Reportaż Radia Lublin
Usłyszeć na własne uszy to znaczy doświadczyć osobiście, poznać, poczuć i zrozumieć. Słuchamy więc świata z wielką uwagą i przygotowujemy dla Was opowieści, które dotykają spraw najistotniejszych: miłości, bólu, cierpienia, szczęścia…
Zagłębiamy się w meandry przeszłości i śledzimy bieżące wydarzenia, nigdy nie tracąc z oczu losu człowieka. Los człowieka znaczy bowiem więcej niż jakakolwiek decyzja polityczna, ideologia czy religia. Naszym zadaniem jako autorów, jest spotkanie z Innym i takie opowiedzenie jego historii, aby stała się uniwersalna i ważna dla każdego, kto jej wysłucha.
Kategorie:
Edukacja
Edukacja
Pokazujemy po 10 odcinków na stronie. Skocz do strony:
123456789101112131415161718192021222324252627282930313233343536373839404142434445464748495051525354555657585960616263646566676869707172737475767778798081828384858687888990
Katarzyna Michalak „Każdego znam z imienia”
2021-06-01 22:56:32
Bohater reportażu – Anton Blazheyev – w 2008 roku przyjechał z małej ukraińskiej miejscowości do Lublina, by studiować historię na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. Był jednym ze stypendystów Fundacji Jana Pawła II wspierającej młodzież ze Wschodu. Dziś pracuje w Centrum Programu Partnerstwa Wschodniego Politechniki Lubelskiej i przez wielu jest postrzegany jako człowiek-instytucja. Praktycznie przez całą dobę służy pomocą studentom zagranicznym, dla których – jak sami mówią – jest wychowawcą, przyjacielem, drugim ojcem, a bywa, że nawet lekarzem. Anton twierdzi, że najwięcej nauczyła go rodzina i bycie najstarszym bratem dla trzynaściorga rodzeństwa. Jego empatia i zaangażowanie zadziwiają otoczenie. Niedawno Anton Blazheyev został uhonorowany prestiżową nagrodą „Wschodząca Gwiazda Umiędzynarodowienia”, przyznawaną przez Fundację Edukacyjną „Perspektywy”.
Zapraszamy do wysłuchania reportażu Katarzyny Michalak „Każdego znam z imienia”.
Audycję zrealizował Piotr Król. Za pomoc w przygotowaniu reportażu autorka w szczególny sposób pragnie podziękować Marianie Kril.
Bohater reportażu – Anton Blazheyev – w 2008 roku przyjechał z małej ukraińskiej miejscowości do Lublina, by studiować historię na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. Był jednym ze stypendystów Fundacji Jana Pawła II wspierającej młodzież ze Wschodu. Dziś pracuje w Centrum Programu Partnerstwa Wschodniego Politechniki Lubelskiej i przez wielu jest postrzegany jako człowiek-instytucja. Praktycznie przez całą dobę służy pomocą studentom zagranicznym, dla których – jak sami mówią – jest wychowawcą, przyjacielem, drugim ojcem, a bywa, że nawet lekarzem. Anton twierdzi, że najwięcej nauczyła go rodzina i bycie najstarszym bratem dla trzynaściorga rodzeństwa. Jego empatia i zaangażowanie zadziwiają otoczenie. Niedawno Anton Blazheyev został uhonorowany prestiżową nagrodą „Wschodząca Gwiazda Umiędzynarodowienia”, przyznawaną przez Fundację Edukacyjną „Perspektywy”.
Zapraszamy do wysłuchania reportażu Katarzyny Michalak „Każdego znam z imienia”.
Audycję zrealizował Piotr Król. Za pomoc w przygotowaniu reportażu autorka w szczególny sposób pragnie podziękować Marianie Kril.
Magda Grydniewska „Prymas Tysiąclecia”
2021-06-01 22:55:41
Audycja o Prymasie Tysiąclecia kardynale Stefanie Wyszyńskim. 28 maja mija 40. rocznica Jego śmierci. 12 września odbędzie się beatyfikacja ks. Wyszyńskiego, który był także biskupem lubelskim, a w czasie wojny znalazł schronienie między innymi w Kozłówce u Zamoyskich. Zostały wspomnienia, zdjęcia i dokumenty w muzeum i archiwum diecezji.
W audycji także wspomnienia tych, którzy znali Prymasa Tysiąclecia: abp. Stanisława Budzika i ks.prof. Zielińskiego.
Audycja o Prymasie Tysiąclecia kardynale Stefanie Wyszyńskim. 28 maja mija 40. rocznica Jego śmierci. 12 września odbędzie się beatyfikacja ks. Wyszyńskiego, który był także biskupem lubelskim, a w czasie wojny znalazł schronienie między innymi w Kozłówce u Zamoyskich. Zostały wspomnienia, zdjęcia i dokumenty w muzeum i archiwum diecezji.
W audycji także wspomnienia tych, którzy znali Prymasa Tysiąclecia: abp. Stanisława Budzika i ks.prof. Zielińskiego.
Tomasz Najda „Leśmian i Zamość”
2021-06-01 22:54:59
Bolesław Leśmian w latach 1922-1935 mieszkał i pracował w Zamościu. Prowadził kancelarię notarialną, która byłą jego głównym źródłem utrzymania. Nie lubił jednak swojej pracy, a większość obowiązków wykonywali za niego jego pracownicy. Leśmian od codzienności uciekał w poezję. Właśnie w czasie pobytu w Zamościu powstały jego najbardziej znane wiersze. W reportażu podążymy zamojskimi śladami Leśmiana i poznamy go jako człowieka.
Bolesław Leśmian w latach 1922-1935 mieszkał i pracował w Zamościu. Prowadził kancelarię notarialną, która byłą jego głównym źródłem utrzymania. Nie lubił jednak swojej pracy, a większość obowiązków wykonywali za niego jego pracownicy. Leśmian od codzienności uciekał w poezję. Właśnie w czasie pobytu w Zamościu powstały jego najbardziej znane wiersze. W reportażu podążymy zamojskimi śladami Leśmiana i poznamy go jako człowieka.
Czesława Borowik „Słowa jak powietrze”
2021-06-01 22:54:16
Wybitnego poetę, nagrodzonego w maju przez miesięcznik „Literatura na Świecie”, tłumacza Bohdana Zadurę poznamy w rodzinnych Puławach, miejscach dla niego ważnych. Opowiedzą o Nim przyjaciele z kwartalnika literackiego „Akcent”, z którym był i jest związany, pomimo że od 17 lat pełni w Warszawie funkcję redaktora naczelnego „Twórczości”. Nigdy nie wyprowadził się z Puław, mimo że pracą był związany z Kazimierzem, Lublinem, a obecnie z Warszawą. Zawsze wraca do Puław.
Realizacja Piotr Król.
Wybitnego poetę, nagrodzonego w maju przez miesięcznik „Literatura na Świecie”, tłumacza Bohdana Zadurę poznamy w rodzinnych Puławach, miejscach dla niego ważnych. Opowiedzą o Nim przyjaciele z kwartalnika literackiego „Akcent”, z którym był i jest związany, pomimo że od 17 lat pełni w Warszawie funkcję redaktora naczelnego „Twórczości”. Nigdy nie wyprowadził się z Puław, mimo że pracą był związany z Kazimierzem, Lublinem, a obecnie z Warszawą. Zawsze wraca do Puław.
Realizacja Piotr Król.
Katarzyna Michalak „Komunia”
2021-06-01 22:53:37
Jeszcze pół roku temu byli pięcioosobową rodziną. Od wiosny wynajmowali wymarzony domek w Rzeczycy. W listopadzie rozpoczęła się seria nieszczęść, w wyniku których na świecie pozostała już tylko matka z dziesięcioletnim synem. Chłopiec na dniach przystąpi do pierwszej komunii świętej. W audycji głosem kobiety będą jej bratowe, które walczą o jej motywację do życia, o nadzieję. Dzięki nim słowo „komunia” nabiera dodatkowych znaczeń. Kobiety apelują również o pomoc materialną dla Pani Magdy i jej jedynego już dziecka.
W reportażu Katarzyny Michalak mówili: Elżbieta Wawer, Jolanta Lesicka oraz ksiądz Piotr Wnuczek. Audycję zrealizował dźwiękowo Piotr Król.
Jeszcze pół roku temu byli pięcioosobową rodziną. Od wiosny wynajmowali wymarzony domek w Rzeczycy. W listopadzie rozpoczęła się seria nieszczęść, w wyniku których na świecie pozostała już tylko matka z dziesięcioletnim synem. Chłopiec na dniach przystąpi do pierwszej komunii świętej. W audycji głosem kobiety będą jej bratowe, które walczą o jej motywację do życia, o nadzieję. Dzięki nim słowo „komunia” nabiera dodatkowych znaczeń. Kobiety apelują również o pomoc materialną dla Pani Magdy i jej jedynego już dziecka.
W reportażu Katarzyny Michalak mówili: Elżbieta Wawer, Jolanta Lesicka oraz ksiądz Piotr Wnuczek. Audycję zrealizował dźwiękowo Piotr Król.
Monika Hemperek „U masażysty”
2021-06-01 22:52:43
Charyzmatyczny lubelski masażysta Grzegorz Matuszewski w archiwalnym reportażu Moniki Hemperek zadziwia nas swoim stosunkiem do świata. Twierdzi, że litość upokarza i deprymuje. Los nie szczędził mu trosk i zmartwień, ale zawsze znalazło się jakieś wyjście. Tak w ogóle życie jest piękne, nawet kiedy się nie widzi.
A innowacyjne rozwiązania współczesnej cywilizacji mogłyby być w większym stopniu adresowane również do niewidzących. Społeczna integracja wszystkich środowisk pełnosprawnych i niepełnosprawnych jego zdaniem ułatwiałaby funkcjonowanie w życiu codziennym.
Charyzmatyczny lubelski masażysta Grzegorz Matuszewski w archiwalnym reportażu Moniki Hemperek zadziwia nas swoim stosunkiem do świata. Twierdzi, że litość upokarza i deprymuje. Los nie szczędził mu trosk i zmartwień, ale zawsze znalazło się jakieś wyjście. Tak w ogóle życie jest piękne, nawet kiedy się nie widzi.
A innowacyjne rozwiązania współczesnej cywilizacji mogłyby być w większym stopniu adresowane również do niewidzących. Społeczna integracja wszystkich środowisk pełnosprawnych i niepełnosprawnych jego zdaniem ułatwiałaby funkcjonowanie w życiu codziennym.
Dominik Gil „Nadbużańska symfonia”
2021-06-01 22:51:48
W wielu miejscach nad Bugiem zamontowano ostatnio drewniane tuby do słuchania przyrody. Trzy takie instalacje stanęły w powiecie włodawskim – w miejscowości Orchówek, przy przystani kajakowej w Różance i w Woli Uhruskiej.
Tuby mają stanowić atrakcję turystyczną, pomogą wsłuchać się w niesione przez Bug, ulokowane w dolinie i rozlewiskach odgłosy natury.
W reportażu usłyszymy Martę Wawryszuk z Urzędu Gminy we Włodawie i niezwykłe opowieści pasjonatów przyrody : Włodzimierza Czeżyka z Nadleśnictwa Włodawa i Bartłomieja Woźniaka z Samodzielnego Zakładu Zoologii Leśnej i Łowiectwa w Instytucie Nauk Leśnych Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie.
Instalacje mają być wykorzystywane do edukacji ekologicznej dzieci i młodzieży włodawskich szkół, które współpracują na co dzień z Poleskim Parkiem Narodowym, Nadleśnictwem Sobibór, Nadleśnictwem Włodawa i Sobiborskim Parkiem Krajobrazowym.
Instalacja megafonów na terenie nadbużańskich gmin realizowana jest w ramach projektu „Ochrona Nadbużańskiej Bioróżnorodności Naszym Dziedzictwem” i transgranicznego zadania pn. „Łączy nas Bug”, którego liderem jest gmina Drohiczyn. W projekcie uczestniczą również inne nadbużańskie samorządy z Polski, Ukrainy i Białorusi.
Za pomoc w przygotowaniu audycji autor dziękuje Lasom Państwowym. Głosy piskląt bociana czarnego mogliśmy usłyszeć dzięki Bartłomiejowi Woźniakowi.
Realizacja dźwięku: Piotr Król.
W wielu miejscach nad Bugiem zamontowano ostatnio drewniane tuby do słuchania przyrody. Trzy takie instalacje stanęły w powiecie włodawskim – w miejscowości Orchówek, przy przystani kajakowej w Różance i w Woli Uhruskiej.
Tuby mają stanowić atrakcję turystyczną, pomogą wsłuchać się w niesione przez Bug, ulokowane w dolinie i rozlewiskach odgłosy natury.
W reportażu usłyszymy Martę Wawryszuk z Urzędu Gminy we Włodawie i niezwykłe opowieści pasjonatów przyrody : Włodzimierza Czeżyka z Nadleśnictwa Włodawa i Bartłomieja Woźniaka z Samodzielnego Zakładu Zoologii Leśnej i Łowiectwa w Instytucie Nauk Leśnych Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie.
Instalacje mają być wykorzystywane do edukacji ekologicznej dzieci i młodzieży włodawskich szkół, które współpracują na co dzień z Poleskim Parkiem Narodowym, Nadleśnictwem Sobibór, Nadleśnictwem Włodawa i Sobiborskim Parkiem Krajobrazowym.
Instalacja megafonów na terenie nadbużańskich gmin realizowana jest w ramach projektu „Ochrona Nadbużańskiej Bioróżnorodności Naszym Dziedzictwem” i transgranicznego zadania pn. „Łączy nas Bug”, którego liderem jest gmina Drohiczyn. W projekcie uczestniczą również inne nadbużańskie samorządy z Polski, Ukrainy i Białorusi.
Za pomoc w przygotowaniu audycji autor dziękuje Lasom Państwowym. Głosy piskląt bociana czarnego mogliśmy usłyszeć dzięki Bartłomiejowi Woźniakowi.
Realizacja dźwięku: Piotr Król.
Czesława Borowik „3 maja – studium upadku”
2021-06-01 22:50:46
Kiedy uchwalano Konstytucję 3 maja, Rzeczypospolita była już po pierwszym rozbiorze. Zdesperowani postępowi posłowie uchwalili ją, wykorzystując świąteczną nieobecność tych, którzy byli zagorzałymi przeciwnikami reformy państwa. Wkrótce doszło do kolejnych rozbiorów. Jak to zrozumieć? Sukces zrodził porażkę? Autorka audycji zadała to pytanie ludziom nauki i muzealnikom.
Realizacja dźwięku Jarosław Gołofit.
Kiedy uchwalano Konstytucję 3 maja, Rzeczypospolita była już po pierwszym rozbiorze. Zdesperowani postępowi posłowie uchwalili ją, wykorzystując świąteczną nieobecność tych, którzy byli zagorzałymi przeciwnikami reformy państwa. Wkrótce doszło do kolejnych rozbiorów. Jak to zrozumieć? Sukces zrodził porażkę? Autorka audycji zadała to pytanie ludziom nauki i muzealnikom.
Realizacja dźwięku Jarosław Gołofit.
Tomasz Najda „Uczynki miłosierdzia”
2021-06-01 22:49:48
Ks. Mariusz Skakuj z Zamościa z księdzem Pawłem Płaczkiem ze Szczecina napisali książkę pt. “Fasola, kukurydza i Hakuna Matata, czyli jak pokochałem Afrykę”. Książka ta jest efektem pierwszego wyjazdu księdza Mariusza do Afryki. Jak mówi, to co zastał na miejscu, jest dalekie od obrazów przedstawianych w telewizji. Obecna Afryka to kontynent kontrastów, a Kenia i Madagaskar, na których skupiają się przede wszystkim, są tego doskonałym przykładem. Pomimo wielkich inwestycji, które mają miejsce w tych krajach, dzieci wciąż nie mają dostępu do edukacji, a głód zbiera swoje śmiertelne żniwo.
Każdy z nas może pomóc tym dzieciom. Dzięki programowi „Adopcja z sercem” możemy otoczyć indywidualną opieką jedno dziecko. Roczny koszt edukacji w kenijskim przedszkolu wynosi 400 zł, w szkole podstawowej 600 zł. Fundusze dają gwarancję codziennego wyżywienia, opieki medycznej, zapewniają dostęp do podręczników.
Ks. Mariusz Skakuj z Zamościa z księdzem Pawłem Płaczkiem ze Szczecina napisali książkę pt. “Fasola, kukurydza i Hakuna Matata, czyli jak pokochałem Afrykę”. Książka ta jest efektem pierwszego wyjazdu księdza Mariusza do Afryki. Jak mówi, to co zastał na miejscu, jest dalekie od obrazów przedstawianych w telewizji. Obecna Afryka to kontynent kontrastów, a Kenia i Madagaskar, na których skupiają się przede wszystkim, są tego doskonałym przykładem. Pomimo wielkich inwestycji, które mają miejsce w tych krajach, dzieci wciąż nie mają dostępu do edukacji, a głód zbiera swoje śmiertelne żniwo.
Każdy z nas może pomóc tym dzieciom. Dzięki programowi „Adopcja z sercem” możemy otoczyć indywidualną opieką jedno dziecko. Roczny koszt edukacji w kenijskim przedszkolu wynosi 400 zł, w szkole podstawowej 600 zł. Fundusze dają gwarancję codziennego wyżywienia, opieki medycznej, zapewniają dostęp do podręczników.
Katarzyna Michalak „Śpiewać nie ma komu”
2021-06-01 22:48:08
Pani Genowefa Surmacz urodziła się 84 lata temu w Górecku Starym. Jak większość wiejskich kobiet ciężko pracowała w gospodarstwie, rodziła dzieci i…śpiewała. Życie kilkakrotnie dawało jej szansę wyrwania się z codziennej rutyny, jednak zawsze silniejszy był obowiązek wobec bliskich. W ten sposób na przykład nie została artystką “Mazowsza”.
Przez wiele lat Pani Gienia kierowała Kołem Gospodyń Wiejskich w Górecku – organizacją, która w latach PRL-u dawała mieszkankom wsi właściwie jedyną możliwość rozwijania talentów. Najważniejsza jednak w owym czasie była wspólnota. Dziś wszystko się zmieniło: i ludzie, i dźwięki, i wartości. Czy ktoś ocali chociaż pieśni?
Pani Genowefa Surmacz urodziła się 84 lata temu w Górecku Starym. Jak większość wiejskich kobiet ciężko pracowała w gospodarstwie, rodziła dzieci i…śpiewała. Życie kilkakrotnie dawało jej szansę wyrwania się z codziennej rutyny, jednak zawsze silniejszy był obowiązek wobec bliskich. W ten sposób na przykład nie została artystką “Mazowsza”.
Przez wiele lat Pani Gienia kierowała Kołem Gospodyń Wiejskich w Górecku – organizacją, która w latach PRL-u dawała mieszkankom wsi właściwie jedyną możliwość rozwijania talentów. Najważniejsza jednak w owym czasie była wspólnota. Dziś wszystko się zmieniło: i ludzie, i dźwięki, i wartości. Czy ktoś ocali chociaż pieśni?
Pokazujemy po 10 odcinków na stronie. Skocz do strony:
123456789101112131415161718192021222324252627282930313233343536373839404142434445464748495051525354555657585960616263646566676869707172737475767778798081828384858687888990