W artykule pt. "Chorzy na samotność", napisanego przez Jagodę Bzowy, czytam, że co trzeci dorosły obywatel USA uważa, że nie ma żadnej bliskiej osoby. O podobnych odczuciach mówią mieszkańcy Wielkiej Brytanii. W Unii Europejskiej to Szwecja wskazywana jest jako kraj, w którym samotność jest najdotkliwsza – co drugi dorosły Szwed żyje sam, a co czwarty umiera w samotności. W Polsce co czwarte gospodarstwo domowe jest jednoosobowe, a z prognoz demograficznych i statystycznych wynika, że za piętnaście lat nawet co trzecie gospodarstwo będzie prowadzone w pojedynkę.
Co ciekawe, to wśród młodych dorosłych występuje największy odsetek osób zmagających się z poczuciem samotności. Co jako społeczeństwo robimy źle?
Postanowiłam o to zapytać Aleksandrę Piejkę–badaczkę w Pracowni Neuronauki Społecznej Instytutu Psychologii Polskiej Akademii Nauk, stypendystkę START (Fundacji na Rzecz Nauki Polskiej) i Instytutu Maxa Plancka w Lipsku, laureatkę Stypendium Prezesa PAN za wybitne osiągnięcia i członkinię rady fundacji Można Zwariować. Obecnie kończy swój doktorat, w ramach którego bada poznawcze i psychofizjologiczne zmiany związane z poczuciem samotności, zarówno w laboratorium, jak i w prawdziwym życiu.
Odcinek dostępny na Spotify, Apple Podcast, Google Podcast, YouTube.
Gościni: Aleksandra Piejka
Montaż odcinka: Piotr Brzozowski
Nagranie: Studio Plac
Jingiel: Łukasz Sobolewski
Okładka: Mara
Jest to odcinek podkastu:
Podcast Kinga Rajchel
Jestem psychologiem i psychoterapeutką poznawczo–behawioralną w trakcie certyfikacji oraz psychoedukatorką. Przedstawiam Wam podcast, w którym postacie z filmów i seriali będą stanowiły pretekst do omówienia zagadnień z obszaru psychologii i szeroko pojętego zdrowia psychicznego. Uchylam nieco drzwi, by przybliżyć słuchaczowi, jak może wyglądać sesja z perspektywy terapeuty. Odcinki nagrywane będą solo, a także z gośćmi.
Jingiel: Lessless Łukasz Sobolewski
Okładka: Marta Kaczmarek
Montaż: Piotr Brzozowski