daje poczucie niepokojącego pulsowania. „I od zasugerowania takiej przestrzeni »cerebralnej«, odrealnionej, rozpoczyna się tutaj przenikliwa, bezlitosna nierzadko opowieść o ludzkiej duszy”. Juszczak porównuje wibrujące plamy Boznańskiej do linii Wyspiańskiego: pozwalają one na przekroczenie wolumenu materii, by tym silniej wyrazić psychikę zjawisk i duszę artystki. W specyficznej polskiej recepcji kierunków zachodnich impresjonizm – powiada Juszczak – wiąże się z ekspresjonistycznym gruntem. Znajdź nas: https://www.youtube.com/c/WszechnicaFWW/ https://www.facebook.com/WszechnicaFWW1/ https://anchor.fm/wszechnicaorgpl---historia https://anchor.fm/wszechnica-fww-nauka https://wszechnica.org.pl/ #muzeumnarodowe #olgaboznańska #boznanska #sztuka #kultura #malarstwo

Rozmowa Piotra Szczepańskiego z Jerzym Markiem Nowakowskim w ramach cyklu #rozmowyWszechnicy [15 maja 2024 r.] Putin zamierza osiągnąć swoje cele nie bacząc na straty. Ma za sobą Rosjan i rozkręcającą się gospodarkę wojenną. Prognozy nie są dla nas dobre. Stajemy przed kolejnym wyzwaniem dla być albo nie być Polski. Tymczasem odpuściliśmy Ukrainę, rosyjscy agenci robią u nas co chcą, ludzie chcą mieć święty spokój i bawić się przy grillowaniu... I będzie koniec marzeń. Jerzy Marek Nowakowski - historyk, dziennikarz, publicysta i polityk, podsekretarz stanu w KPRM, ambasador RP na Łotwie i w Armenii. Jeśli chcesz wspierać Wszechnicę w dalszym tworzeniu treści, organizowaniu kolejnych #rozmówWszechnicy, możesz: 1. Zostać Patronem Wszechnicy FWW w serwisie https://patronite.pl/wszechnicafww Przez portal Patronite możesz wesprzeć tworzenie cyklu #rozmowyWszechnicy nie tylko dobrym słowem, ale i finansowo. Będąc Patronką/Patronem wpłacasz regularne, comiesięczne kwoty na konto Wszechnicy, a my dzięki Twojemu wsparciu możemy dalej rozwijać naszą działalność. W ramach podziękowania mamy dla Was drobne nagrody. 2. Możesz wspierać nas, robiąc zakupy za pomocą serwisu Fanimani.pl - https://tiny.pl/wkwpk Jeżeli robisz zakupy w internecie, możesz nas bezpłatnie wspierać. Z każdego Twojego zakupu średnio 2,5% jego wartości trafi do Wszechnicy, jeśli zaczniesz korzystać z serwisu FaniMani.pl Ty nic nie dopłacasz! 3. Możesz przekazać nam darowiznę na cele statutowe tradycyjnym przelewem Darowizny dla Fundacji Wspomagania Wsi można przekazywać na konto nr: 33 1600 1462 1808 7033 4000 0001 Fundacja Wspomagania Wsi Znajdź nas: https://www.youtube.com/c/WszechnicaFWW/ https://www.facebook.com/WszechnicaFWW1/ https://anchor.fm/wszechnicaorgpl---historia https://anchor.fm/wszechnica-fww-nauka https://wszechnica.org.pl/ #rozmowywszechnicy #wojna #politykazagraniczna #polityka

Wykład dr hab. Kaliny Wojciechowskiej wygłoszony został w Muzeum Narodowym w Warszawie. Towarzyszył wystawie dzieł Guercina. Styczeń 2014 r. [1h15min] https://wszechnica.org.pl/wyklad/pokusa-zdrada-i-skrzywdzona-niewinnosc-bohaterki-biblijne-guercina/ Podczas wykładu dr Kalina Wojciechowska prezentuje kilka interesujących refleksji na temat biblijnych bohaterek obrazów Guercina. Niektóre z wytycznych soboru trydenckiego (lata 1545-1563) dotyczące malarstwa: – obrazy Chrystusa, Bożej Rodzicielki oraz innych świętych należy posiadać i oddawać im należną cześć; – sztuka ma pełnić funkcję edukacyjną, dlatego wszystkie święte obrazy przynoszą wielkie korzyści; – biskupi mają stać na straży ortodoksji w sztuce malarskiej; – obraz nie mogą być zdobione bezwstydnym powabem. Kardynał Robert Bellarmine podkreślał rolę edukacyjną malarstwa sakralnego, twierdząc, że niekiedy obraz uczy więcej niż pismo. Obrazy powinny przedstawiać całe historie, a nie jedynie pojedyncze postacie. Są one kompendium wiedzy o świętych, których czcimy i wielbimy. W ten sposób dajemy świadectwo tego, że potrzebujemy ich wiary, nauki i świętej moralności. Cechy malarstwa barokowego: – malarstwo wyraża triumfalizm kościoła nad herezjami; – radykalny imperializm obrazu – króluje obraz. Słowo nie jest elementem dominującym; – obraz jest „milczącym kazaniem”; – sztuka nie jest sztuką samodzielną, powinien czemuś służyć; – malarz powinien być „niemym teologiem”, czyli pokazywać obrazy, które czemuś służą: motywy maryjne, hagiograficzne, motywy dewocyjne; – zasada imitatio Christi, czyli naśladowania Chrystusa. Obrazy muszą oddziaływać na niewykształconych, prostych odbiorców, bazując na ich emocjach poprzez połączenie patosu i pospolitości. Przedstawione postacie wyglądają jak zwykli ludzie w codziennych sytuacjach. Dbano, aby obraz przemawiał do indywidualnego odbiorcy. Niezmiernie ważne było ukazywanie istoty ludzkiego działania w jednej scenie oraz teatralizacja przedstawień – przedstawienia statyczne i dynamiczne. Podczas wykładu dr hab. Kalina Wojciechowska pokazuje, jak ta teoria została przeniesiona na obrazy Guercina, które przedstawiają kobiety, bohaterki biblijne. *** Dr hab. Kalina Wojciechowska – polska teolożka i biblistka ewangelicka, pracowniczka naukowo-dydaktyczna Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej w Warszawie oraz wykładowczyni Ewangelikalnej Wyższej Szkoły Teologicznej we Wrocławiu. Absolwentka Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej z 1997 r., studiowała również w Instytucie Filologii Klasycznej Uniwersytetu Warszawskiego oraz na Ewangelickim Fakultecie Teologicznym (Evangelisch – Theologische Fakultät) Uniwersytetu Fryderyka Wilhelma w Bonn. W 1999 r. obroniła w ChAT pracę doktorską z zakresu biblistyki, a w 2008 r. uzyskała stopień doktora habilitowanego nauk teologicznych w zakresie teologii biblijnej. Od 1999 r. adiunkt, a od 2008 r. profesor nadzwyczajny w katedrze Wiedzy Nowotestamentowej i Języka Greckiego ChAT. W 2011 roku została wybrana na członka Komitetu Nauk Teologicznych Polskiej Akademii Nauk. Od 2012 roku jest członkinią Zespołu Języka Religijnego Rady Języka Polskiego przy Prezydium PAN. Muzeum Narodowe w Warszawie od 20 września 2013 do 2 lutego 2014 roku prezentowało wystawę dzieł Guercina, jednego z najwybitniejszych malarzy włoskiego baroku. Wśród eksponowanych płócien znalazły się najsłynniejsze kompozycje pochodzące z kolekcji włoskich – pinakoteki oraz kościołów i pałaców Cento, rodzinnego miasta malarza, a także ze zbiorów słynnej rzymskiej Galleria Nazionale d’Arte Antica di Palazzo Barberini (Galerii Barberinich). Publiczność miała wyjątkową okazję zobaczyć jedno z najbardziej intrygujących i zagadkowych dzieł w historii nowożytnego malarstwa Znajdź nas: https://www.youtube.com/c/WszechnicaFWW/ https://www.facebook.com/WszechnicaFWW1/ https://anchor.fm/wszechnicaorgpl---historia https://anchor.fm/wszechnica-fww-nauka https://wszechnica.org.pl/ #muzeumnarodowe #sztuka #kultura #guercino #barok #malarstwo

Debata Centrum Polsko-Rosyjskiego Dialogu i Porozumienia zorganizowana 18 lutego 2015 r. w Centrum Konferencyjnym Zielna w Warszawie [1h56min] - język rosyjski https://wszechnica.org.pl/wyklad/debata-rosja-ukraina-jak-budowac-mosty/ Debata "Rosja - Ukraina. Jak budować mosty?" zorganizowana przez Centrum Polsko-Rosyjskiego Dialogu i Porozumienia, której gośćmi byli: Ajder Mużdabajew, zastępca zastępca redaktora naczelnego dziennika „Moskiewski Komsomolec” i Witalij Portnikow, ukraiński dziennikarz i publicysta. Debatę poprowadził Łukasz Adamski z Centrum Polsko-Rosyjskiego Dialogu i Porozumienia. Tematem spotkania był stan relacji społecznych miedzy Ukraińcami a Rosjanami w obliczu obecnie toczącego się konfliktu. Czy i jak wojna zmieniła stan relacji zwykłych obywateli? Czy obecnie możliwa jest jakakolwiek forma dialogu między narodami. Czy w ogóle jest pożądana? Jaką rolę mogą pełnić Polacy w dialogu rosyjsko-ukraińskim, czy mają doświadczenie, którym mogą się podzielić? Znajdź nas: https://www.youtube.com/c/WszechnicaFWW/ https://www.facebook.com/WszechnicaFWW1/ https://anchor.fm/wszechnicaorgpl---historia https://anchor.fm/wszechnica-fww-nauka https://wszechnica.org.pl/ #rosja #polska #ukraina #politykazagraniczna

Debata Centrum Polsko-Rosyjskiego Dialogu i Porozumienia zorganizowana 18 lutego 2015 r. w Centrum Konferencyjnym Zielna w Warszawie [1h56min]

https://wszechnica.org.pl/wyklad/debata-rosja-ukraina-jak-budowac-mosty/

Debata "Rosja - Ukraina. Jak budować mosty?" zorganizowana przez Centrum Polsko-Rosyjskiego Dialogu i Porozumienia, której gośćmi byli: Ajder Mużdabajew, zastępca zastępca redaktora naczelnego dziennika „Moskiewski Komsomolec” i Witalij Portnikow, ukraiński dziennikarz i publicysta.

Debatę poprowadził Łukasz Adamski z Centrum Polsko-Rosyjskiego Dialogu i Porozumienia. Tematem spotkania był stan relacji społecznych miedzy Ukraińcami a Rosjanami w obliczu obecnie toczącego się konfliktu. Czy i jak wojna zmieniła stan relacji zwykłych obywateli? Czy obecnie możliwa jest jakakolwiek forma dialogu między narodami. Czy w ogóle jest pożądana? Jaką rolę mogą pełnić Polacy w dialogu rosyjsko-ukraińskim, czy mają doświadczenie, którym mogą się podzielić? Znajdź nas: https://www.youtube.com/c/WszechnicaFWW/

https://www.facebook.com/WszechnicaFWW1/

https://anchor.fm/wszechnicaorgpl---historia

https://anchor.fm/wszechnica-fww-nauka

https://wszechnica.org.pl/

#rosja #polska #ukraina #politykazagraniczna

Wystąpienie Kazimierza Wyczarskiego, Prezesa Towarzystwa Przyjaciół Markowej. Konferencja „Dziedzictwo kulturowe wsi podkarpackiej i małopolskiej", panel "Nowe życie pod starymi dachami". Bóbrka, 10-11 października 2014 r. https://wszechnica.org.pl/wyklad/skansen-zagroda-muzeum-towarzystwa-przyjaciol-markowej/ W roku 1979 powołano do życia Towarzystwo Przyjaciół Markowej. Nadrzędną ideą działalności Stowarzyszenia stało się udokumentowanie przeszłości rodzinnej wsi, a cel postanowiono zrealizować przez zachowanie dla potomnych tradycyjnej zagrody chłopskiej. Grupa działaczy społecznych na czele z ówczesnym prezesem Tadeuszem Rutem, własnymi siłami, przy niewielkim wsparciu merytorycznym doprowadziła w roku 1985 do udostępnienia dla społeczeństwa Zagrody - Muzeum złożonej z chałupy, stajni i wiatraka. To niewielkie muzeum na wolnym powietrzu w założeniu miało reprezentować dawne życie markowian na przełomie XIX i XX wieku, kiedy można jeszcze było mówić o tradycyjnej kulturze ludowej na wsi galicyjskiej. Koncepcja ochrony ludowej architektury z powodzeniem została poszerzona o ratowanie kultury materialnej i dokumentowanie przejawów kultury duchowej, obrzędowości i wiejskiej religijności. Efektem tych prac stały się wystawy tematyczne prezentujące markowskie rzemiosło i strój ludowy. (...) Z czasem na 34 arowej działce podarowanej Towarzystwu przez Urząd Gminy w Markowej zajęła miejsce stodoła, a w 1995 roku sołek - spichlerz na zboże. W drugiej połowie lat osiemdziesiątych przeniesiono na teren skansenu chałupę biedniacką z chlewikiem. W latach 1999 i 2002 dotychczasowa powierzchnia została powiększona o dodatkowe 11 arów. Na niej zrekonstruowano w roku 2000 kuźnię zrębową oraz postawiono stodołę dla ekspozycji sprzętu żniwnego. Ostatnim obiektem translokowanym na teren muzeum jest drewniany budynek szkoły ludowej. (...) Markowski skansen to muzeum wsi uwzględniające zabudowę i układ przestrzenny charakterystyczny dla tego terenu i typu osadnictwa w rejonie łańcucko-przeworskim. Prezentowane obiekty w sposób wierny odtwarzają układ zagrody kmiecej znamienny dla tej grupy społecznej na terenie Markowej. Ograniczona powierzchnia ekspozycyjna sprawiła, że usytuowanie budynków biedniackich z konieczności nastąpiło w bezpośredniej bliskości zabudowań kmiecych. W ogólnej ocenie zwiedzającego najważniejszy jest fakt lokalizowania w obrębie Muzeum zagród reprezentujących dwie skrajne grupy społeczne: bogaczy i biedaków. Zamiarem Towarzystwa jest utrzymanie i pielęgnacja dotychczasowego dorobku oraz stałe poszerzanie muzealnej ekspozycji o nowe nabytki ludowego budownictwa. Okazję ku temu czynią wyjątkowo w skali polskiej zachowane na terenie Markowej budowle przysłupowe. (...) W efekcie markowski skansen ma szansę stać się pierwszym i jedynym muzeum budownictwa przysłupowego w Europie. Źródło: Jacek Tejchma „ Wstęp" (fragmenty) do publikacji "Muzeum wsi Markowa", www.ckgm.pl Więcej na www.skansen-markowa.pl https://pl-pl.facebook.com/Skansen.Markowa Znajdź nas: https://www.youtube.com/c/WszechnicaFWW/ https://www.facebook.com/WszechnicaFWW1/ https://anchor.fm/wszechnicaorgpl---historia https://anchor.fm/wszechnica-fww-nauka https://wszechnica.org.pl/ #skansen #markowa #zabytki #dziedzictwokulturowe #dziedzictwo #kultura #muzeum

O ratowaniu dwóch zabytków: synagogi oraz cerkwi opowidział Tomasz Roga z Urzędu Miasta i Gminy Cieszanów. Konferencja „Dziedzictwo kulturowe wsi podkarpackiej i małopolskiej", Bóbrka, 10-11 października 2014 r. https://wszechnica.org.pl/wyklad/prace-konserwatorskie-przy-obiektach-sakralnych-w-cieszanowie-cerkiew-i-synagoga/ Synagoga w Cieszanowie jest jedną z trzech zachowanych żydowskich świątyń w powiecie lubaczowskim. Pozostałe znajdują się w Starym Dzikowie i Wielkich Oczach. Wybudowano ją z cegły w 1889 r. Władze gminy postanowiły wyremontować obiekt. Cieszanowski zabytek niszczał już podczas I wojny światowej za sprawą rosyjskich wojsk. Odbudowano go dzięki zaangażowaniu miejscowej gminy żydowskiej. Podczas II wojny światowej Niemcy ograbili i sprofanowali świątynię, a wokół niej utworzyli obóz pracy dla Żydów. Po wojnie obiekt zamieniono na magazyn. Było to początek postępującej dewastacji budynku. Gmina Cieszanów przejęła synagogę od państwa w 1990 roku, i niedawno zaangażowała się w jej remont. Dzięki wsparciu wojewody i podkarpackiego konserwatora zabytków odbudowano strop, a całość pokryto nowym dachem. Docelowo powstanie w niej dom kultury lub dom seniora. W ten sposób gmina chce wyjść naprzeciw starszemu społeczeństwu. Drugi zabytek ratowany w gminie Cieszanów to cerkiew św. Jerzego – murowana filialna świątynia greckokatolicka, wzniesiona w 1900 roku. Należała do greckokatolickiej parafii w Nowym Siole. Wewnątrz cerkwi (obecnie nie używanej) znajduje się cenna polichromia autorstwa kamieniarza Grzegorza Kuźniewicza, który urodził się w 1871 r. w Starym Bruśnie, a swój wielki talent rozwijał na studiach we Lwowie i we Włoszech, na które otrzymał stypendium państwowe. Tomasz Roga z Urzędu Miasta i Gminy Cieszanów przyznał, że dzięki opiece kilku rodzin z Cieszanowa wnętrze cerkwi nie zostało zniszczone lub zrabowane i do dziś można podziwiać niektóre z zabytków w jej wnętrzu. Znajdź nas: https://www.youtube.com/c/WszechnicaFWW/ https://www.facebook.com/WszechnicaFWW1/ https://anchor.fm/wszechnicaorgpl---historia https://anchor.fm/wszechnica-fww-nauka https://wszechnica.org.pl/ #dziedzictwo #dziedzictwokulturowe #kultura #cieszanów #bóbrka #synagoga #cerkiew #zabytki