Naturalnie z WWF
Ty go nie widzisz, ale wilk widzi Ciebie.
Ty go nie słyszysz, ale ryś wie, że tam jesteś.
Jesteśmy częścią fascynującego świata przyrody.
Otwórz oczy i uszy na naturę!
Naturalnie z WWF.
Na podcast zaprasza Agnieszka Veljković.
Rowerem z Lublina do Kopenhagi dla WWF
2023-10-03 19:40:50
Jak połączyć pasję z pomaganiem i dodatkowo zainspirować do działania inne osoby? Poznajcie historię pana Bartka ( Julo / Bartek Piątek (@dzulianoo) • Zdjęcia i filmy na Instagramie ), naszego darczyńcy. W czerwcu 2023 roku przejechał on na rowerze dystans z Lublina do Kopenhagi w zaledwie 8 dni. Poza sprawdzeniem się kondycyjnie na tej trasie, postanowił też wesprzeć naszą fundację. Jak? Znalazł sponsorów, którzy za każdy przejechany przez niego kilometr zdecydowali się wpłacić 1zł na rzecz działań Fundacji WWF Polska. Ale to nie wszystko! Pan Bartek każdego dnia na swoich mediach społecznościowych opowiadał o jednym wybranym gatunku, którego ochroną się zajmujemy, dodatkowo edukując swoich odbiorców.
(1:05) Skąd pomysł na wybór Kopenhagi, jako destynacji?
(2:20) Dlaczego celem zbiórki stały się działania właśnie naszej Fundacji?
(4:30) Jak wyglądała organizacja tej wyprawy?
(6:35) Jak wyglądała współpraca z Fundacją WWF Polska przy tej inicjatywie?
(8:40) Jak trudna była wyprawa?
(10:30) Ile kilometrów dziennie pokonywał pan Bartek?
(10:50) Co pan Bartek zabrał ze sobą w trasę?
(11:40) Jak na pomysł wyprawy reagowali spotykani na trasie ludzie?
(13:18) Jaki był odzew wśród osób śledzących wyprawę?
(15:20) O jakich gatunkach opowiadał pan Bartek w trakcie wyprawy?
(16:35) Jaki gatunek rodzimy jest ulubionym gatunkiem pana Bartka?
(18:09) Co na temat wyprawy uważają dzieci pana Bartka?
(19:10) Czym dla pana Bartka jest pomaganie?
Jak połączyć pasję z pomaganiem i dodatkowo zainspirować do działania inne osoby? Poznajcie historię pana Bartka (Julo / Bartek Piątek (@dzulianoo) • Zdjęcia i filmy na Instagramie), naszego darczyńcy. W czerwcu 2023 roku przejechał on na rowerze dystans z Lublina do Kopenhagi w zaledwie 8 dni. Poza sprawdzeniem się kondycyjnie na tej trasie, postanowił też wesprzeć naszą fundację. Jak? Znalazł sponsorów, którzy za każdy przejechany przez niego kilometr zdecydowali się wpłacić 1zł na rzecz działań Fundacji WWF Polska. Ale to nie wszystko! Pan Bartek każdego dnia na swoich mediach społecznościowych opowiadał o jednym wybranym gatunku, którego ochroną się zajmujemy, dodatkowo edukując swoich odbiorców.
(1:05) Skąd pomysł na wybór Kopenhagi, jako destynacji?
(2:20) Dlaczego celem zbiórki stały się działania właśnie naszej Fundacji?
(4:30) Jak wyglądała organizacja tej wyprawy?
(6:35) Jak wyglądała współpraca z Fundacją WWF Polska przy tej inicjatywie?
(8:40) Jak trudna była wyprawa?
(10:30) Ile kilometrów dziennie pokonywał pan Bartek?
(10:50) Co pan Bartek zabrał ze sobą w trasę?
(11:40) Jak na pomysł wyprawy reagowali spotykani na trasie ludzie?
(13:18) Jaki był odzew wśród osób śledzących wyprawę?
(15:20) O jakich gatunkach opowiadał pan Bartek w trakcie wyprawy?
(16:35) Jaki gatunek rodzimy jest ulubionym gatunkiem pana Bartka?
(18:09) Co na temat wyprawy uważają dzieci pana Bartka?
(19:10) Czym dla pana Bartka jest pomaganie?
Jak biznes może pomóc w odnowie różnorodności biologicznej?
2023-06-30 11:23:38
Mokradła wciąż często kojarzą się z upiornymi terenami, na które lepiej nie zapuszczać się po zmroku. Najwyższa pora odczarować ten szkodliwy mit!
Od ponad 10 lat Fundacja WWF Polska i UPM Raflatac realizują wspólnie ambitne działania na rzecz ochrony przyrody. Dzięki wsparciu UPM Raflatac powstali między innymi Strażnicy Rzek WWF – jeden z flagowych projektów Fundacji WWF Polska. Aktualnie realizujemy kolejny odważny, innowacyjny i kluczowy przyrodniczo projekt, polegający na wsparciu odtwarzania naturalnych siedlisk poprzez tworzenie obszarów chronionych prywatnie. Obejmują one między innymi mokradła. O tym, dlaczego ich ochrona jest tak istotna, opowiedzą dziś nasi goście: Przemysław Różycki z UPM Raflatac oraz Natalia Owdziej-Pietrzak z Fundacji WWF Polska.
(2:14) Jak łączyć ochronę przyrody i cele biznesowe?
(3:40) Jakie korzyści dla Fundacji WWF Polska niesie współpraca z biznesem w zakresie ochrony obszarów chronionych?
(5:50) W jakich miejscach w Polsce są już utworzone obszary chronione prywatnie? Jaki jest ich potencjał do rozwoju i czy możemy korzystać w tym zakresie z doświadczeń innych krajów?
(7:45) Przykłady obszarów chronionych prywatnie w Finlandii
(10:00) Czy rozwiązania stosowane w Finlandii mogą się przyjąć na polskim gruncie? Jak zmotywować ludzi uczestniczenia w ochronie środowiska i zachęcić biznes do inwestowania w obszary chronione?
(12:08) Definicja i rola mokradeł (odpowiada Natalia-Owdziej Pietrzak)
(14:50) Dlaczego i jak UPM Raflatac wspiera projekty przyrodnicze?
(16:06) Definicja i rola mokradeł (odpowiada Przemysław Różycki)
Mokradła wciąż często kojarzą się z upiornymi terenami, na które lepiej nie zapuszczać się po zmroku. Najwyższa pora odczarować ten szkodliwy mit!
Od ponad 10 lat Fundacja WWF Polska i UPM Raflatac realizują wspólnie ambitne działania na rzecz ochrony przyrody. Dzięki wsparciu UPM Raflatac powstali między innymi Strażnicy Rzek WWF – jeden z flagowych projektów Fundacji WWF Polska. Aktualnie realizujemy kolejny odważny, innowacyjny i kluczowy przyrodniczo projekt, polegający na wsparciu odtwarzania naturalnych siedlisk poprzez tworzenie obszarów chronionych prywatnie. Obejmują one między innymi mokradła. O tym, dlaczego ich ochrona jest tak istotna, opowiedzą dziś nasi goście: Przemysław Różycki z UPM Raflatac oraz Natalia Owdziej-Pietrzak z Fundacji WWF Polska.
(2:14) Jak łączyć ochronę przyrody i cele biznesowe?
(3:40) Jakie korzyści dla Fundacji WWF Polska niesie współpraca z biznesem w zakresie ochrony obszarów chronionych?
(5:50) W jakich miejscach w Polsce są już utworzone obszary chronione prywatnie? Jaki jest ich potencjał do rozwoju i czy możemy korzystać w tym zakresie z doświadczeń innych krajów?
(7:45) Przykłady obszarów chronionych prywatnie w Finlandii
(10:00) Czy rozwiązania stosowane w Finlandii mogą się przyjąć na polskim gruncie? Jak zmotywować ludzi uczestniczenia w ochronie środowiska i zachęcić biznes do inwestowania w obszary chronione?
(12:08) Definicja i rola mokradeł (odpowiada Natalia-Owdziej Pietrzak)
(14:50) Dlaczego i jak UPM Raflatac wspiera projekty przyrodnicze?
(16:06) Definicja i rola mokradeł (odpowiada Przemysław Różycki)
Jak ODRAtować Odrę?
2023-05-11 11:32:59
Katastrofa na Odrze wciąż trwa. Z danych Instytutu Rybactwa Śródlądowego wynika, że wymarło prawie 50% populacji ryb żyjących w Odrze. Dochodzą do nas wieści, że zginęło też niemal 80% mięczaków. Czy istnieje ryzyko, że ta sytuacja może się wydarzyć ponownie również w tym roku? Jak długo jeszcze polskie rzeki będą cierpieć, czekając na odpowiedzialne decyzje rządzących?
Gośćmi dzisiejszego odcinka są: dr Alicja Pawelec-Olesińska, Kierowniczka Zespołu Ochrony Ekosystemów Wodnych WWF Polska oraz dr hab. inż. Bogdan Wziątek, Przewodniczący Rady Naukowej Polskiego Związku Wędkarskiego, Uniwersytet Warmińsko-Mazurski.
Podpisz: MANIFEST.WWF.PL
Muzyka, którą słyszycie w podcaście to 'Hiraeth' by Scott Buckley - released under CC-BY 4.0. www.scottbuckley.com.au
(1:05) - W jakim stanie jest teraz Odra i czy zdążyła już wrócić do stanu sprzed katastrofy?
(1:52) - Czy Odra jest dalej rzeką naturalną? Jak przekształcenia tej rzeki wpłynęły na jej ekosystem?
(3:40) - Jakie działania należałoby podjąć?
(4:40) - Czy w tym roku czeka nas powtórka ubiegłorocznej katastrofy?
(8:43) - Czy jednym z rozwiązań prawnych mógłby być monitoring rzek i czy mógłby on zapobiec w przyszłości takim katastrofom?
(9:50) - Co może się przyczynić do dalszej degradacji ekosystemu tej rzeki? (10:55) - Strona niemiecka dostrzega problem i jest przeciwna dalszej regulacji Odry. Z czego wynika podejście polskiego rządu do regulacji Odry? (odpowiada dr Alicja Pawelec-Olesińska)
(12:00) - Jak każdy z nas może wpłynąć na los Odry?
(12:30) - Z czego wynika podejście polskiego rządu do regulacji Odry? (odpowiada dr hab. inż. Bogdan Wziątek)
(14:20) - Jak w Europie wygląda transport śródlądowy?
(15:15) - Kto jest odpowiedzialny za zrzuty do Odry?
(16:10) - Czy rząd może jakoś zaradzić zrzutom chlorku?
(17:00) - Czy można uzależnić zrzuty od przepływu wody i je monitorować?
(17:55) - Szacuje się, że w ubiegłorocznej katastrofie zginęło 50% ryb. Czy są szanse na powrót do stanu sprzed katastrofy?
(30:00) - Podsumowanie: co możemy zrobić dla naszych rzek?
Katastrofa na Odrze wciąż trwa. Z danych Instytutu Rybactwa Śródlądowego wynika, że wymarło prawie 50% populacji ryb żyjących w Odrze. Dochodzą do nas wieści, że zginęło też niemal 80% mięczaków. Czy istnieje ryzyko, że ta sytuacja może się wydarzyć ponownie również w tym roku? Jak długo jeszcze polskie rzeki będą cierpieć, czekając na odpowiedzialne decyzje rządzących?
Gośćmi dzisiejszego odcinka są: dr Alicja Pawelec-Olesińska, Kierowniczka Zespołu Ochrony Ekosystemów Wodnych WWF Polska oraz dr hab. inż. Bogdan Wziątek, Przewodniczący Rady Naukowej Polskiego Związku Wędkarskiego, Uniwersytet Warmińsko-Mazurski.
Podpisz: MANIFEST.WWF.PL
Muzyka, którą słyszycie w podcaście to 'Hiraeth' by Scott Buckley - released under CC-BY 4.0. www.scottbuckley.com.au
(1:05) - W jakim stanie jest teraz Odra i czy zdążyła już wrócić do stanu sprzed katastrofy?
(1:52) - Czy Odra jest dalej rzeką naturalną? Jak przekształcenia tej rzeki wpłynęły na jej ekosystem?
(3:40) - Jakie działania należałoby podjąć?
(4:40) - Czy w tym roku czeka nas powtórka ubiegłorocznej katastrofy?
(8:43) - Czy jednym z rozwiązań prawnych mógłby być monitoring rzek i czy mógłby on zapobiec w przyszłości takim katastrofom?
(9:50) - Co może się przyczynić do dalszej degradacji ekosystemu tej rzeki?
(10:55) - Strona niemiecka dostrzega problem i jest przeciwna dalszej regulacji Odry. Z czego wynika podejście polskiego rządu do regulacji Odry? (odpowiada dr Alicja Pawelec-Olesińska)
(12:00) - Jak każdy z nas może wpłynąć na los Odry?
(12:30) - Z czego wynika podejście polskiego rządu do regulacji Odry? (odpowiada dr hab. inż. Bogdan Wziątek)
(14:20) - Jak w Europie wygląda transport śródlądowy?
(15:15) - Kto jest odpowiedzialny za zrzuty do Odry?
(16:10) - Czy rząd może jakoś zaradzić zrzutom chlorku?
(17:00) - Czy można uzależnić zrzuty od przepływu wody i je monitorować?
(17:55) - Szacuje się, że w ubiegłorocznej katastrofie zginęło 50% ryb. Czy są szanse na powrót do stanu sprzed katastrofy?
(30:00) - Podsumowanie: co możemy zrobić dla naszych rzek?
Simona Kossak - z miłości do zwierząt
2022-05-09 13:59:17
Czy dzikie zwierzęta to jedynie część populacji, którą powinni „zarządzać” ludzie, zabijając te które uznają za nadmiarowe? A może osobne jednostki, które tak jak ludzie, mają prawo do … szczęścia? Dzisiejszą bohaterką Naturalnie z WWF, jest Simona Kossak, biolożka, bezwarunkowa obrończyni przyrody , która nie miałaby wątpliwości jak odpowiedzieć na powyższe pytanie...
Simona szła własną drogą. Została profesorką biologii i zaszyła się w Puszczy Białowieskiej, mimo, że pochodziła z krakowskiej, artystycznej rodziny. Była przecież córką Jerzego Kossaka, wnuczką Wojciecha i prawnuczką Juliusza – trzech malarzy batalistów, a jej ciotkami były poetka Maria Pawlikowska-Jasnorzewska i pisarka Magdalena Samozwaniec, a stryjeczną babką Zofia Kossak-Szczucka, autorka powieści historycznych.
O tym co można zyskać, a co stracić gdy się idzie pod prąd, opowiadają nam Natalia Koryncka-Gruz, reżyserka filmu „Simona i dr Przemysław Nawrocki, biolog, współtwórca min. Biebrzańskiego Biebrzańskiego PN, od lat walczący o dziką w WWF Polska.
WWF Polska jest patronem filmu "Simona" , który będzie miał swoją premierę podczas tegorocznej edycji festiwalu Millenium Docs Against Gravity (Konkurs Polski). Muzyka, którą usłyszycie w podcaście to ścieżka dźwiękowa do filmu "Simona".
Zapraszamy do słuchania i zapraszamy do kin.
Czy dzikie zwierzęta to jedynie część populacji, którą powinni „zarządzać” ludzie, zabijając te które uznają za nadmiarowe? A może osobne jednostki, które tak jak ludzie, mają prawo do … szczęścia? Dzisiejszą bohaterką Naturalnie z WWF, jest Simona Kossak, biolożka, bezwarunkowa obrończyni przyrody, która nie miałaby wątpliwości jak odpowiedzieć na powyższe pytanie...
Simona szła własną drogą. Została profesorką biologii i zaszyła się w Puszczy Białowieskiej, mimo, że pochodziła z krakowskiej, artystycznej rodziny. Była przecież córką Jerzego Kossaka, wnuczką Wojciecha i prawnuczką Juliusza – trzech malarzy batalistów, a jej ciotkami były poetka Maria Pawlikowska-Jasnorzewska i pisarka Magdalena Samozwaniec, a stryjeczną babką Zofia Kossak-Szczucka, autorka powieści historycznych.
O tym co można zyskać, a co stracić gdy się idzie pod prąd, opowiadają nam Natalia Koryncka-Gruz, reżyserka filmu „Simona i dr Przemysław Nawrocki, biolog, współtwórca min. Biebrzańskiego Biebrzańskiego PN, od lat walczący o dziką w WWF Polska.
WWF Polska jest patronem filmu "Simona", który będzie miał swoją premierę podczas tegorocznej edycji festiwalu Millenium Docs Against Gravity (Konkurs Polski). Muzyka, którą usłyszycie w podcaście to ścieżka dźwiękowa do filmu "Simona".
Zapraszamy do słuchania i zapraszamy do kin.
Strach się bać – psychika a zmiana klimatu
2022-04-26 15:10:11
„Lęk klimatyczny”, „depresja klimatyczna”, „żałoba klimatyczna”, „solastalgia” to tylko kilka określeń tego z czym zmaga się coraz więcej osób w związku ze zmianą klimatu.
Dziś w ramach kampanii WWF Polska - "Sorry, nie taki mamy klimat’" o tym czy możemy NIE odczuwać niepokoju w związku ze zmianą klimatu? Czy powinniśmy lęk wyprzeć czy raczej za nim podążać? Jak odzyskać poczucie sprawstwa i kontroli? Jak ratować swoją psychikę i ... klimat. Wreszcie, jak łagodzić międzypokoleniowy konflikt:
- Jeżeli nie zaczniemy działać nasze dzieci będą żyły w świecie cieplejszym o kilka stopni, a zatem innym niż ten, który znamy. Zostawiamy dzieciom świat, w którym sami nie chcielibyśmy żyć.
- Ja nie prosiłam się o takie warunki życia. Widzę tą bezsilność i obawy mojego pokolenia czy jest wogóle sens podejmować niektóre decyzje, np. czy jest sens mieć dzieci, jeśli nasz świat wygląda tak a nie inaczej.
Mówią nasze gościnie: dr Marzena Cypryańska-Nezlek , adiunkt w Instytucie Psychologii Uniwersytetu SWPS, kieruje Centrum Działań dla Klimatu i Transformacji Społecznych (4CAST) oraz Katarzyna Nawrocka , studentka, działaczka proklimatyczna i pracowniczka WWF Polska, która w naszym podcaście jest głosem pokolenia Z.
Zapraszamy!
„Lęk klimatyczny”, „depresja klimatyczna”, „żałoba klimatyczna”, „solastalgia” to tylko kilka określeń tego z czym zmaga się coraz więcej osób w związku ze zmianą klimatu.
Dziś w ramach kampanii WWF Polska - "Sorry, nie taki mamy klimat’" o tym czy możemy NIE odczuwać niepokoju w związku ze zmianą klimatu? Czy powinniśmy lęk wyprzeć czy raczej za nim podążać? Jak odzyskać poczucie sprawstwa i kontroli? Jak ratować swoją psychikę i ... klimat. Wreszcie, jak łagodzić międzypokoleniowy konflikt:
- Jeżeli nie zaczniemy działać nasze dzieci będą żyły w świecie cieplejszym o kilka stopni, a zatem innym niż ten, który znamy. Zostawiamy dzieciom świat, w którym sami nie chcielibyśmy żyć.
- Ja nie prosiłam się o takie warunki życia. Widzę tą bezsilność i obawy mojego pokolenia czy jest wogóle sens podejmować niektóre decyzje, np. czy jest sens mieć dzieci, jeśli nasz świat wygląda tak a nie inaczej.
Mówią nasze gościnie: dr Marzena Cypryańska-Nezlek, adiunkt w Instytucie Psychologii Uniwersytetu SWPS, kieruje Centrum Działań dla Klimatu i Transformacji Społecznych (4CAST) oraz Katarzyna Nawrocka, studentka, działaczka proklimatyczna i pracowniczka WWF Polska, która w naszym podcaście jest głosem pokolenia Z.
Zapraszamy!
Dość paliw z Rosji!
2022-04-13 08:58:35
- Czy wojna w Ukrainie może zmienić warunki gry w kontekście transformacji klimatycznej?
- Czy stanie się pretekstem na odejścia od paliw kopalnych importowanych z Rosji?
- Czym zastąpić w Polsce rosyjski gaz, węgiel i ropę?
Po napaści na Ukrainę zadajemy sobie pytania już nie tylko o to jak uratować się przed katastrofą klimatyczna, ale i co zrobić by zapewnić sobie bezpieczeństwo energetyczne...
„Polska będzie robiła wszystko, aby do końca 2022 roku odejść od rosyjskiej ropy naftowej”, mówi premier Mateusz Morawiecki. Obiecuje też, że już w tym roku mamy zaprzestać sprowadzania węgla i gazu zza wschodniej granicy. Nam jednak nie trzeba było lekcji wojny, by rozumieć jakim zagrożeniem dla bezpieczeństwa energetycznego kraju jest uzależnienie się w dostawach paliw od Rosji.
A co z zachodnią Europą? Szczególnie z Francją, Niemcami, Węgrami? Czy odważą się zajrzeć za kurtynę rosyjskiego teatru, w którym od lat, na potrzeby zachodniej publiki, odgrywany jest spektakl ‘alternatywnej demokracji”? Jaskółki zmiany już widać. Portugala, w związku z napaścią Rosji na Ukrainę planuje osiągnąć próg 80 proc. produkcji energii z OZE już w 2026 roku. To 4 lata wcześniej niż pierwotnie planowano!
Choć u nas na szczęście wojny nie ma, wszyscy czujemy, że jest bardzo blisko nas. Tragedie rozgrywające się za nasza granicą rozrywają nam serca. Chyba nie ma Polaka, który byłby obojętny, jedni angażują się bardziej inni mniej, ale łączna suma naszych działań układa się obraz ogromnej solidarności z Ukrainą.
Слава Україні!
- Czy wojna w Ukrainie może zmienić warunki gry w kontekście transformacji klimatycznej?
- Czy stanie się pretekstem na odejścia od paliw kopalnych importowanych z Rosji?
- Czym zastąpić w Polsce rosyjski gaz, węgiel i ropę?
Po napaści na Ukrainę zadajemy sobie pytania już nie tylko o to jak uratować się przed katastrofą klimatyczna, ale i co zrobić by zapewnić sobie bezpieczeństwo energetyczne...
„Polska będzie robiła wszystko, aby do końca 2022 roku odejść od rosyjskiej ropy naftowej”, mówi premier Mateusz Morawiecki. Obiecuje też, że już w tym roku mamy zaprzestać sprowadzania węgla i gazu zza wschodniej granicy. Nam jednak nie trzeba było lekcji wojny, by rozumieć jakim zagrożeniem dla bezpieczeństwa energetycznego kraju jest uzależnienie się w dostawach paliw od Rosji.
A co z zachodnią Europą? Szczególnie z Francją, Niemcami, Węgrami? Czy odważą się zajrzeć za kurtynę rosyjskiego teatru, w którym od lat, na potrzeby zachodniej publiki, odgrywany jest spektakl ‘alternatywnej demokracji”? Jaskółki zmiany już widać. Portugala, w związku z napaścią Rosji na Ukrainę planuje osiągnąć próg 80 proc. produkcji energii z OZE już w 2026 roku. To 4 lata wcześniej niż pierwotnie planowano!
Choć u nas na szczęście wojny nie ma, wszyscy czujemy, że jest bardzo blisko nas. Tragedie rozgrywające się za nasza granicą rozrywają nam serca. Chyba nie ma Polaka, który byłby obojętny, jedni angażują się bardziej inni mniej, ale łączna suma naszych działań układa się obraz ogromnej solidarności z Ukrainą.
Слава Україні!
Klimat (nie) dla morza
2022-03-29 03:25:10
Czy zmiana klimatu wpływa na Bałtyk?
Czy ma negatywny czy wpływ na jego mieszkańców?
Jaki jest w tym nasz udział?
Co możemy z tym faktem zrobić?
Morze mamy jedno, jest płytkie, szelfowe i ze wszystkich stron otoczone lądem. Jest wyjątkowym i wrażliwym ekosystemem od którego wszyscy zależymy i który zależy od nas. W Naturalnie z WWF zanurzymy się w ciemnych wodach Bałtyku, by sprawdzić jak ma się zawartość tlenu w morskiej wodzie do samopoczucia dorsza, ilość morskiego lodu do sukcesu rozrodczego foki obrączkowanej, zmiana linii brzegowej do odwiedzin ostrygojada, a ruch statków do dobrostanu morświna. Wreszcie co ma wspólnego rolnik spod Zamościa czy Poznania z zamkniętą plażą w Ustce.
Zanim rozstawią Państwo parawan czy rozłożą koc, na jednej z pięknych plaż polskiego wybrzeża, zapraszamy po porcję wiedzy o jedynym morzu do którego mamy w Polsce dostęp.
Gościem podcastu jest Dominika Wojcieszek, oceanolożka, ekspertka ds. ekosystemów morskich w WWF Polska .
- Czy zmiana klimatu wpływa na Bałtyk?
- Czy ma negatywny czy wpływ na jego mieszkańców?
- Jaki jest w tym nasz udział?
- Co możemy z tym faktem zrobić?
Morze mamy jedno, jest płytkie, szelfowe i ze wszystkich stron otoczone lądem. Jest wyjątkowym i wrażliwym ekosystemem od którego wszyscy zależymy i który zależy od nas. W Naturalnie z WWF zanurzymy się w ciemnych wodach Bałtyku, by sprawdzić jak ma się zawartość tlenu w morskiej wodzie do samopoczucia dorsza, ilość morskiego lodu do sukcesu rozrodczego foki obrączkowanej, zmiana linii brzegowej do odwiedzin ostrygojada, a ruch statków do dobrostanu morświna. Wreszcie co ma wspólnego rolnik spod Zamościa czy Poznania z zamkniętą plażą w Ustce.
Zanim rozstawią Państwo parawan czy rozłożą koc, na jednej z pięknych plaż polskiego wybrzeża, zapraszamy po porcję wiedzy o jedynym morzu do którego mamy w Polsce dostęp.
Gościem podcastu jest Dominika Wojcieszek, oceanolożka, ekspertka ds. ekosystemów morskich w WWF Polska.
Miłość bez barier?
2022-02-21 16:38:21
TO, że święto zakochanych przypada w lutym, nie jest przypadkiem. To właśnie teraz wilk szuka wilczycy, a ryś - rysicy.
Zwierzęta, tak jak my - ludzie, mają swoje potrzeby życiowe i czas miłości. Miłości, która zazwyczaj za nic ma granice ustanowione przez ludzi. Niestety 'płotomania' na polskich rubieżach zastopowała migrację większych zwierząt . Na wschodzie Polski powstaje płot w związku z kryzysem emigracyjnym, za zachodzie płot ma zabezpieczać przed rozpowszechnianiem Afrykańskiego Pomoru Świń. Jakby tego było mało, lekką ręką, zamknięto też niektóre przejścia dla zwierząt pod autostradami.
Te decyzje zmieniają ekosytystem, mogą zagrozić wielu gatunkom, także chronionym jak ryś czy wilk. Podejmowane są bez konsultacji, analizy, słuchania ludzi nauki, wreszcie bez gwarancji skuteczności osiągania przez nie zamierzonych celów?
Wchodzimy razem do zimowego lasu i wraz z Katarzyną Kozyrą-Zyskowską, teriolożką, pasjonatką przyrody, wsłuchujemy się w problemy jego mieszkańców. Kasia na co dzień pracuje jako biolog, przygotowuje ekspertyzy, chociażby takie które są potem podstawą do wyznaczania chociażby przejść dla zwierząt pod autostradami.
Zapraszamy!
TO, że święto zakochanych przypada w lutym, nie jest przypadkiem. To właśnie teraz wilk szuka wilczycy, a ryś - rysicy.
Zwierzęta, tak jak my - ludzie, mają swoje potrzeby życiowe i czas miłości. Miłości, która zazwyczaj za nic ma granice ustanowione przez ludzi. Niestety 'płotomania' na polskich rubieżach zastopowała migrację większych zwierząt. Na wschodzie Polski powstaje płot w związku z kryzysem emigracyjnym, za zachodzie płot ma zabezpieczać przed rozpowszechnianiem Afrykańskiego Pomoru Świń. Jakby tego było mało, lekką ręką, zamknięto też niektóre przejścia dla zwierząt pod autostradami.
Te decyzje zmieniają ekosytystem, mogą zagrozić wielu gatunkom, także chronionym jak ryś czy wilk. Podejmowane są bez konsultacji, analizy, słuchania ludzi nauki, wreszcie bez gwarancji skuteczności osiągania przez nie zamierzonych celów?
Wchodzimy razem do zimowego lasu i wraz z Katarzyną Kozyrą-Zyskowską, teriolożką, pasjonatką przyrody, wsłuchujemy się w problemy jego mieszkańców. Kasia na co dzień pracuje jako biolog, przygotowuje ekspertyzy, chociażby takie które są potem podstawą do wyznaczania chociażby przejść dla zwierząt pod autostradami.
Zapraszamy!
Dieta planetarna. Z czym to się je?
2022-02-07 19:52:16
Mały krok dla człowieka a wielki dla ludzkości? Dzisiaj chcemy Państwa namówić na to, żeby każdy z państwa był jak Louis Armstrong i wcale nie musi w tym celu lecieć na księżyc. Wręcz przeciwnie – to wyzwanie wymaga bycia blisko ziemi i tego, co ziemia nam daje.
Sektor spożywczy odpowiada za 27% globalnej emisji gazów cieplarnianych, które to powodują wzrost temperatury na Ziemi, a co za tym idzie zmianę klimatu.
To co jemy, co kupujemy, wpływa bezpośrednio na nasze życie i przyszłość planety. Aż 40% (ok. 4,2 mld ha) wszystkich gruntów nadających się do zamieszkania jest wykorzystywane do wyżywienia ludzi. Z tego 71% (ok. 3,0 mld ha) jest wykorzystywane do wypasu zwierząt gospodarskich. 29% (ok. 1,2 mld ha) na uprawę roślin, z czego około 38% wykorzystuje się do uprawy paszy.
Czy Twój wybór ma znaczenie?
Wiadomo, że samymi indywidualnymi wyborami konsumenckimi nie uratujemy planety. Jednak nasze codzienne wybory nie są pozbawione znaczenia. Nie zmienimy całego systemu żywnościowego z dnia na dzień, nikt nie zlikwiduje hodowli przemysłowej zwierząt od jutra i nie obsadzi tych terenów warzywami i owocami. Ale jedzenie mniejszej ilości mięsa bardzo pomoże w ograniczeniu emisji gazów cieplarnianych.
Proste zasady diety przyjaznej planecie:
jemy sezonowo i lokalnie – zimą postawmy na kiszonki, przetwory, rodzime owoce, a wiosną na nowalijki,
ograniczamy mięso – bardzo dużą część paszy dla zwierząt stanowią przetworzone nasiona soi, której uprawa odpowiedzialna jest za wylesianie lasów deszczowych podobnie jak tereny pod intensywną hodowlę bydła,
zamiast mięsa jemy więcej: warzyw - zwłaszcza strączkowych, owoców, kasz, orzechów,
jemy jak najmniej produktów przetworzonych,
gotujemy z resztek i dobrze planujemy zakupy i posiłki – tak, aby jak najmniej wyrzucać,
wybieramy produkty pełnoziarniste,
zmniejszamy ilości nabiału oraz jajek, wybieramy tłuszcze roślinne – w postaci olejów czy orzechów.
O tych zasadach i o wielu innych aspektach diety planetarnej rozmawiamy z Magdą Wieczerzyńską , która w WWF zajmuje się tematami rolnictwa i żywienia.
Mały krok dla człowieka a wielki dla ludzkości? Dzisiaj chcemy Państwa namówić na to, żeby każdy z państwa był jak Louis Armstrong i wcale nie musi w tym celu lecieć na księżyc. Wręcz przeciwnie – to wyzwanie wymaga bycia blisko ziemi i tego, co ziemia nam daje.
Sektor spożywczy odpowiada za 27% globalnej emisji gazów cieplarnianych, które to powodują wzrost temperatury na Ziemi, a co za tym idzie zmianę klimatu.
To co jemy, co kupujemy, wpływa bezpośrednio na nasze życie i przyszłość planety. Aż 40% (ok. 4,2 mld ha) wszystkich gruntów nadających się do zamieszkania jest wykorzystywane do wyżywienia ludzi. Z tego 71% (ok. 3,0 mld ha) jest wykorzystywane do wypasu zwierząt gospodarskich. 29% (ok. 1,2 mld ha) na uprawę roślin, z czego około 38% wykorzystuje się do uprawy paszy.
Czy Twój wybór ma znaczenie?
Wiadomo, że samymi indywidualnymi wyborami konsumenckimi nie uratujemy planety. Jednak nasze codzienne wybory nie są pozbawione znaczenia. Nie zmienimy całego systemu żywnościowego z dnia na dzień, nikt nie zlikwiduje hodowli przemysłowej zwierząt od jutra i nie obsadzi tych terenów warzywami i owocami. Ale jedzenie mniejszej ilości mięsa bardzo pomoże w ograniczeniu emisji gazów cieplarnianych.
Proste zasady diety przyjaznej planecie:
- jemy sezonowo i lokalnie – zimą postawmy na kiszonki, przetwory, rodzime owoce, a wiosną na nowalijki,
- ograniczamy mięso – bardzo dużą część paszy dla zwierząt stanowią przetworzone nasiona soi, której uprawa odpowiedzialna jest za wylesianie lasów deszczowych podobnie jak tereny pod intensywną hodowlę bydła,
- zamiast mięsa jemy więcej: warzyw - zwłaszcza strączkowych, owoców, kasz, orzechów,
- jemy jak najmniej produktów przetworzonych,
- gotujemy z resztek i dobrze planujemy zakupy i posiłki – tak, aby jak najmniej wyrzucać,
- wybieramy produkty pełnoziarniste,
- zmniejszamy ilości nabiału oraz jajek, wybieramy tłuszcze roślinne – w postaci olejów czy orzechów.
O tych zasadach i o wielu innych aspektach diety planetarnej rozmawiamy z Magdą Wieczerzyńską, która w WWF zajmuje się tematami rolnictwa i żywienia.
Jak mądrze pomagać? Czego nauczyła nas historia „Ady”
2022-01-24 16:49:44
„Porzucony, samotny, chory i całkowicie zdany na los. Na szczęście malutki niedźwiadek trafił w ręce dobrych ludzi. Pomoc nadeszła w samą porę, bo tropem malucha podążały wilki”.
Nie jest to fragment bajki dla 4-ro latków, a artykuł prasowy w najbardziej zasięgowym dzienniku, opisujący prawdziwą historię.
Sprawa rocznego niedźwiadka z Bieszczad, którego próbowano uratować w Ośrodku Rehabilitacji Zwierząt Chronionych w Przemyślu, wywołała dyskusję o zjawisku tzw. „bambinizmu” , czyli zjawisku wyidealizowanego postrzegania przyrody (termin od bohatera filmu familijnego „Bambi”), ale przede wszystkim o granicach ingerencji człowieka w dziką przyrodę.
Ada, bo tak nazywał się roczny niedźwiedź płci męskiej, zabrany z lasu, ostatecznie został uśpiony, a Polacy, podzielili się na: tych, którzy uważają, że trzeba pomagać zawsze, tych, którzy uważają, że przyroda rządzi się swoimi prawami i trzeba jej na to pozwolić i tych, którzy ważą wszystkie racje, wierząc, że prawda często jest gdzieś pośrodku...
O tym:
gdzie powinna przebiegać granica między cywilizacją a przyrodą,
czy zwierzęta mają swoją godność,
ile i jak możemy się angażować w pomoc dzikim zwierzętom,
rozmawiamy z biologiem, dr Robert Maślakiem, z Uniwersytetu Wrocławskiego.
Dr Maślak specjalizuje się w temacie zoopsychologii i dobrostanu zwierząt dzikich w niewoli. Szczególnie… niedźwiedzi.
„Porzucony, samotny, chory i całkowicie zdany na los. Na szczęście malutki niedźwiadek trafił w ręce dobrych ludzi. Pomoc nadeszła w samą porę, bo tropem malucha podążały wilki”.
Nie jest to fragment bajki dla 4-ro latków, a artykuł prasowy w najbardziej zasięgowym dzienniku, opisujący prawdziwą historię.
Sprawa rocznego niedźwiadka z Bieszczad, którego próbowano uratować w Ośrodku Rehabilitacji Zwierząt Chronionych w Przemyślu, wywołała dyskusję o zjawisku tzw. „bambinizmu”, czyli zjawisku wyidealizowanego postrzegania przyrody (termin od bohatera filmu familijnego „Bambi”), ale przede wszystkim o granicach ingerencji człowieka w dziką przyrodę.
Ada, bo tak nazywał się roczny niedźwiedź płci męskiej, zabrany z lasu, ostatecznie został uśpiony, a Polacy, podzielili się na: tych, którzy uważają, że trzeba pomagać zawsze, tych, którzy uważają, że przyroda rządzi się swoimi prawami i trzeba jej na to pozwolić i tych, którzy ważą wszystkie racje, wierząc, że prawda często jest gdzieś pośrodku...
O tym:
- gdzie powinna przebiegać granica między cywilizacją a przyrodą,
- czy zwierzęta mają swoją godność,
- ile i jak możemy się angażować w pomoc dzikim zwierzętom,
rozmawiamy z biologiem, dr Robert Maślakiem, z Uniwersytetu Wrocławskiego.
Dr Maślak specjalizuje się w temacie zoopsychologii i dobrostanu zwierząt dzikich w niewoli. Szczególnie… niedźwiedzi.