Głowa Rządzi Podcast
Podcast Głowa Rządzi to audycja o psychologicznych aspektach sportu, aktywności fizycznej i optymalnego funkcjonowania. W ramach tego podcastu prowadzący psycholog sportu, Grzegorz Więcław, stara się odkrywać różne ścieżki prowadzące do mistrzostwa sportowego i osobistego. Wspólnie z zapraszanymi gośćmi poszukuje odpowiedzi na pytania związane ze sposobami na polepszanie wyników, utrzymanie dobrostanu oraz świadome i szczęśliwe życie.
GRz 031: Luiza Złotkowska | Jak zakończyć karierę sportową na swoich zasadach?
2020-04-01 18:00:00
Witajcie w trzydziestym pierwszym odcinku podcastu Głowa Rządzi! Moim i waszym gościem jest dzisiaj Luiza Złotkowska, panczenistka, trzykrotna olimpijka i dwukrotna medalistka igrzysk. Luiza nieco ponad miesiąc temu zakończyła swoją piękną sportową karierę. Jak się dowiecie z tej rozmowy, zrobiła to na własnych zasadach, w wyjątkowo świadomy i przemyślany sposób. Z tej okazji rozmawialiśmy oczywiście na temat wyzwań i możliwości jakie niesie ze sobą moment zakończenia kariery. Choć bardziej prawidłowo należałoby pewnie powiedzieć „proces” zakończenia kariery, bo rzadko kiedy dla zawodników jest to pojedynczy punkt na linii czasu. Zdecydowanie częściej to okres, który trwa i może być bardzo trudny, ale przy odpowiedniej adaptacji i wsparciu może też okazać się rozwojowy. Luiza otwarcie opowiada o swoich doświadczeniach w tej sytuacji. Mówi także o meandrach swojej kariery, a także o bujnych planach na przyszłość i wielu pomysłach na siebie. To jest rozmowa ze sportowcem kompletnym, spełnionym i świadomym. Zdecydowanie warto posłuchać do samego końca, bo w pakiecie dostaniesz odpowiedzi na takie pytania jak: - Z jaką myślą budzi się sportowiec pierwszego dnia po zakończeniu kariery? - Jak mądrze zaplanować zakończenie kariery? - Dlaczego warto korzystać z pomocy psychologa w momentach „przejścia” w karierze (z ang. career transition )? Jak to może wyglądać? - Gdzie upatrywać poczucia kontroli w sytuacji, kiedy pośrednim lub bezpośrednim bodźcem do zakończenie kariery jest czynnik od nas niezależny (np. uraz fizyczny, wiek biologiczny, sytuacja polityczna)? - Jak może wyglądać „drugie życie” sportowca, po zakończeniu kariery? - Czym różnią się wyzwania sportowe od wyzwań zawodowych i osobistych? - Jak poradzić sobie z pustką, która może pojawić się w momentach przejścia w karierzy sportowej? - Jak ważne są odskocznie od sportu w trakcie trwania kariery sportowej? Co może nimi być? - Jakie są zagrożenia i szanse w działaniach sportowca po zakończeniu kariery? - Czy Luiza ma dość lodu i awersję do łyżew? - Co daje jazda na łyżwach wśród natury? - Czy istnieje najlepszy możliwy moment na kończenie kariery? - Jak z perspektywy czasu Luiza ocenia swoją karierę sportową? Które wzloty i upadki wspomina najmocniej? Dlaczego? - Czy coaching prowokatywny działa z perspektywy zawodnika? - Jak radzić sobie z hejtem w sporcie, szczególnie podczas imprezy docelowej? - Jak wyglądały kulisy historycznego medalu panczenistek w Vancouver 2010? - Jaka jest najlepsza porada psychologa na start w zawodach? - Co Luiza zrobiła ze swoim medalem w nocy po jego zdobyciu? - Czy brąz może smakować lepiej od srebra? - Skąd bierze się presja na zawodach i jak sobie z nią radzić? - Jaka jest różnica w ściganiu się indywidualnym i drużynowym? Jak wygląda budowanie łyżwiarskiego teamu i dostrajanie się do siebie? - Czym różni się spójność zadaniowa od spójności społecznej? - Jakie umiejętności mentalne przydatne są łyżwiarzom szybkim? Na co zwracacie szczególną uwagę? Jak je trenujecie? - Jak można korzystać z treningu wyobrażeniowego w kontekście swojej rutyny przedstartowej? - Czym jest parametr BPM i jak korzystać z tego parametru podczas treningu? - Jaka jest różnica między celem a marzeniem? - Dlaczego trzeba rozróżniać cele i marzenia zawodnika od celów i marzeń rodziców lub trenerów? - Co Luiza Złotkowska w obecnej wersji, ze wszystkimi doświadczeniami z kariery sportowej powiedziałaby Luizie Złotkowskiej, która po raz pierwszy pojawiła się na lodowisku? W czasie pandemii koronawirusa, kiedy publikuję ten odcinek chciałbym tutaj też dać taki promyczek nadziei. Luiza na końcu naszej rozmowy mówi o wartości i istocie marzeń w życiu każdego z nas. Mam wielką nadzieję, że w tych trudnych okolicznościach nie poddamy się bezradności i nie przestaniemy marzyć. A w zamian wykorzystamy ten czas i naszą energię do działań, które sprawią, że w jakimś wymiarze po pandemii będziemy lepsi. Tego Tobie i sobie życzę. Trzymaj się zdrowo i ciepło! Strzałeczka i do usłyszenia lub zobaczenia niebawem!
Witajcie w trzydziestym pierwszym odcinku podcastu Głowa Rządzi! Moim i waszym gościem jest dzisiaj Luiza Złotkowska, panczenistka, trzykrotna olimpijka i dwukrotna medalistka igrzysk. Luiza nieco ponad miesiąc temu zakończyła swoją piękną sportową karierę. Jak się dowiecie z tej rozmowy, zrobiła to na własnych zasadach, w wyjątkowo świadomy i przemyślany sposób. Z tej okazji rozmawialiśmy oczywiście na temat wyzwań i możliwości jakie niesie ze sobą moment zakończenia kariery. Choć bardziej prawidłowo należałoby pewnie powiedzieć „proces” zakończenia kariery, bo rzadko kiedy dla zawodników jest to pojedynczy punkt na linii czasu. Zdecydowanie częściej to okres, który trwa i może być bardzo trudny, ale przy odpowiedniej adaptacji i wsparciu może też okazać się rozwojowy. Luiza otwarcie opowiada o swoich doświadczeniach w tej sytuacji. Mówi także o meandrach swojej kariery, a także o bujnych planach na przyszłość i wielu pomysłach na siebie. To jest rozmowa ze sportowcem kompletnym, spełnionym i świadomym. Zdecydowanie warto posłuchać do samego końca, bo w pakiecie dostaniesz odpowiedzi na takie pytania jak:
- Z jaką myślą budzi się sportowiec pierwszego dnia po zakończeniu kariery? - Jak mądrze zaplanować zakończenie kariery? - Dlaczego warto korzystać z pomocy psychologa w momentach „przejścia” w karierze (z ang. career transition)? Jak to może wyglądać? - Gdzie upatrywać poczucia kontroli w sytuacji, kiedy pośrednim lub bezpośrednim bodźcem do zakończenie kariery jest czynnik od nas niezależny (np. uraz fizyczny, wiek biologiczny, sytuacja polityczna)? - Jak może wyglądać „drugie życie” sportowca, po zakończeniu kariery? - Czym różnią się wyzwania sportowe od wyzwań zawodowych i osobistych? - Jak poradzić sobie z pustką, która może pojawić się w momentach przejścia w karierzy sportowej? - Jak ważne są odskocznie od sportu w trakcie trwania kariery sportowej? Co może nimi być? - Jakie są zagrożenia i szanse w działaniach sportowca po zakończeniu kariery? - Czy Luiza ma dość lodu i awersję do łyżew? - Co daje jazda na łyżwach wśród natury? - Czy istnieje najlepszy możliwy moment na kończenie kariery? - Jak z perspektywy czasu Luiza ocenia swoją karierę sportową? Które wzloty i upadki wspomina najmocniej? Dlaczego? - Czy coaching prowokatywny działa z perspektywy zawodnika? - Jak radzić sobie z hejtem w sporcie, szczególnie podczas imprezy docelowej? - Jak wyglądały kulisy historycznego medalu panczenistek w Vancouver 2010? - Jaka jest najlepsza porada psychologa na start w zawodach? - Co Luiza zrobiła ze swoim medalem w nocy po jego zdobyciu? - Czy brąz może smakować lepiej od srebra? - Skąd bierze się presja na zawodach i jak sobie z nią radzić? - Jaka jest różnica w ściganiu się indywidualnym i drużynowym? Jak wygląda budowanie łyżwiarskiego teamu i dostrajanie się do siebie? - Czym różni się spójność zadaniowa od spójności społecznej? - Jakie umiejętności mentalne przydatne są łyżwiarzom szybkim? Na co zwracacie szczególną uwagę? Jak je trenujecie? - Jak można korzystać z treningu wyobrażeniowego w kontekście swojej rutyny przedstartowej? - Czym jest parametr BPM i jak korzystać z tego parametru podczas treningu? - Jaka jest różnica między celem a marzeniem? - Dlaczego trzeba rozróżniać cele i marzenia zawodnika od celów i marzeń rodziców lub trenerów? - Co Luiza Złotkowska w obecnej wersji, ze wszystkimi doświadczeniami z kariery sportowej powiedziałaby Luizie Złotkowskiej, która po raz pierwszy pojawiła się na lodowisku? W czasie pandemii koronawirusa, kiedy publikuję ten odcinek chciałbym tutaj też dać taki promyczek nadziei. Luiza na końcu naszej rozmowy mówi o wartości i istocie marzeń w życiu każdego z nas. Mam wielką nadzieję, że w tych trudnych okolicznościach nie poddamy się bezradności i nie przestaniemy marzyć. A w zamian wykorzystamy ten czas i naszą energię do działań, które sprawią, że w jakimś wymiarze po pandemii będziemy lepsi. Tego Tobie i sobie życzę. Trzymaj się zdrowo i ciepło! Strzałeczka i do usłyszenia lub zobaczenia niebawem!
GRz 030 [Odcinek specjalny]: Daria Abramowicz | Co człowiek sportu może zrobić w trakcie pandemii?
2020-03-22 20:55:00
To już 30 odcinek podcastu Głowa Rządzi. Odcinek specjalny, poza programowy. Zdecydowałem się go nagrać, gdyż z dnia na dzień nastały naprawdę trudne czasy. Trwa kryzys epidemiczny, Światowa Organizacja Zdrowia WHO ogłosiła pandemię koronawirusa, a w Polsce został ogłoszony stan epidemii. Ta sytuacja mocno uderzyła też w środowiska sportowe, czyli światy najbliższe mojemu sercu. Wielu ludzi sportu w Polsce przebywa w samoizolacji zgodnie z kampanią społeczną pod hasztagiem "zostań w domu" lub wręcz pod obowiązkową kwarantanną, np. po niedawnym powrocie do kraju z obozu, zgrupowania lub zawodów za granicą. Te wyjątkowe okoliczności naturalnie wzmagają w nas poczucie bezradności, niepewności i lęku o przyszłość, nawet tę najbliższą. Wiele imprez sportowych w Polsce i na świecie zostało odwołanych lub przesuniętych, w tym UEFA EURO oraz puchary świata i Europy w różnych dyscyplinach, które często przecież są także kwalifikacjami olimpijskimi i paraolimpijskimi. W zawieszeniu pozostają najważniejsze ligi, a Polska Liga Koszykówki oficjalnie zakończyła sezon. Jak sobie radzić w takiej sytuacji? Do dyskusji w tej sprawie zaprosiłem koleżankę po fachu, Darię Abramowicz, psychologa sportu z zacięciem klinicznym i terapeutycznym. Wspólnie zastanawiamy się nad tym, w jakiej sytuacji znaleźliśmy się jako sportowa społeczność, jaką rolę pełnić w niej może psycholog, a także co dobrego możemy poszukać w tym całym kryzysie epidemicznym. W odcinku odpowiadamy m.in. na takie pytania jak: - W jakich okolicznościach sportowcy, zespoły i sztaby szkoleniowe zostali „złapani” przez pandemię koronawirusa? - Dlaczego ważna jest przynajmniej zakładana perspektywa terminowości kryzysu? - Czy potrzebne jest rozważenie scenariuszy zastępczych w kwestii organizacji igrzysk olimpijskich i paraolimpijskich w Tokio? - Jak może wyglądać rola psychologii i psychologów w trakcie trwania pandemii koronawirusa? - Jakie wartościowe inicjatywy są już podejmowane przez psychologów? - Dlaczego poszukując wsparcia mentalnego (w trakcie kryzysu i nie tylko) warto jest sprawdzać specjalistę? - Z jakimi wyzwaniami mierzą się obecnie sportowcy będący w samoizolacji lub obowiązkowej kwarantannie? - Kiedy pomoc psychologiczna jest najskuteczniejsza (w trakcie kryzysu i nie tylko)? - Jak radzić sobie z lękiem i niepokojem? - Na co mamy wpływ i kontrolę w czasie pandemii? O jakie najważniejsze kwestie możemy się zatroszczyć? - Czym jest uważność? Dlaczego czas kryzysu to „wdzięczne” okoliczności na praktykę uważności? Jak ćwiczyć uważność? - Na czym polega medytacja i jak ją praktykować? - Gdzie w obecnym (i każdym innym) kryzysie szukać pozytywów i upatrywać szans na rozwój? - Co robią kanadyjskie federacje sportowe w obecnej sytuacji pandemii? Jak to wygląda w Polsce? - Dlaczego warto teraz szczególnie zadbać o odpoczynek i regenerację? - Jak zadbać o relacje międzyludzkie w gronie rodzinnym i sportowym? Dlaczego to takie ważne w budowaniu zasobów do radzenia sobie w sytuacji kryzysowej? - Dlaczego warto w tej sytuacji (i w ogóle) w gronie rodzinnym korzystać z gier planszowych? Mam nadzieję, że w tym odcinku specjalnym znajdziecie nadzieję, inspiracje i pomysły na to, jak w tym trudnym okresie zadbać o dobrostan własny i bliskich, mądrze wykorzystać czas oraz dobrze przygotować się do restartu, który prędzej czy później musi nastąpić. Na koniec tego wstępu, ku pokrzepieniu serc i umysłów, przychodzi mi do głowy fragment wiersza pt. „Nic dwa razy” naszej wybitnej poetki i Noblistki, Wisławy Szymborskiej: Czemu ty się, zła godzino, z niepotrzebnym mieszasz lękiem? Jesteś - a więc musisz minąć. Miniesz - a więc to jest piękne. Oddaję zatem w Twoje uszy rozmowę specjalną. Jeśli odnalazłeś w niej wartość dla siebie, podaj ją dalej! Trzymaj się zdrowo i ciepło!
To już 30 odcinek podcastu Głowa Rządzi. Odcinek specjalny, poza programowy. Zdecydowałem się go nagrać, gdyż z dnia na dzień nastały naprawdę trudne czasy. Trwa kryzys epidemiczny, Światowa Organizacja Zdrowia WHO ogłosiła pandemię koronawirusa, a w Polsce został ogłoszony stan epidemii. Ta sytuacja mocno uderzyła też w środowiska sportowe, czyli światy najbliższe mojemu sercu. Wielu ludzi sportu w Polsce przebywa w samoizolacji zgodnie z kampanią społeczną pod hasztagiem "zostań w domu" lub wręcz pod obowiązkową kwarantanną, np. po niedawnym powrocie do kraju z obozu, zgrupowania lub zawodów za granicą. Te wyjątkowe okoliczności naturalnie wzmagają w nas poczucie bezradności, niepewności i lęku o przyszłość, nawet tę najbliższą. Wiele imprez sportowych w Polsce i na świecie zostało odwołanych lub przesuniętych, w tym UEFA EURO oraz puchary świata i Europy w różnych dyscyplinach, które często przecież są także kwalifikacjami olimpijskimi i paraolimpijskimi. W zawieszeniu pozostają najważniejsze ligi, a Polska Liga Koszykówki oficjalnie zakończyła sezon. Jak sobie radzić w takiej sytuacji? Do dyskusji w tej sprawie zaprosiłem koleżankę po fachu, Darię Abramowicz, psychologa sportu z zacięciem klinicznym i terapeutycznym. Wspólnie zastanawiamy się nad tym, w jakiej sytuacji znaleźliśmy się jako sportowa społeczność, jaką rolę pełnić w niej może psycholog, a także co dobrego możemy poszukać w tym całym kryzysie epidemicznym. W odcinku odpowiadamy m.in. na takie pytania jak: - W jakich okolicznościach sportowcy, zespoły i sztaby szkoleniowe zostali „złapani” przez pandemię koronawirusa? - Dlaczego ważna jest przynajmniej zakładana perspektywa terminowości kryzysu? - Czy potrzebne jest rozważenie scenariuszy zastępczych w kwestii organizacji igrzysk olimpijskich i paraolimpijskich w Tokio? - Jak może wyglądać rola psychologii i psychologów w trakcie trwania pandemii koronawirusa? - Jakie wartościowe inicjatywy są już podejmowane przez psychologów? - Dlaczego poszukując wsparcia mentalnego (w trakcie kryzysu i nie tylko) warto jest sprawdzać specjalistę? - Z jakimi wyzwaniami mierzą się obecnie sportowcy będący w samoizolacji lub obowiązkowej kwarantannie? - Kiedy pomoc psychologiczna jest najskuteczniejsza (w trakcie kryzysu i nie tylko)? - Jak radzić sobie z lękiem i niepokojem? - Na co mamy wpływ i kontrolę w czasie pandemii? O jakie najważniejsze kwestie możemy się zatroszczyć? - Czym jest uważność? Dlaczego czas kryzysu to „wdzięczne” okoliczności na praktykę uważności? Jak ćwiczyć uważność? - Na czym polega medytacja i jak ją praktykować? - Gdzie w obecnym (i każdym innym) kryzysie szukać pozytywów i upatrywać szans na rozwój? - Co robią kanadyjskie federacje sportowe w obecnej sytuacji pandemii? Jak to wygląda w Polsce? - Dlaczego warto teraz szczególnie zadbać o odpoczynek i regenerację? - Jak zadbać o relacje międzyludzkie w gronie rodzinnym i sportowym? Dlaczego to takie ważne w budowaniu zasobów do radzenia sobie w sytuacji kryzysowej? - Dlaczego warto w tej sytuacji (i w ogóle) w gronie rodzinnym korzystać z gier planszowych? Mam nadzieję, że w tym odcinku specjalnym znajdziecie nadzieję, inspiracje i pomysły na to, jak w tym trudnym okresie zadbać o dobrostan własny i bliskich, mądrze wykorzystać czas oraz dobrze przygotować się do restartu, który prędzej czy później musi nastąpić. Na koniec tego wstępu, ku pokrzepieniu serc i umysłów, przychodzi mi do głowy fragment wiersza pt. „Nic dwa razy” naszej wybitnej poetki i Noblistki, Wisławy Szymborskiej: Czemu ty się, zła godzino, z niepotrzebnym mieszasz lękiem? Jesteś - a więc musisz minąć. Miniesz - a więc to jest piękne. Oddaję zatem w Twoje uszy rozmowę specjalną. Jeśli odnalazłeś w niej wartość dla siebie, podaj ją dalej! Trzymaj się zdrowo i ciepło!
GRz 029: Krystyna Lemańczyk-Dobrzelak | Jak połączyć wyczynowe uprawianie sportu z byciem mamą?
2020-03-15 17:00:00
Cześć! To jest dwudziesty dziewiąty odcinek podcastu Głowa Rządzi, w którym po raz pierwszy biorę pod lupę kwestie związane z rodzicielstwem aktywnych, wyczynowych sportowców. Z autopsji wiem, że rodzicielstwo w ogóle może być wielkim wyzwaniem, do którego tak naprawdę nikt nas nie formalnie nie przygotowuje. Choć rynek książek oferuje mnóstwo poradników pt. „Jak być rodzicem?”, to żaden z nich nie jest uniwersalnym manualem jak postępować w roli w rodzica czy instrukcją obsługi samego dziecka. Kiedy ktoś zostaje mamą albo tatą świat może się bardzo zmienić, a w najbardziej skrajnych przypadkach wręcz wywrócić do góry nogami. I jak wtedy radzić sobie z pogodzeniem obszaru rodzinnego z obszarem zawodowym, a w kontekście sportu wyczynowego, sportowym? Czy to jest w ogóle możliwe? A jeśli tak, to jak to zrobić „z głową”? Na te i inne pytania odpowiada Krystyna Lemańczyk-Dobrzelak, polska wioślarka, objęta opieką programu Team100, będąca jednocześnie szczęśliwą mamą 3-letniej Zosi. W tej rozmowie Krysia pokazuje perspektywę młodej mamy-sportowca, która tak sobie zorganizowała życie, że z powodzeniem realizuje się na tych dwóch, ważnych dla niej frontach. To pierwszy odcinek podcastu, który Wy, słuchacze, mogliście aktywnie współtworzyć. Na Facebookowym fanpage’u Głowa Rządzi mogliście zadać swoje pytania do mamy-sportowca. Czuję dla Was wielką wdzięczność za to, że z tej okazji skorzystaliście, bo wiele z Waszych pytań było po prostu znakomitych, więc bez wahania wykorzystałem je w tej rozmowie. W szczególności dziękuję za to, że wskazaliście istotną rzecz dotyczącą płci rodziców-sportowców i fakt, że większość tego typu rozmów, jeśli w ogóle są prowadzone na forum publicznym, dotyczy matek, nie ojców. Przyznaje to również moja dzisiejsza rozmówczyni. Dlatego ceniąc sobie perspektywę i różnorodność punktów widzenia, już teraz mogę zapowiedzieć, że zrobię wszystko, żeby w najbliższym czasie pojawił się również podobny odcinek z ojcem, który wyczynowo uprawia sport. Na razie nie mam nikogo takiego na liście gości, ale szukam i liczę też na Wasze rekomendacje i polecenia odnośnie tego, kto mógłby to być. Ważne, żeby profil oraz specyfika treningu i współzawodnictwa dyscypliny sportu ojca-sportowca były podobne do wioślarstwa. Jak sami niebawem się przekonacie, wioślarze przede wszystkim pracują w trybie wyjazdowym, na obozach i zgrupowaniach, a ilość dni spędzona przez zawodników poza domem w skali roku jest po prostu gigantyczna. Rozważę każdą rekomendację takiego sportowca-taty i sprawdzę każdy podany przez Was lead. Możemy być w kontakcie w tej sprawie bezpośrednio przez moją stronę internetową albo przez media społecznościowe Głowa Rządzi, Facebook lub Instagram. A teraz już zapraszam do wysłuchania rozmowy z Katarzyną Lemańczyk-Dobrzelak o pozytywnym łączeniu macierzyństwa z wiosłami! Dowiecie się m.in. tego: - Czy często pyta się matki, które zawodowo uprawiają sport jak łączą macierzyństwo ze sportowym wyczynem? Jakie to budzi w nich emocje? - Jakie są zalety i wady zostania mamą (rodzicem) na początku swojej kariery sportowej? - Co jest dziwnego w szybkim powrocie do treningu i współzawodnictwa po porodzie? - Jaka jest różnica w motywacji do przesuwania granic ciała i umysłu przed i po ciąży? - W jaki sposób trening wioślarski „przygotował” mojego gościa do porodu? - Ile czasu spędza zawodowa wioślarka poza domem? W jaki sposób wpływa to na funkcjonowanie rodziny? - Jak wygląda logistyka opieki nad dzieckiem u wyczynowego sportowca podczas obozów i poza nimi? Jak mój gość wykorzystuje czas wolny ze swoim dzieckiem? - Co robi trzylatka na siłowni!? - Jak wygląda relacja matka – córka, kiedy ta pierwsza uprawia wyczynowy sport? - Na ile ważne jest wsparcie rodziny? - Czy sportowcy-ojcowie też są tak często pytani o to jak oni łączą wyczynowe uprawianie sportu z byciem ojcem? - Jak różnią się wyzwania stojące przed sportowcami-ojcami od tych, z którymi mierzą się sportowcy-matki? - Dlaczego specyfika dyscypliny sportu może mieć znaczenie dla rodzicielstwa wyczynowych sportowców? - Jak sportowcy-matki wspierają się wzajemnie? - Kiedy i gdzie wyczynowy sportowiec-rodzic może odpocząć i zregenerować się? - Czy miłość do dziecka i czas spędzony wspólnie z rodziną jest bardziej źródłem stresu, czy raczej okazją do jego rozładowania? - Jak można sobie poradzić z rozproszeniami związanymi z codziennymi problemami związanymi z wychowaniem dziecka podczas treningu lub zawodów? - Czego może uczyć sport, co pomaga potem w macierzyństwie (rodzicielstwie)? I odwrotnie – czego macierzyństwo (rodzicielstwo) może nauczyć sportowców, żeby stawali się jeszcze lepsi? - Czy Krysia zdecydowała się kosztem czasu z dzieckiem na 2 godziny przygotowań dziennie więcej przez rok, gdyby to zagwarantowało osiągnięcie jej celów sportowych? - Jakie są najlepsze wskazówki dla innych rodziców-sportowców, albo rodziców mocno zaangażowanych w swoje życie zawodowe, żeby skutecznie łączyć te dwa obszary? - Jakie cele sportowe stawia sobie obecnie Krysia? Trzymajcie się zdrowo i ciepło! Podajcie audycję dalej! Piona!
Cześć! To jest dwudziesty dziewiąty odcinek podcastu Głowa Rządzi, w którym po raz pierwszy biorę pod lupę kwestie związane z rodzicielstwem aktywnych, wyczynowych sportowców. Z autopsji wiem, że rodzicielstwo w ogóle może być wielkim wyzwaniem, do którego tak naprawdę nikt nas nie formalnie nie przygotowuje. Choć rynek książek oferuje mnóstwo poradników pt. „Jak być rodzicem?”, to żaden z nich nie jest uniwersalnym manualem jak postępować w roli w rodzica czy instrukcją obsługi samego dziecka. Kiedy ktoś zostaje mamą albo tatą świat może się bardzo zmienić, a w najbardziej skrajnych przypadkach wręcz wywrócić do góry nogami. I jak wtedy radzić sobie z pogodzeniem obszaru rodzinnego z obszarem zawodowym, a w kontekście sportu wyczynowego, sportowym? Czy to jest w ogóle możliwe? A jeśli tak, to jak to zrobić „z głową”? Na te i inne pytania odpowiada Krystyna Lemańczyk-Dobrzelak, polska wioślarka, objęta opieką programu Team100, będąca jednocześnie szczęśliwą mamą 3-letniej Zosi. W tej rozmowie Krysia pokazuje perspektywę młodej mamy-sportowca, która tak sobie zorganizowała życie, że z powodzeniem realizuje się na tych dwóch, ważnych dla niej frontach. To pierwszy odcinek podcastu, który Wy, słuchacze, mogliście aktywnie współtworzyć. Na Facebookowym fanpage’u Głowa Rządzi mogliście zadać swoje pytania do mamy-sportowca. Czuję dla Was wielką wdzięczność za to, że z tej okazji skorzystaliście, bo wiele z Waszych pytań było po prostu znakomitych, więc bez wahania wykorzystałem je w tej rozmowie. W szczególności dziękuję za to, że wskazaliście istotną rzecz dotyczącą płci rodziców-sportowców i fakt, że większość tego typu rozmów, jeśli w ogóle są prowadzone na forum publicznym, dotyczy matek, nie ojców. Przyznaje to również moja dzisiejsza rozmówczyni. Dlatego ceniąc sobie perspektywę i różnorodność punktów widzenia, już teraz mogę zapowiedzieć, że zrobię wszystko, żeby w najbliższym czasie pojawił się również podobny odcinek z ojcem, który wyczynowo uprawia sport. Na razie nie mam nikogo takiego na liście gości, ale szukam i liczę też na Wasze rekomendacje i polecenia odnośnie tego, kto mógłby to być. Ważne, żeby profil oraz specyfika treningu i współzawodnictwa dyscypliny sportu ojca-sportowca były podobne do wioślarstwa. Jak sami niebawem się przekonacie, wioślarze przede wszystkim pracują w trybie wyjazdowym, na obozach i zgrupowaniach, a ilość dni spędzona przez zawodników poza domem w skali roku jest po prostu gigantyczna. Rozważę każdą rekomendację takiego sportowca-taty i sprawdzę każdy podany przez Was lead. Możemy być w kontakcie w tej sprawie bezpośrednio przez moją stronę internetową albo przez media społecznościowe Głowa Rządzi, Facebook lub Instagram. A teraz już zapraszam do wysłuchania rozmowy z Katarzyną Lemańczyk-Dobrzelak o pozytywnym łączeniu macierzyństwa z wiosłami! Dowiecie się m.in. tego: - Czy często pyta się matki, które zawodowo uprawiają sport jak łączą macierzyństwo ze sportowym wyczynem? Jakie to budzi w nich emocje? - Jakie są zalety i wady zostania mamą (rodzicem) na początku swojej kariery sportowej? - Co jest dziwnego w szybkim powrocie do treningu i współzawodnictwa po porodzie? - Jaka jest różnica w motywacji do przesuwania granic ciała i umysłu przed i po ciąży? - W jaki sposób trening wioślarski „przygotował” mojego gościa do porodu? - Ile czasu spędza zawodowa wioślarka poza domem? W jaki sposób wpływa to na funkcjonowanie rodziny? - Jak wygląda logistyka opieki nad dzieckiem u wyczynowego sportowca podczas obozów i poza nimi? Jak mój gość wykorzystuje czas wolny ze swoim dzieckiem? - Co robi trzylatka na siłowni!? - Jak wygląda relacja matka – córka, kiedy ta pierwsza uprawia wyczynowy sport? - Na ile ważne jest wsparcie rodziny? - Czy sportowcy-ojcowie też są tak często pytani o to jak oni łączą wyczynowe uprawianie sportu z byciem ojcem? - Jak różnią się wyzwania stojące przed sportowcami-ojcami od tych, z którymi mierzą się sportowcy-matki? - Dlaczego specyfika dyscypliny sportu może mieć znaczenie dla rodzicielstwa wyczynowych sportowców? - Jak sportowcy-matki wspierają się wzajemnie? - Kiedy i gdzie wyczynowy sportowiec-rodzic może odpocząć i zregenerować się? - Czy miłość do dziecka i czas spędzony wspólnie z rodziną jest bardziej źródłem stresu, czy raczej okazją do jego rozładowania? - Jak można sobie poradzić z rozproszeniami związanymi z codziennymi problemami związanymi z wychowaniem dziecka podczas treningu lub zawodów? - Czego może uczyć sport, co pomaga potem w macierzyństwie (rodzicielstwie)? I odwrotnie – czego macierzyństwo (rodzicielstwo) może nauczyć sportowców, żeby stawali się jeszcze lepsi? - Czy Krysia zdecydowała się kosztem czasu z dzieckiem na 2 godziny przygotowań dziennie więcej przez rok, gdyby to zagwarantowało osiągnięcie jej celów sportowych? - Jakie są najlepsze wskazówki dla innych rodziców-sportowców, albo rodziców mocno zaangażowanych w swoje życie zawodowe, żeby skutecznie łączyć te dwa obszary? - Jakie cele sportowe stawia sobie obecnie Krysia? Trzymajcie się zdrowo i ciepło! Podajcie audycję dalej! Piona!
GRz 028: Leszek Naziemiec | Co kryje w sobie dzika i lodowata woda?
2020-03-01 18:00:00
Oto i dwudziesty ósmy odcinek podcastu Głowa Rządzi, którego gościem jest dziki pływak, Leszek Naziemiec. Człowiek, który przyznaje, że mieszka w wodzie. Nie są mu straszne zimno, brak tlenu czy nieokiełznana przyroda. Leszek realizuje fantastyczne projekty podróżnicze, których głównym powodem i centralnym punktem jest jego pasja do pływania w otwartych, dzikich i zwykle lodowatych akwenach wodnych. Sam o sobie mówi, że jest pionierem zimowego pływania w Polsce. I nie bez kozery! Leszek pływa w naprawdę ekstremalnych warunkach. Mierzył się już z mroźnymi wodami Arktyki, ścigał się z pingwinami u wybrzeży Antarktydy, a całkiem niedawno wrócił z Peru, gdzie na prawie 4000 m n.p.m. zupełnie zwyczajnie przepłynął sobie 10 kilometrów w jeziorze Titicaca. Prowadzi także etapowy projekt Odyseja Wiślana, w którym ma ambicję pokonać całą Wisłę od Beskidów, aż po Bałtyk. Przy tym wszystkim należy zaznaczyć, że to wszystko robi jedynie w czepku i kąpielówkach! Aż mi się zimno robi na samą myśl! Uwielbiam takie spotkania i rozmowy, bo Leszek to człowiek, który odnalazł swoją pasję i odważnie za nią podąża. Pomimo poważnych zobowiązań zawodowych i rodzinnych, jest tak w stanie organizować swój czas i zasoby, że wystarcza ich na wszystko co najważniejsze. Najważniejsze przesłania, które płyną dla mnie z tego spotkania, to żeby nie zabijać w sobie dziecięcej fantazji i marzeń, nawet jeśli ktoś z boku mówi, żeby „wziąć się za coś poważnego” i „przestać się bawić”. Bo duży Leszek, realizuje marzenia małego Leszka. Każdy z nas może być trochę jak Leszek, choć czasem, tak jak i w tej historii, uwierzenie w to, że pracuję i żyję na własnych zasadach, zajmuje wiele czasu. Ale jest to jak najbardziej możliwe, niezależnie od tego ile ma się teraz lat. I to jest po prostu przepiękne! Przed wysłuchaniem tego odcinka ubierzcie wełnianą czapkę, może zrobić się naprawdę zimno, kiedy Leszek odpowiada na takie pytania jak: - Gdzie jest najzimniejsza woda na świecie i ile ma stopni? - Jaka jest różnica między pływaniem dzikim, a pływaniem basenowym? - Co daje trening z młodszymi od siebie? - Dlaczego dzikie pływania daje taką satysfakcję? Jakie niesie za sobą niebezpieczeństwa? - Jak może wyglądać droga do dzikiego pływania? - Jaka jest filozofia treningu Leszka Naziemca? - Skąd biorą się cele? - Dlaczego ważne jest, żeby być widocznym w mediach? - Jak mądrze podchodzić do zainteresowania ze strony mediów? - Jak sobie radzić z hejtem? - Jak wygląda przygotowanie do ekstremalnej wyprawy pływackiej? - Dlaczego pływanie w jeziorze Titicaca jest tak dużym wyzwaniem? - Jakie są zasady „prawdziwego” dzikiego pływania? - Jak mądrze wyciągać wnioski z mniejszych lub większych niepowodzeń i niedociągnięć? - Czym jest pozytywna improwizacja w realizowaniu celów dzikiego pływaka? - Czym są hipoksja i hipotermia? - Czy woda w rzece naprawdę jest brudna? Przesłuchaj i podaj dalej! Piona!
Oto i dwudziesty ósmy odcinek podcastu Głowa Rządzi, którego gościem jest dziki pływak, Leszek Naziemiec. Człowiek, który przyznaje, że mieszka w wodzie. Nie są mu straszne zimno, brak tlenu czy nieokiełznana przyroda. Leszek realizuje fantastyczne projekty podróżnicze, których głównym powodem i centralnym punktem jest jego pasja do pływania w otwartych, dzikich i zwykle lodowatych akwenach wodnych. Sam o sobie mówi, że jest pionierem zimowego pływania w Polsce. I nie bez kozery! Leszek pływa w naprawdę ekstremalnych warunkach. Mierzył się już z mroźnymi wodami Arktyki, ścigał się z pingwinami u wybrzeży Antarktydy, a całkiem niedawno wrócił z Peru, gdzie na prawie 4000 m n.p.m. zupełnie zwyczajnie przepłynął sobie 10 kilometrów w jeziorze Titicaca. Prowadzi także etapowy projekt Odyseja Wiślana, w którym ma ambicję pokonać całą Wisłę od Beskidów, aż po Bałtyk. Przy tym wszystkim należy zaznaczyć, że to wszystko robi jedynie w czepku i kąpielówkach! Aż mi się zimno robi na samą myśl! Uwielbiam takie spotkania i rozmowy, bo Leszek to człowiek, który odnalazł swoją pasję i odważnie za nią podąża. Pomimo poważnych zobowiązań zawodowych i rodzinnych, jest tak w stanie organizować swój czas i zasoby, że wystarcza ich na wszystko co najważniejsze. Najważniejsze przesłania, które płyną dla mnie z tego spotkania, to żeby nie zabijać w sobie dziecięcej fantazji i marzeń, nawet jeśli ktoś z boku mówi, żeby „wziąć się za coś poważnego” i „przestać się bawić”. Bo duży Leszek, realizuje marzenia małego Leszka. Każdy z nas może być trochę jak Leszek, choć czasem, tak jak i w tej historii, uwierzenie w to, że pracuję i żyję na własnych zasadach, zajmuje wiele czasu. Ale jest to jak najbardziej możliwe, niezależnie od tego ile ma się teraz lat. I to jest po prostu przepiękne! Przed wysłuchaniem tego odcinka ubierzcie wełnianą czapkę, może zrobić się naprawdę zimno, kiedy Leszek odpowiada na takie pytania jak: - Gdzie jest najzimniejsza woda na świecie i ile ma stopni? - Jaka jest różnica między pływaniem dzikim, a pływaniem basenowym? - Co daje trening z młodszymi od siebie? - Dlaczego dzikie pływania daje taką satysfakcję? Jakie niesie za sobą niebezpieczeństwa? - Jak może wyglądać droga do dzikiego pływania? - Jaka jest filozofia treningu Leszka Naziemca? - Skąd biorą się cele? - Dlaczego ważne jest, żeby być widocznym w mediach? - Jak mądrze podchodzić do zainteresowania ze strony mediów? - Jak sobie radzić z hejtem? - Jak wygląda przygotowanie do ekstremalnej wyprawy pływackiej? - Dlaczego pływanie w jeziorze Titicaca jest tak dużym wyzwaniem? - Jakie są zasady „prawdziwego” dzikiego pływania? - Jak mądrze wyciągać wnioski z mniejszych lub większych niepowodzeń i niedociągnięć? - Czym jest pozytywna improwizacja w realizowaniu celów dzikiego pływaka? - Czym są hipoksja i hipotermia? - Czy woda w rzece naprawdę jest brudna? Przesłuchaj i podaj dalej! Piona!
GRz 027: Bartosz Leszczyński | Jak wygląda mecz z perspektywy sędziego?
2020-02-15 18:00:00
W dwudziestym siódmym odcinku podcastu po raz pierwszy w historii w roli gościa występuje sędzia. I to nie byle jaki, bo Bartosz Leszczyński jest sędzią z wieloletnim, międzynarodowym doświadczeniem w piłce ręcznej. Prowadził ważne spotkania na polskich, europejskich i światowych parkietach. Niejedno widział, niejedno przeżył. W tym odcinku opowiada o tym, jak wygląda mecz piłki ręcznej i sport w ogóle z perspektywy sędziego. W trakcie tej rozmowy Bartosz dzieli się swoimi przemyśleniami na temat swojej roli w sporcie i specyfice pracy sędziego. W szczególności, rzecz jasna, interesują mnie wyzwania mentalne, które stoją przed sędziami i to, jakie patenty radzenia sobie z nimi znalazł mój gość. Nasza rozmowa jest naszpikowana ciekawymi opowieściami i anegdotami ze świata piłki ręcznej, choć jeśli by się nad tym zastanowić wiele z nich może okazać się uniwersalna dla sportu w ogóle. Dla mnie osobiście puenta tego odcinka jest taka, że sędzia jest tylko człowiekiem, a nie maszyną do podejmowania zawsze najlepszych decyzji. Znam wielu sędziów różnych dyscyplin sportowych i z pierwszej ręki wiem jaka to jest trudna i często niewdzięczna robota. Pójdę na grubo, ale w moim przekonaniu sędziowie mają jedną z najtrudniejszych ról w sporcie, bo żeby wykonać dobrze swoją robotę muszą pozostać niezauważeni, jak powietrze. No bo gdy sędzia zaczyna w meczu grać role pierwszoplanowe, to raczej z powodów błędnych lub kontrowersyjnych decyzji. Jak stwierdza mój dzisiejszy rozmówca, sędzia odnosi sukces wtedy, kiedy kibice po meczu nie są w stanie przypomnieć sobie, kto prowadził mecz. Choćby dlatego trzeba sędziów traktować z szacunkiem i wdzięcznością, nawet kiedy z naszej perspektywy podejmuje niesłuszne działania. To są po prostu bardzo ważne kwestie, o których rzadko się słyszy, dlatego nie lekceważcie tego odcinka i przesłuchajcie od deski, do deski! Padają tu bowiem odpowiedzi na takie ciekawe pytania: - Co trzeba zrobić, żeby zostać sędzią? Jaka była motywacja Bartka do sędziowania, jak potoczyła się jego historia? - Jak postrzegana jest rola sędziego w sporcie? Jakie ma zadania i obowiązki? - Jakie wyzwania mentalne stoją przed sędziami? - Jak wygląda przygotowanie przedmeczowe sędziego? - Jak działa koncentracja sędziego? Na jakie elementy należy zwracać szczególną uwagę? Co robić, żeby się zrekoncentrować, kiedy łapie się na tym, że uwaga skupiona jest nie na tym, co trzeba? - Czy naturalne jest to, że uciekają myśli podczas wykonywania zadań sędziowskich? Gdzie one mogą uciekać? - Co widzi sędzia, a czego czasami nie dostrzeże? - Czy odpowiednik piłkarskiego VAR-u ma szansę wejść do piłki ręcznej? - Jaka jest "drużyna" sędziowska podczas meczu piłki ręcznej i jak wygląda współpraca pomiędzy członkami tej "drużyny"? - W jaki sposób sędzia może poradzić sobie z zawodnikiem, trenerem, kibicami, kiedy zagwiżdże coś, czego oni nie do końca zrozumieją? Jak radzić sobie z emocjami innych, krytyką, być może nawet hejtem? - W którym rejonie świata Bartek pokazał najwięcej czerwonych i niebieskich kartek? - Kiedy sędzia czuje się doceniony? Zapraszam do słuchania i podawania dalej w świat!
W dwudziestym siódmym odcinku podcastu po raz pierwszy w historii w roli gościa występuje sędzia. I to nie byle jaki, bo Bartosz Leszczyński jest sędzią z wieloletnim, międzynarodowym doświadczeniem w piłce ręcznej. Prowadził ważne spotkania na polskich, europejskich i światowych parkietach. Niejedno widział, niejedno przeżył. W tym odcinku opowiada o tym, jak wygląda mecz piłki ręcznej i sport w ogóle z perspektywy sędziego. W trakcie tej rozmowy Bartosz dzieli się swoimi przemyśleniami na temat swojej roli w sporcie i specyfice pracy sędziego. W szczególności, rzecz jasna, interesują mnie wyzwania mentalne, które stoją przed sędziami i to, jakie patenty radzenia sobie z nimi znalazł mój gość. Nasza rozmowa jest naszpikowana ciekawymi opowieściami i anegdotami ze świata piłki ręcznej, choć jeśli by się nad tym zastanowić wiele z nich może okazać się uniwersalna dla sportu w ogóle. Dla mnie osobiście puenta tego odcinka jest taka, że sędzia jest tylko człowiekiem, a nie maszyną do podejmowania zawsze najlepszych decyzji. Znam wielu sędziów różnych dyscyplin sportowych i z pierwszej ręki wiem jaka to jest trudna i często niewdzięczna robota. Pójdę na grubo, ale w moim przekonaniu sędziowie mają jedną z najtrudniejszych ról w sporcie, bo żeby wykonać dobrze swoją robotę muszą pozostać niezauważeni, jak powietrze. No bo gdy sędzia zaczyna w meczu grać role pierwszoplanowe, to raczej z powodów błędnych lub kontrowersyjnych decyzji. Jak stwierdza mój dzisiejszy rozmówca, sędzia odnosi sukces wtedy, kiedy kibice po meczu nie są w stanie przypomnieć sobie, kto prowadził mecz. Choćby dlatego trzeba sędziów traktować z szacunkiem i wdzięcznością, nawet kiedy z naszej perspektywy podejmuje niesłuszne działania. To są po prostu bardzo ważne kwestie, o których rzadko się słyszy, dlatego nie lekceważcie tego odcinka i przesłuchajcie od deski, do deski! Padają tu bowiem odpowiedzi na takie ciekawe pytania: - Co trzeba zrobić, żeby zostać sędzią? Jaka była motywacja Bartka do sędziowania, jak potoczyła się jego historia? - Jak postrzegana jest rola sędziego w sporcie? Jakie ma zadania i obowiązki? - Jakie wyzwania mentalne stoją przed sędziami? - Jak wygląda przygotowanie przedmeczowe sędziego? - Jak działa koncentracja sędziego? Na jakie elementy należy zwracać szczególną uwagę? Co robić, żeby się zrekoncentrować, kiedy łapie się na tym, że uwaga skupiona jest nie na tym, co trzeba? - Czy naturalne jest to, że uciekają myśli podczas wykonywania zadań sędziowskich? Gdzie one mogą uciekać? - Co widzi sędzia, a czego czasami nie dostrzeże? - Czy odpowiednik piłkarskiego VAR-u ma szansę wejść do piłki ręcznej? - Jaka jest "drużyna" sędziowska podczas meczu piłki ręcznej i jak wygląda współpraca pomiędzy członkami tej "drużyny"? - W jaki sposób sędzia może poradzić sobie z zawodnikiem, trenerem, kibicami, kiedy zagwiżdże coś, czego oni nie do końca zrozumieją? Jak radzić sobie z emocjami innych, krytyką, być może nawet hejtem? - W którym rejonie świata Bartek pokazał najwięcej czerwonych i niebieskich kartek? - Kiedy sędzia czuje się doceniony? Zapraszam do słuchania i podawania dalej w świat!
GRz 026: Kacper Lachowicz | Dlaczego warto być upartym w sporcie i w życiu?
2020-02-01 18:00:00
Witajcie w dwudziestym szóstym odcinku podcastu Głowa Rządzi! Dziś gościem jest wyjątkowy trener i wielki pasjonat koszykówki Kacper Lachowicz zwany popularnie 'Kacpą'. Jest to człowiek o wielu talentach koszykarskich i interpersonalnych. Ktoś, kto wykorzystuje koszykówkę do tego, żeby inspirować i motywować nie tylko do ciężkiego treningu, ale także do tego, żeby dzięki zaangażowaniu stawać się po prostu lepszym człowiekiem. Chociaż Kacpa legitymuje się polskim paszportem, to bardzo dużo w nim jest amerykańskości, oczywiście w jak najbardziej pozytywnym znaczeniu! Dla mnie Kacpa jest przede wszystkim dobrym duchem koszykówki i promyczkiem pozytywności w polskim środowisku sportowym. Jest gościem, który stawia na budowanie dobrych relacji nie tylko ze swoimi podopiecznymi, ale też z każdym innym spotkanym po drodze człowiekiem. W swojej codziennej pracy Kacpa wzorowo wykorzystuje umiejętności miękkie. Daje podopiecznym nadzieję i wiarę na osiąganie coraz wyższego poziomu umiejętności przy jego pełnym i bezwarunkowym wsparciu. W sumie jakby się nad tym zastanowić to cała nasza rozmowa jest o wielu, rozległych działalnościach Kacpy. Ten odcinek to trochę jego historia o tym, w jaki sposób odnalazł swoją drogę w pasji do koszykówki nie zostając przy tym zawodowym graczem. Zupełnie przy okazji pojawia się wiele wątków związanych z pozytywnym nastawieniem i szeroko rozumianą mentalnością. Kacpa odpowiada m.in. na takie pytania jak: - Skąd wzięła się u Kacpy fascynacja ruchem, a potem koszykówką? - Jak zdołał zrobić z pasji do basketu sposób na swoje życie? - Jak wygląda działalność Kacpy w Polsce i na świecie? - Jaka jest jego filozofia funkcjonowania w sporcie? - Jak wygląda indywidualny trening koszykarski i dlaczego jest tak potrzebny? - Jak łączyć różne aspekty przygotowania do gry w koszykówkę i uprawiania sportu w ogóle? - O co chodzi w Kacpa Challenge i jak można go zorganizować w swoim mieście? - Czym jest wyzwanie pedagogiczne i dlaczego warto je podejmować? - Czym jest reaktywność w rozumieniu Kacpy i jak to się ma to literatury psychologicznej? - Dlaczego ważne jest, żeby dziękować ludziom? - Jak mądrze radzić sobie z błędami, porażkami i niepowodzeniami? - Dlaczego warto być upartym i jak nie dać jej stłamsić opiniom niesprzyjających nam ludzi? - Co Kacpa sądzi na temat „współczesnych czasów”? Jakie rzucają nam wyzwania, jakie dają możliwości? - Jakie są najważniejsze rekomendacje dla współczesnych dorosłych, tych najważniejszych dla dzieci i młodzieży, rodziców, trenerów, nauczycieli, wychowawców? Co mogą robić, a czego lepiej nie robić, jeśli chcą wychować mądrych i sprawnych ludzi? Odcinek zdecydowanie przypadnie do gustu adeptom, trenerom i sympatykom koszykówki, ale jestem przekonany, że każdy odnajdzie w nim coś dla siebie. Dlatego słuchawki w uszy, głośniki pod pachę i słuchamy!
Witajcie w dwudziestym szóstym odcinku podcastu Głowa Rządzi! Dziś gościem jest wyjątkowy trener i wielki pasjonat koszykówki Kacper Lachowicz zwany popularnie 'Kacpą'. Jest to człowiek o wielu talentach koszykarskich i interpersonalnych. Ktoś, kto wykorzystuje koszykówkę do tego, żeby inspirować i motywować nie tylko do ciężkiego treningu, ale także do tego, żeby dzięki zaangażowaniu stawać się po prostu lepszym człowiekiem. Chociaż Kacpa legitymuje się polskim paszportem, to bardzo dużo w nim jest amerykańskości, oczywiście w jak najbardziej pozytywnym znaczeniu! Dla mnie Kacpa jest przede wszystkim dobrym duchem koszykówki i promyczkiem pozytywności w polskim środowisku sportowym. Jest gościem, który stawia na budowanie dobrych relacji nie tylko ze swoimi podopiecznymi, ale też z każdym innym spotkanym po drodze człowiekiem. W swojej codziennej pracy Kacpa wzorowo wykorzystuje umiejętności miękkie. Daje podopiecznym nadzieję i wiarę na osiąganie coraz wyższego poziomu umiejętności przy jego pełnym i bezwarunkowym wsparciu. W sumie jakby się nad tym zastanowić to cała nasza rozmowa jest o wielu, rozległych działalnościach Kacpy. Ten odcinek to trochę jego historia o tym, w jaki sposób odnalazł swoją drogę w pasji do koszykówki nie zostając przy tym zawodowym graczem. Zupełnie przy okazji pojawia się wiele wątków związanych z pozytywnym nastawieniem i szeroko rozumianą mentalnością. Kacpa odpowiada m.in. na takie pytania jak: - Skąd wzięła się u Kacpy fascynacja ruchem, a potem koszykówką? - Jak zdołał zrobić z pasji do basketu sposób na swoje życie? - Jak wygląda działalność Kacpy w Polsce i na świecie? - Jaka jest jego filozofia funkcjonowania w sporcie? - Jak wygląda indywidualny trening koszykarski i dlaczego jest tak potrzebny? - Jak łączyć różne aspekty przygotowania do gry w koszykówkę i uprawiania sportu w ogóle? - O co chodzi w Kacpa Challenge i jak można go zorganizować w swoim mieście? - Czym jest wyzwanie pedagogiczne i dlaczego warto je podejmować? - Czym jest reaktywność w rozumieniu Kacpy i jak to się ma to literatury psychologicznej? - Dlaczego ważne jest, żeby dziękować ludziom? - Jak mądrze radzić sobie z błędami, porażkami i niepowodzeniami? - Dlaczego warto być upartym i jak nie dać jej stłamsić opiniom niesprzyjających nam ludzi? - Co Kacpa sądzi na temat „współczesnych czasów”? Jakie rzucają nam wyzwania, jakie dają możliwości? - Jakie są najważniejsze rekomendacje dla współczesnych dorosłych, tych najważniejszych dla dzieci i młodzieży, rodziców, trenerów, nauczycieli, wychowawców? Co mogą robić, a czego lepiej nie robić, jeśli chcą wychować mądrych i sprawnych ludzi? Odcinek zdecydowanie przypadnie do gustu adeptom, trenerom i sympatykom koszykówki, ale jestem przekonany, że każdy odnajdzie w nim coś dla siebie. Dlatego słuchawki w uszy, głośniki pod pachę i słuchamy!
GRz 025: Marek Olszewski | O co chodzi w treningu psychomotorycznym kierowców?
2020-01-15 18:00:00
Cześć wszystkim, witajcie w dwudziestym piątym odcinku podcastu Głowa Rządzi! A w nim jeden z najbardziej kreatywnych trenerów przygotowania (psycho)motorycznego jakiego znam. To Marek Olszewski, który w swojej pracy specjalizuje się w kompleksowym przygotowaniu kierowców rajdowych i wyścigowych do współzawodnictwa na torach i trasach. Rozmawiamy przede wszystkim o psychomotoryce i treningu umiejętności psychomotorycznych, ale śmiało wychodzimy też na dalekie peryferie tego tematu. Marek odpowiada m.in. na takie pytania jak: - Czym jest psychomotoryka i dlaczego jest tak ważna w przygotowaniach do sezonu? - W jakich dyscyplinach sportu trening psychomotoryczny jest najbardziej istotny? - Jak mogą wyglądać ćwiczenia psychomotoryczne? Na jakich założeniach bazują? - Jak diagnozować cechy i umiejętności psychomotoryczne? - Jaka jest różnica między danymi obiektywnymi i subiektywnymi? - Z jakiego zaawansowanego technologicznie sprzętu warto korzystać? - Jak wyglądają warsztaty szkoleniowe organizowane przez Marka? - Czym jest Best Athlete Challenge ? - Jakie największe wyzwania stoją przed adeptami motorsportu? - Gdzie kończą się kompetencje trenera głównego, czy trenera przygotowania motorycznego, a zaczynają kompetencje psychologa? - Jaka jest rola psychologa w procesie przygotowań? Jak trenerzy mogą najlepiej wykorzystywać nas, psychologów? - Jakie umiejętności mentalne są najistotniejsze w procesie szkolenia kierowców i jak można je kształtować? - Jak budować pewność siebie zawodnika poprzez rzucanie mu różnego rodzaju wyzwań? - Jaka jest istota zadawania sobie (i swoim podopiecznym) trudnych, głębokich pytań? Jak najlepiej to robić? - Jak ważne jest otoczenie sportowca w osiąganiu założonych celów? PS. To pierwsza rozmowa na łamach podcastu nagrywana nowym sprzętem, więc mam nadzieję, że jakość dźwięku będzie powoli dorównywać merytoryce odcinków w miarę jak będę się uczyć jak obsługiwać te cacka. Bez dalszych ceregieli oddaję w Wasze uszy dwudziesty piąty odcinek podcastu, ćwierć setki za nami! Enjoy!
Cześć wszystkim, witajcie w dwudziestym piątym odcinku podcastu Głowa Rządzi! A w nim jeden z najbardziej kreatywnych trenerów przygotowania (psycho)motorycznego jakiego znam. To Marek Olszewski, który w swojej pracy specjalizuje się w kompleksowym przygotowaniu kierowców rajdowych i wyścigowych do współzawodnictwa na torach i trasach. Rozmawiamy przede wszystkim o psychomotoryce i treningu umiejętności psychomotorycznych, ale śmiało wychodzimy też na dalekie peryferie tego tematu. Marek odpowiada m.in. na takie pytania jak: - Czym jest psychomotoryka i dlaczego jest tak ważna w przygotowaniach do sezonu? - W jakich dyscyplinach sportu trening psychomotoryczny jest najbardziej istotny? - Jak mogą wyglądać ćwiczenia psychomotoryczne? Na jakich założeniach bazują? - Jak diagnozować cechy i umiejętności psychomotoryczne? - Jaka jest różnica między danymi obiektywnymi i subiektywnymi? - Z jakiego zaawansowanego technologicznie sprzętu warto korzystać? - Jak wyglądają warsztaty szkoleniowe organizowane przez Marka? - Czym jest Best Athlete Challenge? - Jakie największe wyzwania stoją przed adeptami motorsportu? - Gdzie kończą się kompetencje trenera głównego, czy trenera przygotowania motorycznego, a zaczynają kompetencje psychologa? - Jaka jest rola psychologa w procesie przygotowań? Jak trenerzy mogą najlepiej wykorzystywać nas, psychologów? - Jakie umiejętności mentalne są najistotniejsze w procesie szkolenia kierowców i jak można je kształtować? - Jak budować pewność siebie zawodnika poprzez rzucanie mu różnego rodzaju wyzwań? - Jaka jest istota zadawania sobie (i swoim podopiecznym) trudnych, głębokich pytań? Jak najlepiej to robić? - Jak ważne jest otoczenie sportowca w osiąganiu założonych celów? PS. To pierwsza rozmowa na łamach podcastu nagrywana nowym sprzętem, więc mam nadzieję, że jakość dźwięku będzie powoli dorównywać merytoryce odcinków w miarę jak będę się uczyć jak obsługiwać te cacka. Bez dalszych ceregieli oddaję w Wasze uszy dwudziesty piąty odcinek podcastu, ćwierć setki za nami! Enjoy!
GRz 024: Oktawia Nowacka | Jak zdobyć i udźwignąć medal olimpijski?
2020-01-01 18:00:00
Witajcie w Nowym Roku! 2020 to oczywiście rok olimpijski, a igrzyska XXXII olimpiady odbędą się nigdzie indziej, niż w stolicy Japonii – Tokio. To miasto ugości najlepszych sportowców świata po raz drugi w historii. W 1964 roku Polska zdobyła 23 medale (7 złote, 6 srebrnych i 10 brązowych). Jak będzie tym razem? Czas pokaże już niebawem, bo od momentu publikacji tego odcinka do rozpoczęcia igrzysk olimpijskich zostaje raptem 204 dni, a paraolimpijskich 236 dni! W podcaście ten rok zaczynamy z należytym przytupem. Pierwszym gościem w 2020r. jest medalistka poprzednich igrzysk olimpijskich, Oktawia Nowacka, która cztery lata temu w Rio wywalczyła brązowy medal w pięcioboju nowoczesnym. W tej wyjątkowo długiej rozmowie Oktawia opowiada o swojej krętej drodze do tego sukcesu. Otwarcie mówi też o różnych odcieniach swojego medalu – od wielkiej dumy i satysfakcji płynącej ze zrealizowanych celów i spełnionych marzeń, aż po presję, przytłoczenie, wycieńczenie i wypalenie. Ten odcinek jest opowieścią zawodniczki turbo świadomej, od której można się wiele nauczyć nie tylko o sporcie, ale też o życiu. Oktawia odpowiada między innymi na takie pytania: - Jak rozpoczęła swoją przygodę ze sportem i z pięciobojem nowoczesnym? - O co chodzi w pięcioboju nowoczesnym? Skąd się wziął? Jakie rzuca wyzwania zawodnikom, którzy ją uprawiają? - Jakie są składowe sukcesu olimpijskiego? - Jak sportowiec może poradzić sobie z kontuzją? - Co można zrobić, kiedy straci się wiarę w powrót z formą na docelową imprezę? - Jak poznanie jednej osoby może zmienić bieg kariery sportowej? - Co może dziać się z ciałem i głową po zdobyciu medalu olimpijskiego? - Dlaczego spektakularny sukces i spełnienie swoich sportowych marzeń oprócz wielu radości, może okazać się także trudnością? Jak sobie można z tym radzić? - Dlaczego tak ważne dla sportowców jest budowanie swojej tożsamości również poza sportem? - Jakie inne pasje mogą „urodzić się” poprzez zaangażowanie w sport? - Jak mądrze podchodzić do swoich zwycięstw i porażek? - Dlaczego warto być dociekliwym samego siebie? - Jak ważny jest styl odżywiania na samopoczucie i wyniki sportowe? - Czym jest wegetarianizm i weganizm? Jak być sportowcem na diecie roślinnej? - Jaki wpływ może mieć dieta na rozwój samoświadomości? - Jakie są oczekiwania od kolejnego roku olimpijskiego? Mam nadzieję, że przesłuchacie tę rozmowę od deski do deski, bo naprawdę warto! Szczęśliwego olimpijskiego roku!
Witajcie w Nowym Roku! 2020 to oczywiście rok olimpijski, a igrzyska XXXII olimpiady odbędą się nigdzie indziej, niż w stolicy Japonii – Tokio. To miasto ugości najlepszych sportowców świata po raz drugi w historii. W 1964 roku Polska zdobyła 23 medale (7 złote, 6 srebrnych i 10 brązowych). Jak będzie tym razem? Czas pokaże już niebawem, bo od momentu publikacji tego odcinka do rozpoczęcia igrzysk olimpijskich zostaje raptem 204 dni, a paraolimpijskich 236 dni! W podcaście ten rok zaczynamy z należytym przytupem. Pierwszym gościem w 2020r. jest medalistka poprzednich igrzysk olimpijskich, Oktawia Nowacka, która cztery lata temu w Rio wywalczyła brązowy medal w pięcioboju nowoczesnym. W tej wyjątkowo długiej rozmowie Oktawia opowiada o swojej krętej drodze do tego sukcesu. Otwarcie mówi też o różnych odcieniach swojego medalu – od wielkiej dumy i satysfakcji płynącej ze zrealizowanych celów i spełnionych marzeń, aż po presję, przytłoczenie, wycieńczenie i wypalenie. Ten odcinek jest opowieścią zawodniczki turbo świadomej, od której można się wiele nauczyć nie tylko o sporcie, ale też o życiu. Oktawia odpowiada między innymi na takie pytania: - Jak rozpoczęła swoją przygodę ze sportem i z pięciobojem nowoczesnym? - O co chodzi w pięcioboju nowoczesnym? Skąd się wziął? Jakie rzuca wyzwania zawodnikom, którzy ją uprawiają? - Jakie są składowe sukcesu olimpijskiego? - Jak sportowiec może poradzić sobie z kontuzją? - Co można zrobić, kiedy straci się wiarę w powrót z formą na docelową imprezę? - Jak poznanie jednej osoby może zmienić bieg kariery sportowej? - Co może dziać się z ciałem i głową po zdobyciu medalu olimpijskiego? - Dlaczego spektakularny sukces i spełnienie swoich sportowych marzeń oprócz wielu radości, może okazać się także trudnością? Jak sobie można z tym radzić? - Dlaczego tak ważne dla sportowców jest budowanie swojej tożsamości również poza sportem? - Jakie inne pasje mogą „urodzić się” poprzez zaangażowanie w sport? - Jak mądrze podchodzić do swoich zwycięstw i porażek? - Dlaczego warto być dociekliwym samego siebie? - Jak ważny jest styl odżywiania na samopoczucie i wyniki sportowe? - Czym jest wegetarianizm i weganizm? Jak być sportowcem na diecie roślinnej? - Jaki wpływ może mieć dieta na rozwój samoświadomości? - Jakie są oczekiwania od kolejnego roku olimpijskiego? Mam nadzieję, że przesłuchacie tę rozmowę od deski do deski, bo naprawdę warto! Szczęśliwego olimpijskiego roku!
GRz 023: [In English] Pete Schneider | How sport psychology works at a football academy?
2019-12-24 18:00:00
This is Mind Rules Podcast and I have a pleasure to present you yet another bonus episode, this time all in English! As you might have known from my social media channels in September and November this year I spent some time at a Bundesliga Football Academy FC Augsburg doing an internship under a supervision of my dear friend and colleague Peter Schneider. During my time in Augsburg I had a chance to shadow his practical work both on and off the field, which obviously sparked many questions and discussions. I also spoke to the academy coaches, directors and staff to deepen my understanding of how such organizations work and incorporate sport psychological services in its daily activities. As one of the results of my internship, this episode offers a sneak peak into my experiences. We recorded it in Pete’s office at the academy grounds in Augsburg and I think it tackles many interesting issues regarding psychological work within football academy structures. Pete is a great sport psychologist and a really cool person, easy to talk to as you will discover listening to this episode. He openly shares his working philosophy and provides insights into his daily duties at the academy. Among others Pete answers the following questions: - What are the cornerstones of his working philosophy? - How to shape academy environments to best serve developing athletes and their coaches? - What kind of resistance may sport psychologists experience about the field in their working environments in the academies and how can they overcome it? - When sport psychologists do feel truly accepted as people and as professionals within the academy coaching community? - Should sport psychologist be ‘on the side’ or ‘inside’ club structures? - Why should we all keep in mind cognitive biases? - How sport psychologist manages and discloses sensitive information? - How does a typical week look like for a sport psychologist at a Bundesliga academy? - How can one 'see' the organizational culture within a football club? - Where can sport psychologist fit in during training sessions? - What does a holistic coaching staff looks like at the academy level and what do they do? - Why is it important for youth football academies to care for the players also outside the field, in different life domains? - What does a young person have to sacrifice to become a professional? - How sport psychologist can work with parents of youth players? - What is a 24 hour policy in coach-parent relationship? - What links may exist between the first team and the academy? - What is the future of sport psychology in general, and specifically in football settings? I also have to mention that this opportunity was fully funded by a FEPSAC applied mobility grant. FEPSAC, for those of you who don’t know, is a European Federation of Sport Psychology supporting development of sport psychology and sport psychologists in Europe since 1960s. It is the largest organization of this sort on our continent and it is doing a fantastic job! I am a huge fan of its missions and actions. I have been a member ever since 2013 and this year I was the first Polish sport psychologist to be certified by FEPSAC. If you are a sport psychologist or a sport psychology student please do check what it does. If you like this episode and/or you think I should record in English more often please let me know.
This is Mind Rules Podcast and I have a pleasure to present you yet another bonus episode, this time all in English! As you might have known from my social media channels in September and November this year I spent some time at a Bundesliga Football Academy FC Augsburg doing an internship under a supervision of my dear friend and colleague Peter Schneider. During my time in Augsburg I had a chance to shadow his practical work both on and off the field, which obviously sparked many questions and discussions. I also spoke to the academy coaches, directors and staff to deepen my understanding of how such organizations work and incorporate sport psychological services in its daily activities. As one of the results of my internship, this episode offers a sneak peak into my experiences. We recorded it in Pete’s office at the academy grounds in Augsburg and I think it tackles many interesting issues regarding psychological work within football academy structures. Pete is a great sport psychologist and a really cool person, easy to talk to as you will discover listening to this episode. He openly shares his working philosophy and provides insights into his daily duties at the academy. Among others Pete answers the following questions: - What are the cornerstones of his working philosophy? - How to shape academy environments to best serve developing athletes and their coaches? - What kind of resistance may sport psychologists experience about the field in their working environments in the academies and how can they overcome it? - When sport psychologists do feel truly accepted as people and as professionals within the academy coaching community? - Should sport psychologist be ‘on the side’ or ‘inside’ club structures? - Why should we all keep in mind cognitive biases? - How sport psychologist manages and discloses sensitive information? - How does a typical week look like for a sport psychologist at a Bundesliga academy? - How can one 'see' the organizational culture within a football club? - Where can sport psychologist fit in during training sessions? - What does a holistic coaching staff looks like at the academy level and what do they do? - Why is it important for youth football academies to care for the players also outside the field, in different life domains? - What does a young person have to sacrifice to become a professional? - How sport psychologist can work with parents of youth players? - What is a 24 hour policy in coach-parent relationship? - What links may exist between the first team and the academy? - What is the future of sport psychology in general, and specifically in football settings? I also have to mention that this opportunity was fully funded by a FEPSAC applied mobility grant. FEPSAC, for those of you who don’t know, is a European Federation of Sport Psychology supporting development of sport psychology and sport psychologists in Europe since 1960s. It is the largest organization of this sort on our continent and it is doing a fantastic job! I am a huge fan of its missions and actions. I have been a member ever since 2013 and this year I was the first Polish sport psychologist to be certified by FEPSAC. If you are a sport psychologist or a sport psychology student please do check what it does. If you like this episode and/or you think I should record in English more often please let me know.
GRz 022: Emilia Zdunek | Dlaczego warto oglądać piłkę nożną kobiet?
2019-12-15 18:00:00
Ho, ho, ho! Witajcie w dwudziestym drugim odcinku podcastu Głowa Rządzi! Rozmawiam w nim z kolejnym nietuzinkowym gościem, a jest nim Emilia Zdunek, polska piłkarka nożna, wielokrotna reprezentantka Polski, dwukrotna mistrzyni Polski. Od tego sezonu występuje w barwach hiszpańskiego klubu Sevilla FC grającego w Primera Division Feminina. Z Emilią rozmawiamy w hiszpańskim klimacie o piłce nożnej w wydaniu kobiecym ze szczególnym uwzględnieniem przeróżnych kwestii psychologicznych. Emilia odpowiada na przykład na takie pytania: - Jakie są blaski i cienie wyjazdu za granicę? - Z jakimi wyzwaniami zmierzyła się Emilia po wyjeździe do Hiszpanii? - Jak wygląda proces aklimatyzacji w nowym klubie? - Czym różni się liga hiszpańska od ligi polskiej? Tak od kuchni, od szatni? - Dlaczego tak mało Polek gra w ligach zagranicznych? - Jak liczny jest sztab szkoleniowy drużyny z kobiecej La Liga i w jaki sposób można z niego korzystać? - Jak jest z oglądalnością kobiecej La Ligi? - Jakie metody i techniki treningu mentalnego wykorzystuje Emilia najczęściej? Jakie uważa za najskuteczniejsze? - Co zrobić, kiedy zabraknie motywacji do treningu? - Dlaczego dziewczyny zaczynają grać w piłkę nożną? (I dlaczego męczy je to pytanie?) - Z jakimi stereotypami mierzy się współczesna piłkarka? - Co zrobić, żeby polska piłka kobieca rosła w siłę? - Ile zespołów piłkarskiej Ekstraklasy w wydaniu męskim prowadzi także sekcje kobiece? - Kim jest Megan Rapinoe dla świata sportu i piłki nożnej? - Dlaczego polska kadra kobieca nie ma swojego „domu”? - Jaki wpływ mają hejterskie bzdury na podejście kobiet do gry w piłkę nożną? - Jakie wyzwania stoją przed Reprezentacją Polski kobiet w piłce nożnej? - W jaki sposób urazy fizyczne wpływają na nastawienie do treningu i współzawodnictwa? Jak sobie radzić w tych trudnych chwilach bez piłki? Czego sportowiec może nauczyć się od swojej kontuzji? To dobra rozmowa, dlatego zachęcam do wysłuchania do samego końca! Jako że jest to prawdopodobnie ostatni odcinek podcastu w tym roku kalendarzowym (a na pewno ostatni po polsku), chciałbym tutaj skorzystać z okazji i życzyć wszystkim słuchaczom i ich rodzinom wesołych, spokojnych świąt! Niech to będzie dobry czas na naładowanie baterii, no bo potem trzeba będzie znowu wziąć się do roboty! :)
Ho, ho, ho! Witajcie w dwudziestym drugim odcinku podcastu Głowa Rządzi! Rozmawiam w nim z kolejnym nietuzinkowym gościem, a jest nim Emilia Zdunek, polska piłkarka nożna, wielokrotna reprezentantka Polski, dwukrotna mistrzyni Polski. Od tego sezonu występuje w barwach hiszpańskiego klubu Sevilla FC grającego w Primera Division Feminina. Z Emilią rozmawiamy w hiszpańskim klimacie o piłce nożnej w wydaniu kobiecym ze szczególnym uwzględnieniem przeróżnych kwestii psychologicznych. Emilia odpowiada na przykład na takie pytania: - Jakie są blaski i cienie wyjazdu za granicę? - Z jakimi wyzwaniami zmierzyła się Emilia po wyjeździe do Hiszpanii? - Jak wygląda proces aklimatyzacji w nowym klubie? - Czym różni się liga hiszpańska od ligi polskiej? Tak od kuchni, od szatni? - Dlaczego tak mało Polek gra w ligach zagranicznych? - Jak liczny jest sztab szkoleniowy drużyny z kobiecej La Liga i w jaki sposób można z niego korzystać? - Jak jest z oglądalnością kobiecej La Ligi? - Jakie metody i techniki treningu mentalnego wykorzystuje Emilia najczęściej? Jakie uważa za najskuteczniejsze? - Co zrobić, kiedy zabraknie motywacji do treningu? - Dlaczego dziewczyny zaczynają grać w piłkę nożną? (I dlaczego męczy je to pytanie?) - Z jakimi stereotypami mierzy się współczesna piłkarka? - Co zrobić, żeby polska piłka kobieca rosła w siłę? - Ile zespołów piłkarskiej Ekstraklasy w wydaniu męskim prowadzi także sekcje kobiece? - Kim jest Megan Rapinoe dla świata sportu i piłki nożnej? - Dlaczego polska kadra kobieca nie ma swojego „domu”? - Jaki wpływ mają hejterskie bzdury na podejście kobiet do gry w piłkę nożną? - Jakie wyzwania stoją przed Reprezentacją Polski kobiet w piłce nożnej? - W jaki sposób urazy fizyczne wpływają na nastawienie do treningu i współzawodnictwa? Jak sobie radzić w tych trudnych chwilach bez piłki? Czego sportowiec może nauczyć się od swojej kontuzji? To dobra rozmowa, dlatego zachęcam do wysłuchania do samego końca! Jako że jest to prawdopodobnie ostatni odcinek podcastu w tym roku kalendarzowym (a na pewno ostatni po polsku), chciałbym tutaj skorzystać z okazji i życzyć wszystkim słuchaczom i ich rodzinom wesołych, spokojnych świąt! Niech to będzie dobry czas na naładowanie baterii, no bo potem trzeba będzie znowu wziąć się do roboty! :)