Strefa Kultur Uniwersytetu SWPS
Strefa Kultur Uniwersytet SWPS to projekt, którego głównym celem jest popularyzowanie wiedzy na temat ludzi, mediów, języka i kultury danego kraju. Do udziału w tym przedsięwzięciu zaprosiliśmy ekspertów z różnych dziedzin: filologów, językoznawców, kulturoznawców, medioznawców, dziennikarzy, socjologów i politologów. Więcej informacje o projekcie: kultura.swps.pl.
Kościół, człowiek, miłość - Ks. Adam Boniecki
2020-03-30 13:54:00
Księdza Adama Bonieckiego, mimo nieobecności w mediach, nie trzeba nikomu przedstawiać. To znawca Kościoła i czuły badacz polskiego społeczeństwa.
Kościół zmieniał się przez lata. Z kameralnej grupy wyznawców stał się wielomilionową instytucją. Jak to się stało? Co takiego jest w religii chrześcijańskiej, że pociągnęła za sobą Europę, a potem inne kontynenty. Czy Kościół kiedyś się skończy?
Mówiliśmy o tym, jak w praktyce wygląda miłość, nie tylko ta w związkach, ale także ta, jak mówią chrześcijanie, między bliźnimi. Jak kochać w świecie, który coraz bardziej się polaryzuje, jak kochać obcych, innych, nie tylko tych, którzy uciekają przed wojną i głodem do Europy, ale także kolegów i koleżanki ze studiów czy z pracy, którzy mają inne poglądy polityczne niż my. Ksiądz Adam Boniecki, jak zawsze chętnie, odpowiadał na pytania gości.
Spotkanie poprowadziła p. Karolina Koziolek.
Ks. Adam Fredro-Boniecki – urodził się 25 lipca 1934 w Warszawie. Gdy miał osiemnaście lat, wstąpił do zakonu Marianów. Po kilku latach otrzymał święcenia kapłańskie. Studiował filozofię na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. Pracował z młodzieżą, był katechetą młodzieży licealnej w Grudziądzu, współpracował z duszpasterstwem akademickim KUL, prowadził duszpasterstwo akademickie w kościele św. Anny w Krakowie. W 1964 r. na zaproszenie biskupa Karola Wojtyły podjął pracę w Krakowie jako redaktor „Tygodnika Powszechnego”. Na dwa lata wyjechał do Francji, gdzie studiował w Instytucie Katolickim w Paryżu i poznawał małe wspólnoty. Z Francji pisał do „Tygodnika Powszechnego” felietony o nowym obliczu Kościoła. Po powrocie nadal pracował jako redaktor „Tygodnika Powszechnego” i duszpasterz akademicki. W roku 1979 na życzenie Jana Pawła II wyjechał do Rzymu – przygotowywał polskie wydanie dziennika „L’Osservatore Romano”; później został jego redaktorem naczelnym. Nie przerwał współpracy z „TP” – był jego rzymskim korespondentem.
Kiedy w 1991 r., po upadku komunizmu, „L’Osservatore Romano” przestało odgrywać swoją rolę, ks. Boniecki wrócił do redakcji „Tygodnika Powszechnego”. W 1993 r. został wybrany na generała Zgromadzenia Księży Marianów. Od 1999 r. do 2011 r. ksiądz Adam Boniecki pełnił funkcję redaktora naczelnego „Tygodnika Powszechnego”. Obecnie jako redaktor senior publikuje na jego łamach.
Od listopada 2011, kiedy to prowincjał Zgromadzenia Marianów nałożył na ks. Adama Bonieckiego nakaz milczenia, jest to jedyne medium, dla którego może się on wypowiadać.
Karolina Koziolek – absolwentka kulturoznawstwa na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Pracowała jako sekretarz literacki w Teatrze Nowym im. Tadeusza Łomnickiego w Poznaniu, a potem jako dziennikarka w „Głosie Wielkopolskim”, gdzie przeprowadziła wywiady z dziesiątkami osób mniej i bardziej znanych. Obecnie prezes Fundacji Vox Artis.`
Księdza Adama Bonieckiego, mimo nieobecności w mediach, nie trzeba nikomu przedstawiać. To znawca Kościoła i czuły badacz polskiego społeczeństwa.
Kościół zmieniał się przez lata. Z kameralnej grupy wyznawców stał się wielomilionową instytucją. Jak to się stało? Co takiego jest w religii chrześcijańskiej, że pociągnęła za sobą Europę, a potem inne kontynenty. Czy Kościół kiedyś się skończy?
Mówiliśmy o tym, jak w praktyce wygląda miłość, nie tylko ta w związkach, ale także ta, jak mówią chrześcijanie, między bliźnimi. Jak kochać w świecie, który coraz bardziej się polaryzuje, jak kochać obcych, innych, nie tylko tych, którzy uciekają przed wojną i głodem do Europy, ale także kolegów i koleżanki ze studiów czy z pracy, którzy mają inne poglądy polityczne niż my. Ksiądz Adam Boniecki, jak zawsze chętnie, odpowiadał na pytania gości.
Spotkanie poprowadziła p. Karolina Koziolek.
Ks. Adam Fredro-Boniecki – urodził się 25 lipca 1934 w Warszawie. Gdy miał osiemnaście lat, wstąpił do zakonu Marianów. Po kilku latach otrzymał święcenia kapłańskie. Studiował filozofię na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. Pracował z młodzieżą, był katechetą młodzieży licealnej w Grudziądzu, współpracował z duszpasterstwem akademickim KUL, prowadził duszpasterstwo akademickie w kościele św. Anny w Krakowie. W 1964 r. na zaproszenie biskupa Karola Wojtyły podjął pracę w Krakowie jako redaktor „Tygodnika Powszechnego”. Na dwa lata wyjechał do Francji, gdzie studiował w Instytucie Katolickim w Paryżu i poznawał małe wspólnoty. Z Francji pisał do „Tygodnika Powszechnego” felietony o nowym obliczu Kościoła. Po powrocie nadal pracował jako redaktor „Tygodnika Powszechnego” i duszpasterz akademicki. W roku 1979 na życzenie Jana Pawła II wyjechał do Rzymu – przygotowywał polskie wydanie dziennika „L’Osservatore Romano”; później został jego redaktorem naczelnym. Nie przerwał współpracy z „TP” – był jego rzymskim korespondentem.
Kiedy w 1991 r., po upadku komunizmu, „L’Osservatore Romano” przestało odgrywać swoją rolę, ks. Boniecki wrócił do redakcji „Tygodnika Powszechnego”. W 1993 r. został wybrany na generała Zgromadzenia Księży Marianów. Od 1999 r. do 2011 r. ksiądz Adam Boniecki pełnił funkcję redaktora naczelnego „Tygodnika Powszechnego”. Obecnie jako redaktor senior publikuje na jego łamach.
Od listopada 2011, kiedy to prowincjał Zgromadzenia Marianów nałożył na ks. Adama Bonieckiego nakaz milczenia, jest to jedyne medium, dla którego może się on wypowiadać.
Karolina Koziolek – absolwentka kulturoznawstwa na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Pracowała jako sekretarz literacki w Teatrze Nowym im. Tadeusza Łomnickiego w Poznaniu, a potem jako dziennikarka w „Głosie Wielkopolskim”, gdzie przeprowadziła wywiady z dziesiątkami osób mniej i bardziej znanych. Obecnie prezes Fundacji Vox Artis.`
Jak świat stał się memem – skąd się wzięły i po co nam memy? - Małgorzata Zmaczyńska, Maciej Kaczyński, dr Karol Jachymek
2020-02-27 11:35:00
Historia zatoczyła koło – znów komunikujemy się za pomocą obrazków. Tysiące lat temu ludzie rysowali hieroglify, a dziś – tworzą memy. To chleb powszedni XXI wieku. Wystarczy zaledwie kilka minut, żeby internauci w odpowiedzi na mniej lub bardziej ważne wydarzenia stworzyli memy, które natychmiast zalewają nasze walle na portalach społecznościowych. Czasem to właśnie z memów – a nie z telewizji, radia czy gazet – w pierwszej kolejności dowiadujemy się, czym żyje świat.
Zapraszamy na spotkanie online z twórcą memów Maciejem Kaczyńskim z Facecji oraz z kulturoznawcą z Uniwersytetu SWPS dr. Karolem Jachymkiem, które poprowadzi Małgorzata Zmaczyńska.
Po co nam memy?
Za pomocą obrazka okraszonego uszczypliwym komentarzem obśmiewamy rzeczywistość, dzielimy się emocjami albo po prostu dodajemy dowcipu codziennym sytuacjom. Ale memy potrafią też budzić zupełnie inne emocje. Naturalny jest dziś lęk przed staniem się bohaterem mema.
Memy to już spora część naszego życia. Warto więc zastanowić się, kiedy i jak zaczęła się ich historia, jakie jest ich znaczenie we współczesnym świecie oraz jaki jest przepis na doskonałego mema.
Maciej Kaczyński - razem z Patrykiem Brylińskim stworzył kultowy na Facebooku fanpage Facecje i wydał książkę „Facecje. Historia coachem życia“. Absolwent MISH UW i doktoranckiej Szkoły Nauk Społecznych w Polskiej Akademii Nauk. Autor sztuk teatralnych i scenariuszy filmowych, humorysta kwartalnika Przekrój, aktor i improwizator teatralny, związany z warszawskim Resortem Komedii. Muzyk i wokalista zespołów Extra i Wszystko Będzie Dobrze.
Facecje – fanpage z zabawnymi rozmowami postaci znanych z historii i kultury, śledzony przez ponad 70 tys. osób. Facecje mają też swoją odsłonę książkową („Historia coachem życia“), newsową (portal Facecje.pl), filmową (klipy animowane i aktorskie pastisze, ostatnio – utwór „Pato Emigracja“) i radiową (cykliczne Radio Facecje na Audioteka.pl).
dr Karol Jachymek - doktor kulturoznawstwa z Uniwersytetu SWPS, filmoznawca. Zajmuje się społeczną i kulturową historią kina (zwłaszcza polskiego) i codzienności, metodologią historii, zagadnieniem filmu i innych przekazów (audio)wizualnych jako świadectw historycznych, problematyką ciała, płci i seksualności, wpływem mediów na pamięć indywidualną i zbiorową, społeczno-kulturowymi kontekstami mediów społecznościowych oraz blogo- i vlogosfery, a także wszelkimi przejawami kultury popularnej. Współpracuje m.in. z Filmoteką Szkolną, Nowymi Horyzontami Edukacji Filmowej, Against Gravity, KinoSzkołą i Filmoteką Narodową – Instytutem Audiowizualnym. Prowadzi warsztaty i szkolenia dla młodzieży i dorosłych z zakresu edukacji filmowej, medialnej i (pop)kulturowej oraz myślenia projektowego i tworzenia innowacji społecznych. Autor książki „Film – ciało – historia. Kino polskie lat sześćdziesiątych”.
Małgorzata Zmaczyńska - jej supermocą jest mówienie. Nagrywała podcasty, zanim to było modne – Podcast RADIOaktywny oraz ZMACZNEGO. Od niedawna redaktor naczelna „SHEro” – magazynu pisanego przez dziewczyny i przede wszystkim dla dziewczyn. Kręci ją motoryzacja, nieznane historie związane z jedzeniem, psychologia i przekręty na Wall Street.
Interesujesz się kulturą? Zapraszamy na naszą stronę: https://kultura.swps.pl - znajdziesz tam jeszcze więcej merytorycznych materiałów w formatach audio, wideo i tekstowych.
Historia zatoczyła koło – znów komunikujemy się za pomocą obrazków. Tysiące lat temu ludzie rysowali hieroglify, a dziś – tworzą memy. To chleb powszedni XXI wieku. Wystarczy zaledwie kilka minut, żeby internauci w odpowiedzi na mniej lub bardziej ważne wydarzenia stworzyli memy, które natychmiast zalewają nasze walle na portalach społecznościowych. Czasem to właśnie z memów – a nie z telewizji, radia czy gazet – w pierwszej kolejności dowiadujemy się, czym żyje świat.
Zapraszamy na spotkanie online z twórcą memów Maciejem Kaczyńskim z Facecji oraz z kulturoznawcą z Uniwersytetu SWPS dr. Karolem Jachymkiem, które poprowadzi Małgorzata Zmaczyńska.
Po co nam memy?
Za pomocą obrazka okraszonego uszczypliwym komentarzem obśmiewamy rzeczywistość, dzielimy się emocjami albo po prostu dodajemy dowcipu codziennym sytuacjom. Ale memy potrafią też budzić zupełnie inne emocje. Naturalny jest dziś lęk przed staniem się bohaterem mema.
Memy to już spora część naszego życia. Warto więc zastanowić się, kiedy i jak zaczęła się ich historia, jakie jest ich znaczenie we współczesnym świecie oraz jaki jest przepis na doskonałego mema.
Maciej Kaczyński - razem z Patrykiem Brylińskim stworzył kultowy na Facebooku fanpage Facecje i wydał książkę „Facecje. Historia coachem życia“. Absolwent MISH UW i doktoranckiej Szkoły Nauk Społecznych w Polskiej Akademii Nauk. Autor sztuk teatralnych i scenariuszy filmowych, humorysta kwartalnika Przekrój, aktor i improwizator teatralny, związany z warszawskim Resortem Komedii. Muzyk i wokalista zespołów Extra i Wszystko Będzie Dobrze.
Facecje – fanpage z zabawnymi rozmowami postaci znanych z historii i kultury, śledzony przez ponad 70 tys. osób. Facecje mają też swoją odsłonę książkową („Historia coachem życia“), newsową (portal Facecje.pl), filmową (klipy animowane i aktorskie pastisze, ostatnio – utwór „Pato Emigracja“) i radiową (cykliczne Radio Facecje na Audioteka.pl).
dr Karol Jachymek - doktor kulturoznawstwa z Uniwersytetu SWPS, filmoznawca. Zajmuje się społeczną i kulturową historią kina (zwłaszcza polskiego) i codzienności, metodologią historii, zagadnieniem filmu i innych przekazów (audio)wizualnych jako świadectw historycznych, problematyką ciała, płci i seksualności, wpływem mediów na pamięć indywidualną i zbiorową, społeczno-kulturowymi kontekstami mediów społecznościowych oraz blogo- i vlogosfery, a także wszelkimi przejawami kultury popularnej. Współpracuje m.in. z Filmoteką Szkolną, Nowymi Horyzontami Edukacji Filmowej, Against Gravity, KinoSzkołą i Filmoteką Narodową – Instytutem Audiowizualnym. Prowadzi warsztaty i szkolenia dla młodzieży i dorosłych z zakresu edukacji filmowej, medialnej i (pop)kulturowej oraz myślenia projektowego i tworzenia innowacji społecznych. Autor książki „Film – ciało – historia. Kino polskie lat sześćdziesiątych”.
Małgorzata Zmaczyńska - jej supermocą jest mówienie. Nagrywała podcasty, zanim to było modne – Podcast RADIOaktywny oraz ZMACZNEGO. Od niedawna redaktor naczelna „SHEro” – magazynu pisanego przez dziewczyny i przede wszystkim dla dziewczyn. Kręci ją motoryzacja, nieznane historie związane z jedzeniem, psychologia i przekręty na Wall Street.
Interesujesz się kulturą? Zapraszamy na naszą stronę: https://kultura.swps.pl - znajdziesz tam jeszcze więcej merytorycznych materiałów w formatach audio, wideo i tekstowych.
Muzyka fortepianowa i podróże: Hania Rani, Ewa Gruszka-Dobrzyńska, Patrycja Pustkowiak
2020-01-28 11:28:00
Dlaczego zdecydowała się porzucić muzykę klasyczną na rzecz autorskich kompozycji? Czy podróże są dla niej muzyczną inspiracją? Jak łączy życie codzienne z wymagającą pracą muzyka?
Zapraszamy na spotkanie online z Hanią Rani, nazwaną największym muzycznym odkryciem ostatnich lat, pianistką i kompozytorką, autorką płyty „Esja”, która w 2019 r. została nominowana do Paszportów Polityki w dziedzinie muzyki popularnej.
Hania Rani - pianistka, kompozytorka, autorka tekstów i wokalistka. W 2015 r. ukazała się nagrana wspólnie z wiolonczelistką Dobrawą Czocher płyta „Biała flaga”. W 2018 r. z Joanną Longić jako duet Tęskno opublikowały album „Mi” – w pełni autorski, z melancholijnymi piosenkami. Duet Tęskno został uhonorowany nagrodą im. Grzegorza Ciechowskiego, najlepszą płytą 2018 r. Radiowego Domu Kultury, był też nominowany do muzycznej nagrody „Fryderyk” w kategorii Debiut Roku. Przełomem w twórczości artystki była wydana w 2019 r. solowa płyta „Esja” nagrywana aż w trzech miejscach – Rejkiawiku, Warszawie i Amsterdamie, wydana przez prestiżową wytwórnię Gondwana Records. „Esja” okazała się sukcesem, a dziennikarze „Gazety Wyborczej” wybrali ją jednym z najlepszych albumów 2019 r. „Esja” przyniosła artystce wielki rozgłos, również poza granicami kraju. Hania Rani ma na swoim koncie występy w renomowanych salach koncertowych na całym świecie, m.in. we Funkhaus w Berlinie, londyńskim Roundhouse, ale również w Tokyo, Moskwie i Istambule. W 2019 r. została nominowana do Paszportów Polityki w kategorii Muzyka Popularna oraz nagrody Odkrycia Empiku 2019 w kategorii Muzyka. Artystka współpracuje z takimi artystami, jak m.in.: Christian Löffler (projekt „Nest”), Mela Koteluk, Hior Chronik, Kamp!, Igor Herbut i Misia Furtak (album „Co przyjdzie?”).
Ewa Gruszka-Dobrzyńska - ekonomistka i skrzypaczka. Ukończyła Uniwersytet Ekonomiczny w Poznaniu (także studium doktoranckie), ponadto jest absolwentką klasy skrzypiec wybitnej polskiej wiolinistki – prof. Jadwigi Kaliszewskiej – na Wydziale Instrumentalnym Akademii Muzycznej im. F. Nowowiejskiego. Jest wykładowczynią Uniwersytetu SWPS (pracuje w Centrum Badań nad Gospodarką Kreatywną) i autorką publikacji naukowych z dziedziny ekonomiki kultury. Współautorka pierwszej polskiej monografii na temat rynku pracy artystów w Polsce. Menadżerka kompozytora Michała Dobrzyńskiego.
Patrycja Pustkowiak - pisarka i dziennikarka, absolwentka socjologii na Uniwersytecie Jagiellońskim. Debiutowała w 2013 r. głośną powieścią „Nocne zwierzęta”, która znalazła się w finale Nagrody Literackiej Nike i była nominowana do Nagrody Literackiej Gdynia. W 2016 r. otrzymała Nagrodę im. Adama Włodka przyznawaną przez Fundację Wisławy Szymborskiej. W 2018 r. wydała drugą powieść, „Maszkaron”, a rok później wywiad-rzekę z Manuelą Gretkowską „Trudno z miłości się podnieść”.
Dlaczego zdecydowała się porzucić muzykę klasyczną na rzecz autorskich kompozycji? Czy podróże są dla niej muzyczną inspiracją? Jak łączy życie codzienne z wymagającą pracą muzyka?
Zapraszamy na spotkanie online z Hanią Rani, nazwaną największym muzycznym odkryciem ostatnich lat, pianistką i kompozytorką, autorką płyty „Esja”, która w 2019 r. została nominowana do Paszportów Polityki w dziedzinie muzyki popularnej.
Hania Rani - pianistka, kompozytorka, autorka tekstów i wokalistka. W 2015 r. ukazała się nagrana wspólnie z wiolonczelistką Dobrawą Czocher płyta „Biała flaga”. W 2018 r. z Joanną Longić jako duet Tęskno opublikowały album „Mi” – w pełni autorski, z melancholijnymi piosenkami. Duet Tęskno został uhonorowany nagrodą im. Grzegorza Ciechowskiego, najlepszą płytą 2018 r. Radiowego Domu Kultury, był też nominowany do muzycznej nagrody „Fryderyk” w kategorii Debiut Roku. Przełomem w twórczości artystki była wydana w 2019 r. solowa płyta „Esja” nagrywana aż w trzech miejscach – Rejkiawiku, Warszawie i Amsterdamie, wydana przez prestiżową wytwórnię Gondwana Records. „Esja” okazała się sukcesem, a dziennikarze „Gazety Wyborczej” wybrali ją jednym z najlepszych albumów 2019 r. „Esja” przyniosła artystce wielki rozgłos, również poza granicami kraju. Hania Rani ma na swoim koncie występy w renomowanych salach koncertowych na całym świecie, m.in. we Funkhaus w Berlinie, londyńskim Roundhouse, ale również w Tokyo, Moskwie i Istambule. W 2019 r. została nominowana do Paszportów Polityki w kategorii Muzyka Popularna oraz nagrody Odkrycia Empiku 2019 w kategorii Muzyka. Artystka współpracuje z takimi artystami, jak m.in.: Christian Löffler (projekt „Nest”), Mela Koteluk, Hior Chronik, Kamp!, Igor Herbut i Misia Furtak (album „Co przyjdzie?”).
Ewa Gruszka-Dobrzyńska - ekonomistka i skrzypaczka. Ukończyła Uniwersytet Ekonomiczny w Poznaniu (także studium doktoranckie), ponadto jest absolwentką klasy skrzypiec wybitnej polskiej wiolinistki – prof. Jadwigi Kaliszewskiej – na Wydziale Instrumentalnym Akademii Muzycznej im. F. Nowowiejskiego. Jest wykładowczynią Uniwersytetu SWPS (pracuje w Centrum Badań nad Gospodarką Kreatywną) i autorką publikacji naukowych z dziedziny ekonomiki kultury. Współautorka pierwszej polskiej monografii na temat rynku pracy artystów w Polsce. Menadżerka kompozytora Michała Dobrzyńskiego.
Patrycja Pustkowiak - pisarka i dziennikarka, absolwentka socjologii na Uniwersytecie Jagiellońskim. Debiutowała w 2013 r. głośną powieścią „Nocne zwierzęta”, która znalazła się w finale Nagrody Literackiej Nike i była nominowana do Nagrody Literackiej Gdynia. W 2016 r. otrzymała Nagrodę im. Adama Włodka przyznawaną przez Fundację Wisławy Szymborskiej. W 2018 r. wydała drugą powieść, „Maszkaron”, a rok później wywiad-rzekę z Manuelą Gretkowską „Trudno z miłości się podnieść”.
Kobiety w sztuce, biografie i reportaże - A. Kuźniak (Boznańska. Non finito) i P. Pustkowiak
2019-12-19 11:44:00
Jak się pisze opowieści o wspaniałych kobietach? Gdzie szukać takich bohaterek? Na ile stanowią one inspirację i co wnoszą w życie autorki biografii? Zapraszamy na spotkanie online z Angeliką Kuźniak, autorką głośnych książek biograficzno-reporterskich.
W nowym cyklu rozmów o najciekawszych wydarzeniach w kulturze dziennikarka i pisarka Patrycja Pustkowiak rozmawia z zaproszonymi gości o tym, co jest dla nich ważne, gdzie czerpią inspiracje i dokąd prowadzi ich życie twórcze. Tym razem spotykamy się z Angeliką Kuźniak, autorką opowieści biograficzno-reporterskich „Marlene” (2009), „Papusza” (2013), „Stryjeńska. Diabli nadali” (2015) i, we współpracy z Eweliną Karpacz-Oboładze, „Czarnego Anioła. O Ewie Demarczyk” (2014). Autorka wydała właśnie książkę „Boznańska. Non finito”, poświęconą najwybitniejszej malarce swojej epoki.
Dla sztuki była w stanie poświęcić wszystko. Olga Boznańska.
Najwybitniejsza malarka epoki. Obywatelka świata. Jej portrety intrygowały, niepokoiły, obnażały duszę malowanej osoby. Nie uznawała banalnego piękna. Charakter, emocje, uczucia były dla niej ważniejsze niż uroda modeli. Po Paryżu chodziła w sukni gipiurowej z trenem pełnym falban i plis. Wzbijał się za nią tuman kurzu. Na głowie miała olbrzymi, sinoczarny wał włosów wysoko w kok zaczesanych. Na nim „czarne gniazdo z dżetów i flaneli podpięte wysoko z tyłu kwiatami, spod którego spływały czarne strusie pióra”. Wyglądała jak „posąg wyjęty na chwilę z ciemności piramidy”. Przez trzydzieści lat malowała w pracowni przy Boulevard Montparnasse.
Mistrzyni biografii, reporterka Angelika Kuźniak przygląda się wybitnej artystce z dociekliwością dziennikarki śledczej. Efektem jest napisany przepięknym językiem przenikliwy, pełen poczucia humoru portret Olgi Boznańskiej. Kobiety genialnej, delikatnej, zmysłowej, świadomej swojego talentu. Niezależnej. Portret artystki, która dla sztuki była w stanie poświęcić wszystko: miłość, dobrą opinię i święty spokój.
258 Marta Nowicka
Angelika Kuźniak
Biografistka, reporterka. Autorka opowieści biograficzno-reporterskich: „Marlene” (2009), „Papusza” (2013), „Stryjeńska. Diabli nadali” (2015), współautorka z Eweliną Karpacz-Oboładze „Czarnego Anioła. O Ewie Demarczyk” (2014). Trzykrotnie uhonorowana nagrodą Grand Press, kilkakrotnie nominowana do Polsko-Niemieckiej Nagrody Dziennikarskiej. Za wywiad z Hertą Müller otrzymała w 2010 r. Nagrodę im. Barbary Łopieńskiej. „Za reportaże o powinności artysty, o obowiązku, jaki ma się wobec własnego talentu, wobec świata, wobec Tego, kto nam ten talent podarował” otrzymała nagrodę w kategorii Inspiracja Roku w Ogólnopolskim Konkursie Reportażystów Melchiory 2014. Za książkę „Stryjeńska. Diabli nadali” nominowana do Nagrody Nike. Autorka biografii słynnej malarki Olgi Boznańskiej „Boznańska. Non finito” (2019).
Patrycja Pustkowiak - pisarka i dziennikarka, absolwentka socjologii na Uniwersytecie Jagiellońskim. Debiutowała w 2013 r. głośną powieścią „Nocne zwierzęta”, która znalazła się w finale Nagrody Literackiej Nike i była nominowana do Nagrody Literackiej Gdynia. W 2016 r. otrzymała Nagrodę im. Adama Włodka przyznawaną przez Fundację Wisławy Szymborskiej. W 2018 r. wydała drugą powieść, „Maszkaron”, a rok później wywiad-rzekę z Manuelą Gretkowską „Trudno z miłości się podnieść”.
Interesujesz się kulturą? Zapraszamy na naszą stronę: https://kultura.swps.pl - znajdziesz tam jeszcze więcej merytorycznych materiałów w formatach audio, wideo i tekstowych.
Jak się pisze opowieści o wspaniałych kobietach? Gdzie szukać takich bohaterek? Na ile stanowią one inspirację i co wnoszą w życie autorki biografii? Zapraszamy na spotkanie online z Angeliką Kuźniak, autorką głośnych książek biograficzno-reporterskich.
W nowym cyklu rozmów o najciekawszych wydarzeniach w kulturze dziennikarka i pisarka Patrycja Pustkowiak rozmawia z zaproszonymi gości o tym, co jest dla nich ważne, gdzie czerpią inspiracje i dokąd prowadzi ich życie twórcze. Tym razem spotykamy się z Angeliką Kuźniak, autorką opowieści biograficzno-reporterskich „Marlene” (2009), „Papusza” (2013), „Stryjeńska. Diabli nadali” (2015) i, we współpracy z Eweliną Karpacz-Oboładze, „Czarnego Anioła. O Ewie Demarczyk” (2014). Autorka wydała właśnie książkę „Boznańska. Non finito”, poświęconą najwybitniejszej malarce swojej epoki.
Dla sztuki była w stanie poświęcić wszystko. Olga Boznańska.
Najwybitniejsza malarka epoki. Obywatelka świata. Jej portrety intrygowały, niepokoiły, obnażały duszę malowanej osoby. Nie uznawała banalnego piękna. Charakter, emocje, uczucia były dla niej ważniejsze niż uroda modeli. Po Paryżu chodziła w sukni gipiurowej z trenem pełnym falban i plis. Wzbijał się za nią tuman kurzu. Na głowie miała olbrzymi, sinoczarny wał włosów wysoko w kok zaczesanych. Na nim „czarne gniazdo z dżetów i flaneli podpięte wysoko z tyłu kwiatami, spod którego spływały czarne strusie pióra”. Wyglądała jak „posąg wyjęty na chwilę z ciemności piramidy”. Przez trzydzieści lat malowała w pracowni przy Boulevard Montparnasse.
Mistrzyni biografii, reporterka Angelika Kuźniak przygląda się wybitnej artystce z dociekliwością dziennikarki śledczej. Efektem jest napisany przepięknym językiem przenikliwy, pełen poczucia humoru portret Olgi Boznańskiej. Kobiety genialnej, delikatnej, zmysłowej, świadomej swojego talentu. Niezależnej. Portret artystki, która dla sztuki była w stanie poświęcić wszystko: miłość, dobrą opinię i święty spokój.
258 Marta Nowicka
Angelika Kuźniak
Biografistka, reporterka. Autorka opowieści biograficzno-reporterskich: „Marlene” (2009), „Papusza” (2013), „Stryjeńska. Diabli nadali” (2015), współautorka z Eweliną Karpacz-Oboładze „Czarnego Anioła. O Ewie Demarczyk” (2014). Trzykrotnie uhonorowana nagrodą Grand Press, kilkakrotnie nominowana do Polsko-Niemieckiej Nagrody Dziennikarskiej. Za wywiad z Hertą Müller otrzymała w 2010 r. Nagrodę im. Barbary Łopieńskiej. „Za reportaże o powinności artysty, o obowiązku, jaki ma się wobec własnego talentu, wobec świata, wobec Tego, kto nam ten talent podarował” otrzymała nagrodę w kategorii Inspiracja Roku w Ogólnopolskim Konkursie Reportażystów Melchiory 2014. Za książkę „Stryjeńska. Diabli nadali” nominowana do Nagrody Nike. Autorka biografii słynnej malarki Olgi Boznańskiej „Boznańska. Non finito” (2019).
Patrycja Pustkowiak - pisarka i dziennikarka, absolwentka socjologii na Uniwersytecie Jagiellońskim. Debiutowała w 2013 r. głośną powieścią „Nocne zwierzęta”, która znalazła się w finale Nagrody Literackiej Nike i była nominowana do Nagrody Literackiej Gdynia. W 2016 r. otrzymała Nagrodę im. Adama Włodka przyznawaną przez Fundację Wisławy Szymborskiej. W 2018 r. wydała drugą powieść, „Maszkaron”, a rok później wywiad-rzekę z Manuelą Gretkowską „Trudno z miłości się podnieść”.
Interesujesz się kulturą? Zapraszamy na naszą stronę: https://kultura.swps.pl - znajdziesz tam jeszcze więcej merytorycznych materiałów w formatach audio, wideo i tekstowych.
Seks, relacje, edukacja - Marta Szarejko (Seksuolożki) i Patrycja Pustkowiak
2019-11-27 15:07:00
Interesujesz się kulturą? Zapraszamy na naszą stronę: https://kultura.swps.pl - znajdziesz tam jeszcze więcej merytorycznych materiałów w formatach audio, wideo i tekstowych.
Drugi odcinek cyklu Strefy Kultur poświęcony był przede wszystkim książce „Seksuolożki. Sekrety gabinetów” Marty Szarejko. Autorka zapytała w niej polskie seksuolożki o to, czego się wstydzimy, czego boimy, jak zmieniały się nasze problemy intymne i język, jakim o nich mówimy? Publikacja to zapis czternastu rozmów, które prezentują intymny portret Polek. Rozmowę poprowadziła dziennikarka i pisarka – Patrycja Pustkowiak.
Marta Szarejko - dziennikarka, reportażystka. Autorka książki o bezdomnych „Nie ma o czym mówić”, za którą została nominowana do Literackiej Nagrody Europy Środkowej Angelus, zbioru reportaży o kompleksach osób z małych miejscowości mieszkających w dużych miastach „Zaduch oraz zbioru wywiadów „Seksuolożki. Sekrety gabinetów”. Publikowała w „Dużym Formacie”, „Dwutygodniku”, „Nowych Książkach”, „Kulturze Miasta”, „Chimerze”, „Elle”, „Pani”. Laureatka Konkursu Stypendialnego Fundacji im. Ryszarda Kapuścińskiego – Herodot.
Patrycja Pustkowiak - pisarka i dziennikarka. Debiutowała w 2013 r. głośną powieścią „Nocne zwierzęta”, która znalazła się w finale Nagrody Literackiej Nike i była nominowana do Nagrody Literackiej Gdynia. W 2016 r. otrzymała Nagrodę im. Adama Włodka przyznawaną przez Fundację Wisławy Szymborskiej. W 2018 r. wydała drugą powieść, „Maszkaron”, a rok później wywiad-rzekę z Manuelą Gretkowską „Trudno z miłości się podnieść”.
Interesujesz się kulturą? Zapraszamy na naszą stronę: https://kultura.swps.pl - znajdziesz tam jeszcze więcej merytorycznych materiałów w formatach audio, wideo i tekstowych.
Drugi odcinek cyklu Strefy Kultur poświęcony był przede wszystkim książce „Seksuolożki. Sekrety gabinetów” Marty Szarejko. Autorka zapytała w niej polskie seksuolożki o to, czego się wstydzimy, czego boimy, jak zmieniały się nasze problemy intymne i język, jakim o nich mówimy? Publikacja to zapis czternastu rozmów, które prezentują intymny portret Polek. Rozmowę poprowadziła dziennikarka i pisarka – Patrycja Pustkowiak.
Marta Szarejko - dziennikarka, reportażystka. Autorka książki o bezdomnych „Nie ma o czym mówić”, za którą została nominowana do Literackiej Nagrody Europy Środkowej Angelus, zbioru reportaży o kompleksach osób z małych miejscowości mieszkających w dużych miastach „Zaduch oraz zbioru wywiadów „Seksuolożki. Sekrety gabinetów”. Publikowała w „Dużym Formacie”, „Dwutygodniku”, „Nowych Książkach”, „Kulturze Miasta”, „Chimerze”, „Elle”, „Pani”. Laureatka Konkursu Stypendialnego Fundacji im. Ryszarda Kapuścińskiego – Herodot.
Patrycja Pustkowiak - pisarka i dziennikarka. Debiutowała w 2013 r. głośną powieścią „Nocne zwierzęta”, która znalazła się w finale Nagrody Literackiej Nike i była nominowana do Nagrody Literackiej Gdynia. W 2016 r. otrzymała Nagrodę im. Adama Włodka przyznawaną przez Fundację Wisławy Szymborskiej. W 2018 r. wydała drugą powieść, „Maszkaron”, a rok później wywiad-rzekę z Manuelą Gretkowską „Trudno z miłości się podnieść”.
Życie, książki, pisarstwo - Paweł Sołtys (Pablopavo) i Patrycja Pustkowiak
2019-11-04 18:17:00
Zapraszamy serdecznie do udziału w nowym cyklu poświęconym najciekawszym wydarzeniom kulturalnym w Polsce – ROZMOWY KULTURALNE – realizowanym w ramach Strefy Kultur Uniwersytetu SWPS, które poprowadzi dziennikarka i pisarka – Patrycja Pustkowiak.
Z zaproszonymi gośćmi rozmawiać będziemy o tym, co jest dla nich ważne, skąd czerpią inspiracje i dokąd prowadzi ich życie twórcze. W pierwszym odcinku Patrycja rozmawiać będzie z Pawłem Sołtysem (Pablopavo). Okazją do spotkania jest premiera jego nowej książki „Nieradość".
„Nieradość” Paweł Sołtys (Pablopavo)
„Wszystko się tu pomieszało i bardziej przypomina majaczenie chorego, pijacki sen niż pamięć. Ale jest pamięcią, jest przeszłością, jest tu i teraz. Jak gdyby patrzeć jednocześnie przez okulary do bliży i do dali. Śmierć i dzieciństwo idą ramię w ramię. Zgarbiony Bułat Okudżawa z marną rosyjską gitarą, siekierkowski Izajasz, pisarz w drodze, Grażyna, której ciała nie starcza do tego, by ją nazywać Grażyną, pijany listonosz, kulawy Bartek, kot i dziadek, pan Gerber, który uczy historii i robi zdjęcia nagim kobietom, Daniił Charms, który umarł z głodu, Buła, który się powiesił, samotny stary mężczyzna bez oszczędności. Wszyscy wirują w zawrotnym danse macabre – tańcu śmierci, który jest korowodem życia. Na Grochowie, w Brnie, na Saskiej Kępie, w galicyjskim miasteczku, „w którym języki były dłuższe od ulic, a szepty głośniejsze niż bicie dzwonów w kościele”, w Pińsku, w Kijowie, w Europie Środkowo-Wschodniej. A czas się sfilcował i już niczego nie da się uporządkować. Po co to zresztą porządkować?.”
Paweł Sołtys - muzyk, autor piosenek. Jako Pablopavo wydał kilkanaście płyt, zagrał około tysiąca koncertów. Studiował rusycystykę, ale studiów nie ukończył. Jego opowiadania ukazywały się w „Lampie”, „Ricie Baum”, „Studium”. Za prozatorski debiut „Mikrotyki” otrzymał Nagrodę Literacką im. Marka Nowakowskiego, Nagrodę Literacką Gdynia, znalazł się w finale Nagrody Literackiej Nike oraz był nominowany do Paszportu „Polityki”, Nagrody im. Cypriana Kamila Norwida i Nagrody Literackiej im. Witolda Gombrowicza.
Patrycja Pustkowiak - pisarka i dziennikarka. Debiutowała w 2013 roku głośną powieścią „Nocne zwierzęta”, która znalazła się w finale Nagrody Literackiej Nike i była nominowana do Nagrody Literackiej Gdynia. W 2016 roku otrzymała Nagrodę im. Adama Włodka przyznawaną przez Fundację Wisławy Szymborskiej. W 2018 roku wydała drugą powieść, „Maszkaron”, a rok później wywiad-rzekę z Manuelą Gretkowską „Trudno z miłości się podnieść”.
Zapraszamy serdecznie do udziału w nowym cyklu poświęconym najciekawszym wydarzeniom kulturalnym w Polsce – ROZMOWY KULTURALNE – realizowanym w ramach Strefy Kultur Uniwersytetu SWPS, które poprowadzi dziennikarka i pisarka – Patrycja Pustkowiak.
Z zaproszonymi gośćmi rozmawiać będziemy o tym, co jest dla nich ważne, skąd czerpią inspiracje i dokąd prowadzi ich życie twórcze. W pierwszym odcinku Patrycja rozmawiać będzie z Pawłem Sołtysem (Pablopavo). Okazją do spotkania jest premiera jego nowej książki „Nieradość".
„Nieradość” Paweł Sołtys (Pablopavo)
„Wszystko się tu pomieszało i bardziej przypomina majaczenie chorego, pijacki sen niż pamięć. Ale jest pamięcią, jest przeszłością, jest tu i teraz. Jak gdyby patrzeć jednocześnie przez okulary do bliży i do dali. Śmierć i dzieciństwo idą ramię w ramię. Zgarbiony Bułat Okudżawa z marną rosyjską gitarą, siekierkowski Izajasz, pisarz w drodze, Grażyna, której ciała nie starcza do tego, by ją nazywać Grażyną, pijany listonosz, kulawy Bartek, kot i dziadek, pan Gerber, który uczy historii i robi zdjęcia nagim kobietom, Daniił Charms, który umarł z głodu, Buła, który się powiesił, samotny stary mężczyzna bez oszczędności. Wszyscy wirują w zawrotnym danse macabre – tańcu śmierci, który jest korowodem życia. Na Grochowie, w Brnie, na Saskiej Kępie, w galicyjskim miasteczku, „w którym języki były dłuższe od ulic, a szepty głośniejsze niż bicie dzwonów w kościele”, w Pińsku, w Kijowie, w Europie Środkowo-Wschodniej. A czas się sfilcował i już niczego nie da się uporządkować. Po co to zresztą porządkować?.”
Paweł Sołtys - muzyk, autor piosenek. Jako Pablopavo wydał kilkanaście płyt, zagrał około tysiąca koncertów. Studiował rusycystykę, ale studiów nie ukończył. Jego opowiadania ukazywały się w „Lampie”, „Ricie Baum”, „Studium”. Za prozatorski debiut „Mikrotyki” otrzymał Nagrodę Literacką im. Marka Nowakowskiego, Nagrodę Literacką Gdynia, znalazł się w finale Nagrody Literackiej Nike oraz był nominowany do Paszportu „Polityki”, Nagrody im. Cypriana Kamila Norwida i Nagrody Literackiej im. Witolda Gombrowicza.
Patrycja Pustkowiak - pisarka i dziennikarka. Debiutowała w 2013 roku głośną powieścią „Nocne zwierzęta”, która znalazła się w finale Nagrody Literackiej Nike i była nominowana do Nagrody Literackiej Gdynia. W 2016 roku otrzymała Nagrodę im. Adama Włodka przyznawaną przez Fundację Wisławy Szymborskiej. W 2018 roku wydała drugą powieść, „Maszkaron”, a rok później wywiad-rzekę z Manuelą Gretkowską „Trudno z miłości się podnieść”.