Recenzje filmów
Cześć! Witamy Cię na naszym kanale. Rozmawiamy tu o kinie, takim, które nas zastanawia, zaciekawia, jest, naszym zdaniem istotne. Czasem jest to kino nieoczywiste, czasem niszowe, a czasem wręcz przeciwnie :-) Być może te nieoczywiste filmy mogą być ciekawą podpowiedzią co można innego obejrzeć i poszerzyć swoje horyzonty. Kiedyś rozmawialiśmy o filmach w radiu, a teraz na naszym kanale. Mamy nadzieję, że się Tobie tu spodoba i zostaniesz z nami na dłużej :) Zapraszamy!
Kategorie:
TV & Film
TV & Film
UKRYTA GRA - recenzja - Kino w tubce
2019-11-14 22:17:19
Ukryta Gra Łukasza Kośmickiego - historyczny, sensacyjno-szpiegowski thriller polityczny - tak, wszystko to tu znajdziemy :) Dobre, polskie kino gatunkowe w międzynarodowej obsadzie i w bardzo wysmakowanej formie wizualnej za sprawą reżysera, ale też Allana Starskiego i Pawła Edelmana. Bardzo dobry pomysł wyjściowy na zderzenie atmosfery zimnej wojny i walki imperiów z pojedynkiem szachowym, który wszakże jest metafora wojny. Opowieść, która może nie ma drugiego, czy trzeciego dna, nie jest filmem szalenie artystycznym, ale jest bardzo zgrabnie opowiedziana. W naszej recenzji odsłaniamy nieco kulis związanych z tym filmem - zapraszamy :)
Ukryta Gra Łukasza Kośmickiego - historyczny, sensacyjno-szpiegowski thriller polityczny - tak, wszystko to tu znajdziemy :)
Dobre, polskie kino gatunkowe w międzynarodowej obsadzie i w bardzo wysmakowanej formie wizualnej za sprawą reżysera, ale też Allana Starskiego i Pawła Edelmana.
Bardzo dobry pomysł wyjściowy na zderzenie atmosfery zimnej wojny i walki imperiów z pojedynkiem szachowym, który wszakże jest metafora wojny.
Opowieść, która może nie ma drugiego, czy trzeciego dna, nie jest filmem szalenie artystycznym, ale jest bardzo zgrabnie opowiedziana.
W naszej recenzji odsłaniamy nieco kulis związanych z tym filmem - zapraszamy :)
Dobre, polskie kino gatunkowe w międzynarodowej obsadzie i w bardzo wysmakowanej formie wizualnej za sprawą reżysera, ale też Allana Starskiego i Pawła Edelmana.
Bardzo dobry pomysł wyjściowy na zderzenie atmosfery zimnej wojny i walki imperiów z pojedynkiem szachowym, który wszakże jest metafora wojny.
Opowieść, która może nie ma drugiego, czy trzeciego dna, nie jest filmem szalenie artystycznym, ale jest bardzo zgrabnie opowiedziana.
W naszej recenzji odsłaniamy nieco kulis związanych z tym filmem - zapraszamy :)
OBYWATEL JONES - recenzja
2019-10-28 19:06:50
Obywatel Jones w reż. Agnieszki Holland, film o postaci historycznej. Gareth Jones - dziennikarz, idealista - to on opowiedział światu o wielkim głodzie na Ukrainie. Postać historyczna bardzo ważna, ale nieco zapomniana. Chwała Agnieszce Holland za zainteresowanie się scenariuszem i, można rzec, "odkopanie" tej postaci. Film pokazuje rożne postawy wobec stalinowskiej rzeczywistości, wobec manipulacji i kłamstwom reżimu, ale i wobec ludobójstwa. Tak polityków, jak i, a może przede wszystkim, dziennikarzy. Opowiada o latach trzydziestych, ale odniesienia można łatwo znaleźć do naszych czasów. Film zdobył Złote Lwy na Festiwalu w Gdyni, czy słusznie? To pytanie niech zawiśnie i niech każdy sobie na nie sam odpowie. Według nas nas: wielki temat, letni potraktowany. Chciałoby się więcej i lepiej... Zapraszamy do wysłuchania naszej recenzji :)
Obywatel Jones w reż. Agnieszki Holland, film o postaci historycznej. Gareth Jones - dziennikarz, idealista - to on opowiedział światu o wielkim głodzie na Ukrainie. Postać historyczna bardzo ważna, ale nieco zapomniana. Chwała Agnieszce Holland za zainteresowanie się scenariuszem i, można rzec, "odkopanie" tej postaci.
Film pokazuje rożne postawy wobec stalinowskiej rzeczywistości, wobec manipulacji i kłamstwom reżimu, ale i wobec ludobójstwa. Tak polityków, jak i, a może przede wszystkim, dziennikarzy. Opowiada o latach trzydziestych, ale odniesienia można łatwo znaleźć do naszych czasów.
Film zdobył Złote Lwy na Festiwalu w Gdyni, czy słusznie? To pytanie niech zawiśnie i niech każdy sobie na nie sam odpowie. Według nas nas: wielki temat, letni potraktowany. Chciałoby się więcej i lepiej...
Zapraszamy do wysłuchania naszej recenzji :)
Film pokazuje rożne postawy wobec stalinowskiej rzeczywistości, wobec manipulacji i kłamstwom reżimu, ale i wobec ludobójstwa. Tak polityków, jak i, a może przede wszystkim, dziennikarzy. Opowiada o latach trzydziestych, ale odniesienia można łatwo znaleźć do naszych czasów.
Film zdobył Złote Lwy na Festiwalu w Gdyni, czy słusznie? To pytanie niech zawiśnie i niech każdy sobie na nie sam odpowie. Według nas nas: wielki temat, letni potraktowany. Chciałoby się więcej i lepiej...
Zapraszamy do wysłuchania naszej recenzji :)
IKAR. LEGENDA MIETKA KOSZA - rozczarowanie - recenzja
2019-10-26 14:32:02
Ikar. Legenda Mietka Kosza film twórców Ostatniej rodziny w reżyserii Macieja Pieprzycy o niesamowicie utalentowanym, acz nieco zapomnianym muzyku jazzowym. Jego życiorys to gotowy scenariusz filmowy, czy wykorzystany w pełni przez twórców? Pomysł na wyjściu był niezły: opowieść o życiu muzyka ułożyć między koncertami, kolejne jego elementy, pomiędzy utworami, aby powstała opowieść niesiona muzyką, aby to muzyka oddawała nastroje. Tylko, wydaje się, że w pewnym momencie muzyka za bardzo zdominowała film, zachwiana została równowaga i poszczególne wątki zostały poprowadzone zbyt pobieżnie, a nawet nieoczekiwanie zakończone. Dla muzyki warto :) Zapraszamy na naszą recenzję.
Ikar. Legenda Mietka Kosza film twórców Ostatniej rodziny w reżyserii Macieja Pieprzycy o niesamowicie utalentowanym, acz nieco zapomnianym muzyku jazzowym.
Jego życiorys to gotowy scenariusz filmowy, czy wykorzystany w pełni przez twórców?
Pomysł na wyjściu był niezły: opowieść o życiu muzyka ułożyć między koncertami, kolejne jego elementy, pomiędzy utworami, aby powstała opowieść niesiona muzyką, aby to muzyka oddawała nastroje. Tylko, wydaje się, że w pewnym momencie muzyka za bardzo zdominowała film, zachwiana została równowaga i poszczególne wątki zostały poprowadzone zbyt pobieżnie, a nawet nieoczekiwanie zakończone.
Dla muzyki warto :)
Zapraszamy na naszą recenzję.
Jego życiorys to gotowy scenariusz filmowy, czy wykorzystany w pełni przez twórców?
Pomysł na wyjściu był niezły: opowieść o życiu muzyka ułożyć między koncertami, kolejne jego elementy, pomiędzy utworami, aby powstała opowieść niesiona muzyką, aby to muzyka oddawała nastroje. Tylko, wydaje się, że w pewnym momencie muzyka za bardzo zdominowała film, zachwiana została równowaga i poszczególne wątki zostały poprowadzone zbyt pobieżnie, a nawet nieoczekiwanie zakończone.
Dla muzyki warto :)
Zapraszamy na naszą recenzję.
BOŻE CIAŁO - Grzech i odkupienie - recenzja
2019-10-26 14:28:51
Boże Ciało Jana Komasy: film już doceniony w Gdyni i Wenecji, polski kandydat do Oskara. To, naszym zdaniem, najlepszy, jak dotąd, film Jana Komasy. Opowieść to fascynująca, przewrotna i refleksyjna. Paradoksalna i trochę prowokacyjna. Historia chłopaka, który wszystko, co teraz chce zbudować, to co dobrego ma się zdarzyć w jego życiu, buduje na grzechu kłamstwa. Paradoksalnie, to co wydaje się niemożliwe, niewiarygodne jest świetnym punktem wyjścia do opowieści jak można się zmienić, jak czynić dobro i jak można zmienić innych. Film o tym, jacy jesteśmy, jak wpływa na nas otoczenie, jak się zmieniamy, ale i o religii, kontakcie z wiernymi. Więcej w naszej recenzji, do wysłuchania której zachęcamy.
Boże Ciało Jana Komasy: film już doceniony w Gdyni i Wenecji, polski kandydat do Oskara. To, naszym zdaniem, najlepszy, jak dotąd, film Jana Komasy.
Opowieść to fascynująca, przewrotna i refleksyjna. Paradoksalna i trochę prowokacyjna.
Historia chłopaka, który wszystko, co teraz chce zbudować, to co dobrego ma się zdarzyć w jego życiu, buduje na grzechu kłamstwa.
Paradoksalnie, to co wydaje się niemożliwe, niewiarygodne jest świetnym punktem wyjścia do opowieści jak można się zmienić, jak czynić dobro i jak można zmienić innych.
Film o tym, jacy jesteśmy, jak wpływa na nas otoczenie, jak się zmieniamy, ale i o religii, kontakcie z wiernymi.
Więcej w naszej recenzji, do wysłuchania której zachęcamy.
Opowieść to fascynująca, przewrotna i refleksyjna. Paradoksalna i trochę prowokacyjna.
Historia chłopaka, który wszystko, co teraz chce zbudować, to co dobrego ma się zdarzyć w jego życiu, buduje na grzechu kłamstwa.
Paradoksalnie, to co wydaje się niemożliwe, niewiarygodne jest świetnym punktem wyjścia do opowieści jak można się zmienić, jak czynić dobro i jak można zmienić innych.
Film o tym, jacy jesteśmy, jak wpływa na nas otoczenie, jak się zmieniamy, ale i o religii, kontakcie z wiernymi.
Więcej w naszej recenzji, do wysłuchania której zachęcamy.
PORTRET KOBIETY W OGNIU - recenzja
2019-10-26 14:18:08
Portret kobiety w ogniu – nagrodzony za scenariusz w Cannes, osiemnastowieczny romans w reżyserii Celine Sciammy, autorki m.in. Mam na imię Cukinia. Tak, to przede wszystkim historia miłosna, ale i proces artystycznego tworzenia, który jest mocno związany z procesem zakochiwania się – a może na odwrót? Film o sztuce z wieloma nawiązaniami malarskimi, film o miłości trudnej, niemożliwej, skomplikowanej bo miłości lesbijskiej. Jest i tu też miejsce na delikatny feminizm. Wszystko to opowiedziane piekielnie drobiazgowo, ale i subtelnie. Dla kogoś, kto lubi się wpatrywać w postacie, ich psychikę, delikatne gesty i sygnały. Więcej w naszej recenzji, na którą zapraszamy
Portret kobiety w ogniu – nagrodzony za scenariusz w Cannes, osiemnastowieczny romans w reżyserii Celine Sciammy, autorki m.in. Mam na imię Cukinia. Tak, to przede wszystkim historia miłosna, ale i proces artystycznego tworzenia, który jest mocno związany z procesem zakochiwania się – a może na odwrót? Film o sztuce z wieloma nawiązaniami malarskimi, film o miłości trudnej, niemożliwej, skomplikowanej bo miłości lesbijskiej. Jest i tu też miejsce na delikatny feminizm.
Wszystko to opowiedziane piekielnie drobiazgowo, ale i subtelnie. Dla kogoś, kto lubi się wpatrywać w postacie, ich psychikę, delikatne gesty i sygnały.
Więcej w naszej recenzji, na którą zapraszamy
Wszystko to opowiedziane piekielnie drobiazgowo, ale i subtelnie. Dla kogoś, kto lubi się wpatrywać w postacie, ich psychikę, delikatne gesty i sygnały.
Więcej w naszej recenzji, na którą zapraszamy
JOKER - studium obłędu - recenzja
2019-10-26 14:11:01
Joker Todd'a Phillipsa, tak, tak - tego od Kac Vegas - gdyby ktokolwiek jeszcze tego nie wiedział: to nie jest rozrywkowy film o superbohaterach. To kino, które rozwala - krótko i na temat. To bardzo wiarygodny portret psychologiczny od A do Z. Od pierwszych scen, kiedy bohater dostaje od życia kopy i to dosłownie, kiedy to stopniowo rośnie w nim frustracja, gniew, wściekłość, w końcu: chęć odwetu. To wszystko genialnie zagrane przez Joaquin'a Phoenix'a. Trudno nie uwierzyć w jego bohatera. Do tego mroczne, zgniłe Gotham. Wyraźne inspiracje Taksówkarzem i Królem komedii Martina Scorsese również poprzez świetną i ważną rolę Roberta De Niro. Może ten film to też ostrzeżenie? Może jeszcze jesteśmy w stanie zapobiec tragedii? Zapraszamy na naszą recenzję.
Joker Todd'a Phillipsa, tak, tak - tego od Kac Vegas - gdyby ktokolwiek jeszcze tego nie wiedział: to nie jest rozrywkowy film o superbohaterach.
To kino, które rozwala - krótko i na temat.
To bardzo wiarygodny portret psychologiczny od A do Z. Od pierwszych scen, kiedy bohater dostaje od życia kopy i to dosłownie, kiedy to stopniowo rośnie w nim frustracja, gniew, wściekłość, w końcu: chęć odwetu.
To wszystko genialnie zagrane przez Joaquin'a Phoenix'a. Trudno nie uwierzyć w jego bohatera.
Do tego mroczne, zgniłe Gotham.
Wyraźne inspiracje Taksówkarzem i Królem komedii Martina Scorsese również poprzez świetną i ważną rolę Roberta De Niro.
Może ten film to też ostrzeżenie? Może jeszcze jesteśmy w stanie zapobiec tragedii? Zapraszamy na naszą recenzję.
To kino, które rozwala - krótko i na temat.
To bardzo wiarygodny portret psychologiczny od A do Z. Od pierwszych scen, kiedy bohater dostaje od życia kopy i to dosłownie, kiedy to stopniowo rośnie w nim frustracja, gniew, wściekłość, w końcu: chęć odwetu.
To wszystko genialnie zagrane przez Joaquin'a Phoenix'a. Trudno nie uwierzyć w jego bohatera.
Do tego mroczne, zgniłe Gotham.
Wyraźne inspiracje Taksówkarzem i Królem komedii Martina Scorsese również poprzez świetną i ważną rolę Roberta De Niro.
Może ten film to też ostrzeżenie? Może jeszcze jesteśmy w stanie zapobiec tragedii? Zapraszamy na naszą recenzję.
(NIE)ZNAJOMI - lepsi od oryginału - recenzja
2019-10-26 00:51:29
(Nie)znajomi: remake najbardziej wykorzystywanego w tym celu filmu w historii, posiadacza rekordu w Księdze Guinness’a: Dobrze się kłamie w miłym towarzystwie Paolo Genovese i nie ma co ukrywać, naszym zdaniem remake lepszy od oryginału. Jeszcze lepsze dialogi, świetna obsada – wymarzony debiut reżyserski Tadeusza Śliwy. Znakomicie rozpisane dialogi, często niuansami różniące się od oryginału, ale jak się różniące! Świetnie zachowany balans pomiędzy zabawą i dramatem. Ta granica pomiędzy śmiechem, a łzami jest bardzo cienka, ale twórcy umiejętnie utrzymują nas „pomiędzy”. To kino mainstreamowe dobre, inteligentne, ciekawe. Zapraszamy do posłuchania naszej recenzji ☺
(Nie)znajomi: remake najbardziej wykorzystywanego w tym celu filmu w historii, posiadacza rekordu w Księdze Guinness’a: Dobrze się kłamie w miłym towarzystwie Paolo Genovese i nie ma co ukrywać, naszym zdaniem remake lepszy od oryginału. Jeszcze lepsze dialogi, świetna obsada – wymarzony debiut reżyserski Tadeusza Śliwy.
Znakomicie rozpisane dialogi, często niuansami różniące się od oryginału, ale jak się różniące!
Świetnie zachowany balans pomiędzy zabawą i dramatem. Ta granica pomiędzy śmiechem, a łzami jest bardzo cienka, ale twórcy umiejętnie utrzymują nas „pomiędzy”.
To kino mainstreamowe dobre, inteligentne, ciekawe.
Zapraszamy do posłuchania naszej recenzji ☺
Znakomicie rozpisane dialogi, często niuansami różniące się od oryginału, ale jak się różniące!
Świetnie zachowany balans pomiędzy zabawą i dramatem. Ta granica pomiędzy śmiechem, a łzami jest bardzo cienka, ale twórcy umiejętnie utrzymują nas „pomiędzy”.
To kino mainstreamowe dobre, inteligentne, ciekawe.
Zapraszamy do posłuchania naszej recenzji ☺
MOWA PTAKÓW - recenzja przedpremierowa - Kino w tubce#199
2019-10-26 00:39:18
Mowa Ptaków film z historią: skreślony z listy filmów na Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni, po protestach przywrócony, jeszcze przed premierą uznany za obrazoburczy i szokujący. Obraz bardzo osobisty, na podstawie scenariusza Andrzeja Żuławskiego zrealizowany przez jego syna: Xawerego, któremu Andrzej Żuławski dał ten scenariusz przed swoją śmiercią. Ten film to swoiste pożegnanie z ojcem, rodzaj rozliczenia, artystyczne odcięcie pępowiny. Film z wieloma znaczeniami, poziomami, nawiązaniami, podtekstami, o których staramy się opowiedzieć w naszej recenzji. Z dobrymi dialogami. Wg Andrzeja Żuławskiego film nie może istnieć bez literatury, a tu chwilami mamy kawał dobrej literatury. Dużo zabawy z widzem, dużo gry, dużo filmu w filmie. Film niełatwy, niekonwencjonalny i dość hermetyczny. Zapraszamy do wysłuchania naszej recenzji.
Mowa Ptaków film z historią: skreślony z listy filmów na Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni, po protestach przywrócony, jeszcze przed premierą uznany za obrazoburczy i szokujący. Obraz bardzo osobisty, na podstawie scenariusza Andrzeja Żuławskiego zrealizowany przez jego syna: Xawerego, któremu Andrzej Żuławski dał ten scenariusz przed swoją śmiercią. Ten film to swoiste pożegnanie z ojcem, rodzaj rozliczenia, artystyczne odcięcie pępowiny. Film z wieloma znaczeniami, poziomami, nawiązaniami, podtekstami, o których staramy się opowiedzieć w naszej recenzji. Z dobrymi dialogami. Wg Andrzeja Żuławskiego film nie może istnieć bez literatury, a tu chwilami mamy kawał dobrej literatury. Dużo zabawy z widzem, dużo gry, dużo filmu w filmie. Film niełatwy, niekonwencjonalny i dość hermetyczny. Zapraszamy do wysłuchania naszej recenzji.
PARASITE - Arcydzieło - recenzja
2019-10-25 00:12:07
Nagrodzone Złotą Palmą w Cannes Parasite Bong Joon-ho to tygiel gatunków. To hybryda, mix, collage. To kino dość nieobliczalne i zaskakujące. To opowieść rodzinna, obyczajowa, satyryczna, ale i dreszczowiec, a nawet horror z elementami metafizycznymi. To kino społecznie zaangażowane, a jednocześnie rozrywkowe. I to wszystko udało się zgrabnie pożenić w jednej opowieści, a język filmowy jest świetnie dobrany do konwencji. Po więcej zapraszamy do naszej recenzji. Nie zdradzamy zakończenia, tak, jak chciał reżyser :)
Nagrodzone Złotą Palmą w Cannes Parasite Bong Joon-ho to tygiel gatunków. To hybryda, mix, collage. To kino dość nieobliczalne i zaskakujące. To opowieść rodzinna, obyczajowa, satyryczna, ale i dreszczowiec, a nawet horror z elementami metafizycznymi. To kino społecznie zaangażowane, a jednocześnie rozrywkowe. I to wszystko udało się zgrabnie pożenić w jednej opowieści, a język filmowy jest świetnie dobrany do konwencji.
Po więcej zapraszamy do naszej recenzji. Nie zdradzamy zakończenia, tak, jak chciał reżyser :)
Po więcej zapraszamy do naszej recenzji. Nie zdradzamy zakończenia, tak, jak chciał reżyser :)
BÓL i BLASK - recenzja - Kino w tubce#196
2019-10-23 23:37:36
Ból i blask Pedro Almodóvara, film, który jest, jak się o nim mówi, najbardziej osobistym filmem w dorobku reżysera. To bilans bohatera, ale i bilans Almodóvara - to takie the best of. Sam reżyser mówi bardziej zachowawczo, że Ból i blask to trzeci element trylogii, po Prawie i Pożądaniu i Złym wychowaniu. Warto podkreślić świetne aktorstwo nie tylko nagrodzonego w Cannes Antonio Banderasa, choć jego kreacja to klasa sama w sobie. Dla tych, którzy znają twórczość reżysera zaskoczenia nie będzie, ale i tak film robi duże wrażenie. Zapraszamy do wysłuchania naszej recenzji.
Ból i blask Pedro Almodóvara, film, który jest, jak się o nim mówi, najbardziej osobistym filmem w dorobku reżysera. To bilans bohatera, ale i bilans Almodóvara - to takie the best of. Sam reżyser mówi bardziej zachowawczo, że Ból i blask to trzeci element trylogii, po Prawie i Pożądaniu i Złym wychowaniu. Warto podkreślić świetne aktorstwo nie tylko nagrodzonego w Cannes Antonio Banderasa, choć jego kreacja to klasa sama w sobie.
Dla tych, którzy znają twórczość reżysera zaskoczenia nie będzie, ale i tak film robi duże wrażenie.
Zapraszamy do wysłuchania naszej recenzji.
Dla tych, którzy znają twórczość reżysera zaskoczenia nie będzie, ale i tak film robi duże wrażenie.
Zapraszamy do wysłuchania naszej recenzji.