Zbrodnia na poniedziałek
Nazywam się Wojciech Chmielarz i jestem autorem kryminałów. Ale w podcaście "Zbrodnia na poniedziałek" opowiadam Państwu o najciekawszych, najdziwniejszych i najstraszniejszych zbrodniach z całego świata. Seryjni mordercy, zabójcy, gangsterzy, tajemnicze zbrodnie i dziwne zaginięcia. A także reportaże i książki z gatunku true crime. Znajdziecie mnie również na instagramie @wojciechchmielarz i fb @Wojciech Chmielarz - pisarz
Kategorie:
Kryminalne
Kryminalne
86. Śmierć we śnie - jak mordują lunatycy
2023-04-24 13:01:27
Robert Ledru, błyskotliwy i sławny francuski detektyw z XIX wieku, pewnego dnia został poproszony o pomoc w znalezieniu sprawcy zabójcy handlarza sztuka Andre Moneta. Monet został zastrzelony na plaży w Hawrze. Po przeanalizowaniu śladów Ledru oznajmił, że to on jest mordercą, ale nie ma pojęcia, dlaczego zabił swoją ofiarę. Po serii badań okazało się, że Ledru dokonał morderstwa... lunatykując. Jak do tego doszło? Jak wyglądało śledztwo? Jaki los spotkał Roberta Ledru? I przede wszystkim - czy ta historia jest w ogóle prawdziwa? Nad tym wszystkim pochylam się w najnowszym odcinku podcastu.
Opowiem Państwu także o sprawie Kennetha Parksa z Kanady, który pewnego ranka pojawił się na komisariacie policji z zakrwawionymi rękoma i oznajmił, że prawdopodobnie kogoś zabił, ale nie ma pojęcia, kogo. On także lunatykował. Jak został potraktowany Parks? Kto był jego ofiarą? Jak potoczyło się jego życie? Zapraszam do słuchania!
Robert Ledru, błyskotliwy i sławny francuski detektyw z XIX wieku, pewnego dnia został poproszony o pomoc w znalezieniu sprawcy zabójcy handlarza sztuka Andre Moneta. Monet został zastrzelony na plaży w Hawrze. Po przeanalizowaniu śladów Ledru oznajmił, że to on jest mordercą, ale nie ma pojęcia, dlaczego zabił swoją ofiarę. Po serii badań okazało się, że Ledru dokonał morderstwa... lunatykując. Jak do tego doszło? Jak wyglądało śledztwo? Jaki los spotkał Roberta Ledru? I przede wszystkim - czy ta historia jest w ogóle prawdziwa? Nad tym wszystkim pochylam się w najnowszym odcinku podcastu.
Opowiem Państwu także o sprawie Kennetha Parksa z Kanady, który pewnego ranka pojawił się na komisariacie policji z zakrwawionymi rękoma i oznajmił, że prawdopodobnie kogoś zabił, ale nie ma pojęcia, kogo. On także lunatykował. Jak został potraktowany Parks? Kto był jego ofiarą? Jak potoczyło się jego życie? Zapraszam do słuchania!
85. Zabij mi proszę brata - zbrodnie Pablo Garcii Cajasa
2023-04-17 00:04:25
Przypominało to scenę z początku filmu kryminalnego. W styczniu 2015 roku trzydziestotrzyletni Pablo Garcia Cejas odwiedził Chalet Los Picaflores w leżącym nad Atlantykiem mieście Punta del Este. To znany wakacyjny resort, pełen hoteli i turystów. Natomiast pod nazwą Los Picaflores tak naprawdę ukrywał się niski parterowy dom, w którym urządzono hostel typu Bad&Breakfast. Pablo Cejas spotkał się tam z jego właścicielką pięćdziesięciosześcioletnią Claudią von Gravenitz. Starał się pracę w hostelu. Nie wiemy do końca, jak poszło spotkanie. Najwyraźniej jednak mężczyzna zrobił na kobiecie wielkie wrażenie, bo uznała, że to odpowiedni człowiek do wykonania pewnego zadania. Jakichś czas potem pani von Graevenitz zadzwonił po raz kolejny po Cejasa i zaprosiła go do siebie. Tym razem von Graevenitz opowiedziała o swoim bracie Alejandro. Rodzeństwo było od dawna skłócone w związku z podziałem majątku po zmarłych rodzicach. Claudia von Gravenitz pokazała mężczyźnie zdjęcia z obdukcji, na których rzekomo widać obrażenia, które zadał jej brat. Pokazywała mu też skargi wniesione na policję oraz akta postępowań sądowych, które ich dotyczyły. Nikt jej nie pomógł. Konflikt narastał. Dlatego zdecydowała się na rozwiązanie ostateczne. Zaproponowała Cejasowi pięć tysięcy dolarów za zabicie Alejandro.
Jak potoczyła się dalej ta historia? Do jakich morderstw doprowadziła ta rozmowa? O tym wszystkim opowiadam w najnowszym odcinku podcastu
Przypominało to scenę z początku filmu kryminalnego. W styczniu 2015 roku trzydziestotrzyletni Pablo Garcia Cejas odwiedził Chalet Los Picaflores w leżącym nad Atlantykiem mieście Punta del Este. To znany wakacyjny resort, pełen hoteli i turystów. Natomiast pod nazwą Los Picaflores tak naprawdę ukrywał się niski parterowy dom, w którym urządzono hostel typu Bad&Breakfast. Pablo Cejas spotkał się tam z jego właścicielką pięćdziesięciosześcioletnią Claudią von Gravenitz. Starał się pracę w hostelu. Nie wiemy do końca, jak poszło spotkanie. Najwyraźniej jednak mężczyzna zrobił na kobiecie wielkie wrażenie, bo uznała, że to odpowiedni człowiek do wykonania pewnego zadania. Jakichś czas potem pani von Graevenitz zadzwonił po raz kolejny po Cejasa i zaprosiła go do siebie. Tym razem von Graevenitz opowiedziała o swoim bracie Alejandro. Rodzeństwo było od dawna skłócone w związku z podziałem majątku po zmarłych rodzicach. Claudia von Gravenitz pokazała mężczyźnie zdjęcia z obdukcji, na których rzekomo widać obrażenia, które zadał jej brat. Pokazywała mu też skargi wniesione na policję oraz akta postępowań sądowych, które ich dotyczyły. Nikt jej nie pomógł. Konflikt narastał. Dlatego zdecydowała się na rozwiązanie ostateczne. Zaproponowała Cejasowi pięć tysięcy dolarów za zabicie Alejandro.
Jak potoczyła się dalej ta historia? Do jakich morderstw doprowadziła ta rozmowa? O tym wszystkim opowiadam w najnowszym odcinku podcastu
84. Tajemnica domu przy 10 Rilington Place
2023-04-03 00:02:29
30 listopada 1949 Timothy Evans wszedł na posterunek policji w Merthyr Tydfil w południowej Walii. Powiedział, że potrzebuje pomocy. Chciałby dowiedzieć się, co się dzieje z jego córką - Geraldine. Policjanci zaczęli dopytywać, gdzie jest matka dziecka. Timothy Evans przyznał, że jego żona Beryl nie żyje. Naciskany wyjawił, że zginęła, jak to sam określił w "niecodziennych okolicznościach"...
Czym były te niecodzienne okoliczności? Co się stało z Beryl i Geraldine? I dlaczego sprawa Timothy'ego Evansa była jedną z tych, które doprowadziły do zniesienia kary śmierci w Wielkiej Brytanii? O tym wszystkim opowiadam w najnowszym odcinku podcastu.
30 listopada 1949 Timothy Evans wszedł na posterunek policji w Merthyr Tydfil w południowej Walii. Powiedział, że potrzebuje pomocy. Chciałby dowiedzieć się, co się dzieje z jego córką - Geraldine. Policjanci zaczęli dopytywać, gdzie jest matka dziecka. Timothy Evans przyznał, że jego żona Beryl nie żyje. Naciskany wyjawił, że zginęła, jak to sam określił w "niecodziennych okolicznościach"...
Czym były te niecodzienne okoliczności? Co się stało z Beryl i Geraldine? I dlaczego sprawa Timothy'ego Evansa była jedną z tych, które doprowadziły do zniesienia kary śmierci w Wielkiej Brytanii? O tym wszystkim opowiadam w najnowszym odcinku podcastu.
83. Zabójstwo żołnierzy w Lebach
2023-03-27 00:10:46
Był 20 stycznia 1969 roku. Żołnierze przyjechali do jednego z magazynów amunicji 261. batalionu spadochronowego Bundeswehry w Lebach o godzinie 7:30, żeby zmienić nocną wartę. Na miejscu zastali jednak przecięty płot oraz ślady kradzieży. A także trzy ciała i dwóch ciężko rannych żołnierzy, którzy pełnili służbę w nocy. Jeden z rannych zmarł później w szpitalu. Napastnicy wycięli dziury tuż za miejscem, gdzie kończył się oświetlony teren. Potem wślizgnęli się do środka. Jeden z nich zaatakował nożem wartownika przy bramie. Następnie zastrzelono znajdujących się w wartowni żołnierzy. Sprawcy podczas napadu otworzyli cztery z dwunastu bunkrów amunicyjnych. Ukradli 1000 sztuk amunicji karabinowej, 50 nabojów do pistoletów, dwa pistolety Walther P1 i trzy karabiny HK G3. A także dwie księgi wartownicze. Wkrótce tajemniczy doktor Sardo zaczął wysyłać listy do najbogatszych Niemców z żądaniami okupu. Do tych listów dołączał strony wycięte z ukradzionych w Lebach ksiąg wartowniczych.
Kto był odpowiedzialny za napad? Jakimi motywacjami kierowali się sprawcy? Oraz jak w ich wykryciu pomogła pewna wróżka? O tym wszystkim opowiadam w najnowszym odcinku podcastu.
Był 20 stycznia 1969 roku. Żołnierze przyjechali do jednego z magazynów amunicji 261. batalionu spadochronowego Bundeswehry w Lebach o godzinie 7:30, żeby zmienić nocną wartę. Na miejscu zastali jednak przecięty płot oraz ślady kradzieży. A także trzy ciała i dwóch ciężko rannych żołnierzy, którzy pełnili służbę w nocy. Jeden z rannych zmarł później w szpitalu. Napastnicy wycięli dziury tuż za miejscem, gdzie kończył się oświetlony teren. Potem wślizgnęli się do środka. Jeden z nich zaatakował nożem wartownika przy bramie. Następnie zastrzelono znajdujących się w wartowni żołnierzy. Sprawcy podczas napadu otworzyli cztery z dwunastu bunkrów amunicyjnych. Ukradli 1000 sztuk amunicji karabinowej, 50 nabojów do pistoletów, dwa pistolety Walther P1 i trzy karabiny HK G3. A także dwie księgi wartownicze. Wkrótce tajemniczy doktor Sardo zaczął wysyłać listy do najbogatszych Niemców z żądaniami okupu. Do tych listów dołączał strony wycięte z ukradzionych w Lebach ksiąg wartowniczych.
Kto był odpowiedzialny za napad? Jakimi motywacjami kierowali się sprawcy? Oraz jak w ich wykryciu pomogła pewna wróżka? O tym wszystkim opowiadam w najnowszym odcinku podcastu.
82. Jak pisarz ze scenarzystą - rozmowa o "Wyrwie"
2023-03-24 12:26:12
Dzisiaj taki specjalny odcinek podcastu. Nie tylko dlatego, że nie w poniedziałek, ale także dlatego, że na moment odchodzę od tematyki true crime, żeby zaproponować Państwu rozmowę z Marcinem Ciastoniem. Marcin jest obecnie jednym z najbardziej rozchwytywanych scenarzystów w Polsce (w swoim dorobku ma m.in. "Hiacynta") i to właśnie on napisał scenariusz do "Wyrwy", ekranizacji mojej książki pod tym samym tytułem. Z Marcinem rozmawiamy o jego pracy, o filmie, o tym jak się pisze scenariusze i czym to się różni od pisania książek. Plus, kilka dobrych rad, jak wejść do zawodu i zacząć pisać filmy. Miłego słuchania!
Dzisiaj taki specjalny odcinek podcastu. Nie tylko dlatego, że nie w poniedziałek, ale także dlatego, że na moment odchodzę od tematyki true crime, żeby zaproponować Państwu rozmowę z Marcinem Ciastoniem. Marcin jest obecnie jednym z najbardziej rozchwytywanych scenarzystów w Polsce (w swoim dorobku ma m.in. "Hiacynta") i to właśnie on napisał scenariusz do "Wyrwy", ekranizacji mojej książki pod tym samym tytułem. Z Marcinem rozmawiamy o jego pracy, o filmie, o tym jak się pisze scenariusze i czym to się różni od pisania książek. Plus, kilka dobrych rad, jak wejść do zawodu i zacząć pisać filmy. Miłego słuchania!
81. Sprawa islandzkiej szóstki
2023-03-13 16:23:11
W latach siedemdziesiątych Islandia żyła sprawą dwóch zaginięć. Najpierw, wracając w środku nocy z tanecznej zabawy do domu zniknął osiemnastoletni Gudmundur Einarsson. Dziewięć miesięcy potem w tajemniczych okolicznościach zaginął Geiffinnur Einarsson. Po intensywnym śledztwie islandzcy policjanci wspierani przez niemieckiego "super-glinę" Karla Schutza ogłosili, że obaj mężczyźni zostali zamordowani. A za ich śmierć ma odpowiadać grupa sześciu młodych ludzi na czele z Saeverem Ciesielski. Wszyscy oni zostali skazani na wieloletnie kary więzienia. Co jednak w tej sprawie było prawdą, a co kłamstwem i zmyśleniem? Czy sześcioro podejrzanych było torturowanych podczas przesłuchań? I czy faktycznie doszło do jakiegokolwiek przestępstwa. W tym odcinku opowiadam o jednej z najsłynniejszych islandzkich spraw kryminalnych, która równocześnie należy do najdziwniejszych i najbardziej niewiarygodnych w światowej kryminalistyce.
W latach siedemdziesiątych Islandia żyła sprawą dwóch zaginięć. Najpierw, wracając w środku nocy z tanecznej zabawy do domu zniknął osiemnastoletni Gudmundur Einarsson. Dziewięć miesięcy potem w tajemniczych okolicznościach zaginął Geiffinnur Einarsson. Po intensywnym śledztwie islandzcy policjanci wspierani przez niemieckiego "super-glinę" Karla Schutza ogłosili, że obaj mężczyźni zostali zamordowani. A za ich śmierć ma odpowiadać grupa sześciu młodych ludzi na czele z Saeverem Ciesielski. Wszyscy oni zostali skazani na wieloletnie kary więzienia. Co jednak w tej sprawie było prawdą, a co kłamstwem i zmyśleniem? Czy sześcioro podejrzanych było torturowanych podczas przesłuchań? I czy faktycznie doszło do jakiegokolwiek przestępstwa. W tym odcinku opowiadam o jednej z najsłynniejszych islandzkich spraw kryminalnych, która równocześnie należy do najdziwniejszych i najbardziej niewiarygodnych w światowej kryminalistyce.
80. Morderca z Azorów i tajemnica z Normandii
2023-03-06 00:00:00
W dzisiejszym odcinku opowiadam dwie kryminalne historie. W pierwszej przyjrzymy się sprawie, która wstrząsnęła w zeszłym roku Azorami. Dwóch Portugalczyków szukało na wyspie Pico ziemi do kupienia. Pewnego dnia zaginęli. Po zgłoszeniu sprawy na policję, następnego dnia odnaleziono ich porzucony samochód. Śledczy szybko zaczęli przyglądać się mieszkającemu obok mężczyźnie, który nie przepadał za obcymi. W drugiej, opowiem o jednej z najtrudniejszych spraw przed którymi stanęli francuscy śledczy. Nie tylko nie ma ciała, ale nawet nie wiadomo, kto miałby zostać zabity. Jest tylko sprawca - pewien mieszkający od lat w Normandii Polak.
W dzisiejszym odcinku opowiadam dwie kryminalne historie. W pierwszej przyjrzymy się sprawie, która wstrząsnęła w zeszłym roku Azorami. Dwóch Portugalczyków szukało na wyspie Pico ziemi do kupienia. Pewnego dnia zaginęli. Po zgłoszeniu sprawy na policję, następnego dnia odnaleziono ich porzucony samochód. Śledczy szybko zaczęli przyglądać się mieszkającemu obok mężczyźnie, który nie przepadał za obcymi. W drugiej, opowiem o jednej z najtrudniejszych spraw przed którymi stanęli francuscy śledczy. Nie tylko nie ma ciała, ale nawet nie wiadomo, kto miałby zostać zabity. Jest tylko sprawca - pewien mieszkający od lat w Normandii Polak.
79. Biblijny John - seryjny morderca z Glasgow
2023-02-27 12:37:55
23 lutego 1968 Maurice Goodman wstał rano i wyszedł do pracy. Mężczyzna mieszkał w Glasgow, w Szkocji. Kiedy dotarł do garażu, w którym trzymał samochód, nagle zauważył, tuż przy drzwiach, nagie ciało. Przerażony odskoczył, a potem natychmiast pobiegł na policję. Wkrótce na miejsce przybyli dwa detektywi Andrew Johnstone i Norman McDonald. Ciało leżało na plecach, z głową zwróconą w prawą stronę. Była to dwudziestopięcioletnia pielęgniarka Patricia Docker. I pierwsza ofiara mordercy, którego później ochrzczono mianem Biblijnego Johna.
Kim był Biblijny John? Dlaczego nigdy nie udało się go schwytać? Kogo wybierał na swoje ofiary? O jego historii, śledztwie, zamordowanych kobietach i hipotezach na temat jego tożsamości opowiadam w najnowszym odcinku podcastu.
23 lutego 1968 Maurice Goodman wstał rano i wyszedł do pracy. Mężczyzna mieszkał w Glasgow, w Szkocji. Kiedy dotarł do garażu, w którym trzymał samochód, nagle zauważył, tuż przy drzwiach, nagie ciało. Przerażony odskoczył, a potem natychmiast pobiegł na policję. Wkrótce na miejsce przybyli dwa detektywi Andrew Johnstone i Norman McDonald. Ciało leżało na plecach, z głową zwróconą w prawą stronę. Była to dwudziestopięcioletnia pielęgniarka Patricia Docker. I pierwsza ofiara mordercy, którego później ochrzczono mianem Biblijnego Johna.
Kim był Biblijny John? Dlaczego nigdy nie udało się go schwytać? Kogo wybierał na swoje ofiary? O jego historii, śledztwie, zamordowanych kobietach i hipotezach na temat jego tożsamości opowiadam w najnowszym odcinku podcastu.
78. Leopold i Loeb - przyjaciele, kochankowie, zbrodniarze
2023-02-06 00:01:46
To jedna z tych spraw, w które trudno uwierzyć i trudno zrozumieć. Nazywane w swoim czasie zbrodnią stulecia. Dwóch młodych mężczyzn, pochodzących z zamożnych chicagowskich rodzin, wybitnie inteligentnych, mających przed sobą świetlaną przyszłość, z pobudek, które trudno zrozumieć, a które wydają się być co najmniej szalone, zabija czternastoletniego chłopca. Kim był Nathan Leopold i Richard Loeb? Co ich połączyło i dlaczego postanowili zabić? W najnowszym odcinku opowiadam o chicagowskiej zbrodni stulecia. Miłego słuchania!
To jedna z tych spraw, w które trudno uwierzyć i trudno zrozumieć. Nazywane w swoim czasie zbrodnią stulecia. Dwóch młodych mężczyzn, pochodzących z zamożnych chicagowskich rodzin, wybitnie inteligentnych, mających przed sobą świetlaną przyszłość, z pobudek, które trudno zrozumieć, a które wydają się być co najmniej szalone, zabija czternastoletniego chłopca. Kim był Nathan Leopold i Richard Loeb? Co ich połączyło i dlaczego postanowili zabić? W najnowszym odcinku opowiadam o chicagowskiej zbrodni stulecia. Miłego słuchania!
77. Hare i Burke - legendarni zabójcy z Edynburga
2023-01-30 11:47:14
W 1823 roku w Wielkiej Brytanii uchwalono ustawę o karze śmierci. I była to spora rewolucja. A także nadzieja dla wielu skazanych. W tamtych czasach egzekucja była karą za około dwieście różnych przestępstw. Ustawa dawała sędziom możliwość wymierzenia zamiast niej kary więzienia, o ile oskarżony popełnił dane przestępstwo po raz pierwszy. Nie dotyczyły to co prawda ani zdrady państwa, ani morderstwa, ale i tak liczba przeprowadzonych egzekucji znacząco spadła. Co miało niespodziewany skutek na... wydziałach medycyny! Według prawa w Szkocji sekcje zwłok na uczelniach można było przeprowadzać tylko na skazańcach, samobójcach, osobach, które zmarły w więzieniu oraz sierotach. Podobne przepisy obowiązywały w innych częściach kraju. Zmiana przepisów spowodowała więc niedobór zwłok, na których można by przeprowadzać sekcje i uczyć studentów. Ale, mówiąc brzydko, skoro jest popyt, to pojawi się też podaż. Rozpoczął się okres, kiedy na masową skalę wykradano zwłoki ze cmentarza. Ale byli także ludzie, którzy wybrali dużo bardziej makabryczną drogę. Postanowili zabijać niewinne osoby i dostarczać ich ciała na uniwersytet. Największą "sławę" zdobyło dwóch Irlandczyków mieszkających w Edynburgu William Hare i William Burke.
W 1823 roku w Wielkiej Brytanii uchwalono ustawę o karze śmierci. I była to spora rewolucja. A także nadzieja dla wielu skazanych. W tamtych czasach egzekucja była karą za około dwieście różnych przestępstw. Ustawa dawała sędziom możliwość wymierzenia zamiast niej kary więzienia, o ile oskarżony popełnił dane przestępstwo po raz pierwszy. Nie dotyczyły to co prawda ani zdrady państwa, ani morderstwa, ale i tak liczba przeprowadzonych egzekucji znacząco spadła. Co miało niespodziewany skutek na... wydziałach medycyny! Według prawa w Szkocji sekcje zwłok na uczelniach można było przeprowadzać tylko na skazańcach, samobójcach, osobach, które zmarły w więzieniu oraz sierotach. Podobne przepisy obowiązywały w innych częściach kraju. Zmiana przepisów spowodowała więc niedobór zwłok, na których można by przeprowadzać sekcje i uczyć studentów. Ale, mówiąc brzydko, skoro jest popyt, to pojawi się też podaż. Rozpoczął się okres, kiedy na masową skalę wykradano zwłoki ze cmentarza. Ale byli także ludzie, którzy wybrali dużo bardziej makabryczną drogę. Postanowili zabijać niewinne osoby i dostarczać ich ciała na uniwersytet. Największą "sławę" zdobyło dwóch Irlandczyków mieszkających w Edynburgu William Hare i William Burke.