Antropofon
Podcasty Instytutu Antropologii i Etnologii UAM w Poznaniu.
Projekt Antropofon został zainicjowany w 2012 przez studentów IAiE. Koordynuje go Agata Stanisz. Celem projektu jest udźwiękawianie wiedzy antropologicznej, rejestrowanie jej w formie audio oraz szerokie udostępnianie w Internecie w oparciu o licencję Creative Commons. Projekt wpisuje się w ideę otwartej edukacji i wolnej kultury. Antropofon chce docierać nie tylko do zróżnicowanych środowisk akademickich, ale do wszystkich osób, instytucji oraz organizacji, które są zainteresowane wielowymiarowością kultury i praktyk społecznych.
Kategorie:
Edukacja
Edukacja
014. Pomnikomania. Rozmowa z Izabellą Main
2020-04-05 11:36:41
Wywiad z Izabellą Main pracującą w IAiE UAM w Poznaniu.
W Polsce wzniesiono statuę, której elementem jest najwyższa na świecie rzeźba przedstawiająca Chrystusa (Pomnik Chrystusa Króla w Świebodzinie). W tym samym kraju do momentu śmierci Jana Pawła II odsłonięto 230 upamiętniających go figur, a później kolejne 300 (w porównaniu do około 200 znajdujących się poza granicami Polski). Na Częstochowę z góry spogląda największa na ziemi plastikowa sylwetka polskiego papieża. Częściowo to te zjawiska, będące wyrazem mani pewnych środowisk - związanych z określoną ideologią - obejmowania wspólnej przestrzeni kontrolą symboliczną, zainspirowały rozmowę z Izabellą Main. Co więcej, miejsca poświęcone pod budowę pomników stają się wyłączonymi z użytku martwymi sanktuariami, gdzie atmosfera nadęcia zniechęca mieszkańców do wkomponowywania tych miejsc w życie codzienne poprzez prozaiczne praktyki związane z rekreacją, odpoczynkiem czy zabawą; stanowią one jedynie scenografię oficjalnych religijno-państwowych spektakli. Opowieść dotyka również kwestii upamiętniania, sztuki w przestrzeni publicznej czy funkcjonowania parków.
Izabella Main po obronieniu na KUL pracy magisterskiej z historii, wyjechała w ramach stypendium do Budapesztu by tym razem stać się studentką Uniwersytetu Środkowoeuropejskiego. Tam dostała się na wydział historycznych studiów porównawczych, początkowo rocznych magisterskich. Pani Main za pole dochodzenia obrała sobie święta w PRL, tę tematykę kontynuowała następnie, po egzaminie magisterskim, w czasie studiów doktoranckich na tej samej uczelni. Pomimo, że raczkujący wtedy Uniwersytet Środkowoeuropejski nie oferował oddzielnych kierunków antropologicznych, doktorantka poznała pewne możliwości zastosowania antropologii w badaniach historycznych dzięki swemu profesorowi. Zachęcał on ją, by wyszła poza suchy opis faktów w oparciu o archiwalne źródła i włączyła do swojej pracy analizę dyskursów, wywiady z ludźmi o ich pamięci przeszłych wydarzeń, badanie optyki życia codziennego. Tak główne zainteresowanie pani Main, którym było świętowanie w PRL-u, mogło stać się punktem wyjścia dla perspektywy pełniejszej, uzupełniającej źródłową analizę historyczną o subiektywne oraz zbiorowe aspekty pamięci, emocji, opis przestrzeni napięcia pomiędzy oficjalnymi obchodami nowych, komunistycznych świąt państwowych, starymi rocznicami patriotycznymi i świętami kościelnymi.
Dziś Izabella Main zajmuje się głównie zjawiskiem migracji i związanymi z nim kwestiami zdrowia. Jednak nie zostawiła zupełnie tematyki historycznej za sobą. W ujęciu antropologicznym analizuje socjalistyczną przeszłość i postsocjalistyczny charakter polskiego społeczeństwa.
Nagranie, muzyka, mastering i montaż: Sebastian Mikołajczak (Bastek).
Informacje w tekście dotyczące pomników pochodzą z Wikipedii: https://pl.wikipedia.org/wiki/Pomnik_Chrystusa_Kr%C3%B3la_w_%C5%9Awiebodzinie, https://pl.wikipedia.org/wiki/Pomniki_papie%C5%BCa_Jana_Paw%C5%82a_II.
W nagraniu wykorzystano dźwięk „111022-polwiejska.wav” użytkownika „miastodźwięków” z portalu http://www.freesound.org/people/miastodzwiekow/sounds/132110/.
Podcast opublikowany 27.09.2013 r. na http://antropofon.blogspot.com/2013/09/pomnikomania-wywiad-z-dr-izabella-main.html
Wywiad z Izabellą Main pracującą w IAiE UAM w Poznaniu.
W Polsce wzniesiono statuę, której elementem jest najwyższa na świecie rzeźba przedstawiająca Chrystusa (Pomnik Chrystusa Króla w Świebodzinie). W tym samym kraju do momentu śmierci Jana Pawła II odsłonięto 230 upamiętniających go figur, a później kolejne 300 (w porównaniu do około 200 znajdujących się poza granicami Polski). Na Częstochowę z góry spogląda największa na ziemi plastikowa sylwetka polskiego papieża. Częściowo to te zjawiska, będące wyrazem mani pewnych środowisk - związanych z określoną ideologią - obejmowania wspólnej przestrzeni kontrolą symboliczną, zainspirowały rozmowę z Izabellą Main. Co więcej, miejsca poświęcone pod budowę pomników stają się wyłączonymi z użytku martwymi sanktuariami, gdzie atmosfera nadęcia zniechęca mieszkańców do wkomponowywania tych miejsc w życie codzienne poprzez prozaiczne praktyki związane z rekreacją, odpoczynkiem czy zabawą; stanowią one jedynie scenografię oficjalnych religijno-państwowych spektakli. Opowieść dotyka również kwestii upamiętniania, sztuki w przestrzeni publicznej czy funkcjonowania parków.
Izabella Main po obronieniu na KUL pracy magisterskiej z historii, wyjechała w ramach stypendium do Budapesztu by tym razem stać się studentką Uniwersytetu Środkowoeuropejskiego. Tam dostała się na wydział historycznych studiów porównawczych, początkowo rocznych magisterskich. Pani Main za pole dochodzenia obrała sobie święta w PRL, tę tematykę kontynuowała następnie, po egzaminie magisterskim, w czasie studiów doktoranckich na tej samej uczelni. Pomimo, że raczkujący wtedy Uniwersytet Środkowoeuropejski nie oferował oddzielnych kierunków antropologicznych, doktorantka poznała pewne możliwości zastosowania antropologii w badaniach historycznych dzięki swemu profesorowi. Zachęcał on ją, by wyszła poza suchy opis faktów w oparciu o archiwalne źródła i włączyła do swojej pracy analizę dyskursów, wywiady z ludźmi o ich pamięci przeszłych wydarzeń, badanie optyki życia codziennego. Tak główne zainteresowanie pani Main, którym było świętowanie w PRL-u, mogło stać się punktem wyjścia dla perspektywy pełniejszej, uzupełniającej źródłową analizę historyczną o subiektywne oraz zbiorowe aspekty pamięci, emocji, opis przestrzeni napięcia pomiędzy oficjalnymi obchodami nowych, komunistycznych świąt państwowych, starymi rocznicami patriotycznymi i świętami kościelnymi.
Dziś Izabella Main zajmuje się głównie zjawiskiem migracji i związanymi z nim kwestiami zdrowia. Jednak nie zostawiła zupełnie tematyki historycznej za sobą. W ujęciu antropologicznym analizuje socjalistyczną przeszłość i postsocjalistyczny charakter polskiego społeczeństwa.
Nagranie, muzyka, mastering i montaż: Sebastian Mikołajczak (Bastek).
Informacje w tekście dotyczące pomników pochodzą z Wikipedii: https://pl.wikipedia.org/wiki/Pomnik_Chrystusa_Kr%C3%B3la_w_%C5%9Awiebodzinie, https://pl.wikipedia.org/wiki/Pomniki_papie%C5%BCa_Jana_Paw%C5%82a_II.
W nagraniu wykorzystano dźwięk „111022-polwiejska.wav” użytkownika „miastodźwięków” z portalu http://www.freesound.org/people/miastodzwiekow/sounds/132110/.
Podcast opublikowany 27.09.2013 r. na http://antropofon.blogspot.com/2013/09/pomnikomania-wywiad-z-dr-izabella-main.html
013. Rozmowa z Kacprem Pobłockim
2020-04-05 11:31:15
Rozmowa z 2012 z dr. hab. Kacprem Pobłockim, dawnym pracownikiem IAiE UAM w Poznaniu, a dziś Centrum Europejskich Studiów Regionalnych i Lokalnych UW. Kacper pobłocki specjalizuje się w porównawczych studiach miejskich, antropologii społecznej i ekonomicznej, globalnej historii gospodarczej, historii społecznej i ludowej, teorii nierównego rozwoju, klas, gentryfikacji, ruchach miejskich i polityce miejskiej.
Realizacja: Aleksandra Turowska, Joanna Grabowska, Barbara Jarysz
Podcast opublikowany 23.11.2012 r. na http://antropofon.blogspot.com/2012/11/wywiad-z-dr-kacprem-pobockim.html
Rozmowa z 2012 z dr. hab. Kacprem Pobłockim, dawnym pracownikiem IAiE UAM w Poznaniu, a dziś Centrum Europejskich Studiów Regionalnych i Lokalnych UW. Kacper pobłocki specjalizuje się w porównawczych studiach miejskich, antropologii społecznej i ekonomicznej, globalnej historii gospodarczej, historii społecznej i ludowej, teorii nierównego rozwoju, klas, gentryfikacji, ruchach miejskich i polityce miejskiej.
Realizacja: Aleksandra Turowska, Joanna Grabowska, Barbara Jarysz
Podcast opublikowany 23.11.2012 r. na http://antropofon.blogspot.com/2012/11/wywiad-z-dr-kacprem-pobockim.html
012. Etnologa zmagania z religijnością. Rozmowa z Katarzyną Marciniak
2020-04-05 11:23:31
Wywiad z Katarzyną Marciniak, etnologiem z poznańskiego IAiE. Osią przewodnią rozmowy jest religijność. W wywiadzie, wśród osobistych wątków i opisu własnej ścieżki do antropologii, doktor Marciniak pokazuje, że nie ma nic oczywistego i banalnego w badaniu religijności. Dynamika i wielość interpretacji czy ujęć sprawia, że jest to jedno z najbardziej popularnych współczesnych zagadnień w naszej dyscyplinie. Z audycji możemy dowiedzieć się dlaczego nie zawsze tak było, a także co w przeszłości postrzegano jako kanon w studiach nad religijnością. Profesor Katarzyna Marciniak tłumaczy, dlaczego uważa te badania za wymagające. Dzieli się także swoimi najtrudniejszymi a zarazem pouczającymi doświadczeniami z wywiadów, które pokazują, że antropolog nigdy do końca nie jest w stanie przewidzieć co zastanie „w terenie”. Zachęcamy do wysłuchania rozmowy, chociażby po to, żeby dowiedzieć się dlaczego temat religijności dotyczy wszystkich, nawet niewierzących i aby przekonać się, że nie możemy uwolnić się od niej nawet w cyber-świecie Internetu.
Wywiad przeprowadziła i opracowała: Agata Agnieszka Konczal
Podcast opublikowany 8.09.2013 r. na http://antropofon.blogspot.com/2013/09/etnologa-zmagania-z-religijnoscia.html
Wywiad z Katarzyną Marciniak, etnologiem z poznańskiego IAiE. Osią przewodnią rozmowy jest religijność. W wywiadzie, wśród osobistych wątków i opisu własnej ścieżki do antropologii, doktor Marciniak pokazuje, że nie ma nic oczywistego i banalnego w badaniu religijności. Dynamika i wielość interpretacji czy ujęć sprawia, że jest to jedno z najbardziej popularnych współczesnych zagadnień w naszej dyscyplinie. Z audycji możemy dowiedzieć się dlaczego nie zawsze tak było, a także co w przeszłości postrzegano jako kanon w studiach nad religijnością. Profesor Katarzyna Marciniak tłumaczy, dlaczego uważa te badania za wymagające. Dzieli się także swoimi najtrudniejszymi a zarazem pouczającymi doświadczeniami z wywiadów, które pokazują, że antropolog nigdy do końca nie jest w stanie przewidzieć co zastanie „w terenie”. Zachęcamy do wysłuchania rozmowy, chociażby po to, żeby dowiedzieć się dlaczego temat religijności dotyczy wszystkich, nawet niewierzących i aby przekonać się, że nie możemy uwolnić się od niej nawet w cyber-świecie Internetu.
Wywiad przeprowadziła i opracowała: Agata Agnieszka Konczal
Podcast opublikowany 8.09.2013 r. na http://antropofon.blogspot.com/2013/09/etnologa-zmagania-z-religijnoscia.html
011. Guhonoka znaczy przetrwać. Rozmowa z Małgorzatą Wosińską
2020-04-05 11:20:42
Gościem naszej audycji jest Małgorzata Wosińska. Należy do takich towarzystw naukowych i stowarzyszeń, jak Polskie Towarzystwo Ludoznawcze, Fundacja Barak Kultury czy Polsko- Niemiecka Fundacja Pomost. Pisze, współredaguje i redaguje teksty naukowe. Prowadzi liczne badania terenowe, zarówno w Polsce (Żuławy, Roztoczyzna), w państwach sąsiednich (Ponary na Litwie, Jutlandia), jak i w afrykańskiej Rwandzie. Jej zainteresowania naukowe skupiają się wokół antropologii pamięci, antropologii przestrzeni czy etnomuzykologii. Szczególną rolę w jej badaniach zajmuje kwestia ludobójstwa, o czym opowiada w niniejszym nagraniu. W pierwszej części wprowadza nas w świat Rwandy, opisując jej krajobraz i życie mieszkańców po ludobójstwie. Następnie mówi o roli świadków w przywracaniu pamięci o traumatycznych wydarzeniach, konstytutywnych dla tożsamości danej grupy, po czym przybliża perspektywę ocalałych. Odwołuje się do polskich doświadczeń historycznych a także wskazuje na różne historiografie dotykające problematyki Holocaustu. Nagranie zamyka refleksja nad niemożnością opisu i przedstawienia doświadczenia śmierci.
Wywiad zrealizowały: Karolina Baraniak, Martyna Borowicz i Joanna Klisz
w nagraniu zostały wykorzystane następujące utwory:
1) Czołówka i zakończenie podcastu: Herbert Boland- Tribal Drums
2) Przerywnik: Andrew Duke- Eeriepiano
ze strony https://freesound.org/
Podcast opublikowany 13.09.2012 r. na http://antropofon.blogspot.com/2012/09/wywiad-z-mgr-magorzata-wosinska.html
Gościem naszej audycji jest Małgorzata Wosińska. Należy do takich towarzystw naukowych i stowarzyszeń, jak Polskie Towarzystwo Ludoznawcze, Fundacja Barak Kultury czy Polsko- Niemiecka Fundacja Pomost. Pisze, współredaguje i redaguje teksty naukowe. Prowadzi liczne badania terenowe, zarówno w Polsce (Żuławy, Roztoczyzna), w państwach sąsiednich (Ponary na Litwie, Jutlandia), jak i w afrykańskiej Rwandzie. Jej zainteresowania naukowe skupiają się wokół antropologii pamięci, antropologii przestrzeni czy etnomuzykologii. Szczególną rolę w jej badaniach zajmuje kwestia ludobójstwa, o czym opowiada w niniejszym nagraniu. W pierwszej części wprowadza nas w świat Rwandy, opisując jej krajobraz i życie mieszkańców po ludobójstwie. Następnie mówi o roli świadków w przywracaniu pamięci o traumatycznych wydarzeniach, konstytutywnych dla tożsamości danej grupy, po czym przybliża perspektywę ocalałych. Odwołuje się do polskich doświadczeń historycznych a także wskazuje na różne historiografie dotykające problematyki Holocaustu. Nagranie zamyka refleksja nad niemożnością opisu i przedstawienia doświadczenia śmierci.
Wywiad zrealizowały: Karolina Baraniak, Martyna Borowicz i Joanna Klisz
w nagraniu zostały wykorzystane następujące utwory:
1) Czołówka i zakończenie podcastu: Herbert Boland- Tribal Drums
2) Przerywnik: Andrew Duke- Eeriepiano
ze strony https://freesound.org/
Podcast opublikowany 13.09.2012 r. na http://antropofon.blogspot.com/2012/09/wywiad-z-mgr-magorzata-wosinska.html
010. O neopogaństwie. Rozmowa z Mariuszem Filipem
2020-04-05 11:16:02
Neopogaństwo, rodzimowierstwo to dla wielu z nas określenia osnute tajemnicą. Kojarzone najczęściej z podejrzanymi magicznymi praktykami i radykalnym nacjonalizmem. Przez Kościół katolicki utożsamiane z materializmem, egocentryzmem, nierzadko postrzegane jako zagrożenie dla katolicyzmu. Ze względu na niewielką skalę zjawiska w Polsce na gruncie antropologii to temat w dalszym ciągu ignorowany, przegrywający z budzącą powszechne zainteresowanie religijnością chrześcijańską. O tym jak bogate do analizy jest to pole badawcze, o możliwościach rozumienia zjawiska opowiada Mariusz Filip, pracownik poznańskiego IAiE. Przez ponad dwa lata uczestniczył w życiu niewielkiej koszalińskiej grupy rodzimowierców, której poświęcił swoją pracę magisterską. Na jakie trudności natrafił początkujący wówczas badacz? Jaki przydomek i status zyskał w grupie? Jak wyglądały jego relacje z poszczególnymi jej członkami? Gorąco zachęcam do wysłuchania podcastu.
Wywiad przeprowadziła i opracowała: Maria Lebioda
Podcast opublikowany 8.09.2013 r. na http://antropofon.blogspot.com/2013/09/o-neopoganstwie-wywiad-z-dr-mariuszem.html
Neopogaństwo, rodzimowierstwo to dla wielu z nas określenia osnute tajemnicą. Kojarzone najczęściej z podejrzanymi magicznymi praktykami i radykalnym nacjonalizmem. Przez Kościół katolicki utożsamiane z materializmem, egocentryzmem, nierzadko postrzegane jako zagrożenie dla katolicyzmu. Ze względu na niewielką skalę zjawiska w Polsce na gruncie antropologii to temat w dalszym ciągu ignorowany, przegrywający z budzącą powszechne zainteresowanie religijnością chrześcijańską. O tym jak bogate do analizy jest to pole badawcze, o możliwościach rozumienia zjawiska opowiada Mariusz Filip, pracownik poznańskiego IAiE. Przez ponad dwa lata uczestniczył w życiu niewielkiej koszalińskiej grupy rodzimowierców, której poświęcił swoją pracę magisterską. Na jakie trudności natrafił początkujący wówczas badacz? Jaki przydomek i status zyskał w grupie? Jak wyglądały jego relacje z poszczególnymi jej członkami? Gorąco zachęcam do wysłuchania podcastu.
Wywiad przeprowadziła i opracowała: Maria Lebioda
Podcast opublikowany 8.09.2013 r. na http://antropofon.blogspot.com/2013/09/o-neopoganstwie-wywiad-z-dr-mariuszem.html
009. Wyprawa do Ameryki Południowej. Rozmowa z Mariuszem Kairskim
2020-04-05 11:07:57
Rozmowa z Mariuszem Kairskim, dawnym pracownikiem IAiE UAM w Poznaniu, a obecnym Etnologii gdańskiej. Ameryka Południowa to kontynent, który przyciąga jak magnes. Wyprawa w tak odległe geograficznie rejony wymaga nie tylko ogromnych nakładów finansowych, ale także gotowości do zanurzenia się w kompletnie odmiennej rzeczywistości kulturowej. Tak jest dziś, a jak było ćwierć wieku temu? W połowie lat 80-tych wyprawę taką odbył polski antropolog – Mariusz Kairski. Jego pierwszy wyjazd do Ameryki Południowej miał więc miejsce jeszcze za czasów PRL. W jakim celu się tam udał? Jak wyglądała organizacja tak dalekiej podróży w tamtych czasach i co się stało z jej uczestnikami? O sile człowieka i jego słabościach, a także rzeczywistości minionych. Z prezentowanego materiału słuchacze dowiedzą się ponadto: Jakie trudności napotkali polscy uczestnicy wyprawy? Jak zachował się wobec nich wenezuelski ambasador? Co wspólnego ma ciężarówka z amfibią? Jak wyglądało pierwsze spotkanie z Indianami E’ ñyapa’? Jak powszechny spis ludności indiańskiej wpłynął na wyprawę? Mariusz Kairski odpowie na powyższe pytania, poruszając jednocześnie szereg dodatkowych wątków i wyjaśniając ich konsekwencje. Ekspedycja, o której opowiada, była jego pierwszą ale jak się okazuje - nie ostatnią wyprawą do Ameryki Południowej. Zapraszamy do wysłuchania podcastu.
Wywiad zrealizowali: Jakub Alejski, Kamila Grześkowiak, Dorota Szczepaniak, Bartosz Wiśniewski
Podcast opublikowany 23.11.2012 r. na http://antropofon.blogspot.com/2012/11/wyprawa-wywiad-z-dr-mariuszem-kairskim.html
Rozmowa z Mariuszem Kairskim, dawnym pracownikiem IAiE UAM w Poznaniu, a obecnym Etnologii gdańskiej. Ameryka Południowa to kontynent, który przyciąga jak magnes. Wyprawa w tak odległe geograficznie rejony wymaga nie tylko ogromnych nakładów finansowych, ale także gotowości do zanurzenia się w kompletnie odmiennej rzeczywistości kulturowej. Tak jest dziś, a jak było ćwierć wieku temu? W połowie lat 80-tych wyprawę taką odbył polski antropolog – Mariusz Kairski. Jego pierwszy wyjazd do Ameryki Południowej miał więc miejsce jeszcze za czasów PRL. W jakim celu się tam udał? Jak wyglądała organizacja tak dalekiej podróży w tamtych czasach i co się stało z jej uczestnikami? O sile człowieka i jego słabościach, a także rzeczywistości minionych. Z prezentowanego materiału słuchacze dowiedzą się ponadto: Jakie trudności napotkali polscy uczestnicy wyprawy? Jak zachował się wobec nich wenezuelski ambasador? Co wspólnego ma ciężarówka z amfibią? Jak wyglądało pierwsze spotkanie z Indianami E’ ñyapa’? Jak powszechny spis ludności indiańskiej wpłynął na wyprawę? Mariusz Kairski odpowie na powyższe pytania, poruszając jednocześnie szereg dodatkowych wątków i wyjaśniając ich konsekwencje. Ekspedycja, o której opowiada, była jego pierwszą ale jak się okazuje - nie ostatnią wyprawą do Ameryki Południowej. Zapraszamy do wysłuchania podcastu.
Wywiad zrealizowali: Jakub Alejski, Kamila Grześkowiak, Dorota Szczepaniak, Bartosz Wiśniewski
Podcast opublikowany 23.11.2012 r. na http://antropofon.blogspot.com/2012/11/wyprawa-wywiad-z-dr-mariuszem-kairskim.html
008. Droga do antropologii. Rozmowa z Natalią Bloch
2020-04-05 10:56:40
Niniejszy podcast jest rozmową przeprowadzoną z Natalią Bloch, która pracuje w IAiE UAM w Poznaniu. Głównym tematem badań Natalii Bloch są migracje (członkini Centrum Badań Migracyjnych działającym w ramach UAM), w szczególności tybetańskiego ruchu migracyjnego, oraz badania uchodźców tybetańskich. Jej zainteresowania badawcze to: antropologia migracji, antropologia turystyki, kultura Tybetu, teoria postkolonialna i wiele innych. Nasz wywiad prezentuje drogę poszukiwań od studentki politologii do badaczki, antropolożki zaangażowanej w pracę wśród uchodźców tybetańskich. Nasza bohaterka opowiada o swoich rozterkach dotyczących wybrania drogi kariery zawodowej. Następnie snuje opowieść o swoich badanych. O specyfice badań prowadzonych w odległym terenie, problemem posługiwania się językiem w czasie pierwszych badań w Indiach. Zatrzymujemy się na chwilę przy reprezentacjach tworzonych przez samych Tybetańczyków oraz problematyce oczekiwań i wyobrażeń badanych zawiązanych z osobą badacza, w tym wypadku osobiste doświadczenia dr Bloch. Wypływają tu różnice kulturowe między Azją a Europą w wielu wymiarach. Interesującym wątkiem poruszonym na koniec wywiadu, jest kwestia wyobrażeń Tybetańczyków na własny temat, a także w jaki sposób chcieli by oni być postrzegani przez innych.
Wywiad przeprowadzili i opracowali: Aleksandra Paprot, Iwona Piaskowska, Alicja Kalinowska, Grzegorz Kalisiak
W audycji zostały użyte następujące utwory: Traditional Eastern instrument Sargija, Piano Remix, abstract-electrofunkbreakbeats ze strony https://freesound.org/
Podcast został opublikowany 14.10.2012 r. na http://antropofon.blogspot.com/2012/10/droga-do-antropologii-wywiad-z-dr.html
Niniejszy podcast jest rozmową przeprowadzoną z Natalią Bloch, która pracuje w IAiE UAM w Poznaniu. Głównym tematem badań Natalii Bloch są migracje (członkini Centrum Badań Migracyjnych działającym w ramach UAM), w szczególności tybetańskiego ruchu migracyjnego, oraz badania uchodźców tybetańskich. Jej zainteresowania badawcze to: antropologia migracji, antropologia turystyki, kultura Tybetu, teoria postkolonialna i wiele innych. Nasz wywiad prezentuje drogę poszukiwań od studentki politologii do badaczki, antropolożki zaangażowanej w pracę wśród uchodźców tybetańskich. Nasza bohaterka opowiada o swoich rozterkach dotyczących wybrania drogi kariery zawodowej. Następnie snuje opowieść o swoich badanych. O specyfice badań prowadzonych w odległym terenie, problemem posługiwania się językiem w czasie pierwszych badań w Indiach. Zatrzymujemy się na chwilę przy reprezentacjach tworzonych przez samych Tybetańczyków oraz problematyce oczekiwań i wyobrażeń badanych zawiązanych z osobą badacza, w tym wypadku osobiste doświadczenia dr Bloch. Wypływają tu różnice kulturowe między Azją a Europą w wielu wymiarach. Interesującym wątkiem poruszonym na koniec wywiadu, jest kwestia wyobrażeń Tybetańczyków na własny temat, a także w jaki sposób chcieli by oni być postrzegani przez innych.
Wywiad przeprowadzili i opracowali: Aleksandra Paprot, Iwona Piaskowska, Alicja Kalinowska, Grzegorz Kalisiak
W audycji zostały użyte następujące utwory: Traditional Eastern instrument Sargija, Piano Remix, abstract-electrofunkbreakbeats ze strony https://freesound.org/
Podcast został opublikowany 14.10.2012 r. na http://antropofon.blogspot.com/2012/10/droga-do-antropologii-wywiad-z-dr.html
007. Dawno temu na dzikiej etnologii. Rozmowa z Piotrem Fabisiem
2020-04-05 10:51:34
Bohaterem niniejszej audycji jest Piotr Fabiś, adiunkt w IAiE UAM w Poznaniu, specjalizujący się w badaniach nad filmem, a zwłaszcza westernem jako mitem nowoczesności. Na wstępie możemy usłyszeć, czym powinien się charakteryzować prawdziwy gwiazdor filmowy i czy wystarczy do tego tylko świetne wyszkolenie. Następnie mowa jest między innymi o geniuszu Charliego Chaplina, o tym dlaczego był on artystą w najpełniejszym tego słowa znaczeniu i jak niezwykle osobiste były jego filmy. Zarazem możemy przekonać się, ile wspólnego mają z nim Humphrey Bogart czy Woody Allen. Słuchając wywiadu z Fabisiem przekonamy się także, czym tak naprawdę jest western i jaką odgrywa rolę w kulturze. Dowiemy się, dlaczego wbrew pozorom jest to sztuka dla koneserów i dlaczego nawet krytycy filmowi czasem jej nie rozumieją. Poznamy uniwersalny schemat wszystkich tradycyjnych westernów i sprawdzimy, co w każdym z nich mogło być mimo wszystko nowego. Odkryjemy, że są one w istocie wyrazem bardzo konkretnych idei, na bazie których zbudowano Stany Zjednoczone Ameryki. Usłyszymy, który wielki filozof i jaki słynny ekonomista są obecni pośrednio we wszystkich westernach. Zarazem przekonamy się, czego uosobieniem jest ich główny bohater. Podczas rozmowy o westernach z antropologicznego punktu widzenia, ukazane zostaną też mutacje tego gatunku filmowego. Przykładem takim będzie między innymi "W samo południe", które potocznie postrzegane jest jako jeden ze sztandarowych westernów, ale de facto jest całkowitym wywróceniem ról i schematów. Pojawi się też antropologiczna interpretacja tak zwanych antywesternów, które w latach siedemdziesiątych zaczęły wypierać westerny tradycyjne. W związku z tym będzie też mowa o tym, który z tych dwóch wzorców pozwala poznać prawdziwy Dziki Zachód. Na koniec przeniesiemy się także do aktualnych wydarzeń w filmowym świecie. Przekonamy się, w jaki niezwykły sposób "Nietykalni", których wielu z nas widziało niedawno w kinach, pozwalają nam nie tylko zobaczyć przygody bohaterów, ale także wczuć się w ich przeżycia i zgłębić zawiłe tajniki ich osobowości.
Wywiad przeprowadzili i opracowali: Antoni Chojnacki, Tomasz Kempiński, Magdalena Kuczkowska i Miłosz Skrodzki
W nagraniu zostały wykorzystane następujące utwory:
32679__prosounder__galloping-horse,
34872__sruddi1__bark
1146903__timbre__remixes-of-
79572-razzvio-old-fasioned-auto-piano
31313__freqman__silent-movie-sam-fox-sailor-take-2
124577__juskiddink__western-themetune
258904__rock-savage__western-shot-modern-2+
Powyższe nagrania pochodzą ze strony https://freesound.org/
Podcast został opublikowany 21.09.2012 r. na http://antropofon.blogspot.com/2012/09/wywiad-z-dr-piotrem-fabisiem.html
Bohaterem niniejszej audycji jest Piotr Fabiś, adiunkt w IAiE UAM w Poznaniu, specjalizujący się w badaniach nad filmem, a zwłaszcza westernem jako mitem nowoczesności. Na wstępie możemy usłyszeć, czym powinien się charakteryzować prawdziwy gwiazdor filmowy i czy wystarczy do tego tylko świetne wyszkolenie. Następnie mowa jest między innymi o geniuszu Charliego Chaplina, o tym dlaczego był on artystą w najpełniejszym tego słowa znaczeniu i jak niezwykle osobiste były jego filmy. Zarazem możemy przekonać się, ile wspólnego mają z nim Humphrey Bogart czy Woody Allen. Słuchając wywiadu z Fabisiem przekonamy się także, czym tak naprawdę jest western i jaką odgrywa rolę w kulturze. Dowiemy się, dlaczego wbrew pozorom jest to sztuka dla koneserów i dlaczego nawet krytycy filmowi czasem jej nie rozumieją. Poznamy uniwersalny schemat wszystkich tradycyjnych westernów i sprawdzimy, co w każdym z nich mogło być mimo wszystko nowego. Odkryjemy, że są one w istocie wyrazem bardzo konkretnych idei, na bazie których zbudowano Stany Zjednoczone Ameryki. Usłyszymy, który wielki filozof i jaki słynny ekonomista są obecni pośrednio we wszystkich westernach. Zarazem przekonamy się, czego uosobieniem jest ich główny bohater. Podczas rozmowy o westernach z antropologicznego punktu widzenia, ukazane zostaną też mutacje tego gatunku filmowego. Przykładem takim będzie między innymi "W samo południe", które potocznie postrzegane jest jako jeden ze sztandarowych westernów, ale de facto jest całkowitym wywróceniem ról i schematów. Pojawi się też antropologiczna interpretacja tak zwanych antywesternów, które w latach siedemdziesiątych zaczęły wypierać westerny tradycyjne. W związku z tym będzie też mowa o tym, który z tych dwóch wzorców pozwala poznać prawdziwy Dziki Zachód. Na koniec przeniesiemy się także do aktualnych wydarzeń w filmowym świecie. Przekonamy się, w jaki niezwykły sposób "Nietykalni", których wielu z nas widziało niedawno w kinach, pozwalają nam nie tylko zobaczyć przygody bohaterów, ale także wczuć się w ich przeżycia i zgłębić zawiłe tajniki ich osobowości.
Wywiad przeprowadzili i opracowali: Antoni Chojnacki, Tomasz Kempiński, Magdalena Kuczkowska i Miłosz Skrodzki
W nagraniu zostały wykorzystane następujące utwory:
32679__prosounder__galloping-horse,
34872__sruddi1__bark
1146903__timbre__remixes-of-
79572-razzvio-old-fasioned-auto-piano
31313__freqman__silent-movie-sam-fox-sailor-take-2
124577__juskiddink__western-themetune
258904__rock-savage__western-shot-modern-2+
Powyższe nagrania pochodzą ze strony https://freesound.org/
Podcast został opublikowany 21.09.2012 r. na http://antropofon.blogspot.com/2012/09/wywiad-z-dr-piotrem-fabisiem.html
006. Studencka Ekspedycja Etnograficzna „Afryka 76”. Rozmowa z Ryszardem Vorbrichem
2020-04-05 10:45:10
Rozmowa z Ryszardem Vorbrichem - profesorem z IAiE UAM w Poznaniu o studenckiej wyprawie badawczej do Afryki zorganizowanej w 1976 roku. W latach siedemdziesiątych ubiegłego wieku, na krótko, „otworzyły” się granice Polski. Były to zarazem czasy, gdy wyjazdy zagraniczne studentów mogły odbywać się głównie w formule tzw. „studenckiego ruchu naukowego”, jedynej struktury mogącej zabezpieczyć dostęp do (skromnych) środków dewizowych. W tych okolicznościach, w ramach Koła Naukowego Studentów Etnografii UAM, w 1974 r. pojawiła się inicjatywa zorganizowania „wyprawy naukowej do Afryki”. Pomysł w tych czasach wydawał się dość „szalony”. Zyskał jednak zrozumienie i poparcie w ówczesnych władzach Katedry Etnografii UAM. Z czasem ukonstytuował się Komitet Organizacyjny Ekspedycji składający się z kilku najbardziej zdeterminowanych studentów. Przez 2 lata intensywnych prac organizacyjnych grupa ta zgromadziła odpowiednie środki (ok. 700 tys. zł.) w postaci darów rzeczowych (wyżywienia i sprzętu), dotacji władz lokalnych oraz opłat za reklamy umieszczone na samochodzie wyprawy, a także w specjalnie wydanym angielsko- i francuskojęzycznym folderze.
Wyprawa wyruszyła do Afryki statkiem MS „Siemiatycze” 14 grudnia 1976 r. W wyprawie brało udział 9 osób: kierownik – dr Schramm (z powodu choroby wrócił do kraju z Algieru), kierownik naukowy – mgr Jacek Łapott (z Muzeum Narodowego w Szczecinie), lekarz – Andrzej Polaszewski, kierowca - Leon Bąbelek, fotoreporter - Zbigniew Staszyszyn (od marca 1977) oraz czterech studentów: Paweł Kostuch (kierownik wyprawy od lutego 1977), Tomasz Szymaniak, Ryszard Vorbrich i Włodzimierz Żukowski (kierownik wyprawy od grudnia 1976 do lutego 1977). Dziesiątym „członkiem” wyprawy był samochód STAR 66 – użyczony przez fabrykę w Starachowicach. Wiózł on kilka ton sprzętu i zapasów żywności (w tym chleb w puszkach), na 6 miesięcy, co czyniło wyprawę prawie całkowicie samowystarczalną w „terenie”.
Wywiad zrealizowały: Marika Kruszona, Alicja Michalak, Anna Przytomska i Ewa Strzelecka
Podcast opublikowany 23.11.2012 r. na http://antropofon.blogspot.com/2012/11/rozmowa-z-prof-ryszardem-vorbrichem.html
Rozmowa z Ryszardem Vorbrichem - profesorem z IAiE UAM w Poznaniu o studenckiej wyprawie badawczej do Afryki zorganizowanej w 1976 roku. W latach siedemdziesiątych ubiegłego wieku, na krótko, „otworzyły” się granice Polski. Były to zarazem czasy, gdy wyjazdy zagraniczne studentów mogły odbywać się głównie w formule tzw. „studenckiego ruchu naukowego”, jedynej struktury mogącej zabezpieczyć dostęp do (skromnych) środków dewizowych. W tych okolicznościach, w ramach Koła Naukowego Studentów Etnografii UAM, w 1974 r. pojawiła się inicjatywa zorganizowania „wyprawy naukowej do Afryki”. Pomysł w tych czasach wydawał się dość „szalony”. Zyskał jednak zrozumienie i poparcie w ówczesnych władzach Katedry Etnografii UAM. Z czasem ukonstytuował się Komitet Organizacyjny Ekspedycji składający się z kilku najbardziej zdeterminowanych studentów. Przez 2 lata intensywnych prac organizacyjnych grupa ta zgromadziła odpowiednie środki (ok. 700 tys. zł.) w postaci darów rzeczowych (wyżywienia i sprzętu), dotacji władz lokalnych oraz opłat za reklamy umieszczone na samochodzie wyprawy, a także w specjalnie wydanym angielsko- i francuskojęzycznym folderze.
Wyprawa wyruszyła do Afryki statkiem MS „Siemiatycze” 14 grudnia 1976 r. W wyprawie brało udział 9 osób: kierownik – dr Schramm (z powodu choroby wrócił do kraju z Algieru), kierownik naukowy – mgr Jacek Łapott (z Muzeum Narodowego w Szczecinie), lekarz – Andrzej Polaszewski, kierowca - Leon Bąbelek, fotoreporter - Zbigniew Staszyszyn (od marca 1977) oraz czterech studentów: Paweł Kostuch (kierownik wyprawy od lutego 1977), Tomasz Szymaniak, Ryszard Vorbrich i Włodzimierz Żukowski (kierownik wyprawy od grudnia 1976 do lutego 1977). Dziesiątym „członkiem” wyprawy był samochód STAR 66 – użyczony przez fabrykę w Starachowicach. Wiózł on kilka ton sprzętu i zapasów żywności (w tym chleb w puszkach), na 6 miesięcy, co czyniło wyprawę prawie całkowicie samowystarczalną w „terenie”.
Wywiad zrealizowały: Marika Kruszona, Alicja Michalak, Anna Przytomska i Ewa Strzelecka
Podcast opublikowany 23.11.2012 r. na http://antropofon.blogspot.com/2012/11/rozmowa-z-prof-ryszardem-vorbrichem.html
005. Szkoła u E’ñepá. Rozmowa z Tarzycjuszem Bulińskim
2020-04-05 10:31:29
Wywiad z Tarzycjuszem Bulińskim - dawnym pracownikiem IAiE UAM w Poznaniu, a dziś Etnologii gdańskiej. Ostateczna wersja prezentowanego nagrania została skonstruowana na zasadzie opowieści mieszczącej się w trzech blokach tematycznych: Indianie E’ñepá i początek badań terenowych, kwestie szkolnictwa u E’ñepá i w naszym kręgu kulturowym oraz antropologia edukacji i studiami nad dzieciństwem. W rozmowie poruszone zostały zagadnienia dotyczące szeroko pojętego życia codziennego związanego z edukacją, szkolnictwem i socjalizacją. Tarzycjusz Buliński odnosił się do osobistych doświadczeń z pobytu w Wenezueli oraz opowiadał o swoich zmaganiach z terenem i początkach pracy badawczej. W projekcie wykorzystałyśmy w tle różne dźwięki nadające nagraniu przyjemniejszy klimat, są to np. odgłosy ptaków, dzieci na boisku szkolnym, a także miejscowe tzw. gagi dźwiękowe i krótkie przerywniki muzyczne, loopy czy jingle. Jesteśmy bardzo zadowolone z prezentowanego przez nas materiału i z jego wysokiej jakości informacyjnej. Jednakże, w trakcie nagrywania i obróbki wywiadu, pojawiły się problemy techniczne wynikające z naszego amatorskiego obycia w temacie nagrań audio. Ponieważ nie jesteśmy profesjonalistkami i jest to nasz pierwszy wywiad w formie reportażowej oraz pierwsza styczność z programami do obróbki dźwięku, w materiale mogą pojawić się minimalne błędy dźwiękowe. Mamy jednak nadzieję, że wykażecie się państwo wyrozumiałością i docenicie naszą pracę i wkład w zajęcia Warsztaty Etnologiczne: Podcasting. Serdecznie dziękujemy Tarzycjuszowi Bulińskiemu za poświęcony czas oraz bardzo miłą, ciekawą i zabawną rozmowę.
Wywiad przeprowadziły i opracowały: Paulina Buszko, Alicja Hławka, Joanna Przybylska
Dźwięki wykorzystane w audycji pochodzą ze strony The Freesound Project
Podcast został opublikowany 14.10.2012 r. na http://antropofon.blogspot.com/2012/10/enepa-wywiad-z-dr-tarzycjuszem-bulinskim.html
Wywiad z Tarzycjuszem Bulińskim - dawnym pracownikiem IAiE UAM w Poznaniu, a dziś Etnologii gdańskiej. Ostateczna wersja prezentowanego nagrania została skonstruowana na zasadzie opowieści mieszczącej się w trzech blokach tematycznych: Indianie E’ñepá i początek badań terenowych, kwestie szkolnictwa u E’ñepá i w naszym kręgu kulturowym oraz antropologia edukacji i studiami nad dzieciństwem. W rozmowie poruszone zostały zagadnienia dotyczące szeroko pojętego życia codziennego związanego z edukacją, szkolnictwem i socjalizacją. Tarzycjusz Buliński odnosił się do osobistych doświadczeń z pobytu w Wenezueli oraz opowiadał o swoich zmaganiach z terenem i początkach pracy badawczej. W projekcie wykorzystałyśmy w tle różne dźwięki nadające nagraniu przyjemniejszy klimat, są to np. odgłosy ptaków, dzieci na boisku szkolnym, a także miejscowe tzw. gagi dźwiękowe i krótkie przerywniki muzyczne, loopy czy jingle. Jesteśmy bardzo zadowolone z prezentowanego przez nas materiału i z jego wysokiej jakości informacyjnej. Jednakże, w trakcie nagrywania i obróbki wywiadu, pojawiły się problemy techniczne wynikające z naszego amatorskiego obycia w temacie nagrań audio. Ponieważ nie jesteśmy profesjonalistkami i jest to nasz pierwszy wywiad w formie reportażowej oraz pierwsza styczność z programami do obróbki dźwięku, w materiale mogą pojawić się minimalne błędy dźwiękowe. Mamy jednak nadzieję, że wykażecie się państwo wyrozumiałością i docenicie naszą pracę i wkład w zajęcia Warsztaty Etnologiczne: Podcasting. Serdecznie dziękujemy Tarzycjuszowi Bulińskiemu za poświęcony czas oraz bardzo miłą, ciekawą i zabawną rozmowę.
Wywiad przeprowadziły i opracowały: Paulina Buszko, Alicja Hławka, Joanna Przybylska
Dźwięki wykorzystane w audycji pochodzą ze strony The Freesound Project
Podcast został opublikowany 14.10.2012 r. na http://antropofon.blogspot.com/2012/10/enepa-wywiad-z-dr-tarzycjuszem-bulinskim.html