Na Marginesach
Na Marginesach. Podcast o książkach. Zaprasza Hanna Mirska-Grudzińska z Wydawnictwa Marginesy
Odc. 49 – „Zadzwoń do mojego agenta!” – rozmowa z Moniką Regulską o tym, kiedy i komu potrzebny jest agent literacki?
2021-02-19 12:02:51
Agent literacki to przyjaciel autora i wydawcy. Najczęściej. Zwykle reprezentuje interesy pisarzy, scenarzystów, twórców skupionych przy książce: dba o ich terminy, kontakt z wydawcą, często po prostu zastępuje autora w rozmowach z wydawcą, kiedy autor nie chce, nie czuje się pewnie czy komfortowo omawiając honoraria i strategię promocyjno-handlową swojej książki. Agent literacki to zawód w Polsce nie reprezentowany masowo. W Polsce, poza agencjami praw autorskich reprezentujących prawa wydawców z całego świata, których jest kilka – niewiele jest agencji reprezentujących prawa tylko polskich pisarzy. Z jakiegoś powodu polscy autorzy sami zajmują się swoimi prawami lub powierzają je kancelariom prawniczym. O wspaniałej, ale szalonej, mozolnej, trudnej i dwudziestoczterogodzinnej pracy agentki literackiej z Moniką Regulską – szefową agencji literacko-scenariuszowej SYNDYKAT AUTORÓW rozmawia Hanna Mirska-Grudzińska.
Agent literacki to przyjaciel autora i wydawcy. Najczęściej. Zwykle reprezentuje interesy pisarzy, scenarzystów, twórców skupionych przy książce: dba o ich terminy, kontakt z wydawcą, często po prostu zastępuje autora w rozmowach z wydawcą, kiedy autor nie chce, nie czuje się pewnie czy komfortowo omawiając honoraria i strategię promocyjno-handlową swojej książki. Agent literacki to zawód w Polsce nie reprezentowany masowo. W Polsce, poza agencjami praw autorskich reprezentujących prawa wydawców z całego świata, których jest kilka – niewiele jest agencji reprezentujących prawa tylko polskich pisarzy. Z jakiegoś powodu polscy autorzy sami zajmują się swoimi prawami lub powierzają je kancelariom prawniczym. O wspaniałej, ale szalonej, mozolnej, trudnej i dwudziestoczterogodzinnej pracy agentki literackiej z Moniką Regulską – szefową agencji literacko-scenariuszowej SYNDYKAT AUTORÓW rozmawia Hanna Mirska-Grudzińska.
Odc. 48 - „Ludzie o to pytają” – o księgarni kameralnej, która odniosła sukces opowiada jej właściciel Łukasz Zych.
2021-02-12 12:56:37
Kiedy wirus rozgościł się w naszym życiu na dobre, ale zaświeciło już letnie słońce 10 czerwca zeszłego roku w Warszawie na Żoliborzu na rogu ulicy Słowackiego i Cieszkowskiego pod numerem 1/3 ruszyła księgarnia. Księgarnia kameralna. NAJLEPSZA KSIĘGARNIA tak głosi szyld i jest bardzo prawdziwy. Obserwuję ją od ponad pół roku i wiem już, że jest kolejnym dobrym miejscem na Żoliborzu: przyjaznym, ciekawym, bezpiecznym i inspirującym. Oferta jest bardzo ciekawa, poza literaturą piękną jest poezja, poradniki i książki kucharskie, dla dzieci, varsaviana z naciskiem na Żoliborz, książki reportażowe, historyczne, fantastyka i anglojęzyczne. A na wystawie różne książki – bestsellery i takie, które trudno dostrzec w ofercie wydawniczej małych wydawców. Z Łukaszem Zychem właścicielem księgarni rozmawia Hanna Mirska-Grudzińska.
Kiedy wirus rozgościł się w naszym życiu na dobre, ale zaświeciło już letnie słońce 10 czerwca zeszłego roku w Warszawie na Żoliborzu na rogu ulicy Słowackiego i Cieszkowskiego pod numerem 1/3 ruszyła księgarnia. Księgarnia kameralna. NAJLEPSZA KSIĘGARNIA tak głosi szyld i jest bardzo prawdziwy. Obserwuję ją od ponad pół roku i wiem już, że jest kolejnym dobrym miejscem na Żoliborzu: przyjaznym, ciekawym, bezpiecznym i inspirującym. Oferta jest bardzo ciekawa, poza literaturą piękną jest poezja, poradniki i książki kucharskie, dla dzieci, varsaviana z naciskiem na Żoliborz, książki reportażowe, historyczne, fantastyka i anglojęzyczne. A na wystawie różne książki – bestsellery i takie, które trudno dostrzec w ofercie wydawniczej małych wydawców. Z Łukaszem Zychem właścicielem księgarni rozmawia Hanna Mirska-Grudzińska.
Odc. 47 - KSIĄŻKA=SOLIDARNOŚĆ cz.2. – o roku 2020 i zmianach jakie przyniósł w świecie książki, ze swoimi gośćmi rozmawia Hanna Grudzińska
2021-01-29 07:00:00
Rok 2020 zapamiętamy na zawsze. Przede wszystkim z powodu wirusa, który niósł chorobę i śmierć, ale również z powodu nieodwracalnych zmian, które zaszły w życiu każdego z nas.
Było ciężko, przerażająco i źle – na początku, w marcu, kwietniu. Z biegiem dni nauczyliśmy się żyć w ograniczeniach choć z trudem dostosowywaliśmy się do nowych sytuacji. A że książka to dla wielu z nas i praca i życie osobiste – byliśmy przerażeni, jak te dwie splecione ze sobą rzeczywistości odnajdą się w pandemicznym czasie.
Przetrwaliśmy i dziś już wiemy, że książka, a wraz z nią nasz cały świat – nie zginęła. O tym, jak było źle – wiemy, nasze rozmowy przez wiele miesięcy koncentrowały się głównie na zagrożeniach i planowaniu dróg wyjścia, często A, B, C, w planie bliższym i dalszym. Porozmawialiśmy zatem co dobrego przyniósł rok 2020, ale przede wszystkim o tym co dobrego przyniesie 2021. Zapytaliśmy ludzi książki o dobre strony złego czasu i dobra przyszłość, o ich podsumowania, przewidywania, obawy i radości. Opowiedzieli nam o tym: Beata Stasińska, Piotr Bagiński, Łukasz Wojtusik, Anna Czech, Monika Regulska, Aleksandra Saługa, Monika Długa i Weronika Wawrzkowicz.
Rok 2020 zapamiętamy na zawsze. Przede wszystkim z powodu wirusa, który niósł chorobę i śmierć, ale również z powodu nieodwracalnych zmian, które zaszły w życiu każdego z nas.
Było ciężko, przerażająco i źle – na początku, w marcu, kwietniu. Z biegiem dni nauczyliśmy się żyć w ograniczeniach choć z trudem dostosowywaliśmy się do nowych sytuacji. A że książka to dla wielu z nas i praca i życie osobiste – byliśmy przerażeni, jak te dwie splecione ze sobą rzeczywistości odnajdą się w pandemicznym czasie.
Przetrwaliśmy i dziś już wiemy, że książka, a wraz z nią nasz cały świat – nie zginęła. O tym, jak było źle – wiemy, nasze rozmowy przez wiele miesięcy koncentrowały się głównie na zagrożeniach i planowaniu dróg wyjścia, często A, B, C, w planie bliższym i dalszym. Porozmawialiśmy zatem co dobrego przyniósł rok 2020, ale przede wszystkim o tym co dobrego przyniesie 2021. Zapytaliśmy ludzi książki o dobre strony złego czasu i dobra przyszłość, o ich podsumowania, przewidywania, obawy i radości. Opowiedzieli nam o tym: Beata Stasińska, Piotr Bagiński, Łukasz Wojtusik, Anna Czech, Monika Regulska, Aleksandra Saługa, Monika Długa i Weronika Wawrzkowicz.
Odc. 46 - SOLIDARNOŚĆ cz.1. – o roku 2020 i zmianach jakie przyniósł w świecie książki ze swoimi gośćmi rozmawia Hanna Grudzińska.
2021-01-15 15:53:40
Rok 2020 zapamiętamy na zawsze. Przede wszystkim z powodu wirusa, który niósł chorobę i śmierć, ale również z powodu nieodwracalnych zmian, które zaszły w życiu każdego z nas.
Było ciężko, przerażająco i źle – na początku, w marcu, kwietniu. Z biegiem dni nauczyliśmy się żyć w ograniczeniach choć z trudem dostosowywaliśmy się do nowych sytuacji. A że książka to dla wielu z nas i praca i życie osobiste – byliśmy przerażeni, jak te dwie splecione ze sobą rzeczywistości odnajdą się w pandemicznym czasie.
Przetrwaliśmy i dziś już wiemy, że książka, a wraz z nią nasz cały świat – nie zginęła. O tym, jak było źle – wiemy, nasze rozmowy przez wiele miesięcy koncentrowały się głównie na zagrożeniach i planowaniu dróg wyjścia, często A, B, C, w planie bliższym i dalszym. Porozmawialiśmy zatem co dobrego przyniósł rok 2020, ale przede wszystkim o tym co dobrego przyniesie 2021. Zapytaliśmy ludzi książki o dobre strony złego czasu i dobrą przyszłość, o ich podsumowania, przewidywania, obawy i radości. Opowiedzieli nam o tym: Marcin Baniak - Wydawnictwo Literackie, Beata Gutowska - Publio.pl, Ewa Stiasny - Wydawnictwo Dwie Siostry, Izabela Sadowska - Lubimyczytac.pl, Karolina Drozdowska - Stowarzyszenie Tłumaczy Literatury, Instytut Skandynawistyki i Fenistyki UG, Anita Musioł – Wydawnictwo Pauza, Paweł Goźliński - Wydawnictwo Agora, Irek Grin - pisarz, wydawca.
Rok 2020 zapamiętamy na zawsze. Przede wszystkim z powodu wirusa, który niósł chorobę i śmierć, ale również z powodu nieodwracalnych zmian, które zaszły w życiu każdego z nas.
Było ciężko, przerażająco i źle – na początku, w marcu, kwietniu. Z biegiem dni nauczyliśmy się żyć w ograniczeniach choć z trudem dostosowywaliśmy się do nowych sytuacji. A że książka to dla wielu z nas i praca i życie osobiste – byliśmy przerażeni, jak te dwie splecione ze sobą rzeczywistości odnajdą się w pandemicznym czasie.
Przetrwaliśmy i dziś już wiemy, że książka, a wraz z nią nasz cały świat – nie zginęła. O tym, jak było źle – wiemy, nasze rozmowy przez wiele miesięcy koncentrowały się głównie na zagrożeniach i planowaniu dróg wyjścia, często A, B, C, w planie bliższym i dalszym. Porozmawialiśmy zatem co dobrego przyniósł rok 2020, ale przede wszystkim o tym co dobrego przyniesie 2021. Zapytaliśmy ludzi książki o dobre strony złego czasu i dobrą przyszłość, o ich podsumowania, przewidywania, obawy i radości. Opowiedzieli nam o tym: Marcin Baniak - Wydawnictwo Literackie, Beata Gutowska - Publio.pl, Ewa Stiasny - Wydawnictwo Dwie Siostry, Izabela Sadowska - Lubimyczytac.pl, Karolina Drozdowska - Stowarzyszenie Tłumaczy Literatury, Instytut Skandynawistyki i Fenistyki UG, Anita Musioł – Wydawnictwo Pauza, Paweł Goźliński - Wydawnictwo Agora, Irek Grin - pisarz, wydawca.
Odc. 45 - „Kolędy śpiewajmy, kolędy czytajmy”. O książce „O kolędach. Gawęda” rozmawiamy z Emilią Kiereś
2020-12-22 08:40:26
„O kolędach. Gawęda” to piękna, przystępna i niezwykle mądra książka, która pomoże nam w przygotowaniu do Świąt i przeżywaniu tego wspaniałego, okołoświątecznego czasu. Kolędy kojarzymy przede wszystkim ze śpiewem, muzyką. W książce znajdziemy zapis nutowy, a nawet proste chwyty gitarowe, ale tym razem skupimy się nie na muzycznej stronie kolęd, a na ich słowach. Czytanie tych dawnych tekstów jak prawdziwych opowieści było dla Emilii Kiereś całkiem nowym doświadczeniem. Musiała zaangażować całą swoją siłę wyobraźni, aby wejść w świat każdej z kolęd, zrozumieć ją i przekazać ten obraz czytelnikom. Autorka wybrała wywodzącą się z dawnych tradycji formę gawędy, aby zmniejszyć dystans między czytelnikiem a tekstem, przemycić w nim lżejsze treści, ciekawostki. Ta nieco zapomniana już forma doskonale współgra z tekstami kolęd, które powstały przecież przed wieloma wiekami.
W książce znajdziemy szczegółową i bardzo obrazową, oddziałującą na wyobraźnię i zmysły interpretację każdego z tekstów, ale też ich kontekst historyczny. Autorka kreśli drogę kolęd przez wieki. Wspomina o tym, w jaki sposób pieśni pomagały w różnych momentach historycznych przetrwać ludziom najtrudniejsze chwile.
W jaki sposób opowiadać o kolędach językiem przystępnym dla dzieci? Jak im wytłumaczyć świat przedstawiony w tych doniosłych, nieraz smutnych tekstach? To na pewno było jednym z największych wyzwań dla autorki, ale poradziła sobie z nim znakomicie. Książka „O kolędach. Gawęda” łączy światy: dawny z teraźniejszym, dorosły z dziecięcym. Ten tekst, połączony z wyjątkowymi ilustracjami Marianny Oklejak, zafascynuje zarówno dzieci, jak i dorosłych. Książkę śmiało można wręczyć jako prezent dla całej rodziny.
Książka „O kolędach. Gawęda” ukazała się nakładem wydawnictwa Kropka.
Z Emilią Kiereś rozmawia Hanna Mirska-Grudzińska.
„O kolędach. Gawęda” to piękna, przystępna i niezwykle mądra książka, która pomoże nam w przygotowaniu do Świąt i przeżywaniu tego wspaniałego, okołoświątecznego czasu. Kolędy kojarzymy przede wszystkim ze śpiewem, muzyką. W książce znajdziemy zapis nutowy, a nawet proste chwyty gitarowe, ale tym razem skupimy się nie na muzycznej stronie kolęd, a na ich słowach. Czytanie tych dawnych tekstów jak prawdziwych opowieści było dla Emilii Kiereś całkiem nowym doświadczeniem. Musiała zaangażować całą swoją siłę wyobraźni, aby wejść w świat każdej z kolęd, zrozumieć ją i przekazać ten obraz czytelnikom. Autorka wybrała wywodzącą się z dawnych tradycji formę gawędy, aby zmniejszyć dystans między czytelnikiem a tekstem, przemycić w nim lżejsze treści, ciekawostki. Ta nieco zapomniana już forma doskonale współgra z tekstami kolęd, które powstały przecież przed wieloma wiekami.
W książce znajdziemy szczegółową i bardzo obrazową, oddziałującą na wyobraźnię i zmysły interpretację każdego z tekstów, ale też ich kontekst historyczny. Autorka kreśli drogę kolęd przez wieki. Wspomina o tym, w jaki sposób pieśni pomagały w różnych momentach historycznych przetrwać ludziom najtrudniejsze chwile.
W jaki sposób opowiadać o kolędach językiem przystępnym dla dzieci? Jak im wytłumaczyć świat przedstawiony w tych doniosłych, nieraz smutnych tekstach? To na pewno było jednym z największych wyzwań dla autorki, ale poradziła sobie z nim znakomicie. Książka „O kolędach. Gawęda” łączy światy: dawny z teraźniejszym, dorosły z dziecięcym. Ten tekst, połączony z wyjątkowymi ilustracjami Marianny Oklejak, zafascynuje zarówno dzieci, jak i dorosłych. Książkę śmiało można wręczyć jako prezent dla całej rodziny.
Książka „O kolędach. Gawęda” ukazała się nakładem wydawnictwa Kropka.
Z Emilią Kiereś rozmawia Hanna Mirska-Grudzińska.
Odc. 44 – „Hau!” – z Andrzejem Kinteh-Kłosińskim – psim behawiorystą – rozmawia Hanna Mirska – Grudzińska.
2020-12-18 11:23:45
„Bóg stworzył ziemię, niebo i wodę, księżyc i słońce. Stworzył człowieka, ptaki i zwierzęta. Ale psa nie stworzył. Bo psa już miał„. Zdanie to stało się porzekadłem rdzennych Amerykanów.
W poszukiwaniu śladów psów Tor Åge Bringsværd przekopał historię świata oraz literaturę i wyłuskał to, co najciekawsze. Znalazł mity, legendy, baśnie, podania ludowe i mnóstwo zaskakujących ciekawostek ze wszystkich miejsc i czasów. Spisał je w książce "Hau. Psy, pieski i bestie w baśniach, mitach i wierzeniach". A w niej podróżuje od mitologii greckiej po wierzenia ludów Afryki, od religii i filozofii po kreskówki i filmy. Przedstawia fenomen psiej natury i jego miejsce w naszym życiu. Są tu opowieści o psach bogów i czarownic, o tym, jak pies podarował człowiekowi ogień, o kobiecie, która poślubiła psa oraz saga o psie, który został królem. Są psy niebiańskie, baśniowe i piekielne, a także masa przykładów psiej mowy. Hau to arcyciekawa i bogato ilustrowana książka o wielowymiarowej historii kultury, ale przede wszystkim o przyjaźni człowieka i psa. I jak pisze autor, nie „będziemy zajmować się dziejami psa ani poszczególnymi rasami, również ci, którzy szukają czegoś na temat pielęgnacji psa i porad, jak nauczyć go przynoszenia patyków, trafili pod zły adres. My postanowiliśmy skupić się na legendach, baśniach i osobliwych wierzeniach ludowych związanych z tym fascynującym zwierzęciem. Poza tym podjęliśmy odważną (i absolutnie niezbędną) decyzję o zawężeniu tematyki, skutkiem czego wszystkie kuzynki i wszyscy kuzyni – wilki, lisy, psy dingo, kojoty i szakale – otrzymali twardy i brutalny zakaz wstępu do tej książki, bez względu na to, jak intrygujące są historie na ich temat. Nam chodzi tylko i wyłącznie o Psa".
„Bóg stworzył ziemię, niebo i wodę, księżyc i słońce. Stworzył człowieka, ptaki i zwierzęta. Ale psa nie stworzył. Bo psa już miał„. Zdanie to stało się porzekadłem rdzennych Amerykanów.
W poszukiwaniu śladów psów Tor Åge Bringsværd przekopał historię świata oraz literaturę i wyłuskał to, co najciekawsze. Znalazł mity, legendy, baśnie, podania ludowe i mnóstwo zaskakujących ciekawostek ze wszystkich miejsc i czasów. Spisał je w książce "Hau. Psy, pieski i bestie w baśniach, mitach i wierzeniach". A w niej podróżuje od mitologii greckiej po wierzenia ludów Afryki, od religii i filozofii po kreskówki i filmy. Przedstawia fenomen psiej natury i jego miejsce w naszym życiu. Są tu opowieści o psach bogów i czarownic, o tym, jak pies podarował człowiekowi ogień, o kobiecie, która poślubiła psa oraz saga o psie, który został królem. Są psy niebiańskie, baśniowe i piekielne, a także masa przykładów psiej mowy. Hau to arcyciekawa i bogato ilustrowana książka o wielowymiarowej historii kultury, ale przede wszystkim o przyjaźni człowieka i psa. I jak pisze autor, nie „będziemy zajmować się dziejami psa ani poszczególnymi rasami, również ci, którzy szukają czegoś na temat pielęgnacji psa i porad, jak nauczyć go przynoszenia patyków, trafili pod zły adres. My postanowiliśmy skupić się na legendach, baśniach i osobliwych wierzeniach ludowych związanych z tym fascynującym zwierzęciem. Poza tym podjęliśmy odważną (i absolutnie niezbędną) decyzję o zawężeniu tematyki, skutkiem czego wszystkie kuzynki i wszyscy kuzyni – wilki, lisy, psy dingo, kojoty i szakale – otrzymali twardy i brutalny zakaz wstępu do tej książki, bez względu na to, jak intrygujące są historie na ich temat. Nam chodzi tylko i wyłącznie o Psa".
Odc. specjalny – „Dlaczego Polacy tak lubią śpiewać kolędy?” – o książce „Gawęda o kolędach” opowiada Małgorzata Kożuchowska
2020-12-16 08:47:47
Jest taki dzień, bardzo ciepły, choć grudniowy, Dzień, zwykły dzień, w którym gasną wszelkie spory. Jest taki dzień, w którym radość wita wszystkich, Dzień, który już każdy z nas zna od kołyski.
Słowa Krzysztofa Dzikowskiego, śpiewane przez Seweryna Krajewskiego i wielu jego następców, na dobre zagościły w naszych domach i przywoływane są co roku w okołoświątecznym okresie. Nuci je także w naszej rozmowie, do której pretekstem stała się książka Emilii Kiereś i Marianny Oklejak „O kolędach. Gawęda”, Małgorzata Kożuchowska - jedna z najbardziej rozpoznawalnych i lubianych polskich aktorek, znana z wielkiego ekranu, telewizji i desek teatralnych. A jak to jest u nas z kolędami, tymi tradycyjnymi? Kolędujemy przy wigilijnym stole? Znamy teksty kolęd i pastorałek tak dobrze jak teksty piosenek? Co wiemy o ich genezie? Czy wsłuchujemy się naprawdę w zaklęte w nich opowieści? Małgorzata Kożuchowska uchyla rąbka tajemnicy i zdradza, jak wyglądają przedświąteczne przygotowania w jej domu, opowiada też o swoich ulubionych kolędach i ciekawostkach wyłowionych z książki, które najbardziej zapadły jej w pamięć.
Z tekstów wielu kolęd wyłania się obraz ubogiej rodziny, nad którym warto zatrzymać się, robiąc świąteczne zakupy czy siedząc przy suto zastawionym stole. Obok nas, często drzwi w drzwi, żyją ludzie, którzy potrzebują naszej pomocy. Jeśli chcemy jej udzielić, czujemy, że jej brak przed świętami może być szczególnie dojmujący, ale nie mamy pomysłu, jak się za to zabrać, to w tym podcaście dostajemy klarowną odpowiedź wraz z krótką instrukcją postępowania. Małgorzata Kożuchowska, znana także ze swojej działalności charytatywnej, namawia do udziału w akcji „Milion na milion”, którą zorganizowała z okazji zgromadzenia miliona obserwujących na swoim koncie na Instagramie, a my namawiamy wraz z nią!
Z gościnią rozmawia Hanna Mirska-Grudzińska.
Książkę „O kolędach. Gawęda” wydało wydawnictwo Kropka (imprint Marginesów).
Jest taki dzień, bardzo ciepły, choć grudniowy, Dzień, zwykły dzień, w którym gasną wszelkie spory. Jest taki dzień, w którym radość wita wszystkich, Dzień, który już każdy z nas zna od kołyski.
Słowa Krzysztofa Dzikowskiego, śpiewane przez Seweryna Krajewskiego i wielu jego następców, na dobre zagościły w naszych domach i przywoływane są co roku w okołoświątecznym okresie. Nuci je także w naszej rozmowie, do której pretekstem stała się książka Emilii Kiereś i Marianny Oklejak „O kolędach. Gawęda”, Małgorzata Kożuchowska - jedna z najbardziej rozpoznawalnych i lubianych polskich aktorek, znana z wielkiego ekranu, telewizji i desek teatralnych. A jak to jest u nas z kolędami, tymi tradycyjnymi? Kolędujemy przy wigilijnym stole? Znamy teksty kolęd i pastorałek tak dobrze jak teksty piosenek? Co wiemy o ich genezie? Czy wsłuchujemy się naprawdę w zaklęte w nich opowieści? Małgorzata Kożuchowska uchyla rąbka tajemnicy i zdradza, jak wyglądają przedświąteczne przygotowania w jej domu, opowiada też o swoich ulubionych kolędach i ciekawostkach wyłowionych z książki, które najbardziej zapadły jej w pamięć.
Z tekstów wielu kolęd wyłania się obraz ubogiej rodziny, nad którym warto zatrzymać się, robiąc świąteczne zakupy czy siedząc przy suto zastawionym stole. Obok nas, często drzwi w drzwi, żyją ludzie, którzy potrzebują naszej pomocy. Jeśli chcemy jej udzielić, czujemy, że jej brak przed świętami może być szczególnie dojmujący, ale nie mamy pomysłu, jak się za to zabrać, to w tym podcaście dostajemy klarowną odpowiedź wraz z krótką instrukcją postępowania. Małgorzata Kożuchowska, znana także ze swojej działalności charytatywnej, namawia do udziału w akcji „Milion na milion”, którą zorganizowała z okazji zgromadzenia miliona obserwujących na swoim koncie na Instagramie, a my namawiamy wraz z nią!
Z gościnią rozmawia Hanna Mirska-Grudzińska.
Książkę „O kolędach. Gawęda” wydało wydawnictwo Kropka (imprint Marginesów).
Odc. 43 – „Zomo jest takie fotogeniczne” – o książce i fotografii rozmawiamy z fotoreporterem Chrisem Niedenthalem.
2020-12-11 14:18:49
A jest to książka o tym, jak pewien dziennikarz z Zachodu wsiąkł w kraj, którego dzieje miał relacjonować. W jego wspomnieniach dawnych i współczesnych wydarzeń jest spora dawka angielskiego sarkazmu i nutka polskiej nostalgii. Jest też złość na dzisiejszą rzeczywistość, ale i zachwyt nad pięknem Polski i wielu Polaków – nie tylko nieodżałowanej pamięci prezydentem Gdańska Pawłem Adamowiczem czy Jurkiem Owsiakiem, ale zwyczajnymi ludźmi. Nami. Czołg pod kinem Moskwa z Czasem apokalipsy to fotograficzna ikona stanu wojennego. Zdjęcie zrobione z dystansem i sercem. Przez chłopaka z aparatem i brytyjskim paszportem, który przyjechał tu w 1973 roku. Przez zauroczonego Polską dziennikarza, relacjonującego dla świata wydarzenia zza żelaznej kurtyny. „Obserwowałem rewolucje w Pradze, Berlinie i na Węgrzech. Ale moje serce pozostało w Gdańsku” – wspomina udział w sierpniowym strajku w stoczni. Dla „Newsweeka”, „Time’a”, „Spiegla” fotografował powstanie Solidarności, pierwszą wizytę Jana Pawła II, stan wojenny i upadek komuny. Wraz z angielskim dziennikarzem, Michaelem Dobbsem, był pierwszym zagranicznym fotoreporterem wpuszczonym do Stoczni Gdańskiej podczas strajku w 1980 roku. Po wprowadzeniu stanu wojennego w Polsce wykonywał zdjęcia z ukrycia. Diapozytywy w tym okresie przekazywał turystom i osobom wyjeżdżającym z Polski, by dostarczyli je do redakcji „Newsweeka”. Sam obawiał się wyjechać z kraju, nie mając pewności, czy zostanie z powrotem wpuszczony. O jasnych i ciemnych stronach zawodu fotografa i fotoreportera w Polsce komunistycznej i współczesnej opowiada Chris Niedenthal w rozmowie z Hanną Mirską-Grudzińską.
A jest to książka o tym, jak pewien dziennikarz z Zachodu wsiąkł w kraj, którego dzieje miał relacjonować. W jego wspomnieniach dawnych i współczesnych wydarzeń jest spora dawka angielskiego sarkazmu i nutka polskiej nostalgii. Jest też złość na dzisiejszą rzeczywistość, ale i zachwyt nad pięknem Polski i wielu Polaków – nie tylko nieodżałowanej pamięci prezydentem Gdańska Pawłem Adamowiczem czy Jurkiem Owsiakiem, ale zwyczajnymi ludźmi. Nami. Czołg pod kinem Moskwa z Czasem apokalipsy to fotograficzna ikona stanu wojennego. Zdjęcie zrobione z dystansem i sercem. Przez chłopaka z aparatem i brytyjskim paszportem, który przyjechał tu w 1973 roku. Przez zauroczonego Polską dziennikarza, relacjonującego dla świata wydarzenia zza żelaznej kurtyny. „Obserwowałem rewolucje w Pradze, Berlinie i na Węgrzech. Ale moje serce pozostało w Gdańsku” – wspomina udział w sierpniowym strajku w stoczni. Dla „Newsweeka”, „Time’a”, „Spiegla” fotografował powstanie Solidarności, pierwszą wizytę Jana Pawła II, stan wojenny i upadek komuny. Wraz z angielskim dziennikarzem, Michaelem Dobbsem, był pierwszym zagranicznym fotoreporterem wpuszczonym do Stoczni Gdańskiej podczas strajku w 1980 roku. Po wprowadzeniu stanu wojennego w Polsce wykonywał zdjęcia z ukrycia. Diapozytywy w tym okresie przekazywał turystom i osobom wyjeżdżającym z Polski, by dostarczyli je do redakcji „Newsweeka”. Sam obawiał się wyjechać z kraju, nie mając pewności, czy zostanie z powrotem wpuszczony. O jasnych i ciemnych stronach zawodu fotografa i fotoreportera w Polsce komunistycznej i współczesnej opowiada Chris Niedenthal w rozmowie z Hanną Mirską-Grudzińską.
Odc. 42 – "W pewnym momencie to ja muszę postawić granicę" – Anna Pol, malarka i graficzka opowiada o pracy przy projektowaniu okładek i o sztuce.
2020-12-04 14:13:26
Czy kojarzą Państwo okładkę książki biograficznej o Annie Dymnej? Jest tak rozpoznawalna, że zdjęcie, które odnalazło się przy okazji prac nad tą książką i które tworzy okładkę funkcjonuje dziś jako osobny w zasadzie znak graficzny. W połączeniu z typografią zdjęcie tworzy niezapomnianą okładkę książki biograficznej Elżbiety Baniewicz. Zdjęcie wynalazła i okładkę stworzyła Anna Pol.
Wymyśliła również koncepcję graficzną Marginesów. Od wielu lat tworzy okładki, ilustracje, projekty graficzne i typograficzne prawie wszystkich książek wydawnictwa. Ukończyła Akademię Sztuk Pięknych w Poznaniu, gdzie mieszka i pracuje. Od lat projektuje okładki dla wielu polskich wydawców, jest autorką ilustracji do książek, obrazów, kolaży. Przez 12 lat ponad 600 okładek tylko dla Marginesów. Najwięcej nagród przyniosły jej marginesowe tytuły: Nasierowska Zofii Turowskiej, Zawód: fotograf Chrisa Niedenthala i Gajos Elżbiety Baniewicz zdobyły Pióro Fredry za „umiejętne i nowatorskie połączenie obrazu i słowa”.
Z gościnią rozmawia Hanna Mirska-Grudzińska.
Czy kojarzą Państwo okładkę książki biograficznej o Annie Dymnej? Jest tak rozpoznawalna, że zdjęcie, które odnalazło się przy okazji prac nad tą książką i które tworzy okładkę funkcjonuje dziś jako osobny w zasadzie znak graficzny. W połączeniu z typografią zdjęcie tworzy niezapomnianą okładkę książki biograficznej Elżbiety Baniewicz. Zdjęcie wynalazła i okładkę stworzyła Anna Pol.
Wymyśliła również koncepcję graficzną Marginesów. Od wielu lat tworzy okładki, ilustracje, projekty graficzne i typograficzne prawie wszystkich książek wydawnictwa. Ukończyła Akademię Sztuk Pięknych w Poznaniu, gdzie mieszka i pracuje. Od lat projektuje okładki dla wielu polskich wydawców, jest autorką ilustracji do książek, obrazów, kolaży. Przez 12 lat ponad 600 okładek tylko dla Marginesów. Najwięcej nagród przyniosły jej marginesowe tytuły: Nasierowska Zofii Turowskiej, Zawód: fotograf Chrisa Niedenthala i Gajos Elżbiety Baniewicz zdobyły Pióro Fredry za „umiejętne i nowatorskie połączenie obrazu i słowa”.
Z gościnią rozmawia Hanna Mirska-Grudzińska.
Odc. 41 - "Pomożecie? Pomożemy!"- rozmawiamy z Pauliną Wilk o tym, jak Big Book mierzy się z pandemią.
2020-11-27 13:16:47
Księgarnia, kawiarnia miejsce spotkań, rozmów i niekończących się opowieści. Big Book Cafe na warszawskim Mokotowie przy ulicy Jarosława Dąbrowskiego 81, nieopodal Centrum Kultury Łowicka i Muzeum Władysława Broniewskiego. Idziemy od Alei Niepodległości i kiedy na szczycie pawilonu zobaczymy mural Mikołaja Rejsa z miłosną sceną, którą zainspirowało zdanie z powieści „Miłość w czasach zarazy“ Gabriela Garcíi Márqueza: „Na tym świecie nie ma nic trudniejszego od miłości” to znak, że jesteśmy na miejscu. A w środku ciepło, kolorowo i... cicho. Na ścianie ogromna tapeta, a na niej, przy wspólnym, długim stole siedzą: Jarosław Iwaszkiewicz, Katarzyna Bonda, Sylwia Chutnik, Swiatłana Aleksijewicz i Leszek Balcerowicz. Głośna książka kolumbijskiego noblisty zwyciężyła w plebiscycie czytelników ogłoszonym na początku lipca tego roku. Inicjatorem projektu jest Fundacja „Kultura nie boli“, organizator Big Book Festival i całorocznego sezonu centrum literackiego Big Book Cafe. Gościem podcastu jest Paulina Wilk, która wraz z Anną Król i zespołem współtworzą tzw. Bigbuka.
O tym jak działać w małej księgarni w czas pandemii, kiedy nic nie jest takie jak dawniej, a działać trzeba, bo misja i biznes nie mogą czekać rozmawiamy z Pauliną Wilk: dziennikarką, pisarką i publicystką prasową, redaktorką działu kultury w tygodniku "Przekrój", współpracowniczką działu zagranicy tygodnika "Polityka", felietonistką miesięcznika "W Drodze". Debiutowała świetnie przyjętą książką o Indiach „Lalki w ogniu” na której wznowienie czekamy już w przyszłym roku w Marginesach. Dziś, jako współszefowa prężnej kawiarnio-księgarni mierzy się z pandemią i zwycięża!
Rozmawia Hanna Mirska-Grudzińska
Księgarnia, kawiarnia miejsce spotkań, rozmów i niekończących się opowieści. Big Book Cafe na warszawskim Mokotowie przy ulicy Jarosława Dąbrowskiego 81, nieopodal Centrum Kultury Łowicka i Muzeum Władysława Broniewskiego. Idziemy od Alei Niepodległości i kiedy na szczycie pawilonu zobaczymy mural Mikołaja Rejsa z miłosną sceną, którą zainspirowało zdanie z powieści „Miłość w czasach zarazy“ Gabriela Garcíi Márqueza: „Na tym świecie nie ma nic trudniejszego od miłości” to znak, że jesteśmy na miejscu. A w środku ciepło, kolorowo i... cicho. Na ścianie ogromna tapeta, a na niej, przy wspólnym, długim stole siedzą: Jarosław Iwaszkiewicz, Katarzyna Bonda, Sylwia Chutnik, Swiatłana Aleksijewicz i Leszek Balcerowicz. Głośna książka kolumbijskiego noblisty zwyciężyła w plebiscycie czytelników ogłoszonym na początku lipca tego roku. Inicjatorem projektu jest Fundacja „Kultura nie boli“, organizator Big Book Festival i całorocznego sezonu centrum literackiego Big Book Cafe. Gościem podcastu jest Paulina Wilk, która wraz z Anną Król i zespołem współtworzą tzw. Bigbuka.
O tym jak działać w małej księgarni w czas pandemii, kiedy nic nie jest takie jak dawniej, a działać trzeba, bo misja i biznes nie mogą czekać rozmawiamy z Pauliną Wilk: dziennikarką, pisarką i publicystką prasową, redaktorką działu kultury w tygodniku "Przekrój", współpracowniczką działu zagranicy tygodnika "Polityka", felietonistką miesięcznika "W Drodze". Debiutowała świetnie przyjętą książką o Indiach „Lalki w ogniu” na której wznowienie czekamy już w przyszłym roku w Marginesach. Dziś, jako współszefowa prężnej kawiarnio-księgarni mierzy się z pandemią i zwycięża!
Rozmawia Hanna Mirska-Grudzińska