Wszechnica.org.pl - Nauka

„Wszechnica.org.pl - Nauka” to baza wykładów zrealizowanych we współpracy z prestiżowymi instytucjami naukowymi. Wśród naszych partnerów znajdują się m.in. Festiwal Nauki w Warszawie, Muzeum Ziemi PAN, Kampus Ochota UW, Instytut Biologii Doświadczalnej im. Nenckiego PAN oraz kawiarnie naukowe. Wszechnica.org.pl nagrywa też własne rozmowy z ludźmi nauki. Projekt realizowany jest przez Fundację Wspomagania Wsi. Do korzystania z naszego serwisu zapraszamy wszystkich, którzy cenią sobie rzetelną wiedzę oraz ciekawe dyskusje. Zapraszamy też na nasz drugi kanał "Wszechnica.org.pl - Historia".

Kategorie:
Edukacja Kursy

Odcinki od najnowszych:

682. Konsultacje społeczne planów miejscowych - przykłady i doświadczenia Gminy Inowłódz - Dorota Bregin
2024-07-14 10:00:00

Wystąpienia Doroty Bregin i Pawła Jaworskiego, zaangażowanych w projekt Fundacji Wspomagania Wsi „Nasza przestrzeń – nasza sprawa”, Gminne Centrum Kultury „Zamek” w Inowłodzu, 29 października 2015 [48min] https://wszechnica.org.pl/wyklad/konsultacje-spoleczne-planow-miejscowych-przyklady-i-doswiadczenia-gminy-inowlodz/ 29 października w Gminnym Centrum Kultury „Zamek” w Inowłodzu dokonano podsumowania działań podjętych w ramach projektu Fundacji Wspomagania Wsi „Nasza przestrzeń – nasza sprawa” na terenie Gminy Inowłódz. Dorota Bregin – trenerka, koordynatorka projektów i konsultantka – opowiedziała o przeprowadzeniu konsultacji społecznych dot. planu zagospodarowania przestrzennego w Spale, a Paweł Jaworski – architekt, urbanista, specjalista od partycypacyjnego planowania przestrzennego – przekazał wiedzę o dobrych praktykach angażowania mieszkańców w proces konsultacji społecznych, możliwych do powtórzenia w każdej miejscowości. Projekt „Nasza przestrzeń – nasza sprawa” realizowano w Spale w kilku etapach, relacjonowała Dorota Bregin. Na pierwsze spotkanie zaproszono mieszkańców, by przekazać im ogólną wiedzę na temat procesu konsultacji społecznych. Tego samego dnia zorganizowanego też spotkanie z dziećmi i młodzieżą z lokalnej świetlicy. Młodych spytano, co myślą o przygotowanym planie zagospodarowania przestrzennego i czego im w nim brakuje. Przeprowadzone rozmowy stały się podstawą to kolejnego spotkania z dorosłymi mieszkańcami. Dyskutowano podczas niego o projekcie zagospodarowania przestrzennego głównego placu w miejscowości. Zgromadzeni udali się też na spacer badawczy w teren. Do udziału w spotkaniu zaproszono urbanistę, którego zadaniem była pomoc mieszkańcom w przemyśleniu zagadnień związanych z projektem planu zagospodarowania przestrzennego w ich miejscowości i udzielenie im wsparcia w sformułowaniu wniosków jego dotyczących. Choć informacja o spotkaniach była dobrze rozpropagowana, to wzięło w nich udział mało osób. Dlatego osoby zaangażowane w projekt „Nasza przestrzeń – nasza sprawa” zdecydowały się na przeprowadzenie z mieszkańcami wywiadów na temat przestrzeni wspólnej w Spale. W proces partycypacji po raz kolejny zaangażowano też dzieci i młodzież ze świetlicy. Poproszono je o wykonanie zdjęć, które pokazywałyby, jak wygląda przestrzeń publiczna ich oczami. Fotografie wykonane przez młodych wyeksponowano na płocie otaczającym kościół. Uczestnicy projektu, odwołując się do nich, inicjowali dyskusję z przechodniami, wśród których znaleźli się także nie mieszkający na co dzień w Spale wycieczkowicze. W toku wszystkich opisanych wyżej działań udało się zgromadzić wiele cennych uwag mieszkańców na temat przestrzeni wspólnej w ich w miejscowości. Dobre praktyki Podczas spotkania w Inowłodzu Paweł Jaworski przekazał kilka sprawdzonych sposobów na zachęcenie mieszkańców do zaangażowania się w proces konsultacji społecznych dot. planów zagospodarowania przestrzennego. Urbanista zwrócił uwagę, że osoby zamieszkujące dany obszar nigdy nie są jednorodną grupą społeczną (wśród nich mogą być np. osoby pracujące na co dzień poza miejscowością). Chcąc dotrzeć do jak najszerszego kręgu z informacją o zainicjowaniu procesu konsultacji społecznych, trzeba więc szukać różnych kanałów dotarcia do tych poszczególnych grup. Paweł Jaworski zachęcał też, by komunikując się z mieszkańcami, unikać sformalizowanego języka. Większość z nich nie ma bowiem doświadczenia w czytaniu planów architektonicznych i urbanistycznych. Urbanista opisał działania, w których brał udział, mające na celu zaangażowanie w procesy partycypacyjne mieszkańców Katowic, Dąbrowy Górniczej i Tychów. Znajdź nas: https://www.youtube.com/c/WszechnicaFWW/ https://www.facebook.com/WszechnicaFWW1/ https://anchor.fm/wszechnicaorgpl---historia https://anchor.fm/wszechnica-fww-nauka https://wszechnica.org.pl/ #konsultacjespołeczne #konsultacje #planymiejscowe #inowlodz

Wystąpienia Doroty Bregin i Pawła Jaworskiego, zaangażowanych w projekt Fundacji Wspomagania Wsi „Nasza przestrzeń – nasza sprawa”, Gminne Centrum Kultury „Zamek” w Inowłodzu, 29 października 2015 [48min] https://wszechnica.org.pl/wyklad/konsultacje-spoleczne-planow-miejscowych-przyklady-i-doswiadczenia-gminy-inowlodz/ 29 października w Gminnym Centrum Kultury „Zamek” w Inowłodzu dokonano podsumowania działań podjętych w ramach projektu Fundacji Wspomagania Wsi „Nasza przestrzeń – nasza sprawa” na terenie Gminy Inowłódz. Dorota Bregin – trenerka, koordynatorka projektów i konsultantka – opowiedziała o przeprowadzeniu konsultacji społecznych dot. planu zagospodarowania przestrzennego w Spale, a Paweł Jaworski – architekt, urbanista, specjalista od partycypacyjnego planowania przestrzennego – przekazał wiedzę o dobrych praktykach angażowania mieszkańców w proces konsultacji społecznych, możliwych do powtórzenia w każdej miejscowości. Projekt „Nasza przestrzeń – nasza sprawa” realizowano w Spale w kilku etapach, relacjonowała Dorota Bregin. Na pierwsze spotkanie zaproszono mieszkańców, by przekazać im ogólną wiedzę na temat procesu konsultacji społecznych. Tego samego dnia zorganizowanego też spotkanie z dziećmi i młodzieżą z lokalnej świetlicy. Młodych spytano, co myślą o przygotowanym planie zagospodarowania przestrzennego i czego im w nim brakuje. Przeprowadzone rozmowy stały się podstawą to kolejnego spotkania z dorosłymi mieszkańcami. Dyskutowano podczas niego o projekcie zagospodarowania przestrzennego głównego placu w miejscowości. Zgromadzeni udali się też na spacer badawczy w teren. Do udziału w spotkaniu zaproszono urbanistę, którego zadaniem była pomoc mieszkańcom w przemyśleniu zagadnień związanych z projektem planu zagospodarowania przestrzennego w ich miejscowości i udzielenie im wsparcia w sformułowaniu wniosków jego dotyczących. Choć informacja o spotkaniach była dobrze rozpropagowana, to wzięło w nich udział mało osób. Dlatego osoby zaangażowane w projekt „Nasza przestrzeń – nasza sprawa” zdecydowały się na przeprowadzenie z mieszkańcami wywiadów na temat przestrzeni wspólnej w Spale. W proces partycypacji po raz kolejny zaangażowano też dzieci i młodzież ze świetlicy. Poproszono je o wykonanie zdjęć, które pokazywałyby, jak wygląda przestrzeń publiczna ich oczami. Fotografie wykonane przez młodych wyeksponowano na płocie otaczającym kościół. Uczestnicy projektu, odwołując się do nich, inicjowali dyskusję z przechodniami, wśród których znaleźli się także nie mieszkający na co dzień w Spale wycieczkowicze. W toku wszystkich opisanych wyżej działań udało się zgromadzić wiele cennych uwag mieszkańców na temat przestrzeni wspólnej w ich w miejscowości. Dobre praktyki Podczas spotkania w Inowłodzu Paweł Jaworski przekazał kilka sprawdzonych sposobów na zachęcenie mieszkańców do zaangażowania się w proces konsultacji społecznych dot. planów zagospodarowania przestrzennego. Urbanista zwrócił uwagę, że osoby zamieszkujące dany obszar nigdy nie są jednorodną grupą społeczną (wśród nich mogą być np. osoby pracujące na co dzień poza miejscowością). Chcąc dotrzeć do jak najszerszego kręgu z informacją o zainicjowaniu procesu konsultacji społecznych, trzeba więc szukać różnych kanałów dotarcia do tych poszczególnych grup. Paweł Jaworski zachęcał też, by komunikując się z mieszkańcami, unikać sformalizowanego języka. Większość z nich nie ma bowiem doświadczenia w czytaniu planów architektonicznych i urbanistycznych. Urbanista opisał działania, w których brał udział, mające na celu zaangażowanie w procesy partycypacyjne mieszkańców Katowic, Dąbrowy Górniczej i Tychów. Znajdź nas: https://www.youtube.com/c/WszechnicaFWW/ https://www.facebook.com/WszechnicaFWW1/ https://anchor.fm/wszechnicaorgpl---historia https://anchor.fm/wszechnica-fww-nauka https://wszechnica.org.pl/ #konsultacjespołeczne #konsultacje #planymiejscowe #inowlodz

681. Krajobraz i architektura wsi dolnośląskiej i lubuskiej - Zbigniew Kuriata
2024-07-12 10:00:00

Wystąpienie dr. inż. Zbigniew Kuriaty, Konferencja „Dziedzictwo wsi lubuskiej i dolnośląskiej”, 16 październik 2015 [20min] https://wszechnica.org.pl/wyklad/krajobraz-i-architektura-wsi-dolnoslaskiej-i-lubuskiej/ Lubuskie i Dolnośląskie to obszar pogranicza, gdzie mieszały się wielonarodowe wpływy kulturowe. Charakterystyka architektury ludowej oraz krajobrazu tych regionów była tematem wystąpienia dr. inż. Zbigniewa Kuriaty podczas konferencji „Dziedzictwo wsi lubuskiej i dolnośląskiej – wiedza, dobre praktyki, wyzwania”. Historyczna tkanka architektoniczna w woj. dolnośląskim i lubuskim składa się przede wszystkim z obiektów murowanych. Jak przypomniał Zbigniew Kuriata, władze pruskie w l. 60 XIX w. zabroniły wznoszenie budynków drewnianych. Cechą charakterystyczną dla obu regionów jest zwarta zabudowa wsi, czym Lubuskie i Dolnośląskie wyróżniają się na tle kilku innych regionów w Polsce. Prelegent podkreślił, że istotnym elementem składającym się na krajobraz obu województw są pola uprawne z charakterystycznym układem miedz. Szczególnej troski o jego zachowanie wymagają zwłaszcza obszary górskie Dolnego Śląska. Rolnictwo schodzi bowiem z gór coraz niżej, w wyniku czego pola zarastają pozostawione same sobie. Aby przestrzeń wsi była spójna po względem formy oraz zachowała symbole będące wyrazem jej wyjątkowości, niezbędna jest – oprócz czynników instytucjonalnych, świadomość społeczna mieszkańców w zakresie posiadanego dziedzictwa kulturowego. Trzeba działać na rzecz jej podnoszenia, postulował Zbigniew Kuriata. Znajdź nas: https://www.youtube.com/c/WszechnicaFWW/ https://www.facebook.com/WszechnicaFWW1/ https://anchor.fm/wszechnicaorgpl---historia https://anchor.fm/wszechnica-fww-nauka https://wszechnica.org.pl/ #łaz #zabór #wieś #polskawieś #krajobraz #kultura #dziedzictwo #lubuskie #dziedzictwokulturowe

Wystąpienie dr. inż. Zbigniew Kuriaty, Konferencja „Dziedzictwo wsi lubuskiej i dolnośląskiej”, 16 październik 2015 [20min] https://wszechnica.org.pl/wyklad/krajobraz-i-architektura-wsi-dolnoslaskiej-i-lubuskiej/ Lubuskie i Dolnośląskie to obszar pogranicza, gdzie mieszały się wielonarodowe wpływy kulturowe. Charakterystyka architektury ludowej oraz krajobrazu tych regionów była tematem wystąpienia dr. inż. Zbigniewa Kuriaty podczas konferencji „Dziedzictwo wsi lubuskiej i dolnośląskiej – wiedza, dobre praktyki, wyzwania”. Historyczna tkanka architektoniczna w woj. dolnośląskim i lubuskim składa się przede wszystkim z obiektów murowanych. Jak przypomniał Zbigniew Kuriata, władze pruskie w l. 60 XIX w. zabroniły wznoszenie budynków drewnianych. Cechą charakterystyczną dla obu regionów jest zwarta zabudowa wsi, czym Lubuskie i Dolnośląskie wyróżniają się na tle kilku innych regionów w Polsce. Prelegent podkreślił, że istotnym elementem składającym się na krajobraz obu województw są pola uprawne z charakterystycznym układem miedz. Szczególnej troski o jego zachowanie wymagają zwłaszcza obszary górskie Dolnego Śląska. Rolnictwo schodzi bowiem z gór coraz niżej, w wyniku czego pola zarastają pozostawione same sobie. Aby przestrzeń wsi była spójna po względem formy oraz zachowała symbole będące wyrazem jej wyjątkowości, niezbędna jest – oprócz czynników instytucjonalnych, świadomość społeczna mieszkańców w zakresie posiadanego dziedzictwa kulturowego. Trzeba działać na rzecz jej podnoszenia, postulował Zbigniew Kuriata. Znajdź nas: https://www.youtube.com/c/WszechnicaFWW/ https://www.facebook.com/WszechnicaFWW1/ https://anchor.fm/wszechnicaorgpl---historia https://anchor.fm/wszechnica-fww-nauka https://wszechnica.org.pl/ #łaz #zabór #wieś #polskawieś #krajobraz #kultura #dziedzictwo #lubuskie #dziedzictwokulturowe

680. Czym są mokradła i dlaczego warto je odtwarzać? - dr Łukasz Kozub z Centrum Ochrony Mokradeł
2024-07-10 14:17:59

Wykład dr Łukasza Kozuba z Centrum Ochrony Mokradeł Wydziału Biologii UW w ramach debaty o polityce środowiskowej Unii Europejskiej zorganizowanej przez Związek Stowarzyszeń Polska Zielona Sieć z udziałem Izabeli Zygmunt z Komisja Europejska w Polsce, Łukasza Kozuba z Wydział Biologii UW, Dariusza Gatkowskiego z WWF Polska. [21 marca 2024 r.] W pierwszy dzień wiosny, 21 marca 2024 r., na uczelni wyższej Collegium Civitas w Warszawie, Polska Zielona Sieć zorganizowała debatę o polityce środowiskowej UE. Nasza debata wpisała się w kontekst aktualnych burzliwych wydarzeń wokół ochrony przyrody w kontekście gospodarki rolnej, ale jej nadrzędnym celem było zainteresowanie zebranej publiczności tym, jak wygląda realizacja tej polityki na szczeblu unijnym i jak przekłada się ona na decyzje odczuwalne przez wszystkie europejskie społeczeństwa. Otwierając debatę, prezeska PZS Joanna Furmaga zwróciła uwagę na ten fakt, apelując jednocześnie do zebranego audytorium o śledzenie działań politycznych na forum UE i świadomy udział w nadchodzących w czerwcu br. wyborach do Parlamentu Europejskiego. W tym celu zaprosiliśmy też uczestników wydarzenia do korzystania z dostępnego na naszych stronach kompasu wyborczego i manifestu opracowanego wspólnie z organizacją CEE Bankwatch Network. Merytoryczny wstęp do dyskusji uzupełniło wystąpienie dr Łukasza Kozuba z Centrum Ochrony Mokradeł Wydziału Biologii UW, który tłumaczył zebranym, czym są mokradła/torfowiska i dlaczego bezwzględnie wymagają one ochrony i odtwarzania. dr Łukasz Kozub - przewodniczący Zarządu Centrum Ochrony Mokradeł Wydziału Biologii UW. Jest doktorem nauk biologicznych, absolwentem Mię­dzy­wy­­dzia­łowych Studiów Ochrony Śro­do­wis­ka na Uniwersytecie War­­szawskim. Obecnie pracuje w Zakładzie Ekologii Roślin i Ochrony Środowi­ska na Wydziale Biologii UW. Te­­matyka jego pracy doktorskiej dotyczyła metod restytucji przyrodniczej torfowisk niskich i związana jest ze zrealizowanym przez CMok projektem LIFE „Motylowe Łąki”. Jego zainteresowanie przyrodą rozwinęło się dzięki hobby – wędkarstwu, które skłoniło go do spędzania czasu w otoczeniu przyrody nad rzekami i rzeczkami, a także do poznawania ciekawych zakątków kraju. Zawodowo zajmuje się głównie torfowiskami niskimi, ale ostatnio także szerzej innymi ekosystemami nieleśnymi, jak łąki i murawy. Terenem, z którym jest związany od początku swojej przygody z przyrodą, jest Mazowsze, jednak wybiera się także w ciekawe rejony Polski północno-wschodniej, Pomorza, Świętokrzyskiego czy Lubelszczyzny. Nieobce są mu też inne ciekawe przyrodniczo obszary Europy. Zazwyczaj angażuje się w wolontaryczne akcje związane z czynną ochroną przyrody, realizowane przez CMok. Wydarzenie zostało zorganizowane w ramach the Citizens’ Observatory for Green Deal Financing project, finansowanego przez European Education and Culture Executive Agency (EACEA). ------ Znajdź nas: https://www.youtube.com/c/WszechnicaFWW/ https://www.facebook.com/WszechnicaFWW1/ https://anchor.fm/wszechnicaorgpl---historia https://anchor.fm/wszechnica-fww-nauka https://wszechnica.org.pl/ #bioróżnorodność #przyroda #środowisko #klimat #mokradła #bagna #woda

Wykład dr Łukasza Kozuba z Centrum Ochrony Mokradeł Wydziału Biologii UW w ramach debaty o polityce środowiskowej Unii Europejskiej zorganizowanej przez Związek Stowarzyszeń Polska Zielona Sieć z udziałem Izabeli Zygmunt z Komisja Europejska w Polsce, Łukasza Kozuba z Wydział Biologii UW, Dariusza Gatkowskiego z WWF Polska. [21 marca 2024 r.] W pierwszy dzień wiosny, 21 marca 2024 r., na uczelni wyższej Collegium Civitas w Warszawie, Polska Zielona Sieć zorganizowała debatę o polityce środowiskowej UE. Nasza debata wpisała się w kontekst aktualnych burzliwych wydarzeń wokół ochrony przyrody w kontekście gospodarki rolnej, ale jej nadrzędnym celem było zainteresowanie zebranej publiczności tym, jak wygląda realizacja tej polityki na szczeblu unijnym i jak przekłada się ona na decyzje odczuwalne przez wszystkie europejskie społeczeństwa. Otwierając debatę, prezeska PZS Joanna Furmaga zwróciła uwagę na ten fakt, apelując jednocześnie do zebranego audytorium o śledzenie działań politycznych na forum UE i świadomy udział w nadchodzących w czerwcu br. wyborach do Parlamentu Europejskiego. W tym celu zaprosiliśmy też uczestników wydarzenia do korzystania z dostępnego na naszych stronach kompasu wyborczego i manifestu opracowanego wspólnie z organizacją CEE Bankwatch Network. Merytoryczny wstęp do dyskusji uzupełniło wystąpienie dr Łukasza Kozuba z Centrum Ochrony Mokradeł Wydziału Biologii UW, który tłumaczył zebranym, czym są mokradła/torfowiska i dlaczego bezwzględnie wymagają one ochrony i odtwarzania. dr Łukasz Kozub - przewodniczący Zarządu Centrum Ochrony Mokradeł Wydziału Biologii UW. Jest doktorem nauk biologicznych, absolwentem Mię­dzy­wy­­dzia­łowych Studiów Ochrony Śro­do­wis­ka na Uniwersytecie War­­szawskim. Obecnie pracuje w Zakładzie Ekologii Roślin i Ochrony Środowi­ska na Wydziale Biologii UW. Te­­matyka jego pracy doktorskiej dotyczyła metod restytucji przyrodniczej torfowisk niskich i związana jest ze zrealizowanym przez CMok projektem LIFE „Motylowe Łąki”. Jego zainteresowanie przyrodą rozwinęło się dzięki hobby – wędkarstwu, które skłoniło go do spędzania czasu w otoczeniu przyrody nad rzekami i rzeczkami, a także do poznawania ciekawych zakątków kraju. Zawodowo zajmuje się głównie torfowiskami niskimi, ale ostatnio także szerzej innymi ekosystemami nieleśnymi, jak łąki i murawy. Terenem, z którym jest związany od początku swojej przygody z przyrodą, jest Mazowsze, jednak wybiera się także w ciekawe rejony Polski północno-wschodniej, Pomorza, Świętokrzyskiego czy Lubelszczyzny. Nieobce są mu też inne ciekawe przyrodniczo obszary Europy. Zazwyczaj angażuje się w wolontaryczne akcje związane z czynną ochroną przyrody, realizowane przez CMok. Wydarzenie zostało zorganizowane w ramach the Citizens’ Observatory for Green Deal Financing project, finansowanego przez European Education and Culture Executive Agency (EACEA). ------ Znajdź nas: https://www.youtube.com/c/WszechnicaFWW/ https://www.facebook.com/WszechnicaFWW1/ https://anchor.fm/wszechnicaorgpl---historia https://anchor.fm/wszechnica-fww-nauka https://wszechnica.org.pl/ #bioróżnorodność #przyroda #środowisko #klimat #mokradła #bagna #woda

679. Różnorodność biologiczna - Dariusz Gatkowski z WWF Polska
2024-07-08 12:23:52

Wykład Dariusza Gatkowskiego z WWF Polska w ramach debaty o polityce środowiskowej UE w Collegium Civitas [21 marca 2024 r.] W pierwszy dzień wiosny, 21 marca 2024 r., na uczelni wyższej Collegium Civitas w Warszawie, Polska Zielona Sieć zorganizowała debatę o polityce środowiskowej UE. Nasza debata wpisała się w kontekst aktualnych burzliwych wydarzeń wokół ochrony przyrody w kontekście gospodarki rolnej, ale jej nadrzędnym celem było zainteresowanie zebranej publiczności tym, jak wygląda realizacja tej polityki na szczeblu unijnym i jak przekłada się ona na decyzje odczuwalne przez wszystkie europejskie społeczeństwa. Otwierając debatę, prezeska PZS Joanna Furmaga zwróciła uwagę na ten fakt, apelując jednocześnie do zebranego audytorium o śledzenie działań politycznych na forum UE i świadomy udział w nadchodzących w czerwcu br. wyborach do Parlamentu Europejskiego. W tym celu zaprosiliśmy też uczestników wydarzenia do korzystania z dostępnego na naszych stronach kompasu wyborczego i manifestu opracowanego wspólnie z organizacją CEE Bankwatch Network. Zygmunt: polityka środowiskowa UE stanowi realizację globalnych zobowiązań Wprowadzenie merytoryczne do samej debaty zapewniło troje zaproszonych przez nas ekspertów. Izabela Zygmunt z Przedstawicielstwa Komisji Europejskiej w Polsce w pierwszej kolejności zwróciła uwagę, iż „polityka środowiskowa UE stanowi realizację globalnych zobowiązań” w tym zakresie (Deklaracja z Kunming i Montrealu z 2022 r.). Główne jej ramy nakreśla strategia na rzecz bioróżnorodności, która w horyzoncie czasowym 2030 przewiduje ochronę 30% lądu i mórz UE, rozwój ekologicznego rolnictwa, ograniczenie zużycia pestycydów, zatrzymanie wymierania zapylaczy, sadzenie drzew i renaturyzację rzek. Konkretne zapisy w tym zakresie wprowadzać ma zaprojektowane w 2022 r. Prawo o odbudowie przyrody („Nature Restoration Law”), którego losy powinny rozstrzygnąć się jeszcze w marcu br. i wokół którego w wielu krajach (w tym w Polsce) rozpętała się niedawno polityczno-medialna burza. Merytoryczny wstęp do wiedzy o samej bioróżnorodności zapewnił ekspert organizacji WWF, Dariusz Gatkowski. Jak się okazuje, według analiz Europejskiej Agencji Środowiskowej tylko 15% siedlisk przyrodniczych w UE chronione jest w prawidłowy sposób (dla Polski poziom ten określa się na 20%). Naukowcy uznają, że różnorodność biologiczna (wewnątrzgatunkowa, międzygatunkowa i ekosystemowa) zmniejsza się szybciej niż kiedykolwiek w historii ludzkości. Wiedza ta stanowi niezwykle istotny kontekst dla prawodawstwa unijnego i politycznych decyzji co do jego wprowadzenia. Merytoryczny wstęp do dyskusji uzupełniło wystąpienie dr Łukasza Kozuba z Centrum Ochrony Mokradeł Wydziału Biologii UW, który tłumaczył zebranym, czym są mokradła/torfowiska i dlaczego bezwzględnie wymagają one ochrony i odtwarzania. Dariusz Gatkowski - doradca Zarządu ds. różnorodności biologicznej, Fundacja WWF Polska. Przyrodnik i ekonomista. Od prawie 20 lat zawodowo pracuje dla ochrony przyrody w bardzo szerokiej tematyce. Koordynował projekty ochrony torfowisk, jeden z nich został nagrodzony prestiżowym wyróżnieniem Best of Best LIFE Projects. Działał na rzecz Puszczy Białowieskiej, brał udział w opracowywaniu standardu gospodarki leśnej FSC FM. Uważa, że rozwiązanie kryzysu klimatycznego i różnorodności biologicznej jest w zasięgu ręki. Potrzebujemy tylko tę rękę wyciągnąć oraz pracować razem, z ludźmi i dla ludzi. Wydarzenie zostało zorganizowane w ramach the Citizens’ Observatory for Green Deal Financing project, finansowanego przez European Education and Culture Executive Agency (EACEA). Znajdź nas: https://www.youtube.com/c/WszechnicaFWW/ https://www.facebook.com/WszechnicaFWW1/ https://anchor.fm/wszechnicaorgpl---historia https://anchor.fm/wszechnica-fww-nauka https://wszechnica.org.pl/ #uniaeuropejska #bioróżnorodność #przyroda #zielonyład #polityka #środowisko #klimat #porozumienieklimatyczne #bioróżnorodność #różnorodność #biologia #przyroda

Wykład Dariusza Gatkowskiego z WWF Polska w ramach debaty o polityce środowiskowej UE w Collegium Civitas [21 marca 2024 r.] W pierwszy dzień wiosny, 21 marca 2024 r., na uczelni wyższej Collegium Civitas w Warszawie, Polska Zielona Sieć zorganizowała debatę o polityce środowiskowej UE. Nasza debata wpisała się w kontekst aktualnych burzliwych wydarzeń wokół ochrony przyrody w kontekście gospodarki rolnej, ale jej nadrzędnym celem było zainteresowanie zebranej publiczności tym, jak wygląda realizacja tej polityki na szczeblu unijnym i jak przekłada się ona na decyzje odczuwalne przez wszystkie europejskie społeczeństwa. Otwierając debatę, prezeska PZS Joanna Furmaga zwróciła uwagę na ten fakt, apelując jednocześnie do zebranego audytorium o śledzenie działań politycznych na forum UE i świadomy udział w nadchodzących w czerwcu br. wyborach do Parlamentu Europejskiego. W tym celu zaprosiliśmy też uczestników wydarzenia do korzystania z dostępnego na naszych stronach kompasu wyborczego i manifestu opracowanego wspólnie z organizacją CEE Bankwatch Network. Zygmunt: polityka środowiskowa UE stanowi realizację globalnych zobowiązań Wprowadzenie merytoryczne do samej debaty zapewniło troje zaproszonych przez nas ekspertów. Izabela Zygmunt z Przedstawicielstwa Komisji Europejskiej w Polsce w pierwszej kolejności zwróciła uwagę, iż „polityka środowiskowa UE stanowi realizację globalnych zobowiązań” w tym zakresie (Deklaracja z Kunming i Montrealu z 2022 r.). Główne jej ramy nakreśla strategia na rzecz bioróżnorodności, która w horyzoncie czasowym 2030 przewiduje ochronę 30% lądu i mórz UE, rozwój ekologicznego rolnictwa, ograniczenie zużycia pestycydów, zatrzymanie wymierania zapylaczy, sadzenie drzew i renaturyzację rzek. Konkretne zapisy w tym zakresie wprowadzać ma zaprojektowane w 2022 r. Prawo o odbudowie przyrody („Nature Restoration Law”), którego losy powinny rozstrzygnąć się jeszcze w marcu br. i wokół którego w wielu krajach (w tym w Polsce) rozpętała się niedawno polityczno-medialna burza. Merytoryczny wstęp do wiedzy o samej bioróżnorodności zapewnił ekspert organizacji WWF, Dariusz Gatkowski. Jak się okazuje, według analiz Europejskiej Agencji Środowiskowej tylko 15% siedlisk przyrodniczych w UE chronione jest w prawidłowy sposób (dla Polski poziom ten określa się na 20%). Naukowcy uznają, że różnorodność biologiczna (wewnątrzgatunkowa, międzygatunkowa i ekosystemowa) zmniejsza się szybciej niż kiedykolwiek w historii ludzkości. Wiedza ta stanowi niezwykle istotny kontekst dla prawodawstwa unijnego i politycznych decyzji co do jego wprowadzenia. Merytoryczny wstęp do dyskusji uzupełniło wystąpienie dr Łukasza Kozuba z Centrum Ochrony Mokradeł Wydziału Biologii UW, który tłumaczył zebranym, czym są mokradła/torfowiska i dlaczego bezwzględnie wymagają one ochrony i odtwarzania. Dariusz Gatkowski - doradca Zarządu ds. różnorodności biologicznej, Fundacja WWF Polska. Przyrodnik i ekonomista. Od prawie 20 lat zawodowo pracuje dla ochrony przyrody w bardzo szerokiej tematyce. Koordynował projekty ochrony torfowisk, jeden z nich został nagrodzony prestiżowym wyróżnieniem Best of Best LIFE Projects. Działał na rzecz Puszczy Białowieskiej, brał udział w opracowywaniu standardu gospodarki leśnej FSC FM. Uważa, że rozwiązanie kryzysu klimatycznego i różnorodności biologicznej jest w zasięgu ręki. Potrzebujemy tylko tę rękę wyciągnąć oraz pracować razem, z ludźmi i dla ludzi. Wydarzenie zostało zorganizowane w ramach the Citizens’ Observatory for Green Deal Financing project, finansowanego przez European Education and Culture Executive Agency (EACEA). Znajdź nas: https://www.youtube.com/c/WszechnicaFWW/ https://www.facebook.com/WszechnicaFWW1/ https://anchor.fm/wszechnicaorgpl---historia https://anchor.fm/wszechnica-fww-nauka https://wszechnica.org.pl/ #uniaeuropejska #bioróżnorodność #przyroda #zielonyład #polityka #środowisko #klimat #porozumienieklimatyczne #bioróżnorodność #różnorodność #biologia #przyroda

678. Jak stworzyć dobrą diagnozę lokalną? - Maria Rogaczewska
2024-07-05 12:24:15

Wykład Marii Rogaczewskiej podczas X Ogólnopolskiego Spotkania Organizacji Działających na Obszarach Wiejskich w Marózie. Tym razem pod hasłem: "Przyszłość, młodzież, wieś, wyzwania – Maróz 2011", 20 maja 2011 https://wszechnica.org.pl/wyklad/jak-stworzyc-dobra-diagnoze-lokalna/ Znajdź nas: https://www.youtube.com/c/WszechnicaFWW/ https://www.facebook.com/WszechnicaFWW1/ https://anchor.fm/wszechnicaorgpl---historia https://anchor.fm/wszechnica-fww-nauka https://wszechnica.org.pl/ #diagnoza #diagnozalokalna #partycypacja #społeczeństwo

Wykład Marii Rogaczewskiej podczas X Ogólnopolskiego Spotkania Organizacji Działających na Obszarach Wiejskich w Marózie. Tym razem pod hasłem: "Przyszłość, młodzież, wieś, wyzwania – Maróz 2011", 20 maja 2011 https://wszechnica.org.pl/wyklad/jak-stworzyc-dobra-diagnoze-lokalna/ Znajdź nas: https://www.youtube.com/c/WszechnicaFWW/ https://www.facebook.com/WszechnicaFWW1/ https://anchor.fm/wszechnicaorgpl---historia https://anchor.fm/wszechnica-fww-nauka https://wszechnica.org.pl/ #diagnoza #diagnozalokalna #partycypacja #społeczeństwo

677. Zasób zabytkowy dolnośląskich wsi i możliwości jego ochrony - Wojciech Kapałczyński
2024-06-25 10:03:08

Wystąpienie Wojciecha Kapałczyńskiego z Delegatury Wojewódzkiego Urzędu Ochrony Zabytków w Jeleniej Górze, Konferencja „Dziedzictwo wsi lubuskiej i dolnośląskiej”, 16 października 2015 [21min] https://wszechnica.org.pl/wyklad/zasob-zabytkowy-dolnoslaskich-wsi-i-mozliwosci-jego-ochrony/ Domy przysłupowe to charakterystyczne obiekty budownictwa ludowego pogranicza Polski, Czech i Niemiec. - Bez tych domów krajobraz tej części Łużyc po prostu by się zmnienił, zubożał w sposób nieprawdopodobny - mówił podczas konferencji "Dziedzictwo wsi lubuskiej i dolnośląskiej - wiedza, dobre praktyki, wyzwania" Wojciech Kapałczyński. Kierownik Delegatury Wojewódzkiego Urzędu Ochrony Zabytków w Jeleniej Górze opowiedział o problemach z ochroną tego wyjątkowego zasobu zabytkowego. Wojciech Kapałczyński skupił się w trakcie swojego wystąpienia na problemie ochrony domów przysłupowych na terenie tzw. Worka Turoszowskiego. Od wczesnych lat l. 60. XX w. wspomniane obiekty architektury ludowej były sukcesywnie rozbierane. Tereny wiosek, na których domy te się znajdowały, były przeznaczane na odkrywki węgla brunatnego. Domy przysłupowe padały też ofiarą przemian społecznych - ludzie nie chcieli już mieszkać w tak skromnych budynkach. Obiekty były rozbudowywane, a oryginalne elementy - jak np. okna - zastępowane często współczesnymi odpowiednikami. Opisane wyżej praktyki spowodowały znaczny spadek liczby domów przysłupowych. Według przytoczonych przez Wojciecha Kapałczyńskiego badań Mariana Lisa opublikowanych w 1977 r., na opisywanym terenie znajdowało się jeszcze ponad 700 takich obiektów. Obecnie w ewidencji znajduje się ich obecnie już tylko 511. Drastyczny spadek domów o tego typu konstrukcji zmobilizował służby konserwatorskie do zintensyfikowania działań na rzecz ich ochrony. W l. 90 w ramach Euroregionu Nysa powołano grupę roboczą ds. ochrony zabytków. Udało się wylansować termin Kraina Domów Przysłupowych. Problemem tego typu obiektów udało się zainteresować środki masowego przekazu. Udało się dzięki temu zmienić nastawienie władz i mieszkańców do tego niedocenionego i niechcianego wcześniej dziedzictwa. Wojciech Kapałczyńskich podkreślił też rolę organizacji społecznych w działaniach na rzecz jego ratowania. Więcej w załączony filmie. Zapraszamy do oglądania. Znajdź nas: https://www.youtube.com/c/WszechnicaFWW/ https://www.facebook.com/WszechnicaFWW1/ https://anchor.fm/wszechnicaorgpl---historia https://anchor.fm/wszechnica-fww-nauka https://wszechnica.org.pl/ #dziedzictwo #dziedzictwokulturowe #kultura #zabytki #dolnyśląsk

Wystąpienie Wojciecha Kapałczyńskiego z Delegatury Wojewódzkiego Urzędu Ochrony Zabytków w Jeleniej Górze, Konferencja „Dziedzictwo wsi lubuskiej i dolnośląskiej”, 16 października 2015 [21min] https://wszechnica.org.pl/wyklad/zasob-zabytkowy-dolnoslaskich-wsi-i-mozliwosci-jego-ochrony/ Domy przysłupowe to charakterystyczne obiekty budownictwa ludowego pogranicza Polski, Czech i Niemiec. - Bez tych domów krajobraz tej części Łużyc po prostu by się zmnienił, zubożał w sposób nieprawdopodobny - mówił podczas konferencji "Dziedzictwo wsi lubuskiej i dolnośląskiej - wiedza, dobre praktyki, wyzwania" Wojciech Kapałczyński. Kierownik Delegatury Wojewódzkiego Urzędu Ochrony Zabytków w Jeleniej Górze opowiedział o problemach z ochroną tego wyjątkowego zasobu zabytkowego. Wojciech Kapałczyński skupił się w trakcie swojego wystąpienia na problemie ochrony domów przysłupowych na terenie tzw. Worka Turoszowskiego. Od wczesnych lat l. 60. XX w. wspomniane obiekty architektury ludowej były sukcesywnie rozbierane. Tereny wiosek, na których domy te się znajdowały, były przeznaczane na odkrywki węgla brunatnego. Domy przysłupowe padały też ofiarą przemian społecznych - ludzie nie chcieli już mieszkać w tak skromnych budynkach. Obiekty były rozbudowywane, a oryginalne elementy - jak np. okna - zastępowane często współczesnymi odpowiednikami. Opisane wyżej praktyki spowodowały znaczny spadek liczby domów przysłupowych. Według przytoczonych przez Wojciecha Kapałczyńskiego badań Mariana Lisa opublikowanych w 1977 r., na opisywanym terenie znajdowało się jeszcze ponad 700 takich obiektów. Obecnie w ewidencji znajduje się ich obecnie już tylko 511. Drastyczny spadek domów o tego typu konstrukcji zmobilizował służby konserwatorskie do zintensyfikowania działań na rzecz ich ochrony. W l. 90 w ramach Euroregionu Nysa powołano grupę roboczą ds. ochrony zabytków. Udało się wylansować termin Kraina Domów Przysłupowych. Problemem tego typu obiektów udało się zainteresować środki masowego przekazu. Udało się dzięki temu zmienić nastawienie władz i mieszkańców do tego niedocenionego i niechcianego wcześniej dziedzictwa. Wojciech Kapałczyńskich podkreślił też rolę organizacji społecznych w działaniach na rzecz jego ratowania. Więcej w załączony filmie. Zapraszamy do oglądania. Znajdź nas: https://www.youtube.com/c/WszechnicaFWW/ https://www.facebook.com/WszechnicaFWW1/ https://anchor.fm/wszechnicaorgpl---historia https://anchor.fm/wszechnica-fww-nauka https://wszechnica.org.pl/ #dziedzictwo #dziedzictwokulturowe #kultura #zabytki #dolnyśląsk

676. Czwarta Warszawa. Architektura w Warszawie w latach 60. i 70. - prof. dr hab. Marta Leśniakowska
2024-06-22 10:00:00

Wykład prof. dr hab. Marty Leśniakowskiej, Muzeum Narodowe w Warszawie, 15 października 2015 [2h14min] https://wszechnica.org.pl/wyklad/czwarta-warszawa-architektura-w-warszawie-w-latach-60-i-70/ Zburzenie większości architektury stolicy w wyniku drugiej wojny światowej umożliwiło spełnienie marzenia modernistów o budowie miasta na nowo. O tym jak ta budowa przebiegała opowiedziała historyczka sztuki prof. dr hab. Marta Leśniakowska podczas wykładu, który był jednym z wydarzeń towarzyszących wystawie „Trasa Muzeum – Zalew Zegrzyński. Estrada sztuki nowoczesnej” w Muzeum Narodowym w Warszawie. Historyczka sztuki w trakcie swojego wystąpienia opowiedziała o czterech etapach, w jakich tworzono nową architekturę w okresie socjalizmu. Lata 1945-1949 to okres „pierwszej odbudowy”. Panowała jeszcze wówczas wolność tworzenia. Architekci odwoływali się w swoich projektach do rozwiązań wypracowanych w okresie międzywojennym. Epoka socrealizmu, która nastała po okresie „pierwszej odbudowy”, miała w założeniu modernistyczny prąd unicestwić. W latach 1949-1956 nastąpiła ortodoksyjna zmiana orientacji cywilizacyjnej z zachodniej na wschodnią. Wzorce miano czerpać z kultury radzieckiej. Jak jednak pokazała profesor Leśniakowska, architekci przemycali do swoich projektów elementy odbiegające od narzuconego przez władze komunistyczne trendu. Pokazują to choćby takie ówczesne realizacje, jak odbudowany gmach Sejmu. W latach 1956-1968, kiedy architektura wyrwała się okowów socrealizmu, architekci zwrócili się w kierunku rozwiązań neoawangardowych. Lata 70. przyniosły „śmierć modernizmu”. Za symbol początku tej epoki uznaje się wyburzenie w 1972 roku osiedla Pruitt Igoe w St. Louis w stanie Missouri w USA. Warszawie przyniosła ona m.in. początek budowy pierwszych „drapaczy chmur”. Wcześniej jedynym wysokim budynkiem w stolicy, oprócz PKiN, był gmach Prudentialu. Jednym z pierwszych wybudowanych wówczas wieżowców był budynek Intraco. Lata 70. upłynęły także pod znakiem budowy megaosiedli z wielkiej płyty. Niepowiązane z centrum miasta, zdezorganizowały całkowicie, jak powiedziała historyczka sztuki, siatkę urbanistyczną powstałą przed 1939 rokiem. Profesor Leśniakowska opowieść o architekturze stolicy po 1945 roku oparła na podstawie licznych przykładów realizacji architektonicznych powstałych w każdym z omawianych przez siebie okresów. *** Trasa M–Z - Trasa Muzeum – Zalew Zegrzyński. Estrada sztuki nowoczesnej 3 września 2015 – 18 października 2015 Projekt realizowany we współpracy Muzeum Narodowego w Warszawie ze Stowarzyszeniem Inicjatyw Twórczych „Trzecia Fala” Kuratorzy: Magdalena Nowak (MNW), Łukasz Strzelczyk (STF) Nową ekspozycją Muzeum Narodowe w Warszawie włącza się w aktualną dyskusję o roli instytucji kultury w życiu lokalnych społeczności i estetyki przestrzeni publicznej. Dokumentuje ona dzieje i założenia na poły utopijnej warszawskiej inicjatywy podjętej na fali gierkowskiego entuzjazmu w 1971 roku – „Trasy M-Z“, projektu opracowania plastycznego trasy prowadzącej spod głównej siedziby MNW nad Zalew Zegrzyński. Wystawa, przygotowana we współpracy ze Stowarzyszeniem Inicjatyw Twórczych „Trzecia Fala”, skłania również do namysłu nad uproszczonymi ocenami kulturalnego dziedzictwa PRL. Ekspozycja w MNW będzie dostępna dla publiczności od 3 września do 18 października 2015 roku. Znajdź nas: https://www.youtube.com/c/WszechnicaFWW/ https://www.facebook.com/WszechnicaFWW1/ https://anchor.fm/wszechnicaorgpl---historia https://anchor.fm/wszechnica-fww-nauka https://wszechnica.org.pl/ #muzeumnarodowe #sztuka #architektura #urbanistyka #kultura #warszawa #socrealizm

Wykład prof. dr hab. Marty Leśniakowskiej, Muzeum Narodowe w Warszawie, 15 października 2015 [2h14min] https://wszechnica.org.pl/wyklad/czwarta-warszawa-architektura-w-warszawie-w-latach-60-i-70/ Zburzenie większości architektury stolicy w wyniku drugiej wojny światowej umożliwiło spełnienie marzenia modernistów o budowie miasta na nowo. O tym jak ta budowa przebiegała opowiedziała historyczka sztuki prof. dr hab. Marta Leśniakowska podczas wykładu, który był jednym z wydarzeń towarzyszących wystawie „Trasa Muzeum – Zalew Zegrzyński. Estrada sztuki nowoczesnej” w Muzeum Narodowym w Warszawie. Historyczka sztuki w trakcie swojego wystąpienia opowiedziała o czterech etapach, w jakich tworzono nową architekturę w okresie socjalizmu. Lata 1945-1949 to okres „pierwszej odbudowy”. Panowała jeszcze wówczas wolność tworzenia. Architekci odwoływali się w swoich projektach do rozwiązań wypracowanych w okresie międzywojennym. Epoka socrealizmu, która nastała po okresie „pierwszej odbudowy”, miała w założeniu modernistyczny prąd unicestwić. W latach 1949-1956 nastąpiła ortodoksyjna zmiana orientacji cywilizacyjnej z zachodniej na wschodnią. Wzorce miano czerpać z kultury radzieckiej. Jak jednak pokazała profesor Leśniakowska, architekci przemycali do swoich projektów elementy odbiegające od narzuconego przez władze komunistyczne trendu. Pokazują to choćby takie ówczesne realizacje, jak odbudowany gmach Sejmu. W latach 1956-1968, kiedy architektura wyrwała się okowów socrealizmu, architekci zwrócili się w kierunku rozwiązań neoawangardowych. Lata 70. przyniosły „śmierć modernizmu”. Za symbol początku tej epoki uznaje się wyburzenie w 1972 roku osiedla Pruitt Igoe w St. Louis w stanie Missouri w USA. Warszawie przyniosła ona m.in. początek budowy pierwszych „drapaczy chmur”. Wcześniej jedynym wysokim budynkiem w stolicy, oprócz PKiN, był gmach Prudentialu. Jednym z pierwszych wybudowanych wówczas wieżowców był budynek Intraco. Lata 70. upłynęły także pod znakiem budowy megaosiedli z wielkiej płyty. Niepowiązane z centrum miasta, zdezorganizowały całkowicie, jak powiedziała historyczka sztuki, siatkę urbanistyczną powstałą przed 1939 rokiem. Profesor Leśniakowska opowieść o architekturze stolicy po 1945 roku oparła na podstawie licznych przykładów realizacji architektonicznych powstałych w każdym z omawianych przez siebie okresów. *** Trasa M–Z - Trasa Muzeum – Zalew Zegrzyński. Estrada sztuki nowoczesnej 3 września 2015 – 18 października 2015 Projekt realizowany we współpracy Muzeum Narodowego w Warszawie ze Stowarzyszeniem Inicjatyw Twórczych „Trzecia Fala” Kuratorzy: Magdalena Nowak (MNW), Łukasz Strzelczyk (STF) Nową ekspozycją Muzeum Narodowe w Warszawie włącza się w aktualną dyskusję o roli instytucji kultury w życiu lokalnych społeczności i estetyki przestrzeni publicznej. Dokumentuje ona dzieje i założenia na poły utopijnej warszawskiej inicjatywy podjętej na fali gierkowskiego entuzjazmu w 1971 roku – „Trasy M-Z“, projektu opracowania plastycznego trasy prowadzącej spod głównej siedziby MNW nad Zalew Zegrzyński. Wystawa, przygotowana we współpracy ze Stowarzyszeniem Inicjatyw Twórczych „Trzecia Fala”, skłania również do namysłu nad uproszczonymi ocenami kulturalnego dziedzictwa PRL. Ekspozycja w MNW będzie dostępna dla publiczności od 3 września do 18 października 2015 roku. Znajdź nas: https://www.youtube.com/c/WszechnicaFWW/ https://www.facebook.com/WszechnicaFWW1/ https://anchor.fm/wszechnicaorgpl---historia https://anchor.fm/wszechnica-fww-nauka https://wszechnica.org.pl/ #muzeumnarodowe #sztuka #architektura #urbanistyka #kultura #warszawa #socrealizm

675. Lokalne plany zarządzania ryzykiem powodziowym - Roman Konieczny
2024-06-21 10:00:00

Lokalne plany zarządzania ryzykiem powodziowym - Wykład Romana Koniecznego, Wilków, 10 stycznia 2015 r. https://wszechnica.org.pl/wyklad/lokalne-plany-zarzadzania-ryzykiem-powodziowym-wyklad-romana-koniecznego/ Lokalne plany zarządzania ryzykiem powodziowym. Po co się je tworzy i kto za co odpowiada? Rola podmiotów w planowaniu Zagrożeni (możliwe działania indywidualne): dbałość o retencję, ochrona obiektów, zdolność reagowania Samorząd (możliwe działania lokalne): ograniczenia zabudowy, dbałość o retencję, plany, ostrzeganie, edukacja Administracja (możliwe działania krajowe): regulacje prawne, źródła finansowania, działania organizacyjne, plany, informowanie Plany związane z ograniczaniem ryzyka na poziomie gminy Ustawa z dnia 18 kwietnia 2002 r. o stanie klęski żywiołowej. W skład tych planów wchodzą elementy: - plan główny - charakterystyka zagrożeń, mapy, siatka bezpieczeństwa, zestawienie sił i środków, - zespół przedsięwzięć na wypadek sytuacji kryzysowych: zadania dotyczące monitorowania, tryb uruchamiania sił i środków, procedura reagowania, - załączniki funkcjonalne planu głównego: procedury ochrony infrastruktury krytycznej, łączność, monitorowanie, ostrzeganie, alarmowanie, ewakuacja, ratownictwo, opieka medyczna, pomoc społeczna, ochrona przed zagrożeniami charakterystycznymi dla danego obszaru, umowy, ocena szkód, uruchamianie rezerw, wykaz infrastruktury krytycznej. Ustawa o samorządzie gminnym z dnia 8 marca 1990 r. z późniejszymi zmianami (Dz.U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 i z 2002 r. Nr 23, poz. 220): Art.31a. Wójt lub burmistrz opracowuje plan operacyjny ochrony przed powodzią oraz ogłasza i odwołują pogotowie i alarm przeciwpowodziowy Podsumowanie 1. Zagrożeniu mieszkańcy i właściciele obiektów stanowią ważne źródło informacji na temat zagrożeń, możliwych działań i wadliwie działających elementów systemu 2. Działania różnych podmiotów (instytucji, organizacji, firm, mieszkańców) podejmowane dla ograniczenia skutków powodzi powinny zostać zintegrowane w lokalnym planie 3. Eksperci stanowią pomoc w przygotowaniu tych planów, decydentem (w zakresie swoich kompetencji) jest lokalna społeczność 4. Plany wyższego poziomu powinny uwzględniać działania będące poza zasięgiem lokalnych społeczności i oferować pomoc (instrumenty finansowe, organizacyjne, informacyjne) wspierające działania lokalne Roman Konieczny – specjalista ds. ograniczania skutków powodzi z wykorzystaniem tzw metod nietechnicznych, projektowania lokalnych systemów ostrzeżeń, budowy lokalnych planów ograniczania skutków powodzi. Jest autorem, współautorem i inicjatorem wielu prac w tych dziedzinach, między innymi poradnika dla służb kryzysowych oraz nagrodzonych przez Ministra Środowiska materiałów dydaktycznych dla nauczycieli. Uczestniczył w wielu projektach międzynarodowych finansowanych przez Unię Europejską, światową Organizację Meteorologiczną i Bank Światowy. Ukończył kilka kursów organizowanych przez NATO w zakresie łagodzenia skutków powodzi. Przez wiele lat był redaktorem naczelnym kwartalnika „Poradnik Ekologiczny dla Samorządów”. Jest certyfikowanym trenerem – szkoleniowcem. źródło: blog Romana Koniecznego - http://mokrarobota.com „Przygotujmy się razem! Społeczne konsultacje zarządzania ryzykiem powodziowy” to wspólny projekt Fundacji Wspomagania Wsi i Fundacji NA DOBRE, prowadzony na terenie gminy Wilków (woj. lubelskie) poszkodowanej w powodzi w 2010r. Celem projektu jest przygotowanie mieszkańców i samorządu, do uczestniczenia w wymaganych Dyrektywą Powodziową konsultacjach społecznych prowadzonych podczas tworzenia planów zarządzania ryzykiem powodziowym. Znajdź nas: https://www.youtube.com/c/WszechnicaFWW/ https://www.facebook.com/WszechnicaFWW1/ https://anchor.fm/wszechnicaorgpl---historia https://anchor.fm/wszechnica-fww-nauka https://wszechnica.org.pl/ #powódź #ryzyko #bezpieczeństwo #plan #planowanie #strategia #społeczność #samorząd #woda

Lokalne plany zarządzania ryzykiem powodziowym - Wykład Romana Koniecznego, Wilków, 10 stycznia 2015 r. https://wszechnica.org.pl/wyklad/lokalne-plany-zarzadzania-ryzykiem-powodziowym-wyklad-romana-koniecznego/ Lokalne plany zarządzania ryzykiem powodziowym. Po co się je tworzy i kto za co odpowiada? Rola podmiotów w planowaniu Zagrożeni (możliwe działania indywidualne): dbałość o retencję, ochrona obiektów, zdolność reagowania Samorząd (możliwe działania lokalne): ograniczenia zabudowy, dbałość o retencję, plany, ostrzeganie, edukacja Administracja (możliwe działania krajowe): regulacje prawne, źródła finansowania, działania organizacyjne, plany, informowanie Plany związane z ograniczaniem ryzyka na poziomie gminy Ustawa z dnia 18 kwietnia 2002 r. o stanie klęski żywiołowej. W skład tych planów wchodzą elementy: - plan główny - charakterystyka zagrożeń, mapy, siatka bezpieczeństwa, zestawienie sił i środków, - zespół przedsięwzięć na wypadek sytuacji kryzysowych: zadania dotyczące monitorowania, tryb uruchamiania sił i środków, procedura reagowania, - załączniki funkcjonalne planu głównego: procedury ochrony infrastruktury krytycznej, łączność, monitorowanie, ostrzeganie, alarmowanie, ewakuacja, ratownictwo, opieka medyczna, pomoc społeczna, ochrona przed zagrożeniami charakterystycznymi dla danego obszaru, umowy, ocena szkód, uruchamianie rezerw, wykaz infrastruktury krytycznej. Ustawa o samorządzie gminnym z dnia 8 marca 1990 r. z późniejszymi zmianami (Dz.U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 i z 2002 r. Nr 23, poz. 220): Art.31a. Wójt lub burmistrz opracowuje plan operacyjny ochrony przed powodzią oraz ogłasza i odwołują pogotowie i alarm przeciwpowodziowy Podsumowanie 1. Zagrożeniu mieszkańcy i właściciele obiektów stanowią ważne źródło informacji na temat zagrożeń, możliwych działań i wadliwie działających elementów systemu 2. Działania różnych podmiotów (instytucji, organizacji, firm, mieszkańców) podejmowane dla ograniczenia skutków powodzi powinny zostać zintegrowane w lokalnym planie 3. Eksperci stanowią pomoc w przygotowaniu tych planów, decydentem (w zakresie swoich kompetencji) jest lokalna społeczność 4. Plany wyższego poziomu powinny uwzględniać działania będące poza zasięgiem lokalnych społeczności i oferować pomoc (instrumenty finansowe, organizacyjne, informacyjne) wspierające działania lokalne Roman Konieczny – specjalista ds. ograniczania skutków powodzi z wykorzystaniem tzw metod nietechnicznych, projektowania lokalnych systemów ostrzeżeń, budowy lokalnych planów ograniczania skutków powodzi. Jest autorem, współautorem i inicjatorem wielu prac w tych dziedzinach, między innymi poradnika dla służb kryzysowych oraz nagrodzonych przez Ministra Środowiska materiałów dydaktycznych dla nauczycieli. Uczestniczył w wielu projektach międzynarodowych finansowanych przez Unię Europejską, światową Organizację Meteorologiczną i Bank Światowy. Ukończył kilka kursów organizowanych przez NATO w zakresie łagodzenia skutków powodzi. Przez wiele lat był redaktorem naczelnym kwartalnika „Poradnik Ekologiczny dla Samorządów”. Jest certyfikowanym trenerem – szkoleniowcem. źródło: blog Romana Koniecznego - http://mokrarobota.com „Przygotujmy się razem! Społeczne konsultacje zarządzania ryzykiem powodziowy” to wspólny projekt Fundacji Wspomagania Wsi i Fundacji NA DOBRE, prowadzony na terenie gminy Wilków (woj. lubelskie) poszkodowanej w powodzi w 2010r. Celem projektu jest przygotowanie mieszkańców i samorządu, do uczestniczenia w wymaganych Dyrektywą Powodziową konsultacjach społecznych prowadzonych podczas tworzenia planów zarządzania ryzykiem powodziowym. Znajdź nas: https://www.youtube.com/c/WszechnicaFWW/ https://www.facebook.com/WszechnicaFWW1/ https://anchor.fm/wszechnicaorgpl---historia https://anchor.fm/wszechnica-fww-nauka https://wszechnica.org.pl/ #powódź #ryzyko #bezpieczeństwo #plan #planowanie #strategia #społeczność #samorząd #woda

674. Zagrożenie powodziowe i skutki powodzi - Roman Konieczny
2024-06-20 10:00:00

Zagrożenie powodziowe i skutki powodzi – Wykład Romana Koniecznego, Wilków, 10 stycznia 2015 r. [19min] https://wszechnica.org.pl/wyklad/zagrozenie-powodziowe-i-skutki-powodzi-wyklad-romana-koniecznego/ Ustawa Prawo Wodne definiuje powódź jako „czasowe pokrycie przez wodę terenu, który w normalnych warunkach nie jest pokryty wodą, wywołane przez wezbranie wody w ciekach naturalnych, zbiornikach wodnych, kanałach oraz od strony morza, z wyłączaniem pokrycia przez wodę terenu wywołanego przez wezbranie wody w systemach kanalizacyjnych”. Powódź należy jednak określić szerzej, jako wodę niechcianą. Powódź to zagrożenie dla życia. Spora grupa ofiar powodzi to ludzie starsi. Większość ginie w czasie powodzi, ale wielu umiera po powodzi wyniku komplikacji zdrowotnych. W USA połowa ofiar powodzi ginie w samochodach (płynąca woda o głębokości 30 cm powoduje utratę przyczepności kół). Powódź powoduje straty małych przedsiębiorstw. Małe firmy to podstawa lokalnej gospodarki. W Polsce nie ma dostępnych badań dotyczących tego, jak takie firmy radzą sobie po powodzi. Z badań prowadzanych na świecie wyłania się dość pesymistyczny obraz – wg danych amerykańskich 25% firm, które dotknęła powódź nie wraca już na rynek. Niektóre badania brytyjskie są bardziej pesymistyczne – mówią o 40%. Przyczyna nie tkwi w zniszczeniach bezpośrednich, ale też w utracie ciągłości kontaktu ze stałymi klientami, dostawcami itd. Szkody i straty powodziowe można podzielić na: - bezpośrednie mierzalne: drogi, mieszkania, mosty, fabryki, sklepy, biblioteki, oczyszczalnie, szkoły, wyposażenie mieszkań - pośrednie mierzalne: ograniczenie produkcji, mniejsze plony, problemy komunikacyjne, spadek zarobków, bankructwa firm, zanieczyszczenie wody, bezrobocie - straty niemierzalne: problemy ze zdrowiem, utrata pamiątek rodzinnych, zniszczenia dziedzictwa kulturowego, problemy psychiczne, problemy rodzinne Rodzaje powodzi i obszary ich występowania w Polsce: 1. Opady długotrwałe lub gwałtowne Najgroźniejsze powodzie opadowe występują na rzekach górskich i podgórskich (np. na Nysie Kłodzkiej, Dunajcu, Kamiennej) oraz w górnych odcinkach Wisły i Odry. 2. Powodzie z awarii obiektów W Polsce mamy około 8,5 tys. km wałów. Dają one zagrożonym stosunkowo wysoką gwarancję bezpieczeństwa przy małych i średnich powodziach. Przy dużych powodziach są zawodne, co można było zaobserwować w czasie powodzi w 1997, 2001 i 2010 r. 3. Roztopy Spowodowane są topieniem się śniegu. Powodzie spowodowane roztopami mogą wystąpić na terenie całego kraju – najgroźniejsze rozmiary osiągają na dużych rzekach nizinnych (dolnej Wiśle, dolnej Odrze, Warcie, Narwi, Bugu, Noteci). 4. Sztormy na Bałtyku Spowodowane są przez silny, zwykle północny wiatr. Następuje spiętrzenie wody na wybrzeżu. Dodatkowo woda morska wtłaczana jest w ujścia rzek, co utrudnia ich odpływ i spiętrza wodę w rzekach. 5. Zatory lodowe Spowodowane są przez zamarzającą rzekę lub pokruszone kawałki lodu utrudniające spływ wody. Najgroźniejsze powodzie zatorowe występują na środkowej i dolnej Wiśle, dolnej Odrze, Narwi, Bugu, Warcie i Noteci. Szybkie powodzie – zagrożenie dla życia i zdrowia ludzi Szybkie powodzie trwają krótko (mniej niż 6 godzin) i stanowią zagrożenie dla życia. Głównie dlatego, że przyrost wody w rzekach jest gwałtowny, np. kilka metrów w ciągu godziny, a szybkość płynącej wody jest niszcząca.W Polsce takie powodzie występują na południu kraju. Na całym świecie, większość ofiar powodzi to ofiary szybkich powodzi. W południowo-środkowym Teksasie (USA) o 1973 do 2000 r. w czasie powodzi zginęły 274 osoby, z czego 203 w czasie szybkich powodzi. Z tej grupy 136 zginęło w samochodach. Znajdź nas: https://www.youtube.com/c/WszechnicaFWW/ https://www.facebook.com/WszechnicaFWW1/ https://anchor.fm/wszechnicaorgpl---historia https://anchor.fm/wszechnica-fww-nauka https://wszechnica.org.pl/ #powodzie #powódź #woda #bezpieczeństwo #zagrożenie #plan

Zagrożenie powodziowe i skutki powodzi – Wykład Romana Koniecznego, Wilków, 10 stycznia 2015 r. [19min] https://wszechnica.org.pl/wyklad/zagrozenie-powodziowe-i-skutki-powodzi-wyklad-romana-koniecznego/ Ustawa Prawo Wodne definiuje powódź jako „czasowe pokrycie przez wodę terenu, który w normalnych warunkach nie jest pokryty wodą, wywołane przez wezbranie wody w ciekach naturalnych, zbiornikach wodnych, kanałach oraz od strony morza, z wyłączaniem pokrycia przez wodę terenu wywołanego przez wezbranie wody w systemach kanalizacyjnych”. Powódź należy jednak określić szerzej, jako wodę niechcianą. Powódź to zagrożenie dla życia. Spora grupa ofiar powodzi to ludzie starsi. Większość ginie w czasie powodzi, ale wielu umiera po powodzi wyniku komplikacji zdrowotnych. W USA połowa ofiar powodzi ginie w samochodach (płynąca woda o głębokości 30 cm powoduje utratę przyczepności kół). Powódź powoduje straty małych przedsiębiorstw. Małe firmy to podstawa lokalnej gospodarki. W Polsce nie ma dostępnych badań dotyczących tego, jak takie firmy radzą sobie po powodzi. Z badań prowadzanych na świecie wyłania się dość pesymistyczny obraz – wg danych amerykańskich 25% firm, które dotknęła powódź nie wraca już na rynek. Niektóre badania brytyjskie są bardziej pesymistyczne – mówią o 40%. Przyczyna nie tkwi w zniszczeniach bezpośrednich, ale też w utracie ciągłości kontaktu ze stałymi klientami, dostawcami itd. Szkody i straty powodziowe można podzielić na: - bezpośrednie mierzalne: drogi, mieszkania, mosty, fabryki, sklepy, biblioteki, oczyszczalnie, szkoły, wyposażenie mieszkań - pośrednie mierzalne: ograniczenie produkcji, mniejsze plony, problemy komunikacyjne, spadek zarobków, bankructwa firm, zanieczyszczenie wody, bezrobocie - straty niemierzalne: problemy ze zdrowiem, utrata pamiątek rodzinnych, zniszczenia dziedzictwa kulturowego, problemy psychiczne, problemy rodzinne Rodzaje powodzi i obszary ich występowania w Polsce: 1. Opady długotrwałe lub gwałtowne Najgroźniejsze powodzie opadowe występują na rzekach górskich i podgórskich (np. na Nysie Kłodzkiej, Dunajcu, Kamiennej) oraz w górnych odcinkach Wisły i Odry. 2. Powodzie z awarii obiektów W Polsce mamy około 8,5 tys. km wałów. Dają one zagrożonym stosunkowo wysoką gwarancję bezpieczeństwa przy małych i średnich powodziach. Przy dużych powodziach są zawodne, co można było zaobserwować w czasie powodzi w 1997, 2001 i 2010 r. 3. Roztopy Spowodowane są topieniem się śniegu. Powodzie spowodowane roztopami mogą wystąpić na terenie całego kraju – najgroźniejsze rozmiary osiągają na dużych rzekach nizinnych (dolnej Wiśle, dolnej Odrze, Warcie, Narwi, Bugu, Noteci). 4. Sztormy na Bałtyku Spowodowane są przez silny, zwykle północny wiatr. Następuje spiętrzenie wody na wybrzeżu. Dodatkowo woda morska wtłaczana jest w ujścia rzek, co utrudnia ich odpływ i spiętrza wodę w rzekach. 5. Zatory lodowe Spowodowane są przez zamarzającą rzekę lub pokruszone kawałki lodu utrudniające spływ wody. Najgroźniejsze powodzie zatorowe występują na środkowej i dolnej Wiśle, dolnej Odrze, Narwi, Bugu, Warcie i Noteci. Szybkie powodzie – zagrożenie dla życia i zdrowia ludzi Szybkie powodzie trwają krótko (mniej niż 6 godzin) i stanowią zagrożenie dla życia. Głównie dlatego, że przyrost wody w rzekach jest gwałtowny, np. kilka metrów w ciągu godziny, a szybkość płynącej wody jest niszcząca.W Polsce takie powodzie występują na południu kraju. Na całym świecie, większość ofiar powodzi to ofiary szybkich powodzi. W południowo-środkowym Teksasie (USA) o 1973 do 2000 r. w czasie powodzi zginęły 274 osoby, z czego 203 w czasie szybkich powodzi. Z tej grupy 136 zginęło w samochodach. Znajdź nas: https://www.youtube.com/c/WszechnicaFWW/ https://www.facebook.com/WszechnicaFWW1/ https://anchor.fm/wszechnicaorgpl---historia https://anchor.fm/wszechnica-fww-nauka https://wszechnica.org.pl/ #powodzie #powódź #woda #bezpieczeństwo #zagrożenie #plan

673. Nie tylko geny. Ile w naszym życiu ma do powiedzenia epigenetyka? - dr Marta Maleszewska-Bobińska
2024-06-19 09:55:05

Wykład dr Marty Maleszewskiej-Bobińskiej w ramach Kawiarni Naukowej Festiwalu Nauki w Warszawie [17 czerwca 2024 r.] O genetyce słyszał każdy. Dużo mniej znaną dziedziną jest epigenetyka, nauka skupiająca się na zmianach w ekspresji genów, które nie są związane ze zmianami w sekwencji nukleotydów w DNA. Na spotkaniu usłyszymy o mechanizmach dziedziczenia epigenetycznego, a także o zastosowaniu badań z tej dziedziny w medycynie. dr Marta Maleszewska-Bobińska - Zakład Fizjologii Zwierząt, Instytut Biologii Funkcjonalnej i Ekologii, Wydziału Biologii Uniwersytetu Warszawskiego Organizatorzy: Festiwal Nauki Polska Akademia Nauk Wszechnica Jeśli chcesz wspierać Wszechnicę w dalszym tworzeniu treści, organizowaniu kolejnych #rozmówWszechnicy, możesz: 1. Zostać Patronem Wszechnicy FWW w serwisie https://patronite.pl/wszechnicafww Przez portal Patronite możesz wesprzeć tworzenie cyklu #rozmowyWszechnicy nie tylko dobrym słowem, ale i finansowo. Będąc Patronką/Patronem wpłacasz regularne, comiesięczne kwoty na konto Wszechnicy, a my dzięki Twojemu wsparciu możemy dalej rozwijać naszą działalność. W ramach podziękowania mamy dla Was drobne nagrody. 2. Możesz wspierać nas, robiąc zakupy za pomocą serwisu Fanimani.pl - https://tiny.pl/wkwpk Jeżeli robisz zakupy w internecie, możesz nas bezpłatnie wspierać. Z każdego Twojego zakupu średnio 2,5% jego wartości trafi do Wszechnicy, jeśli zaczniesz korzystać z serwisu FaniMani.pl Ty nic nie dopłacasz! 3. Możesz przekazać nam darowiznę na cele statutowe tradycyjnym przelewem Darowizny dla Fundacji Wspomagania Wsi można przekazywać na konto nr: 33 1600 1462 1808 7033 4000 0001 Fundacja Wspomagania Wsi Znajdź nas: https://www.youtube.com/c/WszechnicaFWW/ https://www.facebook.com/WszechnicaFWW1/ https://anchor.fm/wszechnicaorgpl---historia https://anchor.fm/wszechnica-fww-nauka https://wszechnica.org.pl/ #kawiarnianaukowa #nauka #geny #genetyka #biologia #epigenetyka

Wykład dr Marty Maleszewskiej-Bobińskiej w ramach Kawiarni Naukowej Festiwalu Nauki w Warszawie [17 czerwca 2024 r.] O genetyce słyszał każdy. Dużo mniej znaną dziedziną jest epigenetyka, nauka skupiająca się na zmianach w ekspresji genów, które nie są związane ze zmianami w sekwencji nukleotydów w DNA. Na spotkaniu usłyszymy o mechanizmach dziedziczenia epigenetycznego, a także o zastosowaniu badań z tej dziedziny w medycynie. dr Marta Maleszewska-Bobińska - Zakład Fizjologii Zwierząt, Instytut Biologii Funkcjonalnej i Ekologii, Wydziału Biologii Uniwersytetu Warszawskiego Organizatorzy: Festiwal Nauki Polska Akademia Nauk Wszechnica Jeśli chcesz wspierać Wszechnicę w dalszym tworzeniu treści, organizowaniu kolejnych #rozmówWszechnicy, możesz: 1. Zostać Patronem Wszechnicy FWW w serwisie https://patronite.pl/wszechnicafww Przez portal Patronite możesz wesprzeć tworzenie cyklu #rozmowyWszechnicy nie tylko dobrym słowem, ale i finansowo. Będąc Patronką/Patronem wpłacasz regularne, comiesięczne kwoty na konto Wszechnicy, a my dzięki Twojemu wsparciu możemy dalej rozwijać naszą działalność. W ramach podziękowania mamy dla Was drobne nagrody. 2. Możesz wspierać nas, robiąc zakupy za pomocą serwisu Fanimani.pl - https://tiny.pl/wkwpk Jeżeli robisz zakupy w internecie, możesz nas bezpłatnie wspierać. Z każdego Twojego zakupu średnio 2,5% jego wartości trafi do Wszechnicy, jeśli zaczniesz korzystać z serwisu FaniMani.pl Ty nic nie dopłacasz! 3. Możesz przekazać nam darowiznę na cele statutowe tradycyjnym przelewem Darowizny dla Fundacji Wspomagania Wsi można przekazywać na konto nr: 33 1600 1462 1808 7033 4000 0001 Fundacja Wspomagania Wsi Znajdź nas: https://www.youtube.com/c/WszechnicaFWW/ https://www.facebook.com/WszechnicaFWW1/ https://anchor.fm/wszechnicaorgpl---historia https://anchor.fm/wszechnica-fww-nauka https://wszechnica.org.pl/ #kawiarnianaukowa #nauka #geny #genetyka #biologia #epigenetyka

Informacja dotycząca prawa autorskich: Wszelka prezentowana tu zawartość podkastu jest własnością jego autora

Wyszukiwanie

Kategorie